ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [OS/SF] SNSD EXO } TOXIC XXX

    ลำดับตอนที่ #1 : {OS} Make love - Chanyeol X Tiffany

    • อัปเดตล่าสุด 12 ม.ค. 59



    One shot

    Chanyeol X Tiffany

    ‘Make love’






     

    Tonight is your night, Baby so imma love you down

    นี่คือคืนของเธอ, ฉันจะรักเธอให้สุดๆเลย

     
    *กรุณาเปิดเพลงฟังเพื่ออรรถรส*

     

     

     

     

    หากพูดถึง ปาร์คชานยอลใครหลายคนคงจะนึกถึงนักธุรกิจหนุ่มรูปงามอายุ 27 ปีที่กำลังเป็นที่กล่าวถึงในตอนนี้ ส่วนสูง 187 เซนติเมตร ใบหน้าคมคายรวมถึงเสน่ห์ที่แผ่กระจายทำให้เขากลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มที่ถูกจับตามองไม่น้อยในแวดวงของธุรกิจ

     

    และมันแน่นอนว่าเขา..มีสาวๆรุมเสียยิ่งกว่าอะไร ไม่ว่าใครก็คิดจะจับชายหนุ่มอย่างเขา นั่นมันเป็นสิ่งที่แน่นอนที่สุด ไม่ใช่ว่าปาร์คชานยอลคนนี้จะรูปร่างหน้าตาดี หากแต่บริษัทปาร์คกรุ๊ปที่เขาดูแลอยู่นั้นก็เป็นบริษัทอันดับสองของประเทศนี้อีกด้วย

     

    หล่อ รวย มีความสามารถขนาดนี้

    ผู้หญิงที่ไหนไม่อยากจะได้เป็นผัวก็โง่เต็มทน!

     

    แต่คงจะเป็นที่น่าเสียดายสำหรับสาวๆหลายคน เมื่อเจ้าตัวออกมาประกาศกับนิตยสารโซลเดย์ชื่อดังว่าเจ้าตัวได้มีเจ้าของหัวใจเป็นของตัวเองเรียบร้อยแล้ว

     

     

     

    Q: เรียกว่าคนรู้ใจได้รึยังคะตอนนี้?

    A: คงจะเป็น..มากกว่าคนรู้ใจมั้งครับ J

     

     

     

    ว่าแต่มากกว่านี่... ขั้นไหนกันนะ?

     


     

    รองเท้าคัทชูสีครีมเดินอย่างแผ่วเบาตรงมายังห้องของประธานปาร์คกรุ๊ป เลขานุการหน้าห้องโค้งคำนับให้กับหญิงสาวตรงหน้า หากแต่เจ้าตัวกลับรีบปฏิเสธเป็นพัลวัน คิมเยวอนยิ้มให้กับหญิงสาวผมสีน้ำตาลประกายตรงหน้า

     

    “ประธานอยู่ในห้องค่ะ”

    “ขอบคุณค่ะพี่เยวอน” เสียงสดใสตอบกลับ ก่อนที่จะเปิดประตูห้องไป คุณประธานปาร์คกำลังนั่งหน้าเคร่งเครียดกับเอกสารตรงหน้า หากแต่เมื่อมองขึ้นมาพบกับหญิงสาวตรงหน้า รอยยิ้มใจดีก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

     

    “มาแล้วหรอครับ” หญิงสาวพยักหน้า วางกระเป๋าสะพายของตัวเองและนั่งลงกับโซฟา มือหนาวางปากกาลง ก่อนที่จะเรียกชื่อของอีกคน

     

    “ทิฟฟานี่ มาหาพี่หน่อย” ร่างบางยอมเดินตามไปอย่างที่อีกคนบอก หยุดยืนอยู่ตรงหน้าก่อนที่จะเซถลาไปนั่งบนตักของพี่ชายตัวสูงที่ดึงแขนตนเองลงไป แขนยาวโอบล้อมรอบเอวบอบบางของอีกคน ก่อนที่จะจับปากกาพร้อมกับนั่งทำงานต่อ

     

    “พี่ชานยอลลำบากรึเปล่าคะ?” เหมือนคนตัวสูงจะลำบากในการอ่านเอกสารตรงหน้า ร่างบอบบางในอ้อมกอดจึงถามขึ้น ไม่ใช่ว่าจะชินเสียทีเดียวกับการที่อีกคนดึงตัวเธอไปกอดและนั่งบนตักแบบนี้

     

    แต่อะไรจะขัดประธานปาร์คคนเอาแต่ใจได้กันล่ะ..

     

    “ไม่ครับ” ชานยอลตอบแบบสบายๆ และร่างเล็กก็หมดสิทธิ์ปฏิเสธคนที่เป็นเหมือนเก้าอี้ให้กับเธอ มองไปยังตัวหนังสือมากมาย

     

    พี่ชานยอลคงเหนื่อยมากแน่ๆ ตัวหนังสือพวกนี้คงปวดตามาก

     

    “วันนี้เรียนเป็นไงบ้างครับ หื้ม?”

    “ไม่ยากเท่าไหร่ค่ะ” ตอบอีกคน พร้อมกับขยับตัวเองให้นั่งถนัดมากขึ้น แต่..ท่ามันก็ไม่ค่อยเอื้ออำนวยเท่าไหร่นะ , น้องคงไม่ตั้งใจ ชานยอลพยายามจะท่องเอาไว้ แต่มันดูเหมือนจะห้ามไม่ได้เนี่ยสิ

     

    “หรอครับ เก่งมากเด็กดี” ไม่ได้ลูบหัวเพราะมือของเขาไม่ว่าง หากแต่เลื่อนใบหน้าคมที่กำลังเกยไหล่บางของอีกคนไปขบเม้มติ่งหูบาง จนได้ยินเสียงสั่นสะท้านจากอีกคน ทิฟฟานี่หันไปตีที่ไหล่อีกคนไม่แรงมากนัก จนชานยอลต้องหัวเราะหึหึในลำคอของตัวเอง ก่อนที่จะทำงานต่อ

     

    “พี่ชานชอบแกล้ง” เสียงหวานบ่นพึมพำเบาๆ หากแต่ชานยอลก็ได้ยิน แมวน้อยของเขาแก้มเริ่มจะขึ้นสีบ่มแดง มันเป็นการกระทำที่เป็นธรรมชาติ ไม่เหมือนคนอื่นเลยสักนิด.. , ไม่ใช่ว่าเขาจะโง่พอที่จะไม่รู้ว่าผู้หญิงที่เข้ามาหาเขาแต่ละคนนั้นต้องการอะไร แต่กับทิฟฟานี่มันไม่ใช่แบบนั้น

     

    “พี่แกล้งอะไรครับ?” ตอบอีกคนเสียงนุ่ม เขาชอบเห็นตอนทิฟฟานี่โดนแกล้ง จะว่าโรคจิตก็คงจะใช่ แต่หน้าตาตื่นตระหนกของอีกคนตอนโดนแกล้งมันน่ารักนี่น่า..

     

    “พี่ชาน!” ทิฟฟานี่หวีดเสียงดังเมื่อคนตัวสูงเลื่อนแฟ้มเอกสารบนโต๊ะ พร้อมกับทิ้งปากกาในมือและเปลี่ยนเป็นจับตัวของทิฟฟานี่นั่งบนโต๊ะทำงานของเจ้าตัวแทน แถมยังนำลำตัวของตัวเองมาอยู่ระหว่างขาของคนตัวเล็กอีกต่างหาก

     

    “ครับ?” ชานยอลยังคงยียวน ผิดกับอีกคนที่ทำหน้าตาเลิกลั่กทำอะไรไม่ถูก โธ่! นี่มันที่ทำงานนะ! พี่ชานทำอะไรของเขากัน!

     

    ชานยอลหัวเราะในลำคอก่อนที่จะจับมือของอีกคนที่ไม่รู้จะเอาไปวางไว้ตรงไหนให้โอบล้อมรอบลำคอของตัวเอง ใบหน้าหล่อเหลาจ้องมองดวงตากลมระยับ ก่อนที่จะยืดตัวเล็กน้อยพร้อมกับกดท้ายทอยของอีกคนมารับริมฝีปากร้อนอย่างแผ่วเบา

     

    จากแค่ปากแตะปาก เหมือนมีแม่เหล็กดึงดูดกัน คนมีประสบการณ์มากกว่าก็เริ่มละเลงริมฝีปากของตัวเองลงบนริมฝีปากอีกคนอย่างร้อนแรง เสียงดูดริมฝีปากสลับก้องไปทั่วห้องทำงานหรู มือหนาเริ่มเลิกกระโปรงพลีทยาวเท่าหัวเข่าของอีกคนให้สูงขึ้น ส่งมือร้อนไปลูบไล้ต้นขาขาว และผละริมฝีปากของตนออกมาเมื่อคนตัวเล็กเริ่มจะหมดอากาศหายใจ

     

    ทิฟฟานี่หอบหนัก แก้มใสสีแดงระเรื่อ เป็นภาพที่น่ามองที่สุดในสายตาของชานยอล ไม่ว่ากี่ครั้งทิฟฟานี่ก็ยังคงไร้เดียงสากับเรื่องแบบนี้เสมอ

     

    “พ พี่ชาน” เสียงหวานร้องสั่น เมื่อมือร้อนเริ่มอยู่ไม่สุขและเลื้อยเข้ายังต้นขาด้านในมากขึ้น มือเรียวรีบจับมือหนาของอีกคนเอาไว้ไม่ให้เข้าไปใกล้มากกว่านี้ แต่ดูเหมือนอีกคนจะไม่ทำตามในสิ่งที่เธอคิดสักนิด

     

    “พ พี่ชาน นี่ที่ทำงาน” ร้องเตือนสติคนตัวสูง ขยุ้มผมสีดำของอีกคนก่อนที่จะขยับให้เขาละใบหน้าออกจากหน้าท้องแบนราบของตัวเองใต้เสื้อนักศึกษา ชานยอลยิ้มเล็กน้อย หากแต่ยังไม่ได้นำมือร้อนออกจากต้นขาอีกคน

     

    “งั้นที่บ้านก็ได้สินะครับ”

    “ที่ไหนฟานี่ก็ไม่ให้พี่ชานทั้งนั้นแหละ” บอกอีกคนอย่างเกี่ยงงอน หากแต่ลมหายใจกลับสะดุดกึก เมื่อมือใหญ่ร้อนของอีกคนเริ่มทำงานอีกครั้ง และดูท่าคราวนี้จะไม่หยุดอยู่แค่ต้นขาเสียแล้ว

     

    “เลือกสักที่ครับฟานี่”

    “พี่ชาน ไม่เอาแทบจะระทวยกับสายตาแบบนั้น.. พี่ชานทำสายตาแบบนั้นอีกแล้ว สายตาที่เหมือนจะกลืนกินทิฟฟานี่ไปทั้งร่าง ปฏิเสธอีกคนแต่ดูเหมือนพี่ชานยอลของน้องทิฟฟานี่จะไม่ฟังเลยสักนิด

     

    “พ พี่ชาน” หูและแก้มเริ่มแดง เมื่ออีกคนรุกหนักมากขึ้น ถ้าไม่ตอบไปตอนนี้พี่ชานคงจะต้องกินฟานี่ในห้องนี้แน่ๆเลย T/////T

     

    “บ้าน บ้านนะคะ” รีบตอบกลับ แม้จะงอนอีกคนที่เจ้าเล่ห์งัดทุกกลเม็ดจะมากินเธอให้ได้ ชานยอลกระตุกยิ้ม ก่อนที่จะลุกออกจากตัวของน้อง ไม่ลืมที่จะจับมืออีกคน และหยิบกระเป๋าของเจ้าตัวออกจากบริษัทไปด้วย

     

     

    เหยียบคันเร่งเกือบ 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมงในการจราจรในเมืองหลวง คอนโดย่านใจกลางเมืองคือสถานที่ที่ชานยอลพักอาศัยอยู่ แต่ตอนนี้มีคนข้างๆพักอยู่ด้วย..

     

    ห้องพักชั้น 23 ดูเหมือนจะทำให้ชานยอลหงุดหงิด ปกติลิฟต์ก็เคลื่อนเร็วกว่านี้ไม่ใช่รึไง ทำไมวันนี้ถึงได้เคลื่อนช้านักนะ.. ชานยอลภาวนาให้ลิฟต์เคลื่อนเร็วกว่านี้ ผิดกับทิฟฟานี่ที่ขอให้ลิฟต์เคลื่อนช้าๆ

     

    ฟานี่ยังไม่อยากถูกพี่ชานกิน T///T

     

    เสียงลิฟต์ทำให้ชานยอลยิ้มออกมาเล็กน้อย เขาจับมือของทิฟฟานี่ ก่อนที่จะเสียบคีย์การ์ดเข้าห้องของตัวเอง ไม่ทันที่จะได้เดินเข้าห้องด้วยซ้ำ! ร่างบอบบางก็ถูกดันให้ติดกับประตูหน้าห้องพร้อมกับจูบร้อนกระชากวิญญาณที่มอบให้โดยคนตัวสูงตรงหน้า ทิฟฟานี่ครางอื้ออึงไม่เป็นภาษา ชานยอลถอนริมฝีปากออก ก่อนที่จะอุ้มอีกคนไปที่เตียงนอนขนาดคิงไซส์ในห้องนอนของทั้งคู่

     

    วางร่างของน้องลงไปอย่างทะนุถนอม ดวงตากลมโตสั่นระริกเล็กน้อย  , ไม่ว่าจะกี่ครั้งทิฟฟานี่ก็ไม่เคยจะชินกับเรื่องนี้เสียที ยังคงตื่นตระหนกกับสิ่งที่เขากำลังจะทำอยู่เสมอ

     

    ที่จริงตอนแรกก็กะจะแกล้งให้คนตัวเล็กใต้ร่างเขินอายจนแก้มแดงเล่นๆ แต่คงจะแกล้งมากไปบวกกับช่วงนี้ไม่ค่อยจะได้เจอหน้ากัน เลยทำให้จากอยากแกล้งเป็นอยากทำจริงๆขึ้นมาซะอย่างงั้นไปได้ แต่ทุกอย่างก็คงต้องโทษคนตัวเล็กตรงหน้านั่นล่ะ

     

    ..ชอบทำให้ชานยอลมีอารมณ์ทุกทีเลย

    ให้ตาย..

     

    ใบหน้าหล่อคมขยับเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานมากขึ้นจนปลายจมูกแตะกันแผ่วเบา ก่อนที่เจ้าของใบหน้าคมจะช่วงชิงลมหายใจของคนใต้ร่าง บทจูบแสนร้อนแรงดังขึ้นบนเตียงกว้าง ลิ้นร้อนส่งเข้าไปทักทายลิ้นเล็กภายในโปรงปากหวาน เกี่ยวกระหวัดไปมาจนคนตรงหน้าเริ่มขาดอากาศหายใจ ก่อนที่จะเปลี่ยนจากริมฝีปากอวบอิ่มเป็นซอกคอขาวแทน

     

    ขบเม้มสร้างรอยสีกุหลาบและไม่ลืมที่จะขบเม้มติ่งหูที่เป็นจุดไวต่อสัมผัสของร่างบาง จนทิฟฟานี่ครางสะท้านออกมาเล็กน้อย

     

     

     

     

     

    CUT

    แปะเมลล์

     

     

     

     

              “นอนเถอะครับ” บอกกับคนน่ารักข้างกายตนเอง ทิฟฟานี่พยักหน้ารับ หากแต่อาการอึดอัดข้างในทำให้เจ้าตัวต้องหันไปทุบไหล่อีกคนเป็นการแก้แค้นเล็กๆ

     

    “พรุ่งนี้ฟานี่มีเรียนเช้านะ พี่ชานอ่ะ” หน้ามุ่ยใส่อีกคนเมื่อคิดไปถึงเพื่อนสนิทตัวเล็กของตัวเอง

    “แทยอนต้องโกรธฟานี่แน่เลย”

     

     

    ชานยอลสูดกลิ่มหอมจากผมนุ่มสลวยของอีกคน พร้อมกับยิ้มให้กับทิฟฟานี่เล็กน้อย ก่อนที่จะบอกกับอีกคนอย่างอารมณ์ดี

     

     

    “บอกแทยอนนะว่าสามีให้หยุด”

    “พี่ชาน!!!”

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    #มันคือวันช็อทสนองด้านมืดของอิไรท์มันค่ะ -.,-

    O W E N TM.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×