ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : (OS) FRIEND ( SHOWHO )
ปล.เริ่ม้นเปิอนเเร้วยู่โปรอันับ 2
อไรท์ู่นี้ส่วนให่ะหาอ่านยามา
ใรเป็นาวเรือยอโฮเิอ่านทานี้้ะ
ไรท์ไ้พล็อฟิอันนี้มาาเพล"เพื่อนสนิท"่ะ
ะเปิเพล"เพื่อนสนิท"อนอ่าน็ไ้นะ่ะ
.......................................................................................
เพื่ิอนสนิท (ยอโฮ)
ห่าเเ่เพียเอื็้อมมือ
แ่มันือแสนไล
ยิ่เธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท
ยิ่ไม่มีสิทธิ์ ะบอไป
"ว่ารัเธอ"
มันเป็นเพลเพลหนึ่ที่มีวามหมายมาเลยที่เียว สำหรับเพลที่ผมฟัอยู่ ใ่มันมีวามหมายมา และมันเป็นเพลที่เหมาะับผม ใ่ทุนิไม่ผิ ผมแอบรัเพื่อนสนิทอผม เราสนิทันั้แ่ประถมนอนนี่เราเรียนอยู่ไฮสูลปลายปีสอแล้ว
นฮยอนอู นั้นเป็นื่ออผม ผมแอบรัเพื่อนสนิทอผม ินโฮอ เาเป็นนน่ารั นิสัยี เรียนเ่ และอีอย่าเาเป็นนหน้าาี ไม่แปลหรอที่ผมะมีู่เเ่เยอะ ทุรั้ที่ผมเห็นนมาสารภาพรัโฮอ่อหน้าผม ผมรู้สึเ็บี๊ที่หัวใ ใ่มันเ็บมา ที่เห็นนอื่นมาบอรัเา ผมเยิว่าสัวันะ้อไ้บอวามรู้สึนั้นไป แ่ผม็ไ้เเ่ิ็เพราะว่าเราเป็นเพื่อนสนิทัน
"ฮยอนอู"เสียเรียาน้าๆผมพร้อมเเรสะิที่้นแนอผม เป็นใรไปไม่ไ้หรอนอาโฮอเพื่อนสนิทอผมไ
"มีอะไรหรอโฮอ"
"ือเราเห็นฮยอนอูนั่เหม่อน่ะ เลยเรียเยๆ วันนี้เป็นอะไรหรือป่าว เห็นเียบผิปิ"
"ป่าว เราไม่ไ้เป็นอะไรหรอ"
"แน่นะ มีอะไร็บอเราไ้นะ เราพร้อมรับฟัเสมอ"
"อืม"ผมอบไปเพียสั้นๆ 'นายพร้อมะรับฟัริๆหรอโฮอ ันลัวว่านายะรับมันไม่ไ้น่ะสิ' ผมไ้แ่ิภายในใเท่านั้น ผมอยาะพูออไปมาๆว่าผมรัเามาแ่ไหนแ่ผม็ทำไ้แ่เ็บวามรู้สึนั้นเอาไว้
"โฮอ ลับบ้านันเถอะ"อนนี้ถึเวลาเลิเรียนเเล้ว ทุๆวันผมลับโฮอเราะลับบ้านและมาโรเรียนพร้อมันเพราะบ้านเราอยู่ใล้ันเพียแ่อยู่นละอย็เท่านั้น และเย็นนี้็เหมือนันผม็ไ้ลับบ้านับเาอีรั้
ยิ่ไ้อยู่ใล้ ผม็ยิ่รัเา
และมัน็ทำให้ผมิไปเอ
ว่าเา็รัผม
"พรุ่นี้เอันนะโฮฮ เี๋ยวเรามารับแ่เ้า"
"อืม เอันนะ อบุนะที่มาส่เรา"
"ไม่เป็นไร เราเ็มใ"
"อบในะ.."
อืม.."ผมยืนรอนว่าโฮฮะเินเ้าบ้าน วันนี้ผม็เินมาส่เาเเบบปิที่เยทำ ผมเ็มใทำทุอย่าเพื่อโฮอ ผมอยาให้เารู้ว่าผมรัเามาแ่ไหน แ่ผมไม่รู้ว่าเาะสามารถรับรู้ไ้มั้ยนะ
"อ้าวพี่ฮยอนอูลับมาแล้วหรอรับ"เสียไอ้น้อายนละแม่ับผมเอล่ะรับ แฮยอวอนริๆผม็ไม่่อยอบมันสัเท่าไรหรอรับ เพราะพ่อผมอบเ้า้าแ่มัน
"อืม ็เห็นอยู่นิ"
"แม้ผม็พู้วยีๆนะรับ"
"แล้วันพูไม่ีรไหน"
"ผมไม่ไ้ะมาวนทะเลาะนะรับ ผมแ่มีเรื่อให้่วย"่วย ่วยเรื่ออะไร ปิมัน็มีทุอย่าที่มัน้อารเเล้วนิ
"่วย ่วยเรื่ออะไร"
"เรื่อ.พี่โฮอ."แ่ไ้ยินื่อนี้มัน็ทำให้เบิาโึ้นทันที เรื่ออะไร ทำมั้ย มันเี่ยวอะไรับโฮอ อย่าบอนะว่า..
"ผมอบพี่โฮอ.."และ็เป็นอย่าที่ผมิ ให้ผม่วยเปิทาให้เ้ามาีบน่ะหรอ เหอะ ไม่มีทาเพราะผม็อบโฮอเหมือนัน
"แ่โฮอไม่อบนายหรอนะ"ผมไม่รู้หรอว่าโฮอะิยัไับไอ้เ็แฮยอวอนนี้หรอนะ แ่ผมหวอผม ผมไม่้อารให้มันมายุ่ับโฮออผม
"พี่ะรู้ไ้ยัไรับ ผมยัไม่ไ้ีบพี่เาเลยนะ"
"แ้อารให้ัน่วยสินะ...บอเลยไม่มีทา!!!"ผมพูไปอย่าัเนหวัว่าะเ้าใ ผมำลัะเินเ้าบ้านแ่มันมีประโยหนึ่ที่ทำให้ผม้อหยุะั
"หวหรอรับ อย่าิว่าผมไม่รู้นะว่าพี่็อบพี่โฮอเหมือนัน"
"รู้็ี เพราะะนั้นไม่้อมายุ่ับโฮอ"
"และถ้าผมะยุ่ล่ะรับ"นอาะพูแล้วยัมายัิ้วท้าทายผมอี ิว่าผมว่าหรอ ิหรอว่าโฮอะอบนอย่ามัน
"็ลอูสิ"
"รับผมะลอ ะลอูว่าระหว่าผมับเพื่อนสนิทที่ิไม่ื่ออย่าพี่ ใรมันะเเน่ว่าัน"
เ้าวันนี้็เป็นเหมือนปิที่ผมะมารับโฮอไปโรเรียน แ่สิ่ที่ผมเห็นือไอ้เ็ฮยอวอนมันมาหาโฮอที่บ้านเลยนะสิ มันำลัยืนุยับโฮออยู่ ิหรอว่าผมะยอมให้ไุ้ยัน่ายๆ
"โฮอ"ผมพูพร้อมเินเ้าไปหาโฮอที่ยืนุยับไอ้เ็นั้นอยู่
"อ้าวฮยอนอูมาแล้วหรอ"
"อิืม ไปันเถอะโฮอเี๋ยวสาย"ผมรีบว้า้อมือโฮอแล้วะำลัะพาเินไปที่ป้ายรถเมย์เพื่อไปโรเรียน แ่ฮยอวอนมัน็ว้ามืออี้าอโฮอไว้่อน
"มีอะไรหรอฮยอวอน"เป็นโฮอเอที่เป็นนถาม อย่าไปทำัวน่ารัใส่มันมาสิ ันหวนะ
"ผมไป้วยนไ้มั้ยรับ"
"อะ.อืมะ.."
"ไม่ไ้!!"ผมรีบพูัไว้่อน ผมรู้ว่าโฮอไม่มีทาปิเสธอยู่แล้วโฮอปิเสธนอื่นเป็นที่ไหนันล่ะ
"ผมถามพี่โฮอนะรับ ไม่ไ้ถามพี่"
"ฮยอนอูไม่เป็นไรหรอ ให้ฮยอวอนไป้วย็ไ้"นั้นเห็นมั้ยล่ะ ผมบอแล้วว่าโฮอน่ะปิเสธนอื่นไม่เป็น
"แ่..เฮ้อ็ไ้"ะปิเสธเี๋ยวโฮอะสสัยเอา ไป็ไปว่ะ
อนนี้ผมับโฮอและไอ้เ็ฮยอวอนำลันั่รอรถเมย์ันอยู่อนนี้็ไม่ไ้เ้ามา ไม่ไ้สายมา นเลยูไม่่อยเยอะ และ็ไมู่น้อย ไอ้เ็ฮยอวอนมัน็นั่้าโฮอ ถ้าะนั่ใล้นานี้มึเอาโฮอไปนั้ัมึเลยมั้ย
ไม่รู้ะนั้ใล้อะไรนัหนา โฮอ็ไม่่อยะรู้ัวอะไรเลยไม่ถอยหนีอีั้หา ยัะให้ับมือถือเเนอีนะ หวเว้ย
"รถมาแล้ว ไปันเถอะ"เสียผมเอล่ะ โีนะที่รถมา่อนไปั้นไอ้เ็ฮยอวอนไ้เ๊าะโออไปมาว่านี้แน่ อะไรๆ็พี่โฮอ เี๋ยวเปินั้นเปินีี้ใหู้ เี๋ยวให้่วยสอนวิานั้นวิานี้ แถมยัเอาหน้าไปใล้อี อยาะ่ามาเลยอ่ะ
"ไปันเถอะรับพี่โฮอ"และ็เป็นไอ้เ็ฮยอวอนที่ับมือ้อโฮอเพื่อะไปึ้นรถ แ่ีนะโฮอสะบัออน่ะ
"ป่ะฮยอนอูไปันเถอะ"โออหันมาพูับผม่อนะเินึ้นรถามไอ้เ็นั้นไป เหอะไม่รอเลย ะโรธีมั้ย
"ฮยอนอู เป็นอะไรหรือป่าวทำมั้ยไมุ่ยลับเราเลย" ไมุ่ยหรอ โรธเว้ย อนนี้ผมอยู่ในห้อเรียนับโออแ่สอน เพราะนี่เป็นเวลาพัลาวัน
"ฮยอนอูโรธอะไรเรา ั้แ่เ้าแล้วนะ"นี่ไม่รู้ริหรอเนี่ย
"ฮยอนอูเราทำอะไรผิบอเราสิ"เหอะ้อไปเลยผมไม่สนใหรอ ะไม่เยหน้าึ้นไปุย้วยเลย
"ไมุ่ยับเราริๆหรอ"ใ่ไมุ่ยเว้ย โรธอยู่
"ฮึ..เรา.ทำอะไรผิบะ.บอเราสิ.ฮึ.."เห้ยร้อไห้เลยหรอว่ะ นี่โรธมาเินไปหรอ
"โฮอไม่เอานะไม่ร้อนะรับ"พอผมเยหน้าึ้นมาูโฮอ โอ้ยอยาะ่าัวเอ โฮอร้อไห้ริๆ้วย ผมึใ้มืออผมับน้ำาให้เา
"็..ฮึ..ฮยอนอูไมุ่ยับเรา"โถ่ไอ้ฮยอนอูเอย ไม่น่าเลยมึ พอเห็นน้ำาอโฮอแล้ว โรรู้สึผิเลย
"เรา.ทำ.อะ..อะไรผิหรอ"
"โฮอไม่ไ้ทำอะไรเลย เราี่เ่าเอ่าหา"
"ฮยอนอูเป็นอะไรบอเราสิ ทำมั้ยไมุ่ยับเราล่ะ"
"ถ้าเราบอโฮอแล้วโฮอะไม่โรธเราใ่มั้ย"ถ้าบอะไม่โรธใ่มั้ย
"ทำมั้ยเรา้อโรธ้วยล่ะ"
"ือเรา..เราหึโฮอ"
"หึ? หึอะไรเราอ่ะ แล้วหึเราทำมั้ย เราทำอะไร "
" เราหึโฮอ เพราะเรา.อบโฮอ"ผมพูเเล้ว้อไปในวาอเา วาที่มีแ่วามสใสนั้น มันแปรเปลี่ยนเป็นแววาทีู่ใับสิ่ที่ผมพู
"ฮะ..ฮยอนอู"
"โฮอไม่ำเป็น้ออบเรา็ไ้นะ ให้เราอบโฮอนเียว็พอ"ผมพูเล้วว้าัวเามาอเเน่น โฮอไม่ปิเสธแ่อย่าใ ผมรู้ว่าเาอาะยัใอยู่็ไ้
"ฮยอนอูแ่เราเป็นเพื่อนันนะ"โฮอพูทั้ที่ใบหน้ายัมอยู่ับออผม ผมรู้ รู้ว่าเา้อปิเสธผมแน่ๆ แ่ออหน่อยเถอะ
"อืมเรารู้ เราอโทษนะ แ่เราอบโฮอ อบมานานเเล้ว เรารู้ว่าโฮอไม่อบเราหรอ แ่อร้อนะ อย่าเลียเรานะ"ผมพูและอโฮอแน่นมาึ้นว่าเิม เมื่อเาพยายามที่ะผลัผมออ ผมลัว ลัวเหลือเินว่าโออะเลียผม ลัวว่าเาะไมุ่ยับผม
"เราไม่เลียฮยอนอูหรอนะ เพราะเรา็รอให้ฮยอนอูพูแบบนี้มานานแล้ว เรา็อบฮยอนอูนะ"นี้ผมฟัไม่ผิใ่มั้ย หูผมไม่ไ้ฟาไปใ่มั้ย โฮอบอว่าอบผมเหมือนัน ผมฟัไม่ผิใ่มั้ย
"ริหรอโฮอ นี้โฮออบเราริๆใ่มั้ย"ผมผละออาโฮอและรอฟัำอบาเา
"ใ่ เรา็อบฮยอนอูเหมือนัน"ไม่ผิแน่นอน โฮออบผม
"ั้นเรามาบันมั้ยโฮอ"
"..."
"เป็นเเฟนับเรานะ"
"...."
"สัาว่าะูแลอย่าีเลย"
"......"
" ว่าไ บันนะรับ"
"อืมบ เราล"โฮออบผม
"โฮอน่ารัที่สุเลย"ผมพูแล้วว้าัวโฮอมาออีรั้ สสัยรั้นี้ผมะอโฮอแน่นเินไป เพราะโฮอิ้นุ๊ิในอ้อมออผม แ่ผมไม่ยอมปล่อย่ายๆหรอนะ
"นี่อแน่นไปนะ"อนนี้ผมไม่สนอะไรแล้ว เพราะผม.............
ไ้เป็นแฟนับโฮอแล้ว
บไปสำหรับู่เเรอฟิเรื่อนี้ อนนี้ไรท์หาอ่านู่นี้อยู่
แ่หาอ่านยามา เลยแ่เอะเลย
ไม่รู้ว่าะสนุหรือป่าว ไรท์พยายามเ็มที่เเล้ว
่วยเม้นแนะนำหรือิมไรท์้วยนะ่ะ
และ็ฝาฟิเรื่อนี้้วยนะ่ะ
ส่วนอีสอเรื่อที่แ่่อนหน้านี้็่วยิาม้วนะ่ะ
เพราะอีไม่นานไรท์ะมาเเ่่อรอสอบเสร็่อน
ส่วนในฟิเรื่อนี้น่าะอัพบ่อยถ้ามีพล็อฟินะ่ะ
ฝาิาม้วยนะ่ะ
1เม้น = ล้านำลัใ
อนเม้นเป็นำลัใอย่าีสำหรับไรท์เลยนะ่ะ
่วย Favorite โหว และอมเม้น้วนนะ่ะ
#ficmx
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น