[FIC:BTS] Lovin Icecream

ลำดับตอนที่ #6 : CHAPTER 6

กินจุด...

รับประทานจุด...

ฉันท์จุด...

แดก จุด...


น้องจองกุกมีคนที่ชอบอยู่แล้วหรอ...

ทำไมอกหักพี่ดังเป๊าะขนาดนี้...

ผมยังช็อคกับข้อความที่น้องจองกุกส่งมาให้ผมตอนเมื่อคืนที่ผ่านมา


ป๊าบ! เสียงมือใครซักคนฟาดากลางไหล่ผมอย่างจัง ณ จุดๆนี้ ไม่มีอะไรเจ็บกว่า น้องจองกุกมีคนที่ชอบอยู่แล้วหรอกครับ

'ไอ่หวัง เป็นเชี่ยไรเมิงงง หงอยเป็นหมาเลย'

เสียงไอ่มอน....ไอ่เพื่อนรักของผมเอง

'ปล่าว ไม่ได้เป็นไร'
ผมตอบด้วยวลีเด็ดของพระเอกละครน้ำเน่า เวลาถูกทิ้ง

'โกหกไม่เนียนเลยนะมึงไอ่สมหวัง กูมองตีนมึง กูก็รู้ใจมึงละ เป็นไง กินแห้วมาหรอ'

'อืม อกหักว่ะ'

'จากใคร น้องจองกุกหรอ'


ไอ่มอน มึงจะให้กูอกหักจากจียอน ทีอาร่าหรอครับ 

ฮืออ มึง ได้ยินชื่อนี้แล้วมันเจ็บ...

น้องจองกุกของพี่หวัง อย่าจากพี่ไปนะ


'น้องเค้าบอกว่า น้องมีคนที่ชอบอยู่แล้วว่ะ'

'แล้วน้องเค้าบอกป่ะว่าเป็นใคร'
'ไม่ว่ะ แต่เหมือนจะอยู่โรงเรียนเดียวกับเรานี่แหละ' (สัณนิฐานแบบขั้นเทพ)
'ในโรงเรียนเราพวกหล่อๆ ดังๆก็มีแฟนหมดแล้วนะ'
'กูไม่รู้ว่ะ.......'

ผมรีบใส่หูฟังแล้วฟุบกับโต๊ะทันที ไม่อยากฟังไอ่มอนพูดละ ปวดใจ






'เธอเป็นของเขา ก็รู้ก็เข้าใจดี แต่มันห้ามใจไม่ได้ซักที เพราะหัวใจของฉันมัน รักเธอ ร๊ากกเธอ'



สาด เครื่องจะแรนดอมมาเพลงนี้ทำไม ใจกูร้าวหมดแล้ว




'เทียนหมีมี เทียนมี แต่ ธูปไม่มี'






มาเทียนมาธูปอะไรตอนนี้ ไอพอด มึงจะไฝว้กับกูใช่มั้ย


เปลี่ยนแม่ง







'สุขสันต์วันแห่งความรัก ให้ใครต่อใครเขา สุขสันต์วันแห่งความเหงา ให้เรา คนที่เดียวดาย วันนี้เป็นอีกปีแล้ว bad valentine'



ฮือ เพลงนี้ ฟังตอนวันวาเลนไทน์ปีที่แล้ว น้ำตาเล็ด....

เปลี่ยนๆๆๆๆ





'ไม่ทันได้เตรียมใจ เมื่อเห็นเธอเดินจากไป แต่ตัวฉันคงทำได้ แค่เพียงต้องยอมรับความจริง'




โห ไอพอดดดด แรนดอมมาเพลงนี้ทำม้ายยยยย ร้าวไปหมดแล้วเมิงงงง





'ขอให้ความรักมีแต่ความสุขใจ ไม่ว่าสิ่งไหน เข้ากันหมดทุกอย่าง'

ขอให้มึงเจ๊ง อีไอพอด ทำใจกูร้าวหมดแล้ว ดูรันมาแต่ละเพลง


'กูไม่ฟังแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย'







16.10น.

มองนั่งมองนาฬิกา G-shock ก๊อป ที่ผมไปสอยมาจากงานรำวงแม่บ้าน เมื่อเดือน
ที่อยู่บนข้อมือของผม
เลิกเรียนแล้ว ได้เวลาทำมาหากินแล้ว

ผมคิดอยู่ในใจพรางเก็บหนังสือ สมุด ปากกา ดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัดลงกระเป๋าเป้ของโรงเรียน(โรงเรียนมัธยมกระรอกน้อยศึกษา) ที่มีชื่อโรงเรียนเด่นหราอยู่กลางเป้ พร้อมด้ายที่เป็นเป็นรูปพระยากระรอกศักดิ์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนของผม ถึงชื่อจะน่ารักมุ้งมิ้งไปหน่อย แต่ขลังนะครับนี่พูดเลย เวลาผมไปบนขอเกรดนะ สมพรปากทุกครั้ง นี่จะว่าไปผมยังไม่ได้แก้บนเรื่องน้องจองกุกรับแอดเฟสเลย วิ่ง100รอบแหน่ะ

เฮ้อ จองกุก........

พูดชื่อนี้แล้วมันเจ็บ......


เจ็บถึงกระดองใจ.......

ฮือ รักเธอแล้วแย่ รักแม่ดีกว่า ไปเปิดร้านละ บรั้ยยยยยส์



@สมหวัง ไอติมทอด


ผมจอดรถมอเตอรฺไซต์ยี่ห้อKsrคู่ใจลายดำขาวไว้ที่ทางเข้าประตูหน้าร้านอย่างละเมียดละมัย
รู้มั้ย มอไซต์คันเนี้ยะ ผมรักขนาดไหน... ผมตั้งชื่อให้มันว่า น้องซีบร้า(Zebra)
เพราะมันสีขาวดำเหมือนม้าลาย ผมใช้ตังค์เก็บทั้งชีวิตซื้อมัน และผมตั้งใจไว้ว่า
ซักวัน จะเอาน้องจองกุกมาซ้อนน้องซีบร้าให้ได้ แต่ตอนนี้ มันก็คงเป็นแค่ฝันสินะ


เกร้งๆ(เสียงระฆังศาลไคฟงห้อยอยู่ตรงประตู เวลาเปิดมันจะมีเสียง)

ผมพลักประตูร้านเข้าไปก็ตรงไปยังเคาท์เตอร์เพื่อเก็บกระเป๋าตังค์แบบที่ปกติเคยทำ หลังจากนั้นก็เดินไปหยิบไม้กวาดหลังร้านมาเพื่อปัดกวาดฝุ่นบริเวณพื้น ค่อยๆกวาดไปเรื่อยๆ ส่วนตาก็มองฝุ่นผงเล็กๆที่กองรวมๆกัน ผมได้แต่เปรียบเปรยในใจว่าเศษฝุ่นพวกนี้
เหมือนหัวใจของผมเลย แหลกละเอียด เมื่อน้องจองกุกบอกว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว
เมื่อผมกวาดเศษหัวใจ เอ้ย เศษฝุ่น ใส่ที่ตักผงแล้วก็นำไปเททิ้งในถังขยะลายสติ๊ชช์ (ที่น้องจองกุกชอบ) ที่หลังร้าน ผมก็เดินไปหยิบไม้ถูพื้นมาถูซ้ำไปซ้ำมา
ซ้ำไปซ้ำมา ซ้ำไปซ้ำมา ซ้ำแล้วซ้ำอีก ซ้ำแล้วเซ้ำอีก..

เกร้งๆ


'พี่หวังครับ'

ผมละสายตาจากพื้นแล้วเงยหน้าขึ้นมามองต้นเสียงใส ที่อยู่ข้างหน้า ภาพเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารัก ผมปรกหน้านิดๆ เหงื่อโชกหน่อยๆ มาในชุดเครื่องแต่งกายนักศึกษาวิชาทหาร ซึงเป็นภาพที่ผมคุ้นเคยเมื่อวันจันทร์มาถึง เป็นใครไม่ได้นอกจาก..........


'อ้าว จองกุก' ผมตอบพลางส่งยิ้มเจื่อนๆไปให้


โอ้ยยย ทำไมเจ็บงี้วะ


'วันนี้ผมไปเรียนรด.มา ครูฝึกให้ผมกลิ้งกลางดงขี้หมาด้วยอ่ะ ยี้ๆ' น้องจองกุกพูดพร้อมทำท่าบีบมูกอย่างน่ารัก


'อ่อ แล้วเหนื่อยมั้ยครับเนี่ย' ผมไม่รู้จะตอบว่าไรดี เลยยิงคำถามโง่ๆ เบสิคๆไป แล้วพยายามหลบสายตา หันกลับไปถูพื้นเหมือนเดิม

'เหนื่อยสิครับ ถามโง่ๆอ่ะพี่หวัง วันนี้ผมจะมาสั่งไอ....'

'วันนี้ร้านปิดครับ' ทันทีที่น้องจองกุกกำลังจะอ้าปากสั่งไอติม ผมรีบสวนกลับทันที อย่างไม่รีรอ
ไม่คิดถึงผลที่จะตามมา ด้วยเหตุผลเพียงเพราะว่า ผมยังทำใจไม่ได้


'อ้าวพี่หวัง แล้วพี่หวังมาทำความสะอาดร้านทำไมอ่ะ'


'อ้าว ก็นี่ร้านพี่อ่ะ วันนี้บิีกคลีนนิ่งเดย์...' ผมหาข้ออ้างมาตอบ


'พี่หวัง บิ๊กคลีนนี่เดย์ของร้านพี่ มันทุกๆวันที่ 23 นะครับ' น้องจองกุกตอบผมเสียงแข็งพลางกอดอกไปด้วย


'พี่จะทำวันนี้อ่ะ ใครจะทำไม' ใครจะทำไม.... เ
ชี่ย แล้วไง......
ทำไมใช้คำพูดงี้ว่ะ เอาคืนทันมั้ยมึงงงง

'ผมไม่รบกวนพี่แล้วก็ได้ครับ งั้นผมกลับบ้านละนะ'
ปั๊ง!
น้องจองกุกหันหลังกลับไปพร้อมปิดประตูร้านผมจนแทบจะพัง พร้อมสาวท้าวออกจากหน้าร้านผมเร็วประหนึ่งความไวแสง

ผมทรุดลงทั้งๆที่ในมือผมมีไม้ถูพื้นอยู่ (ประหนึ่งโคโยตี้รูดเสา)ผมคุกเข่าลงกับพื้นทั้งน้ำตา


'จองกุก พี่ขอโทษ...'
ผมพูดคำนี้กับตัวเองจนนับไม่ถ้วน

'จองกุก พี่ขอโทษ'















___________________________________________________________________

กราบสวัสดีรีดที่น่ารักทุกคนนะคะ เป็นยังไงบ้างเอ่ย เจโฮปลุคนี้ น้องจองกุกสไตล์นี ชอบกันมั้ยเอ่ย ถ้าชอบยังไงก็ช่วยติดตาม/ติชม กันด้วยนะคะ ฟิคก็ดำเนินเรื่องมาประมาณกลางเรื่องแล้วค่ะ โดยฟิคเรื่องนี้จะเรียกว่าช็อตฟิคก็ได้เนอะ ไม่ยาวมากค่ะ ^__^ พอกรุบกริบ ยังไงก็ ช่วยติดตามด้วยนะคะ ขอบคุณค่า





:)  Shalunla