ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC:BTS] Lovin Icecream

    ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER 1

    • อัปเดตล่าสุด 27 ธ.ค. 56



    'ไอ่หวัง กูได้ของมาแล้วเว้ย' 

    'แน่นะ ว่าได้จริงๆ' ผมหลี่ตามองไปยังเศษกระดาษสีน้ำตาล(น้ำท่วม) ที่ยับยู่ยี้ อยู่บนมือหยาบ(และกระด้างตามประสาผู้ชาย)ของเพื่อนผม

    'เออ กูไม่ได้โม้' 

    'ไอ่มอน อย่าตุกติกกูนะมึง' ผมตอบเพื่อนผมอย่างไม่ไว้วางใจ

    'งั้นมึงไม่ต้องเอา' ไอ่เพื่อนรัก(หรอ) ของผมทำท่าจะเดินหนี ผมจึงรีบคว้าไหล่มันไว้




    เชื่อก็ได้วะ
    คงไม่โดนหลอกหรอกมั้ง



    'มึงเอาของมาเลย ค่าตอบแทนอ่ะ วันหลัง' ยุคข้าวยากหมากแพงงี้ ไม่มีตังค์ครับ 

    'อ้าว นี่มันโกงชัดๆ เงินมา ของไป ดิสาดดดด'

    'มึงก็รู้ ธุรกิจบ้านกูมันซบเซาขนาดไหน หาเช้ากินค่ำ อดมื้อกินมื้อ ....ไม่ได้รวยเหมือนมึงซะหน่อย' ผมแกล้งหลบสายตานิดๆ สะอื้นหน่อยๆ เรียกคะแนนสงสาร เหมือนนางเอกละครช่อง8


    'ก็ได้ นี่เห็นเป็นมึงนะเนี่ย คบกันมาตั้งแต่อนุบาล' เพื่อนผมตอบอย่างหงุดหงิด


    ไอ่มอน รักมึงจัง วันหลังจะทำบายศรีมากราบตักงามๆซัก3ที


    'พระคุณครั้งนี้ จะไม่ลืม เพื่อนรัก...' ผมวิ่งไปเกาะแขนแล้วเอาคางได้ถู (งุ๊งงิ้๊งๆ)

    'ออกไปให้ห่างจากกู 1กิโลเมตร ไม่งั้นกูจะเตะมึง'

    'ครับ กูไปที่ร้านละ เจอกันพรุ่งนี้ เลิฟนะมึง จุ๊บๆ' ผมโบกมือให้เพื่อน แถมส่งจูบงามๆให้ 1 ที

     ไอ่มอนก็ชี้หน้าผมด้วยหน้าตาอาฆาตแค้น






    @ สมหวัง ไอติมทอด




    อย่าตกใจนะครับ นี่คือธุรกิจของผมเอง ผมเปิดร้านขายไอติมทอดครับ ร้านชื่อว่า 'สมหวัง ไอติมทอด'  ชื่อเสียงเรียงนามด้านความอร่อย ไม่ต้องพูดถึงครับ อร่อยเด็ด เจ็ดย่านน้ำ รสชาติเยี่ยม บรรยากาศก็คลาสสิค ตั้งอยู่หน้าโรงเรียนผมเองครับ (ทำเลดี มีชัยไปกว่าครึ่ง) รายได้ต่อวัน ไม่ต่ำกว่า2หมื่นบาท แถมเป็นที่ประจำของพวกเด็กนักเรียนที่ชอบเช็คอินบนเฟสบุ๊ค อัพอินสตาร์แกรม ว่ากินอะไร อยู่ที่ไหน ให้คนอิจฉาเล่นๆ


    อ้อ ผมลืมแนะนำตัว ผมชื่อหวังครับ ชื่อจริงตามบัตรประชาชน คือ นายสมหวัง เงิงทรนงค์ แต่ผมสถาปนา stage name ของตัวเองด้วยนะ


    ชื่อแกร่นๆว่า เจโฮป (จอเอเจ - ฮอโอบอโฮบ) เรียกชื่อนี้ดีกว่าผม ผม very proud to present ครับ ฮ่าๆ


    จะเวิ่นเพื่ออะไร ผมแกะของที่ไอ่มอนเอามาให้ดีกว่า ดูสิ กระดาษยับยู่ยี้หมดเลย จ้างมันไปเอามาตั้ง2,000บาท 




    ผมค่อยๆบรรจงคลี่กระดาษอันยับเยินเป็นริ้วนี้ อย่างละเมียดละมัย 



    (จะเป็นยาบ้าป่าววะ <---ความคิดในด้านมืดของผมมันลอยขึ้นมา)



    (ไม่ใช่หรอกมั้ง ไอ่มอนเป็นคนดี เรียบร้อย ว่างๆร้อยมาลัยอยู่บนเรือน <---ความคิดในด้านดีของผมก็ลอยตามมา)




    ค่อยๆคลี่ดีกว่า ตื่นเต้น ตื่นเต้น (ทดลองเป็นอาราเล่)





    จ 




    อุ๊ต๊ะ มาแล้วๆ อักษรตัวแรก (มือสั่นหมดล้าวว)







    จ อ 







    หูยย ใจจะวาย










    จ อ ง 









    จอง...จองอะไรอ่ะ 'จองใจพี่หวังไว้คนเดียว' หรอครับ บ้า.... (มโนคือชนะ)








    จ อ ง กุ








    จองก  จอง กุ.. คืออะไรครับ (เหงื่อเริ่มไหล)









    จ อ ง กุ ก 









    จองกุก...... ชื่อมาแล้ว น้ำตาจะไหล














    จ อ ง กุ ก กี้












    จองกุกกี้ น่ารักจุงเบยจุงเบย













    คือกูจะเปิดช้าๆเพื่ออะไร เปิดรวดเดียวเลยดีกว่า








     
    1












    2














    3














    ผมใช้แรงเฮือกสุดท้ายในการคลี่กระดาษออก












    จองกุกกี้ sweety icecream





    เย้ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


    ได้เฟสน้องจองกุกแล้ว
    ดีใจยิ่งกว่าลูกบวช...ฮือ
    รอพี่ก่อนนะน้อง เดี๋ยวพี่แอดเฟสไปหา 


     







    :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×