ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : EP04 ป่วย
อนนี้้าหลัผมมีร่าบาที่ำลันอนหลับอยู่สสัยยาออฤทธิ์แล้ว อยารู้ใ่ไหมว่าผมเป็นใร
ผมือรัแรออนอาและอนอา็เป็นรัแรอผมเหมือนัน ที่เธอำผมไม่ไ้เพราะผมเปลี่ยนไปทั้หน้าาและนิสัยแ่ที่ไม่เปลี่ยนไปเลยือ
ผมรัเธอเหมือนรั้แรที่เอัน
"หมาน้อย"หิสาวะโนเรียอีฝ่ายพร้อมับเท้าเล็ที่เินไป้าหน้า
"หมาน้อยถ้าไม่มา อนอาะลับบ้านแล้วนะ"พูออไป่อนะหันเท้าเล็เพื่อเินลับบ้าน
"มาแล้ว"
"หายไปไหนมา รู้มั้ยอนอาามหาั้นาน"้มหน้ารับฟัเพราะรู้สึผิ"อะ....เราให้"
"อะไรหรอ สวยั"หิสาวมอ้วยแววาเปล่ประาย
"อวัเอันรั้แรไ"
ทั้เสีย ทั้รอยยิ้ม และเสียหัวเราะทุๆอย่าที่เป็นเธอทำให้ผมลรั เหมือนับวามหมายออทิวลิปอนี้ ือหลุมรัอย่าสุหัวใ
ถึหน้าบ้านแล้วแ่ทำไมยัเปิไฟอยู่เลย สสัยานยอละยัไม่นอนผมเินไปที่ประูแล้ว็่อยๆระมัระวัเพื่อไม่ให้ร่าบาื่น
พอเินเ้ามาถึในบ้านเท่านั้นแหละ
"มึอนอาเป็นไร นีู้ิถูหรือิผิเนี่ยที่ฝาน้อไว้ับมึ"นั้นไว่าแล้ว นี้นาน้อหลับนะเนี่ย มันยัถามเยอะนานี้
"เบาๆไ้ปะ น้อหลับอยู่ไปูหนัโป๊มึ่อเถอะูะพาน้อไปบนห้อ"พูเสร็ผม็ไม่สนใไอ้หูาที่ำลัทำท่าทาอารมเสียเลย
พอึ้นมาถึห้อออนอาผม็วาน้อลอย่าเบามือแล้ว็ึผ้าห่มมาห่มร่าบาเอาไว้"ฝันีนะ่ะ นาฟ้าอหมาน้อย"ุ๊บไปที่หน้าผาหนึ่ที่อนะเินออมาแล้วลไปหานที่ำลัูหนัอยู่้าล่า
"ลน้อูเป็นไร"านยอลหยุารินนมแล้วหันมาถามแบฮยอนทันที
"าพริไ"แบฮยอนอบปัๆไป
"มึแม่วนีนวะ"านยอลหมวามอทนที่ะถามแบฮยอน ถามไป็เท่านั้นแหละเมื่อยปาเปล่าๆ
แล้วผมะถามมันั้แ่แรทำไมวะ
"หน้ามึหุบยิ้มหน่อย็ไ้นะแ่นี้็เหมือนหมาอยู่แล้วพอยิ้มยิ่เหมือนเลย"นี้มันหนัราม่านะ ราม่านะเฟ้ย!?ูไปยิ้มไปนี้ือไรานยอลไม่เ้าใ
"หมาพ่อ ออะหล่อ สาวๆนี้่อิวรออะ"นี้หน้าบยอนมันเหมือนหมานานั้นเลยหรอทำไมทุน็บอว่าผมเหมือนหมา
"เออไอ้นเนื้อหอม แล้วยิ้มไรหนัหนา"
"ูะมีวามสุไม่ไ้ไ"
"็มีไ้.....อย่าบอนะว่ามึ"
"ใู่บอแล้วว่าะีบอนอา"
"โรเร็วนี้มึลัวใรแย่ะ"านยอลไม่นึเลยว่าแบฮยอนะบอเร็วนานี้
"เออิ ลัวไอ้เ็ที่ื่อ ฮุน ฮันไรเนี่ยสายาที่มออนอานะรู้เลยิอะไรอยู่"
"ูประเพื่อน -_-*"
"เออนั้นแหละ ูไปนอนแหละมึ็วรไปนอนไ้แล้วพรุ่นี้สอบแ่เ้า"แล้วแบฮยอน็เินสะบัหาึ้นไป้าบนทันที
ปัๆๆ
"อนอาื่นหรือยั"ผมเินัวเียมาปลุน้อสาวเพื่อไปโรเรียน
"อนอารับ"ทำไมเียบัเป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ย ผมบิประูแล้วเินไปหาร่าบาที่เีย
"อนอ.."ทำไมัวร้อนแบบนี้ละ
"อนอาๆๆ ื่นสิ"ผมเย่าร่าบา่อยๆ แ่ไม่มีท่าทาว่าอนอาะื่นเลย
"ไอ้แบมานี้ิ"ผมะโนเรียแบฮยอนพร้อมับอุ้มอนอามาไว้ในแนแร่"มีไร....อนอาเป็นไรวะ"แบฮยอนที่เพิ่มาเห็นสภาพอนอา็ใ
"ไปเอารถออ เร็ว"แบฮยอนไ้ยินอย่านั้น็รีบลไป้าล่าแล้วานยอล็ามแบฮยอนไปอย่าระมัระวั
"านยอลมึวรหยุเินไ้แล้วูปวหัวเพราะมึ"ั้แ่มาถึโรพยาบาลไอ้านยอล็เินวนไปวนมาอยู่หน้าห้อ ผมเห็นแล้วะอ้ว
"แม่เ้าไปนานแล้วนะเว้ย"านยอลโวยวายเหมือนนาสิ
"ูรู้ น้ออยู่ในมือหมอแล้ว ใเย็นๆิ มานั่่อน"แบฮยอนเห็นอารมอเพื่อนเริ่มไม่ีเลยเ้าไปพาให้านยอลมานั่รอถ้าไม่เ้าไปห้ามปรามโรพยาบาลแห่นี้ะระเบิ็เป็นไ้
หมอออมาแล้ว
"น้อผมเป็นไบ้ารับ"พอหมอออมาาห้อานยอล็รีบพุ่ไปถามอาารน้อสาวอเาทันที
"นไ้ไม่เป็นอะไรมาแล้วรับที่มีไ้เพราะามีอาารอัเสบอีอย่านไ้พัผ่อนน้อย้วย หมอ้อให้พัอยู่ที่นี้สัวัน่อน"
"อบุรับ"เฮ้อ...พอหมอออไปานยอล็ถอนหายใ้วยวามรู้สึโล่
โอ๊ย ปวหัวั ัน่อยๆปรับสายาให้มอเห็นภาพ้าหน้าัๆ ลิ่นเหมือนโรพยาบาลเลย แล้ว็หันไปพบับนที่นอนฟุบอยู่้าเีย"พี่แบฮยอน"
"หือ...."ใรบัอามาปลุารนอนอันแสนฝันหวานอบยอน
เฮ้ย อนอาื่นแล้วหรอเนี่ย
"หิวน้ำ"ันพูออไปอย่าแผ่วเบา พี่แบฮยอนรีบเ้าเ้าอี้แล้วรินน้ำใส่แ้วทันที
"หิวปะ"พี่แบฮยอนถามันพร้อมับนำน้ำไปวาไว้บนโ๊ะ
ันพยัหน้าอบไป อยาินเ้อะ ื่นมา็อยาินเ้เลย สสัยะอบมา
"ั้นรอ่อนเี๋ยวพี่ไปเอามาให้"พี่เาพูแล้ว็เินออไป
มาแล้ว โห้าว้มืๆอโรพยาบาล ไม่เอาอะ ันทำหน้าเอียน
"ทำไมอะ ไม่อยาินหรอ"ันพยัหน้าหึหัอบไป
"เ้าอยาินเ้"
"ยัป่วยอยู่เลยนะ้อินออ่อนๆสิรับ"พี่แบฮยอนพูพร้อมับทำหน้าอ้อน ไม้นี้ใ้ับอนอาไม่ไ้บอเลย
"็ไ้แ่อนอา้อิน้าว้ม่อนเี๋ยวอนเย็นพี่ะให้านยอลื้อมาให้"ยัไ็้อินสินะ ถึะไ้ินเ้็้อิน้าวอยู่ี "็ไ้่ะ ร้านพี่แอลนะ"
"เ่มาเ็น้อยเื่อฟัีมารับ"
"านยอลน้อื่นแล้วนะ"
[แล้วอนนี้ทำอะไรอยู่]
"ูทีวีอยู่ ูว่าะพาไปเินเล่นที่สวน้าล่า"
[เออ็ีอยู่แ่ในห้ออึอั]
"มึื้อเ้มาให้น้อ้วยนะ อีอย่าานมาใหู้้วย"
[เออเี๋ยวเรียนเสร็ะรีบไป]
หลัาที่วาสายับานยอลแล้วผม็ออไปเอารถเ็น้านอแล้ว็ลาไปหาอนอาที่อนนี้นัู่ทีวีอยู่"ไปเินเล่นัน"
อนนี้ผมำลัเ็นอนอาไปามทา เฮ้อ สื่นั
"พี่ไม่ไปโรเรียนหรือไ"
"แล้วใระูแลเรา"
อาาศโรพยาบาลสื่นมาเลยแ่ัน็ไม่อบโรพยาบาลอยู่ี ันโรลัวเ็มเลยือถ้าเห็นแล้วเป็นลมหมสิไปเลยแ่วามฝันืออยาเป็นหมอ น่าำใ่ปะละอยาเป็นหมอแ่ลัวเ็ม
พอพี่แบฮยอนเ็นไปสัพััน็บอให้พี่แบฮยอนพาึ้นห้อันเหนื่อยอะนี้ไม่ไ้เินนะเนี่ยนั่เยๆยัเหนื่อยเลย
"พี่แบฮยอนแล้วโทรศัพท์อนอา?"เพื่อนไม่โทรหาเป็นร้อยๆสายแล้วมั้
"มันสั่นลอเลยแ่พี่ไม่ไ้รับนะ"แล้วเายื่นโทรศัพท์มาให้
โห 86 miss call นี้บ้านใรไฟไหม้หรือเปล่าเนี่ย ยัไม่รวม้อวามอีนะเพื่อนันเป็นห่วันนานี้เลยหรอ ะโทรไปบอหรือยัไีเนี่ย โทรละันว่าแ่.....โทรหาใรแล้วไม่โนบ่นมั้เนี่ย
[อนอาอยู่ไหนเนี่ยพวันเป็นห่วนะ]
"ใเย็นๆสิเฮุน ันไม่สบายอยู่ที่โรพยาบาล"
[แล้วอนนี้เป็นยัไบ้า เ็บรไหนหรือเปล่า]
"ไม่เป็นอะไรแล้ว"
[ที่หลัมีอะไร็โทรมาบอ]
"ันโทรหาถูนมั้ยเนี่ยหะ ถามเยอะริเลย"
[็นมันเป็นห่วอะ อยู่ีๆ็หายไปโทรศัพท์็ไม่รับพี่านยอล็ไม่เห็น ]
"เาอโทษ ไปๆ ลับไปเรียนเลย"
[ไล่หรอหะ อนเย็นเี๋ยวะัารให้เ็เลย]
เฮุนยัถามเยอะนานี้ถ้าโทรไปหาเยริับอินนะ หึไม่อยาะิบ่นนเย็นอะ ทำไมห้อมันเียบๆ พี่แบฮยอนไปไหนเนี่ยพอมอไปรอบห้อ็เอับพี่เาที่นอนอยู่รโฟา สสัยะเหนื่อยันหยิบผ้าห่มาเียแล้วเินไปที่โฟาแล้ว็ลุมัวพี่แบฮยอนไว้
ยิ่มอหน้าพี่เาใล้ๆ็ยิ่เหมือน"พี่ใ่หมาน้อยหรือเปล่า"ันพูออไปอย่าแผ่วเบา พี่ใ่นที่ทำให้ันรันอื่นไม่ไ้หรือเปล่า
"ลัหลับพี่หรอัวแสบ"เฮ้ย *o* ื่นั้แ่อนไหนเนี่ยแล้วมือพี่ะมาับอนอาไว้ทำไม
มือนหรือปลาหมึเนี่ยับะแน่นเลย
"เริ่มอบพี่แล้วหรอ หื้มม"ยื่นหน้าเ้ามาใล้ๆ
อบบ้าอะไร โรมั่วอะ แล้วทำไมพี่เา้อยื่นหน้ามาใล้ๆ้วย
"ปล่อยอนอาเถอะนะ"
ื้อออ ปล่อยไ้แล้ว
"ทำไมทำหน้าอย่าั้นอะ ปล่อยแล้วๆ"เาปล่อยันแล้ว็ำออมา
ไอพี่บ้าำอะไรเนี่ย นอุส่าเป็นห่วเลยเอาผ้าห่มมาให้ นิสัยแบบนี้ไม่้อห่มแล้ว ันึผ้าห่มมาาพี่เา่อนะึ้นไปนอนบนเียแล้วเอาผ้าห่มมาลุมัวไว้
"โอ๋ๆ อนเาหรอ หยอนิเียวเอนะ"
ไมุ่ย้วยแล้ว
talk
อทิวลิปสีแที่แบฮยอนให้อนอาอนเ็
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น