คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ● Chapter :: 3 ● One night beginning [part 2 จบตอนค่ะ หวานนิดๆ มั้ง] ●
CHAPTER 3
One night beginning
“จะให้ผมพาคุณไปไหน”
หลังจากขึ้นรถแล้วเคลวินจึงหันมาถามหญิงสาวที่ถูกจับยัดเข้ามานั่นในรถตรงที่นั่งข้างคนขับ ปฏิกิริยาของหญิงสาวข้างหน้านั้นทำให้ชายหนุ่มต้องขมวดคิ้ว นอกจากจะถามไม่ตอบแล้วเจ้าหล่อนยังนั่งตัวสั่นเหงือแตกพลั่งเต็มใบหน้านวลไปหมด
“นี่คุณเป็นอะไรไป” เคลวินยื่นมือไปสัมผัสเบาๆ ที่หัวไหล่ของหญิงสาว กวิตาถึงกำสะดุ้งเฮือกเมื่อฝ่ามือร้อนนั้นสัมผัสถูกไหล่ปล่าวเปลือยของเธอ
“คุณ คุณ.. ช่วย”
กวิตาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเบาหวิวพลางเงยหน้าขึ้นมาสบตาชายหนุ่มข้างกาย เธอไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไร เธอร้อนรุ่ม ทรมานเหมือนร่างกายต้องการบางสิ่งบางอย่างมาเติมเต็ม แต่เธอก็ไม่สารถพูดสิ่งที่เธอต้องการออกมาได้ เธอรับรู้แค่ว่าเธอรู้สึกดีเหลือเกินที่เมื่อเขาสัมผัสเธอ สัมผัสของเขาช่วยให้อาการร้อนวูบวาบของเธอบรรเทาลง แต่เธอไม่ได้ต้องการแค่ให้เขาสัมผัสเธอต้องการมากกว่านั้น
“ช่วยอะไร คุณว่าอะไรนะ” เพราะน้ำเสียงของเธอเบาเหลือเกินเขาจึงฟังเธอไม่ถนัด
“ฉัน..” เธอต้องการให้เขาสัมผัสเธอและตอนนี้เองเธอก็คิดว่าริมฝีปากของเขามันช่างน่าจูบเหลือเกิน
“เฮ้! เป็นอะไรไปเนี่ย”
กวิตาไม่ได้ตอบคำถามแต่ทำสิ่งที่แม้แต่ตัวเธอเองก็คาดไม่ถึงแทน เพราะเมื่อเคลวินจับเธอให้หันไปเผชิญหน้าเธอก็ใช้มือสองข้างโน้มศรีษะของเขาลงมาประกบปากเล็กๆ นั่นลงไปทันที แม้เคลวินจะมีท่าทีตกใจและผงะหนีในตอนแรกแต่สุดท้ายเขาก็เต็มรับจูบนั้นไว้แต่โดยดี จากจูบที่ริมฝีปากแตะกันธรรมดาเริ่มทวีความร้อนแรงขึ้นเมื่อชายหนุ่มเป็นผู้คุมเกมส์ ลิ้นเรียวแทรกสอดเข้าไปสำรวจภายในของอีกฝ่ายพลางดูดดึงและขบเม้มเรียกเสียงครางจากสาวหน้อยใจกล้าที่ตอนแรกเป็นฝ่ายเริ่มจูบก่อน ไม่เพียงเท่านั้นความหอมหวานตรงหน้าที่ได้รับมันยิ่งทำให้ไฟปรารถนาที่มีอยู่ในกายของชายหนุ่มถูกปลุกขึ้นอย่างง่ายดาย มือหนาเริ่มอยู่ไม่สุขและเลื่อนสัมผัสไปเรื่อยๆ ตามส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างบางก่อนที่จะมาอยุดอยู่ที่ความอ่อนนุ่มพอดีมือและเค้นคลึงอย่างถูกใจ กวิตาสะดุ้งและถอยหนีสัมผัสจากชายหนุ่มแต่เพียงไม่นานเธอก็ไม่อาจต้านทานความต้องการของร่างกายได้ เธอรู้สึกดีที่จะให้เขาสัมผัสเธอ
ก่อนที่อะไรต่ออะไรจะเกินเลยไปจนกู่ไม่กลับ เคลวินรีบละตัวเองออกจากความหอมหวานตรงหน้า แม้จะนึกเสียดายอยู่ไม่น้อยแต่คงไม่ดีแน่ถ้าหากจะมาทำกิจกรรมอะไรแบบนั้นตรงลานจอดรถหน้าผับที่มีผู้คนเดินผ่านไปผ่านมาแบบนี้ เขาไม่ได้อายเพราะอย่างไรเสียเขาก็เป็นผู้ชายแต่เขาไม่อยากให้ใครมาเห็นเรือนร่างของสาวน้อยแสนยั่วคนนี้
คิดได้ดังนั้นเคลวินจึงกลั้นใจหันมาบังคับพวงมาลัยเพื่อพาตัวเองและคนที่นั่งข้างๆ ไปยังจุดหมายใหม่ที่เขาและเธอจะต้องใช้งานในคืนนี้ คอนโดของเขา
“แน่ใจเหรอว่าจะทำแบบนี้”
เมื่อมาถึงคอนโดเคลวินก็พาสาวน้อยที่หอบหิ้วมาจากผับขึ้นมาที่ห้องด้วยความทุลักทุเลเพราะสาวเจ้าไม่ยอมให้ความร่วมมือใดๆ เลย ตลอดการเดินทางหญิงสาวคอยกวนใจเขาด้วยการสัมผัสที่เขามองว่าแสนจะยั่วยวนจนเขาแทบจะคุมสติไว้ไม่อยู่แล้วจอดรถแวะข้างทางเพื่อจัดการเธอไปหลายต่อหลายครั้ง โชคยังดีที่เขายังมีความละอายอยู่บ้างเลยไม่ทำแบบนั้น แค่เพียงแต่จูบเธอและสัมผัสนิดๆ หน่อยๆ เพื่อเป็นการลงโทษที่เธอมากวนใจเขาตอนกำลังใช้สมาธิขับรถก็เท่านั้น
“อื้อ..”
เมื่อเห็นหญิงสาวไม่ตอบเคลวินจึงซุกหน้าลงที่ซอกคอขาวๆ นั่นแทน มือหนาโอบกระชับเอวบางเลื่อนเข้าหาตัวเบียดเสียดกับร่างกายแข็งแกร่งร้อนรุ่มของตน แม่สาวน้อยแสนยั่วตัวดีก็เหมือนจะรู้งานเอามือโอบรอบคอของเขาพลางแหงนหน้าเข้ารับสัมผัสและเบียดตัวเข้าหาอย่างเชื้อเชิญจนตอนนี้ระหว่างคนสองคนแทบไม่มีช่องว่างให้อากาศได้ลอดผ่านด้วยซ้ำ เคลวินเลื่อนมือพาดผ่านไปยังแผ่นหลังของกวิตาลูบไล้ไปมาจนพบสิ่งที่ต้องการ
ซิบของชุดแซกถูกรูดลงช้าๆ โดยมีฝ่ามือร้อนของเคลวินสำรวจอยู่ไม่ห่าง ผิวเนียนละเอียดนุ่มนวลที่พบดึงดูดความสนใจของเขาอยู่มากแต่ก็ไม่มากพอที่จะทำให้ฝ่ามือร้อนนั้นหยุดอยู่แค่ที่แผ่นหลัง เพียงไม่นานเป้าหมายก็ถูกเปลี่ยนมาที่ความสวยงามด้านหน้าที่เขาเคยสัมผัสมาแล้วเมื่อตอนอยู่ภายในรถแทน และด้วยความที่ชุดแซกตัวนี้เป็นแบบมีซับในภายในตัวไม่จำเป็นต้องใส่บราซ้อนจึงทำให้เมื่อถูกปลดซิบออกไปก็เท่ากับว่าตอนนี้ไม่มีสิ่งใดกีดขวางการสำรวจตรงด้านบนของเขาอีก มือใหญ่ทั้งสองจึงเข้าเกาะกุมความนุ่มหยุ่นเบื้องหน้าโดยไม่รอช้า
“อย่า อย่า..” น้ำเสียงที่แผ่วเบาขาดห้วงจนฟังแทบไม่ได้ศัพท์ดังออกมาจากริมฝีปากบางของกวิตา เธอเริ่มได้สติเมื่อมือหนาของชายหนุ่มสัมผัสกับร่างกายที่เกือบเปลือยของเธอ แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ได้ดิ้นรนขัดขืนออกจากการกระทำล่วงล้ำของชายหนุ่มแต่อย่างไร แม้ในใจเธอจะอยากที่จะปฏิเสธ แต่ร่างกายเธอมันกลับเรียกร้องและตอบสนองการกระทำของชายหนุ่มเป็นอย่างดี
เพียงไม่นานร่างของคนทั้งคู่ก็พากันมาถึงยังที่นอนโดยที่ปราศจากอาภรณ์ใดๆ ห่อหุ้มกายไว้
“ขอร้อง อย่า ได้โปรด” กวิตาพยายามร้องห้ามชายหนุ่มอีกครั้งเมื่อเขาซุกหน้าลงกับอกคู่งามของเธอ แต่การกระทำของเธอดูเหมือนจะไม่เป็นผลเพราะชายหนุ่มหาได้สนใจกับเสียงเล็กๆ ของเธอไม่ เขายังคงหลงไหลเพลิดเพลินกับเรือนร่างงดงามหมดจดและกลิ่นกายหอมหวานของเธอ แทบไม่มีส่วนใดที่เขาไม่ได้สัมผัสและไม่ได้จับต้องบนร่างกายนี้
“หยุด ฮือๆ” เมื่อไม่สามารถทำอะไรได้หญิงสาวจึงได้แต่ปล่อยให้น้ำตาไหลลงมา เธอไม่สามารถควบคุมร่างกายเธอให้ปฏิเสธเขาได้ และก็ไม่สามารถห้ามเขาไม่ให้ทำอะไรเธอได้เช่นกัน
เคลวินเลื่อนตัวขึ้นมาโอบกอดร่างบางเอาไว้ ขยับตัวหมายจะครอบครองเรียวปากนุ่มแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นน้ำตาของหญิงสาวที่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้าหล่อนถึงร้องไห้ แต่เมื่อได้ยินเสียงกระซิบพร่ำบอกให้เขาหยุดเขาจึงเริ่มคิดอะไรได้และเริ่มสงสัยในบางสิ่ง
ก่อนหน้านี้ที่เขาเจอเธอที่หน้าห้องน้ำในผับตอนแรกเข้าใจว่าหญิงสาวแสร้งเข้ามาเดินชนเพื่อหาทางใกล้ชิดและสานสัมพันธ์กับเขาแต่สุดท้ายเขากลับถูกหญิงสาวปฏิเสธอย่างเจ็บแสบ ดูก็รู้ว่าหล่อนไม่พอใจที่รู้ว่าเขาคิดแบบนั้นแล้วนี่ทำไมอยู่ๆ ถึงได้กลายมาเป็นสาวน้อยร้อนแรงที่มานอนพลีกายให้เขาอยู่บนเตียงนอนแบบนี้ แล้วถ้าหล่อนจะพลีกายให้เขาจริงทำไม่ถึงต้องร้องไห้สะอึกสะอื้นขนาดนั้น หรือนี่จะเป็นแผนการเรียกร้องความสนใจอีกแบบหนึ่งจากผู้หญิงอย่างเธอ แต่ถ้าไม่ใช่มันคงมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เขาคิด
“คุณถูกวางยาหรือเปล่า”
“ฉัน ฉันไม่รู้ ฮือ..”
“ก่อนหน้านี้คุณกินอะไรเข้าไปมั่ง”
“ฉันไม่รู้..”
ไม่ว่าจะถามออกไปสักกี่คำถาม คำตอบที่ได้ก็ยังคงเหมือนเดิม กวิตายังคงนอนบิดเร่าส่ายหน้าน้ำตานองอยู่ภายใต้ร่างของเคลวินด้วยความทรมาน
“งั้นผมขอถามคุณอีกอย่าง คุณจะนอนกับผมไหม”
“ฉัน..”
“คุณต้องการผมไหม”
“ฉันต้องการคุณ แต่ได้โปรดอย่า…”
เมื่อเห็นหญิงสาวตอบกลับมาด้วยน้ำตาทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าสิ่งที่เขาคิดไว้นั้นถูกต้องแล้ว เธอถูกวางยามาน่าจะเป็นจากไอ้บ้าที่พยายามฉุดกระชากลากถูเธออยู่ที่หน้าผับ ก่อนหน้านี้เขาไม่ทันสังเกตเห็นอาการและคำร้องห้ามของเธอเพราะมัวแต่เพลิดเพลินทรวดทรงและร่างกายอันหอมหวานของเธอจนหูตาพล่าลายไม่สนใจสิ่งรอบตัวใดๆ และที่สำคัญการที่เธอตอบสนองเขาอย่างถึงพริกถึงขิงด้วยฤทธิ์ยาบ้าๆ นั่นทำให้เขาไม่ทันได้คิดว่าเธอไม่เต็มใจ แล้วนี่เขาจะทำอย่างไรในเมื่อตอนนี้ในกายเขามันก็ร้อนรุ่มไม่ต่างจากเธอ
“โธ่เว้ย!!!”
เคลวินสบถอย่างหัวเสียพลางก้มลงช้อนตัวหญิงสาวเดินเข้าห้องน้ำ เขาไม่สามารถตัดใจทำอะไรต่อมิอะไรกับเธอต่อได้ในตอนนี้ ถึงแม้ตัวเขาเองจะไม่ใช่สุภาพบุรุษมากมายนักแต่อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าไม่ควรหักหาญน้ำใจหญิงสาวที่ไม่ได้สมยอม และถึงแม้เขาจะทำจริงมันก็ต้องไม่ใช่ตอนที่เธอตกอยู่ในสภาวะที่ไม่มีสติสัมปชัญญะแบบนี้ ดังนั้นตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือการพาเดินมาที่ห้องน้ำและเปิดน้ำจากฝักบัวให้ไหลลงมาชำระร่างกายของเธอและโอบกอดเธอไว้โดยหวังว่าความเย็นของน้ำจะสามารถดับความทรมานและความรุ่มร้อนจากความต้องการลงได้ ความต้องการทั้งของเขาและเธอ...
ความคิดเห็น