ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love Sick วุ่นนักรักซะเลย

    ลำดับตอนที่ #12 : ทำโทษ

    • อัปเดตล่าสุด 16 ธ.ค. 55


    11

    ทำโทษ

     “ดันเต้... ฉันจะรู้ได้ไงอ่ะว่าจะได้อยู่ห้องไหน

    ตอนนี้เขายังจับมือกับฉันอยู่... พาเดินผ่านนักเรียนตั้งแต่สายชั้น ม.1-ม.4 รวมถึง ม.5 ด้วย ส่วน ม.6 เดินไปไม่ถึง ^^;; ฉันอยู่ ม.5 อ่ะนะ ดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้วพอเดาออกเลยล่ะว่าดันเต้เป็นคนดังของโรงเรียนชัวร์ๆ ฉันกลัวจัง... เคยเห็นที่โรงเรียนเก่านะ ยัยหนูตุ่นได้คบกับรุ่นพี่ที่เป็นคนดังของโรงเรียนถูกกลั่นแกล้งสารพัด เคยโดนดักตบด้วยแหละ T^T ถึงแม้ฉันกับหมอนี่จะไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่เชื่อเถอะว่ามีคนหมั่นไส้ใช่น้อย

    ... เงียบ... เขาไม่พูดอะไรกับฉันสักคำตั้งแต่พาเข้ามาในโรงเรียน โกรธ?

    ข้าวหอม O_O เธอหายไปไหนมา!!” แมกซ์วิ่งหน้าตั้งมาถามฉันที่อยู่หลังแถว... เข้าใจว่าคงเป็นแถวห้องของดันเต้

    เธอกลับมาได้ยังไง ใครพามาแล้วเมื่อคืนกลับบ้านหรือเปล่า” < กรีน

    เธอวิ่งออกไปคนเดียวได้ไงกัน ไม่กลัวหรอ! รู้หรือเปล่าพวกฉันเป็นห่วงขนาดไหน!” < คริสติน

    เอ่อ...” -0- ใจเย็นๆก่อนไม่ได้หรือไง ทำยังกะว่าฉันจดจำทุกอย่างได้อย่างนั้นแหละ T^T

    ...ดันเต้เค้ายังคงเงียบ... และมองฉันนิ่งๆ เหมือนกับรอฟังคำตอบอยู่

    แฮ่ๆ ^^;; เอาไว้ค่อยว่ากันดีกว่ามั้ย... ตอนนี้เข้าแถวเคารพธงชาติก่อนเถอะฉันยิ้มแห้งๆให้พวกเขาไปแล้วปัดปัญหาทุกอย่างออกไปก่อน ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆก็เถอะนะ

     

     

     

    หมับ!

    เฮ้ยไรวะ ! O.O (อุทานในใจ 555)

    ห้ะ?!!”  ฉันร้องขึ้นแล้วหันหน้าไปข้างหลังเพราะมีคนมาจับมืออีกข้างของฉัน !

    “^^”

    ทัชเชอร์...!”

    “Hi~... ฉันมารับเธอไปอยู่ห้อง” ^_^ เขาพูดแล้วก็ยิ้มกว้าง เดี๋ยวนะ! อยู่ห้อง งั้นฉันก็อยู่ห้องเดียวกับทัชเชอร์อ่ะดิ O_O

    อ่า...ฉัน อยู่!”

    ข้าวหอมจะต้องอยู่ห้องเดียวกับฉัน...ดันเต้พูดขึ้น เรียบแต่ขัดไม่ได้ เหมือนเฉยๆแต่บังคับเลยล่ะ

    หึ... ไปดูบอร์ดหน้าห้องปกครองก็ได้นะถ้าไม่เชื่อฉัน” ^^ ทัชเชอร์พูดไปยิ้มไปมองหน้าฉันสลับกับดันเต้

    เอ่อ...ห้องปะ!”

    ไม่ต้องบอกฉันก็ไปอยู่แล้ว..โรงเรียนนี้ฉันอยู่มาก่อนไม่จำเป็นต้องให้แกมาพูดมาก-_-

    เอ่อ... มีใครคุยกับฉันป่ะ ?

    ฉันไปก่อนนะข้าวหอม เดี๋ยวจะรอที่ห้องนะ” ^^ เขาไม่ฟังหรือฟังก็ไม่รู้แต่คาดว่าไม่สนใจดันเต้เลย เขาหันมาพูดกับฉันแล้วก็ปล่อยมือโบกมืออีกทีแล้วก็วิ่งกลับไป

    (‘ ‘ ) ( ‘ ‘) ... ( ‘ ‘ ) \(‘ ‘)/ ฉันโบกมือไปมาหน้าดันเต้

    “-__-” < ดันเต้

    เฮ้! นายเป็นอะไรของนายเนี่ย! ฉันพูดด้วยก็ไม่พูด” -3- เป็นอะไรของเขานะน่าเบื่อจัง... เปิดเทอมวันแรกยังไม่ได้เรียนเลย T^T

    ...เงียบ....

    เชอะ! เรื่องของนายเลย ไม่พูดก็ไม่ต้องพูดฉันไม่สนแล้ว!” ฉันสะบัดมือของจากมือของดันเต้แล้วเดินตรงไปหากรีนที่อยู่ใกล้ฉันที่สุดเพื่อขอความช่วยเหลือให้เขาพาฉันไปห้องปกครองหน่อย

    กรีน...เอ่อ...นายช่วยพาฉันไปห้องปกครองหน่อยสิฉันสะกิดไหล่เขา

    อ่า...แป๊บนะ เดี๋ยวฉันพาไป รอสักครู่ขอเช็คชื่อแป๊บ!”

    ไม่ต้อง! เดี๋ยวฉันพายัยนี่ไปเองแกไปทำงานของแกเถอะดันเต้...อีกแล้วเหรอ! เชอะ!! หมอนี่เข้าใจยากที่สุดเลย อะไรก็ไม่รู้ปวดหัวแล้วโว้ยยย!!

    ...

    ทำไมเธอชอบยุ่งยากจัง...แถวยังไม่ปล่อยเลยจะรีบร้อนไปไหน!”

    ...

    คราวนี้ฉันเป็นฝ่ายเงียบบ้าง

    นี่! ฉันพูดกับเธออยู่นะ!” เขาจับฉันหันหน้าหาเขา แล้วตะคอกใส่ คนบริเวรนั้นเงียบและสนใจแค่จุดเดียวคือเขากับฉัน

    “…” เงียบ... ฮึก ! O_O ทำไมต้องเสียงดัง...

    ข้าวหอม...นายกำลังทำฉันกลัว...

    นายเป็นอะไรหรอดันเต้...ทำไมนายถึงเป็นแบบนี้ล่ะเวลาฉันถามนายก็เงียบ... โกรธอะไรฉันงั้นหรอ มีอะไรทำไมม่บอกฉันล่ะ ทำแบบนี้ฉันกลัวรู้มั้ยฉันบอกเสียงเรียบๆและพยายามทำหน้าให้นิ่งที่สุด แม้ตอนนี้น้ำตาคลอแล้วก็เถอะ...

    ...

    ถ้าทำให้นายโกรธ...ขอโทษ...

    ...

    มีอะไรอีกมั้ย? ถ้าไม่มีก็พาฉันไปดูได้แล้วว่าอยู่ห้องไหน แล้วก็พาไปห้องเรียนด้วยฉันไม่รู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน

    ...เขาปล่อยแขนฉันลงเปลี่ยนมาจับมือแทนแล้วพาฉันเดินไป



    เราสองคนเดินมายังห้องปกครองกันแบบเงียบๆ ไม่มีใครเริ่มปริปากพูดเลยสักคำ... ฉันคิดแล้วเจ็บใจชะมัด! ดันเต้เขาเป็นอะไรทำไมถึงไม่พูดไม่จานิสัยกวนบาทาเหลือเกิน! ฉันยังไม่รู้เลยว่าตัวเองทำอะไรผิด ขอโทษก็ขอโทษไปแล้วจะเอาอะไรอีกนะ L

    เธออยู่ห้อง B” -_- เขาพูดแล้วหนึ่งประโยค ลอยๆด้วย เอ่ยขึ้นเฉยๆ

    อืม...งั้นพาฉันไปห้องรียนเลยสิ

    เธอ...ต้องเรียนห้องเดียวกับฉันเท่านั้น... เนิบๆ เรียบๆ บอกเฉยๆแต่ต้องทำ! นั่นแหละดันเต้!

    ทำไมล่ะ ไม่เห็นมีปัญหาอะไรนี่ห้อง B ก็ดีแล้วฉันบอกเขาไปโดยที่สายตายังจ้องกับรายชื่อนักเรียนเข้าใหม่ปีนี้.... เอ... ทำไม ม.5 ถึงมีแค่ฉันกับ แพนทีน หืม O_O~ ชื่อแพนทีน!! ห้อง D อ่า~ เสียดายจังน่าจะห้องเดียวกัน

    อย่างไปอยู่กับมันมากล่ะสิ...-_-

    อะไรของมันอีกล่ะ -0- ห้อง B อ๋อ...ทัชเชอร์! เรื่องนี่เองเหรอ!? ที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ -_- ฉันจะไปอยากอยู่กับใครอีกเล่า มีแต่แม่อ่ะแหละที่ฉันอยากอยู่ด้วย T^T

    นายโกรธฉันเรื่องที่ฉันไปอยู่กับทัชเชอร์ทั้งคืนแล้วไม่กลับบ้านหรอ?ยังแกล้งถามแล้วจ้องหน้าดันเต้พร้อมกับเอานิ้วชี้หน้าเขาด้วย

    ...ปะ...!”

    อ๊ะๆ! ฉันไม่ได้ตั้งใจไปกับเขาสักหน่อยตอนนั้นฉันเมาแล้วก็สลบไปรู้สึกตัวอีกทีก็...เช้าแล่ว! นายห่วงฉันล่ะซี้~ แหมๆ เป็นห่วงเค้าก็บอกไม่ต้องมาเก๊กขรึมให้โลกมืดมนหรอกย่ะ! ยิ้มบ้างสินายวันๆฉันเห็นนายเอาปากติดกันอยู่งี้อ่ะ ไม่เมื่อยไง?”   -3-

    อะไร...ฉันก็ไม่ได้ว่าไรสักหน่อยเขายกมือเกาหัวป้อยๆ หันหลังแล้วก็...

    ไปๆฉันมีเรียนนะเดินนำหน้าฉันลิ่วเลย หึๆ เขินล่ะสิ >, < 555555

    นี่! จะไปเรียนมั้ย? หรือจะให้ฉันลาก

    จ้าๆ ไปแล้วๆJ เข้าใจกันสักที

    ปึก!

    โอ้ย! หยุดไมอ่ะ ถึงห้องเรียนแล้วรึ? ฉันถามอย่างประหลาดใจเพราะเดินตามดันเต้มาดีๆ เขาก็หยุดเดินโดยที่ไม่บอกกล่าว หน้ากระแทกหลังๆเต็มๆ ดั้งฉัน T^T

    ฉันลืม...

    อะไรเหรอ ลืมใสกางเกงในหรือไง!”

    หึ! คิดได้แต่เรื่องพรรนี้...ฉันลืมทำโทษ

    -////- ไอ้บ้า! ใครเค้าคิดแต่เรื่องนี้กัน ไม่มี๊!

    ทำโทษใคร” -*- ไม่เข้าใจมันจริงๆ อะไรวะ?

    ก็เธอไง... เธอทิ้งให้ฉันอยู่คลับคนเดียวกลับบ้านคนเดียวโดนด่าคนเดียวเธอจะต้องโดนทำโทษ!”

    O_O อ่าวเห้ย!! ไหงงั้นอ่ะ -0-

    J < ดันเต้

    เกลียดรอยยิ้มมันจัง L < ฉัน

    ไม่ตลก

    เปล่าขำ เหอะ! หยอกย้อน!

    หมับ!

    Kisssssssss !!

    นี่พวกเธอ! ในโรงเรียนกล้าทำแบบนี้เลยเหรอ! เข้าห้องปกครองเดี๋ยวนี้!” 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×