คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ใครในบ้าน(?)
10
ใครในบ้าน(?)
“อืมมม...” U.U ที่ไหนเนี่ยยยย -0- หาววว~ เออ...ที่นี่ดูดีจัง... ฝ้าดูดีจังลายก้อนเมฆสีฟ้า มีโคมไฟใหญ่กลางห้องด้วยแหละ เตียงนี่ก็นุ๊มนุ่ม >< สีขาว-เทาสะอาดตาจัง นานแล้วน้า~ ฉันไม่ได้นอนเตียง T^T ตั้งแต่อยู่คอนโดฯกับดันเต้ก็นอนแต่โซฟา ดีที่นอนบ้านคุณลุงพอได้พักผ่อน ^^ แต่ว่านะ...
(O_O)
ใครกันจ้องฉัน...
(-_-)
หล่อจัง...
(O_O)
เกิดอะไรขึ้น !!
(-_-)
วันนี้ฉันต้องไปเรียนหนังสือ !!
(O_O)
ผู้ชาย !!
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!” >O<
“ช่วยด้วยค้า... มีคนขมขื่นฉ้านนนน~” >O<
“อ๊ากกกกกกกกกก!!” >O<
“เฮ้ยยย!! ใจเย็นก่อนๆๆ.... เธอจำฉันไม่ได้หรือไง ดูดีๆสิ... ฉันเอง” ^^
...ใครหรอ(?) จำไม่ได้ง่า~ -0-
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!”
“เฮ้!! แงงง~ อย่าทำแบบนี้ซิ... ฉันไม่รู้จะทำยังไงนะ” T^T
เอ๋? เดี๋ยวนะ... คุ้นๆแฮะ ขอย้อนก่อนๆ อ่อๆๆ เมื่อวาน ดันเต้พาฉันเข้าคลับของเพื่อน แล้วเราก็เล่นเกมกัน จากนั้นดันเต้เมา เขาจูบฉันแล้วคิดว่าเป็น...ลินิล จากนั้นฉันแย่งแก้วมาจาก.. เอ่อ... ใครวะ - -? ข้ามไป...ฉันเป็นลมหน้าคลับ !! O_O
“ทัชเชอร์หรอ!!” เค้าเป็นคนช่วยฉันนี่เอง !
“อ่าฮะ สาวน้อย >< จำกันได้แล้วสิ... เธอทำหูฉันได้รับบาดเจ็บ! เธอต้องรับผิดชอบ” -3-
อะไรวะ -*- ? โอ๊ยยยย ปวดหัวจัง... แง~ T^T
“ทัชเชอร์ฉันขอยาแก้ปวดหัวหน่อยสิ”
“อ้าว -0- เออลืมเลยๆๆ” ทัชเชอร์ในชุดเสื้อยืดสีเทากับบ็อกเซอร์สีชมพู -///- กำลังวิ่งไปเอายาแก้ปวดหัวมาให้ฉัน เป็นภาพที่น่าดูเนอะ !
“นี่ๆๆ... กินซะ แล้วก็ไปอาบน้ำซะนะจะได้ไปโรงเรียนกัน”
“อ่าฮะ... ฉันไม่อยากไปเลย” U.U
“อืมมม...งั้นโดดเรียนกันมะ? ฉันก็ขี้เกียจอ่ะ” โหววว อีตานี่! นึกว่าจะดี โดดเรียนวันแรกอ่ะนะ! น่าคิด...
“ไม่ได้นะ!!...ถ้านายทำอย่างนั้นมันไม่ดี เรามีหน้าที่ต้องเรียน” ฉันว่าพลางดื่มน้ำ
“แต่เธอเองก็ไม่อยากไปนี่น่า” เขากระพิบตาใส่ฉัน
“แต่...-0- ฉันกังวลนี่น่า เป็นเด็กใหม่น่าอายจะตาย” -///-
“เอาน่า...ถ้าไม่ไปวันนี้ พรุ่งนี้เธอก็ต้องไปอยู่ดี…มามะเด๋ยวฉันอาบน้ำให้” J
“ทะลึ่ง!” >///<
หลังจากที่ทัชเชอร์กวนประสาทฉันตอนเช้าๆแล้ว เค้าก็ไปอาบน้ำแต่งตัว ส่วนฉันก็เช่นกัน ทัชเชอร์เอาเสื้อผ้าเครื่องแบบชุดนักเรียนของผู้หญิงมาให้ฉัน สัดส่วน ทุกอย่างตรงเป๊ะเลย! เค้าไปหามาได้ยังไงนะ...
อ่า... ฉันลืมถามเลยนะเนี่ยว่าเค้าพาฉันมาที่ได้ยังไง มัวแต่เลอะเทอะอยู่ แม่ก็ยังไม่ได้บอก คุณลุงก็ยังไม่รู้ T^T กลับบ้านไปฉันโดนยำแน่ๆเลย
พรวด!!
“ไปกันเถอะ!... เฮ้ย!!”
“ไอ้บ้า!! ทำไมไม่เคาะประตูก่อน!!” ฉันแว้ดใส่ทัชเชอร์ที่เปิดประตูเข้ามา ฉันกำลังใส่เสื้อกล้ามอยู่นะ ToT อีตาบ้าเอ้ย!!
ดีนะที่มันไม่เห็น...พอดีใส่ทัน
“เอ่อ...โทษที...พอดีฉันเห็นว่ามันจะสายแล้ว” -///-
“เออ! จะเสร็จแล้วเดี๋ยวออกไป” -///-
หน้าเค้ากับหน้าฉันแข่งกันแดงเลยก็ว่าได้! >< บ้าเอ้ย!! ซวยแต่เช้าเลย...
“เสร็จแล้ว... ไปกันเถอะ” ฉันเดินลงบันไดบ้านของทัชเชอร์ลงมา เขานั่งดื่มนมอยู่หน้าทีวี พอได้ยินเสียงฉันเขาก็รีบกระดกซะหมดแก้วเลยล่ะ -0-
“โอเค... ฉันก็เสร็จแล้ว” ^^
“บ้านนายสวยจังนะ” ฉันเรื่องคุยเพื่อทำลายบรรยากาศที่เงียบกริบระหว่างการเดินทางมาโรงเรียน หลายคนอาจคิดว่าทำไมฉันถึงลั้ลลาได้ ทั้งๆที่หายตัวไป ที่บ้านไม่มีใครรู้ว่าฉันหายไปไหน... เฉลยดีก่า... -0- ทัชเชอร์โทรศัพท์ไปหาแม่ของฉันแล้วขออนุญาติให้ฉันพักและไปโรงเรียนพร้อมเค้าได้ เหตุผลก็คือ เพราะมันดึกมากแล้วไม่อยากรบกวนให้แม่ฉันต้องเหนื่อยมารับและไม่ต้องกังวลหรือเป็นห่วง เค้าสัญญาทุกอย่างกับแม่ฉัน และแม่ฉันก็ยินยอม แม่ไม่เคยเห็นหน้าทัชเชอร์แต่ก็ไว้ใจอ่ะนะ...ถ้าลูกถูกเอาไปขายล่ะ T^T (ไม่มีวันนั้น)
“อยากมาอยู่กับฉันมั้ยล่ะ เดี๋ยวฉันจัดห้องไว้ให้”
“เหวอออ...ไม่อ่ะ ฉันอยากอยู่กับแม่มากกว่า อีกอย่างต้องดูแลแดเนียลด้วย ฉันมีความสุขกับตอนนี้อยู่” ^^
“ฮ่ะๆๆ ตามใจ แต่ถ้าอยากมาอยู่ก็บอกแล้วกัน ฉันยินดีต้อนรับ”
“ฮ่ะๆๆ ไม่หรอก...แค่นี้ก็รบกวนมากแล้ว ไปโรงเรียนกันเถอะ ฉันว่าเราสายแล้วล่ะ”
“โอเคๆ ไปเถอะ...แต่ว่านะเธอจะอยู่ห้องไหน ฉันอยากให้เธออยู่ห้องเดียวกับฉันจัง... อยาก...แกล้ง”
“อะไรเหรอ?” เค้าพูดเสียงเบาๆไปนะประโยคหลังๆ -*- คนยิ่งฟังไม่ถนัดอยู่
“เปล่านี่... อีกหน่อยก็ถึงโรงเรียนแล้ว ตื่นเต้นมั้ย” เขาเปลี่ยนเรื่องพูดแล้วหันมาถามฉันพร้อมแววตาที่เป็นประกาย... สวยจัง ดวงตาเค้าตอนนี้... สวยจนฉันต้องหลบตาเลยล่ะ
“อืม... มากๆเลยล่ะ”
ขอให้วันนี้ฉันอยู่ห้องดีๆ ที่ไม่มี ‘ใครบางคน’ เถอะนะ… ไม่ว่าจะเป็น ดันเต้ ทัชเชอร์ ลินิล กรีน แมกซ์ คริสติน... ฉันยังไม่พร้อมที่จะอธิบาย หรือคิดย้อนไปเรื่องเมื่อวานอีก... มันเจ็บปวดแปลกๆ เมื่อคิดถึง ‘เค้า’ กับ ‘เธอ’
ยิ่งพูดยิ่งเครียด! โอ้ยยยย!! ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องนี้เลย!
“ไปเร็วข้าวหอม!! ประตูโรงเรียนจะปิดแล้ว” ทัชเชอร์เขย่าแขนฉันแล้วเปิดประตูรถก้าวออกไป เฮ้ย! รอด้วย!
“เดี๋ยวซิ...นายรอฉันด้วย” ฉันตะโกนร้องบอกหลังจากที่ออกมาจากรถ ซึ่งตอนนี้ทัชเชอร์วิ่งไปเกือบจะเข้าโรงเรียนแล้ว
“เร็วๆๆ วันนี้อาจารย์ใหญ่มาตรวจเองเลย” เขาบอกฉันพลางเช็คชื่อ
“ฮึ่ย!! วุ่นวายจัง.... โอ๊ะ! ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้...” O_O
“-_-”
“แฮ่ๆ เพิ่งมาเหรอ” ^^;; ฉันยิ้มแห้งๆให้ ดันเต้ ที่เดินมาหน้าตึง...
“อืม...”
“…”
“จะเข้าโรงเรียนมั้ย...ถ้าไม่ก็หลบไป” -_-
“อ๊ะ! ขอโทษ... นายเดินไปก่อนเลย” ฉันบอกแล้วขยับตัวออกจากทางที่เขาจะเดิน
“...” -_-
นิ่ง...
เงียบ....
มองหน้าฉัน....
“ทำไมไม่เข้าโรงเรียน”
“ก็...กลัว...” U.U
“ไปกันเถอะ สายมากแล้ว...” เขาจับมือฉันแล้วพาฉันเดินเข้าไปในโรงเรียน... -///- จากที่ก้าวเข้ามาในโรงเรียนสนามฟุตบอลกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยนักเรียนับพัน... เสียงจอแจดังไปทั่ว แต่พอดันเต้เดินเข้ามาทั้งหมดนั่นก็พร้อมที่จะเงียบ สายนับพันนั้นมองมาที่เค้าและฉัน จุดที่โดนเพ่งเล็งที่สุดคงจะเป็นอวัยวะส่วนล้างของเขาที่จับของฉันอยู่... มือนั่นเอง!! คนพวกนั้นมองดันเต้กับฉันที่เดินจับมือกันเข้ามาในโรงเรียนอย่างไม่ละ บางคนแทบจะกรีดร้องเลยด้วยซ้ำ... เขาคงไม่ใช่คนนที่ฮอตที่สุดในโรงเรียนหรอกนะ... ขอร้องงงงงงงง T^T
ความคิดเห็น