นายสะอาด vs นางสาวซกมก

ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5~ โครงการงี่เง่า

"นักเรียน  ทำความเคารพ"เสียงที่ดังมาแต่ไกลของยัยฟ้าผู้เป็นหัวเน่า

เฮ้อ~ เบื่อจัง ต้องมานั่งซังกะตายในห้องและก้ต้องมานั่งฟังอาจารย์พล่ามนู้นพล่ามนี่อีกละ
เบื่อโว้ยยยยยยยยยยยยยยย
แต่โชคดีชั่วโมงนี่เป็นชั่วโมงโฮมรูม 555+
โดย คุนครูยุ้ย
คุนครูคนนี้เป็นคนที่อ้วนมาก ใส่แว่นหนาเทอะทะ แต่ที่ดีที่สุด คือ เจ้แกใจดี ไม่เหมือน  ม.ทาโกยากิ - -*

"นักเรียนวันนี้ครูมีโครงงานชิ้นนึงที่แต่ละห้องต้องทำห้องละ 1ชิ้นงานโดยโครงงานนี้ที่ทุกคนไนห้องต้องช่วยกันทำซึ่งสามาดทำอะไรก้ได้ซึ่งวันนี้ครูจะไห้ น.ร.คิดกันตอนนี้นะค่ะ  ได้เรื่องอะไรมาบอกครู"ครูยุ้ยอธิบายเรื่องโครงการไรซักอย่าง

"เออ จะทำไรดีวะยัยรี่"

"แกไม่ต้องไปยุ่งหรอกเดี่ยวพวกยัยฟ้าก้จัดการเองเว้ย"นี่คือคำตอบของยัยรี่สุดคี่เกียด มันก้เงี้ยประจำ

"เออเนอะ"

"ชั้นไปหาเรื่องอู้ดีกว่า"

"พอคิดแล้วก้ปวดขี้วะ ไปขี้ก่อนนะ" หึๆ นี่เรื่องอู้ของชั้น

"เออ! ยัยซกมกเอ๊ย -+-"

เมื่อชั้นยืนขึ้นทำท่าจะเดินออกไป ยัยรี่ก้ทำท่าเหมือนคิดอะไร *๐* แล้วมองชั้นแปลกๆ ตั้งแต่หัวจรดเท้า ซึ่งชั้นก้มองหน้ามันด้วยความงง  -*- อะไรของมันวะ




หลังจากที่ชั้นไปเที่ยวมา(ในห้องน้ำอะ) และกำลังจะเข้าห้อง ก้รู้สึกแปลกเหมือนมีลางสังหรณ์บอกว่า เข้าไปแล้วมันต้องเจอเรื่อง เออ...

ครืด!

ทันไดนันทุกคนก้มองชั้นด้วยสายตาแปลกๆ   แล้วก้ยิ้มยังมีเลศนัยจนชั้นต้องหน้าไปพึ่งบรามีครูยุ้ย
อะ...อ่าว ครูก้เป็นไปด้วยเหะๆๆ -*- มันเกิดไรขึ้นวะเนี่ย

อะไรกันนี่ วันนี้ ชั้นออกไปเเปปเดียวแต่ทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนไปยังงี้งะ

(*-*) นี้คือหน้าตาของทุกคนในห้องรวมทั้งครู เอ....อ นะ >.<;

(O_O;) นี้คือหน้าตาของชั้น ซึ่งกำลังงงเป็นไก่ตาแตก
 
เป็นอะไรกันนี่

"อะ เออ"ชั้นพูดติดๆขัดๆออกไป

"เอาละจ้ะ ทุกคนยังไงวันนี้ก้หมดคาบเรียนแล้ว อย่าลืมนะเรื่องโครงงาน ^^" พูดจบครูก้เดินออกไป แล้วทุกคนก้คุยกันต่อ

"เออ ไอ้รี่เกิดไรขึ้นวะ"ชั้นถามยัยรี่

"อ่อ ป่าว ไม่มีไร๊ ไม่มีไรจิงๆ ^^ "แปลก

แปลกจิงๆ




พักกลางวัน

"เออ โม"

"หือ?"

"แกเคยอยากเปลี่ยนตัวเองบ้างมั้ยวะ"จู่ๆยัยรี่ก้ถาม ร้อยวันพันปีมันไม่เคยมายุ่งไรกับชั้น มันเกิดบ้าไรขึ้นฟะเนี่ย

"ไมอ๋อ"ชั้นถามออกไปแทนที่จะตอบ

"เออหน่า แกก้ตอบมาดิวะ"ยัยนี้มันยังไม่เลิกเซ้าซี้

"แกก้น่าจะรู้คำตอบอยู่แล้วนี่หว่า"

"ไม่หรอ"

"อืม แกรู้แล้วแกจะถามไมวะ"

"ป่าว ก้แค่สงสัย ก้แค่นั้น" ชั้นเลิกคิ้วอย่างงง

เฮ้อ ทุกคนเป็นไรกันไปหมดวะเนี่ย T^T งื้อ เอาเพื่อนคนเดิมคืนมาเหอะ




"นี่จะทำไงกันดีเรื่องโครงงานอะ"

"ไม่รู้สิ ไอ้เรื่องเนี่ย ชั้นก้งงเหมือนกัน"

"ว่าแต่เจ้าตัวจะยอมเร้อ"

"ก้ไม่รู้อีก"

"ก้ยัยรี่มันบอกว่าเรื่องจับ...อะ มันจะจัดการเอง ส่วนที่เหลือให้พวกเราจัดการ"

"เฮ้อ ขอให้โครงการนี้ทำสำเร็จที่เหอะ"

ยัยพวกสามสาวขาเม้าประจำห้องพูดกันไปเถียงกันมา
เอ๋ โครงงาน ว่าแต่โครงงานนี้เกี่ยวกับเรื่องไรหนอ

"นี่ โครงงานห้องเราทำเรื่องไรอะ"ชั้นถามสามสาวขาเม้าออกไปทันทีโดยไม่รอช้า

"อ๋อ ก้เรื่องกะ...อุ๊บส์"ในขณะที่ยัยขาเม้าเบอร์หนึ่ง 'ไก่' จะพูดจบยัยขาเม้าเบอร์สอง 'เป็ด' ก้รีบปิดปากยัยไก่โดยที่ยัยไก่ยังพูดไม่จบ อะไรของมันวะ

"อ๋า โม เธอไม่ต้องทำไรหรอกนะ เดี๋ยวพวกเราจะจัดการเองนะจ้ะ ^^ "ยัยขาเม้าเบอร์สาม 'นก' พูด

"อ่อยเอี๋ยวอี้อะ >.< (ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ)"น่าสงสาร ไก่กำลังจะถูกเป็ดเชือดให้นกดู -_-^
ไรของพวกมันวะเนี่ยมีลับลมคมในกันอยู่ได้ โว้ยยยย ชั้นไม่ชอบนะเว้ย -_-^^

แล้วชั้นก้เลิกยุ่งกับยัยสามสาวขาเม้าพวกนั้น แล้วยังงี้จะไปถามไคดีฟะเนี่ย

อ่า ใช่แล้ว ยังไงๆยัยนี่ก้ต้องรู้อยู่แล้ว

"นี่ ฟ้า ห้องเราทำโครงงานอะไรหรอ ^^ "

"เธอไม่จำเป็นต้องรู้"ยัยนี่บอกโดยไม่หันมามองหน้าชั้นเลย

"ทำไมล่ะ ^^+ "

"ก้เพราะถ้าเธอรู้ไปก้ช่วยไรไม่ได้อยู่ดี เผลอๆจะเข้ามายุ่งจุ้นจ้านอีก บอกไปก้ป่าวประโยชน์"ฟ้ามองชั้นโดยหางตา

"อ่า ยังไงๆก้น่าจะบอกกันหน่อยนะเผื่อจะช่วยกันได้บ้าง ^^++ "

"ก้บอกแล้วไง บอกไปเธอก้ไม่ช่วยอะไรอยู่ดี และอีกอย่าง..." ยัยฟ้าหันมามองหน้าชั้นตรงๆแล้วแสยะยิ้ม

"อีกอย่างอะไรหรอ ^^+++ "ชั้นถามอย่างไม่เอาเรื่องมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

"อีกอย่างถ้าเธออยากจะช่วยจิงๆเธอก้อยู่นิ่ๆ อย่าไปขัดเวลาคนอื่นทำงานละกัน"

" ^^++++ "

"อ้อ แล้วเธอก้ไม่ต้องไปถามไคเรื่องโครงงานนี้แล้วล่ะ แล้วก้ไม่มีไคว่าเธอหรอกว่าเธอไม่ช่วยงาน ดังนั้นเธอจะทำไรก้ทำได้เลยนะ ^^ "

"-_-++++ ชิ้ง"

"เธอบอกเองนะฟ้า ว่าเราไม่ช่วยงานก้ได้ งั้นเราจะทำไรก้ได้ ใช่มะ" ชั้นถามออกไปทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่แล้ว

"ใช่ รึว่าเธอไม่เข้าใจภาษาคนที่ชั้นพูด จะให้ชั้นพูดอีกครั้งไม่ล่ะ ^^ "ฮึ่ย ยัยบ้านี่

"ถ้าภาษาคนที่เธอพูดนะชั้นก้เข้าใจ แต่ไอ้ภาษาหมาที่เธอพูดนะชั้นไม่เข้าใจย่ะ"ชั้นสวนกับไปยัยนี้ช็อคค้างก่อนจะทำหน้าโกรธ หึๆ

"เธอ!!"

"หือ ^^ "
 
555+ ยัยนี้กัดฟันกรอดๆเลย

"ฮึ"

"เฮอะ"

ชั้นกะยัยฟ้าสบัดหน้าไปคนละทาง ฮึ อยากมายั่วโมโหก่อนดีนัก




อ๊ากกกกกกกกกกก

สรุปแล้วโครงงานนี้มันโครงงานไรกันแน่ฟะ ทำไมไม่มีไคบอกชั้นเลยอะ T^T

"โม แกอย่าคิดมากหน่า ไม่มีไรหรอก" ยัยรี่ปลอบชั้น

"แล้วทำไมแกไม่บอกชั้นเล่า ว่าไอ้โครงงานบ้านั้นมันคือโครงงานไร"

"..."

ยัยรี่เริ่มทำหน้าอึดอัด ก่อนมันจะมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วหันกลับมายิ้มให้ชั้น

"โครงงานอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมนะ"

"ง่ะ ไอ้โครงงานนี้เนี่ยนะ โหลจะตาย ไคคิดวะ"

"เห็นม้า แกไม่อยากทำ ถึงได้ไม่มีไคบอกแกไงเล่า และอีกอย่างแกไม่ต้องช่วยหรอก"

"เฮ้ย แต่ว่าเราอยู่ห้องเดียวกันก้ต้องช่วยกันดิวะ ถึงชั้นจะไม่อยากช่วยก้เถอะ"

"แกอยู่ไปก้เกะกะป่าวๆวะ"พอยัยรี่พูดจบก้หันไปคุยซุบซิบไรซักอย่างกับหัวหน้า

อ้า ไรของมันวะ จะช่วยก้บ่น ชิส์ แล้วอย่ามาขอร้องให้ช่วยนะเฟ้ย

"โม"มีใคสักคนเรียกชั้น เสียงนี้คุ้นๆแฮะ ชั้นรีบหันกลับไปมองคนเรียกทันที
แง่ว ยัยหัวหน้านี่หว่า

"มีไร"

"เธออยากช่วยพวกเรามากใช่มั้ยจ้ะ ^^ "หึ ในที่สุดก้มาขอร้องให้ชั้นช่วยจนได้สิน้า

"ก้ไม่มากเท่าไรหรอก"

"ชั้นมีงานให้เธอทำ คืองี้นะ..."แล้วยัยฟ้าก้เริ่มพล่ามเกี่ยวกับงานเต้นรำที่จะเกิดขึ้นในอีก 1 เดือนข้างหน้า   ของม.ปลาย ทั้ง 2 รร.แล้วม.ปลายแต่ละห้องต้องส่งตัวแทนไปคุยเรื่องนี้กับฝั่งนู้นอะ แล้วยัยฟ้าจะให้ชั้นไปเป็นตัวแทนห้องเราเนี่ยนะ โห อายเค้าบ้างมั้ยเนี่ย

"ชั้น...ยัยซกมกน้า เธอไม่อายฝั่งนู้นหรอ"

"เธอจะช่วยหรือไม่"ยัยฟ้าพูดเสียงเข้มและก้ดังมั่กมาก อึ่ย หน้ากลัวง่ะ

"ชั้นหางานให้เธอแล้วนะ"

"เออ แล้วสำคัญงี้ ทำไมเธอไม่รับไปทำอะ"ชั้นถามออกไป เพราะเห็นทีไรยัยนี้ก้รับงานใหญ่ๆยังงี้ทุกทีนี่หว่า

"ก้งานชั้นมันเยอะแล้ว และอีกอย่างตอนนี้เหลือเธอคนเดียวที่ว่างหนิ" เออ ก้จิงแฮะ

"สรุปเธอจะตกลงมั้ย"

"แหะๆ ขืนไม่ตกลงก้โดนด่าเละดิ"ชั้นทำหน้าเจี๋ยมเจี๊ยม

"-_-++++"

"อ่า ตกลงจ้ะ ^^; "

"ดี"

"สรุปไอ้โครงงานอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมนั้นชั้นไม่ช่วยได้ใช่มั้ย"ชั้นถามออกไป ยัยฟ้ามองชั้นด้วยหาง

อ๊ากกกกกก ยัยนี่หยิ่งเป็นบ้าเลย แล้วทำไม ทำไม ทำไม ชั้นจะต้องมาอยู่ห้องเดียวและก้โรงเรียนเดียวกับยัยนี่ตั้งแต่ ป.4ด้วยฟะ(ชั้นย้ายมาอยู่กรุงเทพตอนขึ้นป.4) T^T อ๊ากกกกกก ทำไม ทำไม ทำไม ต้องอยู่ห้องเดียวกัน โรงเรียนเดียวกัน กัดกัน ทุกปีด้วยฟะ TT^TT
 
"เธอรู้แล้วจะถามอีกทำไมล่ะ คำตอบก้คือ ไม่"

"แหะๆ"ชั้นยิ้มแหยๆส่งให้

โครงงานอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม เฮ้อ โหลจะตาย ทำไปก้ไม่ช่วยให้มีไรดีขึ้นหรอก เราก้เป็นแค่ส่วนเล็กๆของโลกก้เท่านั้น เฮ้อ ชั้นถอนหายใจ

ว่าแต่ มันก้ยังแปลกๆอยู่ดีปกติยัยหัวเน่ามักจะเจ้ากี้เจ้าการชั้นแต่ไหงวันนี้นางเอ๊กนางเอกปล่อยให่ชั้นได้หน้าไปได้ละน้อ~

โว้ยยยย ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว

งี่เง่า งี่เง่าชะมัด ทั้งโครงงานทั้งคน -_-