ตอนที่ 306 : บทที่ 306 พระเจ้าพิโรธ ผู้หญิงหาใช่ของเล่น ตอน กลาง
บทที่ 306 พระเจ้าพิโรธ ผู้หญิงหาใช่ของเล่น ตอน กลาง
การแสดงออกทางสีหน้าและอารมณ์รับรู้ของเหล่าผู้เล่นและ NPC ในเวลานี้
ต้องบอกเลยว่าแตกต่างกันเป็นอย่างมาก คนล่ะอารมณ์คนล่ะชนิดอย่างชัดเจน
เหล่า NPC ผู้ฝึกตนทั้งหลายกว่า 2-3 ล้านคน ไม่เว้นแม้แต่อ๋องน้อยเย่เทียนหลงและเหล่าผู้ติดตามใกล้ชิด คนทั้งหมดต่างก็มองภาพที่เห็นอย่างมึนงง ปากอ้าตาค้างและเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจอย่างที่สุด กับสิ่งที่ปรากฏขึ้นมาอย่างมากมายมหาศาล ยิ่งกว่าดวงดาวบนท้องฟ้ายามราตรีกาลของโลกแห่งเทพเซียน
ทว่าภายในโลกใบเล็กบนเวทีประลองอันกว้างใหญ่ กำลังเหมือนใกล้จะล่มสลาย พลังงานไม่พออย่างไงอย่างงั้นจนมองเห็นได้กันทุกคน
นี่มันบ้าอะไร ..!! แม้แต่อ๋องน้อยเย่ถึงกับรับไม่ได้กับสิ่งที่เห็น
จริงอยู่ว่าสัมผัสพลังที่รับรู้ได้ในเวลานี้ ของเจ้าสวะดวงดีที่ชื่อว่ามากเมฆอะไรนั่น
จะเร่งเร้าพลังฝึกตน ระเบิดออกมาอย่างมหาศาลรุนแรง ราวกับเทพสวรรค์ชั้นฟ้าลงมาจุติบนโลกสามัญ
จนเป็นที่น่าตกใจและคาดไม่ถึงอยู่บ้างเล็กน้อย ทว่าสำหรับเย่เทียนหลงผู้เก่งกาจมากพรสวรรค์ไร้คู่เปรียบ
สารพัดอุปกรณ์แปลกตาที่ลอยอยู่รอบ ๆ เจ้าบ้านั่นในเวลานี้
ทำไมถึงให้ความรู้สึกเหมือนกับกำลังเผชิญหน้ากับเทพเจ้าแห่งความตาย
มากมายถึงเพียงนี้ได้ในทุก ๆ ลมหายใจเข้าออก แม้จะหายใจเข้าออกยังรู้สึกผิดที่ทำ อย่างไม่รู้ตัวหรือหาสาเหตุไม่ได้ เย่เทียนหลงผู้สร้างบาปและทำเรื่องชั่วช้าสารเลว เกินให้อภัยมาตลอดชีวิตที่ผ่านมา อยู่ ๆ ก็รู้สึกหวาดกลัวต่อผลแห่งกรรมที่กำลังจะมาถึง อย่างกระวนกระวายหายใจติดขัดไปหมด อยู่เช่นกันภายในจิตใจส่วนลึกอย่างหวาดกลัว
หลังจากเงียบไปได้ไม่นานนัก เสียงพูดคุยของเหล่าผู้ชมก็กลับมาดังขึ้นอีกครั้ง
ทั้งหมดต่างก็หลงลืมการมีอยู่ของท่านอ๋องน้อย ผู้มากด้วยบารมีอำนาจไปจนหมด
หลังจากที่อีกฝ่ายหวาดกลัวและอยู่ ๆ ก็แอบหนีออกไปอย่างเงียบ ๆ ด้วยสัญชาตญาณการตัดสินใจอันเฉียบแหลม ของการเอาตัวรอดมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน พร้อมกับได้ใช้ตัวตายตัวแทนที่หน้าเหมือนและสะกดวิญญาณเอาไว้ ให้แสดงกิริยาท่าทางเหมือนคนเองทุกอย่างอยู่ที่นี่ นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรก่อนที่ตัวจริง จะหลบหนีหายไปโดยไม่มีใครสังเกตเห็นเลยสักคน
ด้วยเหตุนี้หลังจากที่ไม่มีสัมผัสพลังอันตรายใด ๆ ที่รู้สึกได้อีกแล้ว เหล่า NPC คนอื่น ๆ จึงได้กล้าพูดคุยเสียงดังอย่างไม่เกรงใจออกมานั่นเอง
".. เฮ ๆ นั่นอะไร เหมือนปืนเหล็กดินระเบิด อาวุธร้อนของอาณาจักรโบราณจักรกลที่ล่มสลายไปแล้วเลย แต่ทำไมถึงใหญ่นักหล่ะ ดูนั่นหัวแหลม ๆ อันนี้ข้าเคยเห็น หากถูกความร้อนมาก ๆ มันจะระเบิดออก รุนแรงพอ ๆ กับพลังฝ่ามือของเหล่าเซียนสวรรค์เลยทีเดียว .."
".. ดูนั่นสหายข้า รอบ ๆ ตัวของชายงามมากเมฆ มีเรือเหาะเหล็กกล้าอยู่ด้วย ปรากฏขึ้นมามากมายราวกับดอกเห็ดที่กำลังเติบโต แปลกจริง ๆ พวกเจ้าดู 4 อสูร 1 ภูตผีและเหล่าอาวุโสเซียนสวรรค์ทั้งหมด เหมือนจะขยับตัวไม่ได้ไปแล้ว สีหน้าแต่ละคนทำไมถึงได้ดูเหมือนกำลังจะร้องไห้ หวาดกลัวอะไรปานนั้น .."
".. พูดเป็นเล่นไป พวกเจ้าไม่รู้สึกหรือไง แรงกดดันช่างมหาศาลอะไรจะปานนี้จากสหายมากเมฆ ท้องฟ้าถึงกับแตกร้าวเป็นทางยาว หมู่ดาวอับแสงด้วยความหวาดกลัว นี่ขนาดพวกเราอยู่ที่ด้านนอกของมิติโลกใบเล็กแท้ ๆ ยังสัมผัสได้ และรู้สึกเจ็บปวดร้าวลึกไปถึงจิตวิญญาณแท้จริงอยู่ไม่น้อย หากได้มองดูนาน ๆ กว่านี้ .."
".. แล้วไอ้ที่ดูเหมือนกระบอกไม้ไผ่อันใหญ่ ๆ นั่นมันอะไร คุ้น ๆ เหมือนเคยเห็นลอยอยู่ข้าง ๆ สหายน้อยมากเมฆ ยิ่งเห็นยิ่งไม่เข้าใจเลยจริง ๆ แต่ล่ะอย่างช่างแปลกตาข้าเหลือเกิน แต่ว่า ข้าอยากจะรู้เหลือเกิน ต่อจากนี้จะเป็นยังไง ทำไมเหล่าตัวตนเซียนสวรรค์ทั้ง 18 ถึงได้สั่นกลัวยังกับลูกนกตัวน้อย ๆ ผู้น่าสงสาร ที่ทำราวกับได้พบเจอเทพเจ้าแห่งความตายแบบนั้น .."
".. สหายรัก เจ้ากับข้าเคยเห็นมันในสงครามของผู้บุกรุก ข้ามมิติเมื่อหลายปีก่อน ของพวกนักเดินทางข้ามฟากฟ้าไงหล่ะ หากจำไม่ผิด พวกมันเรียกตัวเองว่าชาวเคออส เป็นนักเดินทางข้ามประตูมิติขนาดใหญ่ที่อยู่ ๆ ก็ปรากฏขึ้นไปทั่ว พวกมันชอบพกพาอาวุธแปลก ๆ เข้ามาอยู่เรื่อย ๆ สวยแต่รูปจูบไม่หอม พวกสวะที่ร่างกายอ่อนแอยังกับมดปลวก แม้แต่ปืนพลาสม่าของพวกมัน ปืนแสงขนาดใหญ่ เกราะเทพสงครามที่ทำด้วยเหล็กและบินได้ ที่ว่าดีเลิศเหลือเกินเหล่านั้นยังสู้กระบี่บิน 1 เล่มของข้าก็ยังไม่ได้เลย ก่อนที่จะพ่ายแพ้และหนีกลับไปอย่างหมดสภาพ จนสุดท้ายไม่มีพวกเราคนไหนเข้าไปยุ่งด้วยอีก เพราะมันน่าเบื่อเกินไป และกลายเป็นการต่อสู้เฉพาะของเหล่านักเดินทางข้ามฟากฟ้าด้วยกันไปไง จำได้หรือยังเจ้าน่ะ .."
บทสนทนาต่าง ๆ ของเหล่า NPC เต็มไปด้วยคำถามและมีบางอย่างที่น่าสนใจแบบสุด ๆ รวมอยู่ด้วย
เล่นทำเอาผู้เล่นที่อยู่ใกล้ ๆ แอบจดบันทึกเป็นการด่วน ทั้งภาพทั้งเสียงแบบไม่สนใจสิ่งใด ๆ ไม่ว่าจะเรื่องอาณาจักรที่ล่มสลายไปแล้ว ที่ว่ากันว่าโลกเทพเซียนเคยมีอาณาจักรแบบจักรกลอยู่ด้วย
นี่มันข่าวใหญ่ชัด ๆ และการที่มันล่มสลายไปแล้วในอดีต เป็นไปได้มากที่จะแข็งแกร่งมากเกินไป จนสุดท้ายถูกรุมยำจนพ่ายแพ้ ถูกทำลายไปในที่สุดนั่นเองจากความอิจฉาและความหวาดกลัว ผู้เล่นหลายคนรีบเขียนบทความและอัพโหลดหลักฐานต่าง ๆ ที่หามาได้ ขึ้นเว็บบอร์ดหลักของสามพิภพออนไลน์ พร้อมขายในทันทีในราคาสูงอย่างรวดเร็ว แต่ล่ะคนรู้สึกว่าการมาชมดูการประลองของมากเมฆ บุตรชายคนโตของตระกูลเมฆาเทพในครั้งนี้ มันคุ้มค่าจริง ๆ ยังกับได้พบเจอเทพเจ้าแห่งโชคลาภยังไงอย่างงั้น
ในขณะเดียวกันบทสนทนาอื่น ๆ ที่ได้ยินเพิ่มเติมอยู่เรื่อย ๆ ก็ช่วยทำให้ผู้เล่นหลาย ๆ คนได้รู้ว่า โลกแห่งเทพเซียนในปัจจุบัน แม้จะล้าหลังอยู่มากทางด้านวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ หากมองจากภายนอกตามมุมมองของเหล่าผู้เล่นที่มีอยู่ก่อนหน้านี้
แต่ทว่าหากเป็นศาสตร์แห่งการเอาตัวรอด หรือทักษะการต่อสู้เฉพาะพลังแห่งการทำลายล้าง องค์ความรู้วิเศษต่าง ๆ ที่มีอยู่ โลกแห่งเทพเซียนรวมไปถึงเหล่า NPC ตัวตนระดับเทพเจ้าจำนวนมาก ล้วนแล้วแต่มีพลังอำนาจมากพอที่จะลบดาวเคออสได้เลยทีเดียวหากต้องการ
ยกตัวอย่างง่าย ๆ หากเป็นเหล่าผู้เล่นจากดาวเคออสและโลกเวทมนตร์
หากเวลาออกไปนอกอวกาศ จำจะต้องมีชุดป้องกันและอุปกรณ์ในการเอาชีวิตรอดจำนวนมาก
แต่ทว่าหากเป็นผู้เล่นของโลกแห่งเทพเซียนในระดับที่เท่า ๆ กัน กับไม่จำเป็นจะต้องมองหาอุปกรณ์หรือสิ่งใด ๆ เลยมาช่วยเหลือ เพราะด้วยพลังบ่มเพาะที่มีม่านพลังคุ้มกายของแต่ล่ะคน ก็เกินพอที่จะทำให้อยู่ในอวกาศได้อย่างสบาย ๆ ความแตกต่างเพียงเล็กน้อยที่เห็น ต่างก็บ่งชี้ให้เห็นถึงประสิทธิภาพ ในการเอาตัวรอดของแต่ละศาสตร์แต่ละองค์ความรู้โบราณที่มีได้อย่างชัดเจน
หนึ่งในจุดประสงค์หลักของสามพิภพออนไลน์ .. คือการปรับเปลี่ยนมุมมองความคิด
การหลอมรวมของศาสตร์ต่าง ๆ และมนุษยชาติสามารถนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดเท่าที่จะทำได้
******
สารพัดบทสนทนาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นมากมายของเหล่า NPC นั้น
ช่างสวนทางผิดกับเหล่าผู้เล่นที่พูดอะไรไม่ออกไปตาม ๆ กัน .. อย่างไม่น่าเชื่อ
ทั้งหมดใบ้รับประทานไปหมด !!! พูดไม่ออก รับไม่ได้ .. ไม่กล้าที่จะรับความจริงที่เห็นแม้แต่น้อย
จนในที่สุดเหล่าผู้เล่นกลุ่มนึงก็ตะโกนพูดขึ้น ... และตามมาด้วยการพูดคุยของเหล่าผู้เล่นจำนวนมากด้วยเช่นกัน
".. บ้าไปแล้ว เกินไปแล้ว ต่อให้มีพลังพิเศษของสายเลือดตระกูลเมฆาเทพ ก็ไม่น่าจะทำได้ถึงขนาดนี้ นี่มันทักษะในเกมหรือพลังพิเศษบ้าบออะไรวะเนี่ย หรือมันเป็นไอเท็มที่สร้างเอาไว้แล้ว แต่หากใช่ มันไม่เยอะไปหรือไง แล้วดู พวกเราดู ระดับพลังในตอนนี้ดิแม่ง!! มันยิ่งกว่าเซียนสวรรค์ไปแล้ว โกง โกงเห็น ๆ ไอ้บ้ามากเมฆนี่มัน โกงตั้งแต่เกิดมาหล่อและรวยมากแล้ว ยังจะมาโชว์เทพอะไรอีก จะเป็นหายนะสีเงินคนที่สองหรือไง หรือมันซื้อเม็ดยาเพิ่มพลังมาวะ แต่เพิ่มพลังอะไรจะมากขนาดนี้ เม็ดยาที่ว่าราคาจะไม่พันล้านคะแนนเลยหรือไง โอ๊ยยย รับไม่ได้โว้ยยย รับไม่ได้จริง ๆ กูเกลียดพวกคนรวยแถมหล่อแบบนี้ที่สุด .."
".. เพื่อนใจเย็น ๆ ก่อน พวกเรารอฟังความคิดเห็นของรุ่นใหญ่ ผู้มากด้วยประสบการณ์ที่อาบลาวามาก่อนดีกว่า .."
".. เฮ เฮ พี่ท่าน เขาเรียกอาบน้ำร้อนมาก่อนไอ้โง่ .. อาบลาวาบ้านป้ามันสิ ใครมันจะไปอาบได้วะ หากไม่เห็นว่าอายุเยอะ ตบหัวทิ่มไปแล้ว .."
".. เฮออ เฮีย “ประวิกผู้กล้าแห่งนาฬิกาหลายเรือน” พี่ท่านว่าอาวุธยุโทปกรที่เห็น ๆ มันดูคุ้นตาคุ้นเคยบ้างมั้ย เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนในหนังสือประวัติศาสตร์ ดูนั่นดิ มีเรือดำน้ำรุ่นใหม่ด้วย น่าจะมือหนึ่งแกะกล่อง น่าสนใจจริง ๆ มีงบต้องรีบซื้อ .."
".. อะไรกันน้องชาย “วิสนุแห่งขุนเขาเฉยชาหน้านิ่ง” หากเป็นเรื่องเรือดำน้ำนี่ ข้าเองก็ไม่รู้มากนัก แต่ก็พอเข้าใจได้บ้าง เจ้าไม่ลองถามหัวหน้าปาร์ตี้ของเราดูก่อน ท่านผู้นั้นเขารู้ทุกเรื่องที่คนอื่นไม่รู้ และไม่มีวันรู้ที่คนอื่น ๆ อยากให้รู้ด้วยเช่นกัน เป็นยอดคนที่หาได้ยาก แข็งแกร่งและหนักแน่นด้วยกัญชาแห้ง ๆ ในกำมือ .."
".. ท่านพี่ “เทพยุตแห่งหัวหน้ากลุ่มปาร์ตี้ ผู้นิยมแจกปลาแต่ไม่สอนจับปลาในตำนาน” ข้าขอถามพี่ท่านในเรื่อง ... .."
".. จะถามไปทำไม !!! ถามไปได้อะไร หา! หา!! ไปเปิดกูเกินกูเกิลดูไม่เป็นหรือไง หาความรู้เองบ้าง เงียบ ๆ ปากไปเลย คนจะดูคนตีกันเสียเวลาจริง ๆ ไปเลยวิษณุแห่งขุนเขาเฉยชาหน้านิ่ง กลับไปทำงานไป !! .." เทพแห่งหัวหน้ากลุ่มปาร์ตี้ ผู้นิยมแจกปลาแต่ไม่สอนจับปลา กำลังอารมณ์เสียจึงกล่าวคำตัดบทในทันที หาสาระใด ๆ ไม่ได้เลย
ในตอนแรกทุก ๆ คนหมายจะหาข้อมูล และความรู้จากกลุ่มคนกลุ่มนี้อยู่บ้าง เนื่องจากเห็นเป็นผู้ใหญ่และน่าจะมากด้วยประสบการณ์ แต่ที่ไหนได้กับเป็นแค่กลุ่ม........ก็เท่านั้น ที่อยู่ ๆ ก็พูดคุยเสียงดังวางอำนาจขึ้นมาอย่างไม่เกรงใจ แต่ทว่ากับไม่ได้ใจความ หรือความรู้อะไรเลย
สุดท้ายไม่ว่าจะ NPC หรือผู้เล่นที่ด้อยประสบการณ์กว่าและเป็นคนรุ่นใหม่ ต่างก็ยังไม่ได้คำตอบและไม่เข้าใจกับภาพที่เห็นเลยสักคน
จนในที่สุด ... ผู้เล่นคนนึงได้พูดบอกในสิ่งที่เห็นและมั่นใจมาก ๆ ออกมาให้ทุกคนได้ยิน
".. นั่นมันบ้าไปแล้ว <หัวรบอเมริกาเมกาเมก้ายูโรป้าบวกลุง UU-AA-SSRURO 131 > ขีปนาวุธข้ามกาแล็กซีแบบวาร์ปไดร์ สำหรับทำลายดาวฤกษ์ขนาดใหญ่มหึมา ที่อาจจะเป็นสาเหตุของหลุมดำในอวกาศใกล้ทางช้างเผือก แม่เจ้า!!! มากเมฆแห่งตระกูลเมฆาเทพไอ้บ้า มึงไปเอาอาวุธแบบนี้มาใช้ในเกมได้ยังไง แบบนี้ต่อให้เป็นโลกเทพเซียนก็ถูกทำลายจนไม่เหลือไปด้วย นี่มันระเบิดระดับ Supernova แม่งสร้างไว้ถึง 300 ลูก แม่งโรคจิตสุด ๆ GM กับพวกผู้บริหารฝ่ายตรวจสอบ พวกมันตาบอดหรือไง ปล่อยให้สร้างอาวุธมหาประลัยล้างจักรวาลในเกมได้ จะให้อิสระผู้เล่นเกินไปมั้ย กูจะฟ้องร้องพวกห่ารากนี่มันให้หมด ที่ทำให้เกมเสียสมดุลจากไอ้บ้านี่ และไอ้บ้ามากเมฆ มันไปหาพิมพ์เขียวอาวุธและแบบการสร้างมาจากไหน ไม่ใช่ว่ามันเป็นความลับของรัฐบาลโลกหรือไง ตาย ๆ .."
".. ไอ้เชี่ยยย!! มีแม้แต่ < ปืนใหญ่ป้อมปราการบาเรียอนุภาค นีโออาร์อาร์อาร์สตาร์ IVG 0205 > มากกว่า 355,555 ป้อมปราการแบบพร้อมยิง ที่สามารถยิ่งถล่มข้าศึกแบบล็อกผล 90-100% แบบข้ามระบบสุริยะเหนือความเร็วปีแสงได้ในทันทีต่อ 1 วินาทีอัตรายิงแบบต่อเนื่อง รวดเร็วราวกับแสงแห่งคำพิพาทษาของพระเจ้าวันสิ้นโลก พลังทำลายล้างสำหรับการต่อต้าน การรุกรานจากต่างดาวโดยเฉพาะ แม่งเอามาได้ยังไง เอาเวลาที่ไหนไปสร้างเยอะขนาดนี้วะ และเก็บไว้ในไหน อย่าบอกนะว่าโลกใบเล็กที่แขนขวา ไม่ใช่ว่าเพิ่งจะได้มาหรือไง ยิ่งได้รู้ข้อมูลใหม่ ๆ ก็เหมือนยิ่งไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับมากเมฆผู้นี้ ตระกูลเมฆาเทพมึงจะเทพไปไหน แบบนี้รัฐบาลโลกต้องรีบตรวจสอบ ไม่งั้นไอ้ตระกูลบ้านี่ได้ปกครองมนุษยชาติแน่ ๆ ในตอนจบ ตูอยากจะบ้า เหมือนมาจากคนล่ะโลกคนล่ะจักรวาล กับไอ้มากเมฆหน้าหล่อยังไงก็ไม่รู้ .."
".. สารพัดหัวรบขีปนาวุธวิสัยไกล สำหรับทำลายดาวเคราะห์รูปร่างประหลาด และไม่น่าจะใช่วิทยาการวิทยาศาสตร์ของมนุษยชาติ หรือแม้แต่เหล่าพันธมิตรต่างดาวในปัจจุบัน มีไม่ต่ำกว่าเก้าแสนลูก ไม่ซ้ำแบบกันเลยจากที่เอไอผู้ช่วยของฉันบอกมา และตรวจสอบอยู่หลายครั้งเพื่อความแน่ใจ แถมแต่ละหัวรบก็พร้อมยิง พลังทำลายเพียง 1 ลูกที่มี ก็มากพอทำให้โลกมนุษย์ในระบบสุริยะของพวกเรากลายเป็นฝุ่นผง นี่ผู้ชายคนนั้น คิดจะทำอะไรกันแน่คะ เพราะต่อให้เป็นรัฐบาลโลกในอีกพันปีจากนี้ โลกแห่งความเป็นจริงของพวกเรา หรือแม้แต่อาณานิคมอวกาศทั้งหลาย เหล่าสเปซโคโลนีผู้ร่ำรวยล้นฟ้า ก็ไม่มีทางที่จะมีหัวรบที่ทันสมัย และวิทยาการล้ำหน้าแบบนี้ได้ .."
อย่างไรก็ตามในระหว่างที่เหล่าผู้ชมภายนอก กำลังพูดคุยกันเสียงดังและไม่มีทีท่าจะหยุด
พร้อมกับออกคำสั่งให้เอไอผู้ช่วยที่มี ตรวจสอบและหาข้อมูลกันอย่างบ้าคลั่งอยู่นั้น
ภายในโลกใบเล็กบนเวทีประลองนภาที่ 888 บรรดาเหล่าอาวุธหายนะล้างจักรวาลทั้งหลาย หรือแม้แต่เรือรบ ยานรบพิฆาต ยานอวกาศสงครามจำนวนนับหมื่น ๆ ต่างก็ปลดปล่อยอาวุธลับ อาวุธสังหารที่มีออกมา และแสดงแสนยานุภาพของพวกมันอย่างเต็มที่
จนในขณะนี้ โลกใบเล็กได้กลายเป็นมหาสงครามหายนะทำลายล้าง ศึกวันล้างจักรวาลไปแล้วอย่างแท้จริง
ภูเขาและป่าไม้ แม่น้ำและวิวทิวทัศน์อันเป็นธรรมชาติสวยงามนับหมื่น ๆ ล้วนแล้วแต่สลายหายไปจนหมด
ภูเขาไฟที่กำลังจะระเบิดอยู่แล้วในจุดที่มากเมฆเคยอยู่ ถึงกับแปรสภาพกลายเป็นฝุ่นผงในพริบตาจากพลังงานระเบิดอันมหาศาล จนแม้แต่ท้องฟ้ายังแตกออกเป็นชิ้น ๆ มิติสภาวะคงที่ใด ๆ ไม่อาจะดำรงอยู่ได้อีกต่อไปตลาดกาล เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาลจนไม่อาจจะคำนวณความเสียหายได้ไหว จนแม้แต่หุ่นไม้ไฝ่กรรมการจากสวรรค์ผู้ดูแลรับผิดชอบ เจ้าระบบหลักจำเป็นที่ทำหน้าที่แทน ZERO ยังถูกทำลายหายไปด้วยอย่างคาดไม่ถึง ทำให้เวทีประลองนภาที่ 888 หลังจากนี้จะไม่มีกรรมการอีกต่อไป
ตูมมมมมมม!!!
ตู้มมม!!!!
ตู้มมม!!!!
เหล่าเซียนสวรรค์ทั้งหมด รวมไปถึงเหล่าสัตว์อสูรโบราณทรงอำนาจทั้งสี่ ต่างก็ถูกพลังทำลายล้างเล่นงานอย่างต่อเนื่องป่าเถื่อนจากทุกทิศทุกทาง ถูกกระทำราวกับเป็นเป้าสำหรับซ้อมรบ ทดสอบพลังการยิงอย่างบ้าคลั่ง จนม่านพลังคุ้นกันกายเนื้อ ถึงกับแตกสลายถูกทำลายเป็นชิ้น ๆ จนไม่อาจจะฟื้นฟูกลับมาได้ทัน
แต่ล่ะคนต่างก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส อยากจะกล่าวคำยอมแพ้แต่ก็ทำไม่ได้ !?
เพราะในบรรดามหาระเบิดสารพัดนับหมื่น ๆ ครั้งที่ปรากฏ เหล่าอานุภาพของพลังงานที่ถูกปลดปล่อยออกมาทั้งหลายจนแม้มิติต่าง ๆ ยังถูกทำลาย ได้ทำให้เสียงใด ๆ ก็ไม่อาจจะเดินทางหรือกระจายออกไปได้ให้ได้ยิน
ทำให้แม้แต่เซียนสวรรค์ปีศาจแดงที่พยายามพูด จะยอมแพ้อยู่หลายครั้ง อ้าปากแต่กับไร้เสียง
รวมไปถึงเหล่าตัวตนที่อัญเชิญเข้ามา ต่างก็ถูกฆ่าตาย ถูกทำลายจนไม่เหลือแม้แต่เศษซาก
ยกเว้นก็เพียงแต่ภูติวิญญาณร้าย “เทพธิดาดอกไม้สีขาว” ที่ในเวลานี้ถูกมากเมฆทำการผนึก และเก็บเข้าไปภายในโลกใบเล็กของตัวเอง
แต่ด้วยพลังงานระเบิดที่มากมาย ในระดับเดียวกับซูเปอร์โนวานับร้อย ๆ ลูก
ในที่สุดโลกใบเล็กของเวทีประลองนภาที่ 888 จึงถูกทำลายจนไม่เหลือ
แต่โชคยังดีที่มากเมฆหาได้พิโรธโกรธจนขาดสติเหมือนกาลก่อน ตามแบบฉบับของหายนะสีเงินผู้ไม่สนใจสิ่งใด ๆ
เจ้าตัวจึงได้สลายพลังทำลายล้างเหล่านั้นออกไป ก่อนที่โลกใบเล็กจะแตกสลายหายไปในที่สุด อย่างพอดิบพอดีสมบูรณ์แบบในทุก ๆ ด้าน ราวกับเป็นการกระทำของพระเจ้าผู้เมตตา เพราะหากไม่ทำอย่างนั้นแล้ว โลกแห่งเทพเซียนและบรรดาผู้ชมทั้งหลาย และทุก ๆ สรรพชีวิตที่ดำรงอยู่ คงจะหายไปกันหมดในพริบตาเป็นแน่ จากพลังระเบิดของซูเปอร์โนวานับร้อย ๆ ลูกจากภายในมิติโลกใบเล็ก ที่กำลังขยายตัวออกไปอย่างไร้ขีดจำกัดอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วเหนือแสงไปไกลไข ของพลังงานที่ระเบิดออกจาก <เนรมิตหมื่นศาสตรา>
ในขณะเดียวกันนั้นเอง เสียงแจ้งเตือนต่าง ๆ ได้ดังขึ้น
[ ติ๊ง !!!! ๆ ยินดีด้วยค่ะ ผู้เล่นมากเมฆที่สามารถเอาชนะเซียนสวรรค์ที่เข้ามาท้าทายได้ทั้งหมด และเกินกว่าที่กำหนดไว้เป็นอันมากในเวลาอันสั้น จึงทำให้ได้รับฉายานาม <ปรมาจารย์สวรรค์> ไม่จำเป็นต้องไปท้าทายหรือต่อสู้กับตัวแทนเหล่าทวยเทพอีกต่อไป และได้รับรางวัลพิเศษเป็นตำราทักษะโบราณแบบสุ่ม 1 ครั้งค่ะ ]
[ ติ๊ง !!!! ๆ ยินดีด้วยค่ะ ผู้เล่นมากเมฆได้จบภารกิจลับพิเศษแบบต่อเนื่องทั้งหมดที่ได้รับ และรับรู้ถึงตัวการหลักของแผนการในครั้งนี้ ทำให้ได้รับรางวัลตามที่ได้ระบุไว้ และเปิดโหมดสงครามขึ้นเป็นการถาวรต่อกองกำลังตระกูลเย่โบราณผู้ยิ่งใหญ่ และขุมพลังอำนาจเหล่าพันธมิตรทั้งหมดของอีกฝ่ายนับจากนี้ แต่ด้วยเหตุที่ตัวการหลัก “เย่เทียนหลง” ได้หลบหนีออกไปไกลแล้ว ทำให้เป็นการยากที่จะไล่ตาม ... ]
มากเมฆเลิกฟังเสียงในหัวที่กำลังสรุปผลจากภารกิจต่าง ๆ และมอบรางวัลอะไรต่อมิอะไรให้กับเขา ..
ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินไปหาหยางซินหลินพูดคุยด้วยเล็กน้อย และให้นางกลับเข้าไปในโลกสุริยาโบราณพงพนา เพื่อดูแลวิญญาณร้ายที่น่าสงสารดวงนั้น พร้อมกับมองออกไปยังทิศประจิมด้วยสายตาเย็นชาอย่างเลือดเย็น แม้ว่าอีกฝ่ายจะหนีไปสุดขอบโลกด้วยความเร็วทะลุมิติ ..
".. บทสรุปแห่งผลกรรม นรกเฉย ๆ คงจะไม่พอ .." มากเมฆมองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะหายตัวไปราวกับไร้ตัวตน
บนเรือเหาะที่กำลังบินออกไปจากทวีปบัลลังก์เมฆด้วยความเร็วสูงสุดอย่างเต็มกำลัง
".. ฮ่า ฮ่า ฮ่า สุดท้ายก็มีแต่ข้าที่รอด ข้าคือผู้เหลือรอดผู้ชนะในท้ายที่สุด เจ้าสารเลวนั่นแท้จริงแล้วเป็นเทพนิรันดร์ พวกขยะทั้งหลายกับให้ข้อมูลข้ามาแบบผิด ๆ ทำให้แผนการของข้าล้มเหลว กลับไปถึงทวีปพยัคฆ์ทมิฬได้เมื่อไร ข้าจะขอกำลังเสริมจากเสด็จพ่อโดยตรง ขอยืมเหล่าเซียนฟ้าเร้นลับกับเซียนปราชญ์เทวะมาเป็นกำลัง ข้าจะดูเสียว่าเจ้าสวะมากเมฆอะไรนั่น จะสู้ข้าได้อีกมั้ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า .." เย่เทียนหลงที่หนีรอดความตายอันหน้าสะพรึงกลัวมาได้ กำลังหัวเราะอย่างชอบใจ หาได้เสียดายหรือสนใจในกองกำลังเซียนสวรรค์ที่เสียไปแม้แต่น้อย
ทันใดนั้นเอง .. ผู้ฝึกตนในระดับเทวะจุติ ผู้รับผิดชอบดูแลเรือเหาะก็วิ่งเข้ามารายงาน
ภายในห้องส่วนตัวที่เต็มไปด้วยหญิงสาวเปลือยเปล่าและอ๋องน้อยเย่เทียนหลง ที่กำลังให้รับการบีบนวดอยู่ ด้วยท่าทางและสีหน้าแตกตื่นเป็นที่สุด
".. รายงาน !! ท่านอ๋องน้อยเรือเหาะของเราได้มีแขกไม่ได้รับเชิญขึ้นมาที่ดาดฟ้าเรือ คนผู้นั้นเชิญให้ท่านออกไปพบ หากไม่แล้วคนผู้นั้นจะทำลายเรือเหาะในทันทีขอรับ .." ผู้รับผิดชอบดูแลเรือเหาะสั่วกลัวมิได้หยุด เนื่องจากก่อนหน้านี้หลังจากที่พบเห็นอีกฝ่ายบุกเข้ามา
กองกำลังเซียนสวรรค์และทุก ๆ คนที่ใช้การได้ ในระดับสูงส่วนตัวของท่านอ๋องน้อย ต่างก็ออกไปสู้รบและได้รับกับความพ่ายแพ้อย่างหมดสภาพ ก่อนที่คนทั้งหมดจะถูกจับโยนลงไปในประตูอันแปลกประหลาดน่ากลัวสุดสะพรึงในโลกหล้าที่ดูเหมือนจะเป็นประตูมหานรกในตำนาน แห่งความตายอันเป็นนิรันดร์สำหรับเหล่าทวยเทพ
พอเห็นแบบนั้นแล้วจะไม่ให้มันที่เป็นแค่ ผู้รับผิดชอบดูแลเรือเหาะเล็ก ๆ ไม่สั่นตัวได้อย่างไร ..
".. มันเป็นใคร ส่งกองกำลังเซียนสวรรค์ที่เหลือออกไปจัดการ เรื่องเล็ก ๆ แค่นี้ คิดเองไม่เป็นหรือไง .." เย่เทียนหลงอารมณ์เสียในทันที ในขณะที่กำลังบีบจับเล้าโลมยอดปทุมถันของหญิงสาวข้างกายอย่างมันมือ หลังจากที่ถูกขัดความสุขและกำลังคิดไปถึงแผนการดี ๆ ไว้เล่นงานเจ้าสวะมากเมฆหลังจากนี้
แต่ที่ไหนได้!!!
อยู่ ๆ เหล่าเซียนสวรรค์ที่ยังไม่ตายกว่าจำนวน 20 คนต่างก็บุกเข้ามาภายในห้องส่วนตัว ..
และจับกดจับลากท่านอ๋องน้อยเย่ที่เคารพรัก ออกไปอย่างกับหมูกับหมาก็ไม่ปาน และด้วยเหตุที่เซียนสวรรค์ที่เข้ามาใหม่ ล้วนแล้วแต่เป็นผู้ที่ใกล้จะบรรลุเป็นเซียนฟ้าเร้นลับอยู่ก่อนแล้ว จึงทำให้ท่านอ๋องน้อยผู้เก่งกล้า ไม่อาจจะตอบโต้หรือสวนกลับใด ๆ ได้เลย แถมยังถูกเล่นงานในทีเผย จึงทำให้ถูกอาวุธลับสะกดพลังฝึกตนเอาไว้โดยสมบูรณ์ ถูกคนของตัวเองทรยศอย่างไม่คิดฝัน
".. พวกเจ้าจะทำอะไร พวกเจ้าคิดจะก่อกบฏ เจ้าไม่รู้ผลที่จะตามมาหรือยังไง .." เย่เทียนหลงถูกพลังมหาศาลกดดันจากทุกทิศทาง ถูกเข็มทองประหลาดสะกดข่มพลังเซียนสวรรค์ที่มีเอาไว้ ทำให้กลายเป็นเพียงชายหนุ่มธรรมดาเท่านั้นในเวลานี้
".. ท่านอ๋องน้อยเย่ ข้าต้องขออภัยจริง ๆ แต่พวกข้ายังไม่อยากตาย ไม่อยากตายแบบนั้น .."
เพียงเวลาไม่ถึง 2 นาที เย่เทียนหลงก็ได้เห็นชายหนุ่มรูปงามนั่งดื่มชาอยู่ที่ตรงหน้าบนชั้นดาดฟ้าเรือ ที่ประจำของตัวเองซึ่งมีไว้สำหรับแสดงอำนาจบารมี และเป็นจุดที่เห็นวิวดีที่สุดอีกด้วย แต่ทว่าชายหนุ่มรูปงามตรงหน้า หาได้อารมณ์ดีแต่อย่างใด
".. ที่แท้เป็นเจ้า!! มากเมฆ เมฆาเทพ นักเดินทางผู้มีชะตาให้ต้องเป็นมหาจักรพรรดิในคำทำนาย มันเป็นเจ้าได้อย่างไร ข้าหนีออกมาก็ตั้งนานแล้ว ทำไม ทำไมกัน เจ้าสมควรไมรู้ถึงตัวตนของข้า .." เย่เทียนรับไม่ได้กับสิ่งที่เห็น สารภาพสิ่งที่คิดและคาดเดาออกไปอย่างลืมตัว ทั้ง ๆ ที่ในตอนแรกเจ้าตัวคิดว่าผู้ที่เล่นงานตนได้แบบนี้ สมควรเป็นบรรดาเจ้าชายบุตรคนโปรดจากตระกูลหลักอื่น ๆ ที่มีระดับเดียวกันหรือเหนือกว่า ไม่คิดฝันว่าจะเป็นเจ้าสวะมากเมฆ ผู้โชคดีได้กองกำลังตระกูลหยางโบราณ และใช้ตัวช่วยมากมายในการเอาชนะเซียนสวรรค์คนอื่น ๆ
".. เป็นข้า ... ถูกต้องแล้ว .." มากเมฆมองอีกฝ่ายอย่างเฉยชา ก่อนที่จะ ..
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

คอมเม้นแบบนี้ไรท์เสียหายนะครับ
โปรดกลับมาชี้แจงด้วย
สุดวะ55555
แต่ระยะหลัง ๆ คงจะไม่แล้ว เพราะดูแล้วก็อันตรายจริง ๆ กับผู้มีอำนาจในปัจจุบัน
อิอิ