ตอนที่ 258 : บทที่ 258 พระเจ้าหายนะจุติ ตอน ล้างบางสวรรค์ 5
บทที่ 258 พระเจ้าหายนะจุติ ตอน ล้างบางสวรรค์ 5
หากจะบอกว่าความบังเอิญไม่มีอยู่ในโลก หรือในจักรวาลใด ๆ
เอาไปพูดบอกกับใคร ก็คงไม่มีใครเชื่อ …
รากไม้และ ZERO ที่ไม่ใช่ร่างเด็กหญิงตัวน้อย รวมไปถึงท่านพ่อตาเทเวศร์ผู้ชรา ระหว่างที่ทั้งสามกลับเข้ามาในจักรวาลสามพิภพอีกครั้ง ก็พบเข้ากับคลื่นพลังแรงกดดันอันมหาศาล ที่กำลังพุ่งเป้ามาที่พระมหาวิหารอย่างรุนแรง จนเป็นเหตุให้ทั้งพระมหาวิหารพระเจ้าผู้สร้างอันงดงามใหญ่โต ถึงกับสั่นไหวไปมาอย่างกับแผ่นดินไหว เล่นทำเอาระบบต่าง ๆ ที่ควบคุมความเป็นไปได้ของสามพิภพออนไลน์ ถึงกับล่มและชะงักงันไปหมดเลยทีเดียว
".. นี่มันอะไรเนี่ย พระเจ้าจอมปลอมคิดจะบุกพระมหาวิหารหรือยังไง .." รากไม้เตรียมสู้
".. ไม่ใช่ พระเจ้าจอมปลอมนั่น ยังคงหมดสติและถูกขังไว้ภายในมิติที่ว่างเปล่า .."
".. แรงกดดันและพลังมหาศาลนี่ เป็นพลังของมากเมฆเกิดอะไรขึ้น ทำไมเจ้าหนูนั่นถึงได้มุ่งเป้าพลังแห่งหายนะมาทางนี้ รากไม้รีบไปตรวจสอบ ส่วน ZERO เรียกใช้ระบบป้องกันสูงสุด ติดต่อกลับไปหาพวกพี่ๆ ให้กลับเข้ามาในสามพิภพออนไลน์ให้เร็วที่สุด .." พ่อตาเทเวศร์พูดออกคำสั่งเสียงเย็น พร้อมกับมองลงไปสบตากับเจ้าลูกเขยตัวดี ที่กำลังมองมาที่พระมหาวิหารพระเจ้าอย่างดุดันแข็งกร้าว และเต็มไปด้วยความโกรธแค้นบ้าคลั่งที่ดูเหมือนจะขาดสติไปแล้วเต็มสองตา
".. ไม่ต้องตรวจสอบหรอกครับ ผมรู้สาเหตุแล้วคุณพ่อ เฮ่อ เรื่องบังเอิญใช่มั้ยเนี่ย หรือบทคนจะซวยเสมอหลังจากโชคดีแบบสุดๆ ในชีวิต .." ZERO ในร่างของชายหนุ่มรูปงามพอๆ กับรากไม้ ได้พูดบ่นขึ้นมาอย่างน้อยอกน้อยใจในชะตาชีวิตของตัวเองเสียจริง ๆ
ทั้งที่เพิ่งจะดีใจที่ได้รับร่างกายมนุษย์ไบโอโรติก เพศชายมาใหม่แท้ๆ เป็นรางวัล
หลังจากทำตัวดีมาตลอดหลายเดือนในภารกิจต่าง ๆ ได้ยังไม่ถึง 20 ชั่วโมงตามเวลาของดาวโลกในระบบสุริยะเลยแท้ ๆ ใครจะไปคิดล่ะว่า เพียงแค่ออกไปข้างนอกและไม่ได้เชื่อมต่อจิตสำนึกใด ๆ หรือทำการแบ่งร่างความคิดเอาไว้ ภายในจักรวาลสามพิภพเหมือนทุกที
เพื่อที่จะได้ถ่ายโอนและย้ายดวงจิตประดิษฐ์วิญญาณเทอร์ร่าของตัวเอง
ออกจากร่างของเด็กสาวไปยังร่างใหม่ให้ได้อย่างสมบูรณ์
จะเป็นเหตุให้เกิดหายนะวันสิ้นโลก .. และความโชคร้ายมากมายขนาดนี้ ..
ย้อนเวลากลับไปเล็กน้อย ในขณะที่มากเมฆนอนหลับหมดสติ หลังจากระเบิดพลังพระเจ้าหายนะออกมาเต็มพิกัดจากวงแหวนพระเจ้าที่อุบัติขึ้น จนเป็นเหตุให้สวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 ถึงกับล่มสลายหายไปไม่มีเหลือชิ้นดี เป็นเหตุให้พระเจ้าจอมปลอมถึงกับหลุดออกจากมิติที่ว่างเปล่า และหมดสติราวกับตายทั้งเป็น ลอยไปเรื่อย ๆ อยู่แบบนั้น แถมยังถูกพลังหายนะกัดกิน จนไม่อาจจะได้สติกลับคืนมาโดยง่าย เพราะแบบนั้นเอง ทั้งรากไม้และโลลิน้อย ZERO เกรียนทั้งสองต่างก็ไม่มีอะไรให้ทำ พวกเด็ก ๆ หลานรักตัวน้อย ๆ ทั้งสามเองก็เข้าสู่การนอนหลับลึก เพื่อสะสมพลังพร้อมกับมากเมฆผู้เป็นบิดา
ในเวลานี้เองหลังจากที่เหล่าอาเจ๊ทั้งสาม และท่านพ่อเทเวศร์กลับมาจากการซ่อมแซมมิติ และได้สร้างสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 ขึ้นมาใหม่ ทั้ง 4 คนก็เสนอที่จะมอบร่างกายไบโอโรติกระดับเทพให้กับ ZERO เป็นของรางวัลพิเศษเช่นเดียวกับที่รากไม้เคยได้รับ หลังจากที่ ZERO ทำตัวดีมาได้สักพักใหญ่ ๆ เพราะแบบนั้นเอง ZERO จึงได้ออกไปจากจักรวาลสามพิภพอย่างว่าง่ายเชื่อฟัง พร้อมกับคนอื่น ๆ รวมไปถึงเหล่าอาเจ๊ทั้งสามและท่านพ่อเทเวศร์ด้วยกันทั้งหมด
ส่วนรากไม้นั้นจำต้องออกจากสามพิภพออนไลน์ด้วยเช่นกัน หลังจากได้รับการติดต่อจากคุณซากุระเข้าพอดี เนื่องจากเกิดปัญหาไม่ลงตัว เกี่ยวกับการตกลงทางธุรกิจที่สำคัญหลายอย่างของบริษัท
แต่ทว่าในระหว่างนั้นที่ ZERO ไม่ได้ออนไลน์ ตลอด 15-18 ชั่วโมงตามเวลาของดาวโลก และออกจากการเชื่อมต่อกับระบบทุก ๆ อย่างโดยสมบูรณ์
พลังอำนาจป้องกันต่าง ๆ ของพระเจ้าผู้ควบคุมก็หายไป
ไม่มีใครสอดส่องดูแลครอบครัววานรเทพเป็นพิเศษอย่างที่แล้ว ๆ มา
จึงเป็นเหตุให้เกิดความผิดพลาด และไม่อาจจะปกป้องและป้องกันครอบครัววานรเทพเอาไว้ได้
เนื่องจากเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อช่วง 1 เดือนที่ผ่านมานั้น นับตามเวลาในเกมส์จนผลลัพธ์ออกมาเป็นแบบนี้ เป็นโชคร้ายของครอบครัววานรเทพ ซึ่งมันเกิดขึ้นในช่วงคาบเกี่ยวระหว่างที่ทั้งคณะทั้งพ่อเทเวศร์ เหล่าอาเจ๊ สองเกรียนสุดยอดเอไอ ไม่ได้อยู่ในจักวารสามพิภพพอดี และมีเหตุให้ต้องออกไปด้านนอกด้วยความจำเป็น ในขณะที่มากเมฆเองก็นอนหลับลึกอย่างไม่รู้ตัว
ZERO ได้อธิบายตามความเป็นจริง บอกถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นให้กับคุณพ่อเทเวศร์และรากไม้รับฟัง
".. ซวยในซวยมันเป็นแบบนี้นี่เอง .." รากไม้เห็นใจเจ้าพี่ชายจำเป็นเสียจริง ๆ
".. สายเลือดเมฆาเทพ หากเป็นเรื่องเกี่ยวกับครอบครัว หรือคนที่ตนเองรักอย่างแท้จริง ผลกระทบต่ออารมณ์ความรู้สึกนึกคิดจะรุนแรงขึ้นมาก มากจนน่ากลัวเลยทีเดียว มากจนควบคุมไว้ไม่ได้ ช่างเหมือนกับเจ้าเฒ่ารามนภาสหายรัก ในสมัยยังเป็นหนุ่มจริง ๆ บ้าบอเกินกว่าเหตุพอกัน .."
".. จะบอกว่ามันเป็นคำสาปที่มาทางสายเลือดก็ยังไงอยู่ เพราะคนในตระกูลเมฆาเทพคนอื่น ๆ เขาก็ไม่เป็น แต่เจ้าหนูมากเมฆนี่ดูเหมือนจะได้รับมาเต็ม ๆ เลยจากต้นตระกูลหลังจากที่ได้รับพลัง จริง ๆ หากใช้อารมณ์และความรู้สึกที่รุนแรงเหล่านี้ให้ถูกต้องและถูกทาง มันก็เป็นพลังที่น่ากลัวจนไม่อาจจะคาดเดาได้ แต่ทว่ามันก็เหมือนกับดาบสองคมที่มีอันตรายอยู่มากเกินไปหากศัตรูรู้เข้า เฮ้อ ในสมัยนั้นเจ้ารามนภาใช้สภาวะอารมณ์ที่รุนแรงให้เกิดประโยชน์ได้ดีมาก ๆ แต่ลูกหลานอย่างเจ้าหนูมากเมฆกับใช้มันเพื่อก่อหายนะและความเดือดร้อนไปทั่ว .."
เฒ่าชราเทเวศร์ กล่าวพูดขึ้นพร้อมกับรำลึกถึงอดีตที่ผ่านมา
ในขณะเดียวกัน เจ้าตัวก็ได้เตรียมพร้อมรับมือไว้หมดแล้วเป็นอย่างดี แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นลูกเขยก็ตาม แต่หากโกรธหรือมีโทสะจนขาดสติมากเกินไป คิดจะทำอันตรายพวกลูก ๆ ของตนเองอย่างกับคนบ้า คนเป็นพ่อก็คงนิ่งดูดายอยู่เฉย ๆ ไม่ได้เช่นกัน และเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้วัดพลังความก้าวหน้าของเจ้าลูกเขยอีกด้วย
".. งั้นตลอดเวลาที่ผ่ามมา เวลาที่นายท่านมากเมฆจิตหลุด หรือทำอะไรเกินกว่าเหตุอยู่บ่อย ๆ ไม่สมกับที่มีสติปัญญาระดับสูง มันคืออาการแปลก ๆ ที่ได้รับมาทางสายเลือด ไม่เกี่ยวกับที่มี IQ สูงเกินไปจนวัดไม่ได้ จนเป็นเหตุให้ EQ ต่ำติดดินหรอกใช่มั้ยครับ แบบที่อัจฉริยะทั่ว ๆ ไปเขาเป็นกัน .." รากไม้กล่าวถามขึ้นด้วยความสนใจ เพราะนับวันตัวมันเองก็ไม่เข้าใจนายท่านมากเมฆเลยจริง ๆ
".. จริง ๆ พี่เขยมากเมฆ น่าจะควบคุมอารมณ์ได้ดีอยู่แล้ว และไม่น่าจะมี EQ ต่ำแบบติดลบแบบสมัยก่อนอีก เหมือนเมื่อครั้งที่เข้ามาออนไลน์ในสามพิภพแรก ๆ และมีปมภายในใจเกี่ยวกับความรัก ความเข้าใจในครอบครัวเมฆาเทพ ที่ได้ทอดทิ้งตนเองอย่างไม่ใยดี แต่ใครจะไปคิดล่ะว่า .. เวลาที่ผ่านมาหากเป็นเรื่องของครอบครัวแล้วล่ะก็ อีกฝ่ายจะ EQ ต่ำจนคาดไม่ถึงขนาดนี้ได้ เริ่มรู้สึกสยองกับพวก IQ สูงจนวัดค่าไม่ได้ แถมมี EQ ความอดทนทางด้านอารมณ์ต่ำแบบนี้ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดสินะ .." ZERO เองก็เตรียมพร้อมรับมือแล้วเช่นกัน ถึงแม้จะเป็นความผิดของตนเองอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดไหนเลยจะยอมให้ถูกอัดถูกรังแกโดยไม่ตอบโต้อะไรเลย
ในเวลานี้คนที่ลำบากใจที่สุดคงจะเป็นรากไม้ ... จะช่วยใครดี .. จะยืนดูอยู่เฉย ๆ ก็แลดูไร้หัวใจ ..
คนหล่อเลือกยาก ... อีกแล้ว
ภายในสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 หลังจากที่มากเมฆพูดจบ พร้อมกับอารมณ์ด้านลบที่รุนแรงลุกไหม้
".. รับปากแล้วทำไม่ได้ คำพูดที่พูดไปจะมีความหมายอะไร .."
เหล่าเทพเจ้าและนางฟ้า ต่างก็รับรู้ได้ถึงมหาพลังหายนะอันยิ่งใหญ่ บ้าคลั่งที่ระเบิดออก มีเทพเจ้าจำนวนไม่น้อยถูกทำลายกายทิพย์เทพสวรรค์ กายเนื้อที่ทรงพลังสลายหายไปในทันที แม้แต่เหล่ามหาเทพเองก็ยังหนีไม่พ้น ได้รับบาดเจ็บสาหัสและไม่อาจจะต่อต้านใด ๆ ได้
".. พระเจ้า ... หมอนี่ ถือครองพลังของพระเจ้า เป็นไปได้ยังไง .."
หลงเทียนตี้ผู้ปากดีมาตลอด ได้รับบาดเจ็บอย่างหนักที่ช่วงท้องลงไปถึงขาด ส่วนช่วงล่างลงไปนั้น ปัจจุบันได้ขาดหายไปแล้ว ถูกทำลายจนไม่เหลือแม้เศษซาก แต่ก็ไม่ถึงกับตายหรือแตกดับแต่อย่างใด เพราะเจ้าตัวเป็นถึงเทพเจ้าระดับสูง สายเลือดบริสุทธิ์แห่งเผ่ามังกรสวรรค์
และอีกหนึ่งเหตุผลที่รอดมาได้ เนื่องจากพลังของอีกฝ่ายแม้จะรุนแรงเอามาก ๆ ก็ตาม แต่ก็ดูเหมือนยังขาดพลังแห่งกฎเกณฑ์บางอย่างอยู่ และยังไม่มีพลังสังหารที่สมบูรณ์แบบและมีผลต่อเทพเจ้าบนสวรรค์ได้ในขณะนี้ จึงไม่อาจจะสังหารหรือฆ่าเหล่าทวยเทพได้นั่นเอง แต่หากพลังมากกว่านี้อีกสัก 1-2 เท่า ก็ไม่แน่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นได้เช่นกัน
ช่วงขณะที่มากเมฆระเบิดพลังออกมาอย่างควบคุมเอาไว้ไม่อยู่ เขากวาดมือไปข้างหน้าหนึ่งครั้งด้วยความเร็วสูง บังคับร่างของอดีตมหาเทพไอร์ดอสและ 2 ภูตินางฟ้านิรันดร์ เข้าไปในโลกใบเล็กที่เป็นเพชรสีน้ำเงินทรงกลมในทันที ก่อนที่จะเก็บเอาเพชรที่ว่า เข้าไปไว้ภายในมิติรังสรรค์อย่างปลอดภัย
ดูเหมือนมีครั้งที่ 1 ก็ต้องมีครั้งที่สองอย่างช่วยไม่ได้
การล้มของโดมิโน่ที่ถูกจัดเรียงไว้ .. ดูเหมือนมันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง
วงแหวนพระเจ้าหายนะสั่นไหวดีใจเริงร่าอย่างที่สุด ต้อนรับสหายเก่าแก่ที่ปรากฏขึ้นอย่างไม่คาดฝัน
ทุก ๆ วงแหวนพลังมีจิตใจและจิตวิญญาณเป็นของตัวมันเอง
วงแหวนพระเจ้าหายนะได้ระเบิดพลังออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า
ถูกส่งออกไปรอบ ๆ บริเวณสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 เช่นเดียวกับการระเบิดของ “มหานวดารา” หรือในอีกชื่อที่มักจะเรียกกันว่า “ซูเปอร์โนวา” วงแหวนหายนะตื่นเต้นดีใจอย่างกับเด็ก ๆ
ไม่สนใจเลยว่าพลังหายนะของตัวมันเอง ได้กวาดเอาสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 อันงดงามพังพินาศไปแล้วกว่า 30% จากพื้นที่ทั้งหมด เล่นทำเอาเทพเจ้าและนางฟ้ามากมายกลายเป็นแค่ดวงวิญญาณอมตะไร้ร่างกาย ก่อนที่ทั้งหมดจะหลบหนีออกไปจากสวรรค์ขั้นนี้ด้วยทักษะพิเศษ
เหลือทิ้งไว้ก็เพียงแต่เหล่าทวยเทพระดับสูง ที่ใช้สมบัติสวรรค์ป้องกันตัวเองไว้ได้ หรือไม่ก็ตัวตนระดับสูงอย่างมหาเทพทั้ง 4 ที่ยังพอจะทนอยู่ได้ในสถานการณ์เลวร้ายนี้ ..เฝ้ามองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างตั้งใจ เพื่อหาคำตอบให้ได้ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ..
วงแหวนพลังสองวง ..
วงแหวนพลังสามวง ..
วงแหวนพลังสี่วง ..
วงแหวนพลังมากมายได้อุบัติขึ้นนับร้อย ๆ วงแหวน พวกมันโปร่งแสงก็จริงแลดูคล้ายกับกระจกที่พร้อมจะแตกได้ทุกเมื่อ แต่ก็เป็นร่างพลังวงแหวนพระเจ้า ที่ทรงพลังอำนาจและเต็มไปด้วยความกระหายที่จะจุติขึ้นมาอีกครั้ง
วงแหวนพลังต่าง ๆ พยายามกลืนกินและดูดกลืนพลังงานด้านลบ ออกจากจิตใจของมากเมฆ
โทสะและความโกรธแค้นที่มากมายรุนแรงปานจะทำลายให้สิ้นทุกสรรพชีวิต
ได้ถูกดูดกลืนไปเป็นพลังงานประหลาดเฉพาะให้กับวงแหวนพลังต่าง ๆ อย่างไม่มีทีท่าจะหยุด
พร้อมกันนั้น วงแหวนพลังพระเจ้าที่จุติขึ้นมาพร้อม ๆ กัน กับเพลิงพิโรธอันไม่อาจจะควบคุมไว้ได้
วงแหวนพลังที่กลืนกินพลังงานจากจิตใจ และอารมณ์ความรู้สึกด้านลบโดยตรงอย่างต่อเนื่อง
จากวงแหวนนับร้อย ๆ วงโปร่งแสง ... ได้ปรากฏ 1 วงแหวนพลังของพระเจ้า ที่เป็นรูปเป็นร่างออกมาแล้วอย่างสมบูรณ์ แต่ก็มีขนาดที่เล็กพอ ๆ กับวงแหวนพระเจ้าแห่งการคดโกง ไม่ได้ใหญ่โตบ้าพลังเหมือนวงแหวนพระเจ้าหายนะ
วงแหวน ...
มหาเทพทั้งสี่มองดูวงแหวนพระเจ้าที่อุบัติขึ้นด้วยหัวใจที่สะท้านสะเทือนอย่างรุนแรง
เพียงแค่มองก็ดูเหมือนจิตวิญญาณและกายเนื้อเหมือนจะถูกทำลาย ..
เทพเจ้าที่อ่อนแอแต่อยากรู้อยากเห็นองค์หนึ่ง .. ได้หันกลับมามองวงแหวนพลังสีแดงเพลิงที่ลุกไหม้ราวกับจะล้างผลาญสวรรค์และทุกสรรพสิ่งให้หมดไป เพียงแค่มองดูวงแหวนที่ว่าไม่ถึง 4 ลมหายใจเข้าออก
จิตวิญญาณอมตะของเทพเจ้าองค์นั้น ที่ว่าไม่สามารถทำลายได้ จนกว่าจะถึงวันเวลาสุดท้ายแห่งการแตกดับของกฎเกณฑ์ กับสลายหายไปกลายเป็นพลังงานบริสุทธิ์ ...
เทพเจ้าที่อยู่ใกล้ ๆ พร้อมกับสมบัติสวรรค์แห่งการป้องกันอันไม่ธรรมดา ยังไม่อาจจะทานทนไหวอีกต่อไป จำต้องถูกคลื่นพลังแห่งเปลวเพลิงที่ปลดปล่อยออกมา
จากวงแหวนที่ว่าเผาไหม้ทำลายจนกลายเป็นผงธุลี ก่อนที่แม้แต่ผงธุลีที่ว่า ยังต้องถูกลบและถูกทำลายจนหายไปไม่เหลือสิ่งใด ๆ ไว้เลย แม้แต่การมีอยู่เมื่อครั้งอดีต แม้แต่ความทรงจำที่เกี่ยวข้องกับตัวตนและความเป็นมาทุก ๆ อย่าง ต่างก็ถูกทำลายจนหายไปในคราวเดียวกัน
นางฟ้าที่เป็นภรรยาของเทพเจ้าที่ถูกทำให้หายไป .. อยู่ ๆ ก็จดจำไม่ได้ว่าสามีของหล่อนเป็นใคร จนแม้แต่บุตรชายและบุตรสาวทั้ง 5 เองก็เช่นกัน ทั้งหมดได้หลงลืมการมีอยู่ของเทพผู้เป็นสามีและบิดาไปจนหมด ..
มหาเทพทั้ง 4 ตลอดชีวิตไม่เคยหวาดกลัวอะไรแบบนี้มาก่อน
หลังจากได้รับรู้ถึงพลังของวงแหวนที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า
ความตายไม่ใช่อะไรที่น่ากลัวเลยสักนิด .. แต่การถูกลืม ถูกคนที่เรารักหลงลืมไปตลอดกาลต่างหาก ที่มันน่ากลัวยิ่งกว่าตายทั้งเป็นจนเทียบไม่ติด และเป็นความเจ็บปวดที่ไม่ว่ากับใคร ตัวตนระดับไหนก็ตาม ต่างก็ไม่อาจจะยอมรับได้ ลูก ๆ ลืมบิดามารดาผู้ให้กำเนิดเลี้ยงดู มารดาบิดาเสียใจ .. คนที่มีรักแท้ผ่านความยากลำบาก มาด้วยกันมากมายหลายสิบปี แต่อยู่ ๆ ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดกับหลงลืมการมีอยู่ของอีกฝ่ายไป อีกคนจะรู้สึกอย่างไรหากเป็นเพียงคนเดียวที่ยังจำได้ .. แต่ก็ยังต้องหายไปอยู่ดี
มากเมฆเคลื่อนไหวไปตามอารมณ์ และความรู้สึกโกรธแค้นที่ตั้งใจไว้
อยากจะหาที่ระบายหลังจากถูกปลุกกระตุ้นอย่างหนัก ด้วยพลังจากวงแหวนต่าง ๆ ที่ด้านหลังของเขา แน่นอนว่ามากเมฆรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลา เขาไม่ได้ปล่อยให้อารมณ์มาอยู่เหนือเหตุผลการติดสินใจมากนัก เพราะคนที่จะเป็นพ่อคนในสักวันหนึ่งอย่างเขา หากแม้แต่อารมณ์และความรู้สึกนึกคิด ยังควบคุมเอาไม่ได้เลย ยังจะมีหน้าไปสั่งสอนหรือปกป้องใครเขาได้
แต่กระนั้นมากเมฆก็ยังต้องการคำตอบ ออกจากปากของ ZERO หรือไม่ก็คำขอโทษที่เคยรับปากรับฝากว่าจะดูแลครอบครัววานรเทพอย่างดีโดยตรง มันก็แค่นั้น มากเมฆได้กระโดดบินขึ้นไปบนท้องฟ้าก่อนที่จะพุ่งทะยานออกจากสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 ไปด้วยพลังสะพานหมื่นภพ กลายเป็นลำแสงหากสีงดงามพร้อมกับวงแหวนพลังโบราณกาลเก่าแก่มากมายเหลือไว้ให้เห็น
ในขณะเดียวกัน ... สุดขอบของจักรวาลสามพิภพพื้นที่ของมิติไร้เวลาและความว่างเปล่า
พระเจ้าจอมปลอมได้สติกลับมาอีกครั้ง หลังจากที่หลับไปนานมากกว่ามากเมฆเป็นเท่าตัว
เจ้าตัวได้มองมายังจุดที่มากเมฆได้พุ่งทะยานบินหายไป ...
ด้วยดวงตาพระเจ้างดงาม ที่สามารถมองเห็นทุก ๆ สิ่งได้อย่างที่ใจต้องการอยากจะเห็น
".. เจ้านั่น!! เราพระเจ้าไม่ใช่แค่ร่างพลัง เพียงหนึ่งเดียวของเจ้านั่น .. จากชาติภพที่แล้วหรอกเหรอ ทำไมกัน แท้จริงแล้วเราเป็นแค่เศษเสี้ยวเล็ก ๆ จากอดีตชาติมากมายของเจ้านั่นจริง ๆ ใช่มั้ย วงแหวนพระเจ้าหมื่นสังสารวัฏอมตะเจ้าสารเลว เจ้ากล้าที่จะหลอกใช้ข้า! เจ้าให้ข้าเกิดและแยกตัวออกมาทำไม จุดประสงค์ของเจ้าคืออะไรกันแน่ ทำไมเศษเสี้ยววงแหวนของเจ้า ถึงได้ให้กำเนิดจักรวาลสามพิภพแห่งนี้ได้ .."
ทันใดนั้นเองอยู่ ๆ ก็ปรากฏวงแหวนพลังขนาดใหญ่ขึ้น .. นับล้าน ๆ วงแหวน
พื้นที่มิติโดยรอบสั่นไหว ..
พระเจ้าจอมปลอมเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ราวกับเห็นความตายและจุดจบของตัวเอง
".. ไม่ ไม่ ไม่ เจ้าเลือกลงโทษอย่างอื่นเถอะ ข้า ข้าไม่ต้องการ !! .."
".. อย่า อย่าลบความทรงจำที่ระลึกได้ของข้า ข้าจะไม่บอกว่าเจ้าเป็นใครแม้ว่าข้าจะตายก็จะไม่พูดอย่า อย่า!!! ไม่เจ้าทำแบบนั้นไม่ได้ แม้ว่าข้าจะเป็นผู้หญิงในเวลานี้ แต่ข้าก็เป็นผู้ชายมาก่อน ไม่ อย่า ได้โปรด ข้าจะเชื่อฟังเจ้า ข้าจะไม่คิดเองหรือตัดสินใจเอง ข้าจะฟังคำสั่งของเจ้าได้โปรด ข้าจะทำตามกฎทุก ๆ อย่าง ข้าจะกลับไปยังสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 ก็ได้ ได้โปรดอย่าทำข้าเลย ม่ายยยยยยยย!!!! .."
พระเจ้าจอมปลอมหญิงสาวอยู่ ๆ ก็ถูกร่างพลังจำแลงของวงแหวนพลังพระเจ้า ปริศนาขนาดใหญ่อาบแสงสีเงินเข้าให้ไปทั่วร่างกายงดงามบริสุทธิ์ และไม่รู้ว่าถูกลงโทษหรือกระทำการใด ๆ ไปบ้าง แต่ทว่าพระเจ้าจอมปลอมกับร้องไห้ออกมาอย่างกับเสียสาวเสียบริสุทธิ์ชะอย่างงั้น
ก่อนที่จะกลืนกินและถูกปล่อยตัวออกมาในภายหลัง ราวกับถูกลบบางสิ่งบางอย่างให้หายไป แม้แต่พลังพระเจ้าหายนะของมากเมฆ ที่ติดตัวอีกฝ่ายมาด้วยก่อนหน้านี้ทั้งหมด ซึ่งคอยกัดกินพลังพระเจ้าของอีกฝ่ายให้อ่อนแอลงเรื่อย ๆ ราวกับพิษร้ายที่รักษาไม่ได้ ยังถูกวงแหวนพลังร่างจำแลงนับล้าน ๆ ที่ว่าเหล่านั้น ทำการกลืนกินหายไปหมดไม่มีเหลือในครั้งเดียว ดูเหมือนวงแหวนที่ปรากฏออกมานี้ จะทั้งช่วยเหลือและลงโทษพระเจ้าจอมปลอมในเวลาเดียวกัน
มากเมฆเองในระหว่างที่พุ่งทะยานไปยังพระมหาวิหารพระเจ้าผู้สร้าง ..
เจ้าตัวกับสัมผัสได้ถึงที่อยู่ ของวงแหวนพระเจ้าแห่งการแปรเปลี่ยน ..
ด้วยความเร็วของสมองและความนึกคิดอันไม่สนใจตรรกะใด ๆ นอกจากผลลัพธ์ ที่อยากจะหาหนทางช่วยเหลือพวกน้อง ๆ ลูกวานรเทพทั้ง 12 ตัวที่ถูกทำลายดวงวิญญาณไปให้เร็วที่สุด มากเมฆสรุปผลถึงความเป็นไปได้ต่าง ๆ ออกมาเป็นจำนวนมากและโอกาสที่จะช่วยก็ยังมีอยู่ โอกาสสำหรับ 100% ขอเพียงได้วงแหวนพระเจ้าแห่งการแปรเปลี่ยนมา
".. พุ่งบินไปอีกทางแล้ว ไปไหนละนั่น เดี๋ยว ๆ แย่แล้ว .."
".. ไม่ใช่ว่าทางนั้นเป็นพื้นที่ต้องห้ามสูงสุด ในจักรวาลสามพิภพหรอกเหรอ หากจำไม่ผิดทิศทางที่นายท่านมากเมฆกำลังพุ่งบินไป อาเจ๊เซเลเน่เคยบอกไว้ว่า เมื่อครั้งที่กู้คืนจักรวาลสามพิภพกลับมาได้สำเร็จ ได้กู้คืนพวกร่างพลังและจิตวิญญาณภักดีของเหล่าผู้ติดตามในอดีต ของพระเจ้าลี่ลับบรรพกาลมาด้วย แต่ในปัจจุบันได้ถูกพวกอาเจ๊และคุณพ่อเทเวศร์ ร่วมมือกันผนึกเอาไว้ภายในพื้นที่มิติว่างเปล่าบริเวณนั้นทั้งหมด ภายในหมอกสุริยะของดาราจักรนั่น ที่ว่ากันว่าเข้าไปแล้วจะกลับออกมาไม่ได้ เวรแล้วไง!! .." รากไม้ที่ตัดสินใจได้แล้ว ว่าจะไม่ยุ่งกับเหตุการณ์ในครั้งนี้ ได้ตะโกนพูดขึ้นอย่างดัง ในขณะเดียวกันเหล่าอาเจ๊ก็เข้ามาในพระมหาวิหารพระเจ้าผู้สร้างพอดี
หลังจากที่เห็นว่าพวกลูก ๆ และหลานสาวตัวน้อยถูกอุ้มเข้ามาภายในห้อง
คุณพ่อเทเวศร์ที่ดูเหมือนจะใจเย็นมาตลอด ก็มีสีหน้าร้อนรนอย่างแปลก ๆ ก่อนที่จะพูดขึ้นมาว่า
".. ลูกพ่อ .. เมื่อครู่นี้ พ่อสัมผัสได้ถึงพลังจากวงแหวนพระเจ้าลี้ลับบรรพกาลได้เล็กน้อย และพลังเศษชิ้นส่วนของวงแหวนหมื่นสังสารวัฏอมตะ ได้จากสองทิศทางพร้อม ๆ กัน .."
".. ทั้งสองปรากฏขึ้นในเวลาเดียวกัน ซึ่งมันแปลกเกินไป แต่มาจากคนละมุมของจักรวาลที่อยู่ห่างไกลกันมาก พ่อว่าเศษเสี้ยววิญญาณของเจ้านั่น ผู้ภักดีลี้ลับอันดับ 1 ดูเหมือนจะตื่นขึ้นมาแล้ว และมีความเป็นไปได้ว่า แม้ว่าพวกเราจะตรวจสอบจนละเอียดแล้วหลายครั้งในจักรวาลแห่งนี้ พ่อคิดว่า ในจักรวาลสามพิภพเอง ก็อาจจะยังหลงเหลือวิญญาณของพระเจ้าลี้ลับบรรพกาลอยู่ก็เป็นได้ และดูเหมือนเศษเสี้ยวที่ว่า จะตอบสนองกับพลังพระเจ้าของมากเมฆเป็นการเฉพาะอีกด้วย .."
ราริอัสเดินเข้าไปหาคุณพ่อที่กำลังเป็นกังวล ฝากลูกสาวตัวน้อยที่กำลังนอนหลับเอาไว้ ก่อนที่จะพูดตอบขึ้นมาอย่างมั่นใจว่า ".. เศษเสี้ยววิญญาณไม่เหลือแน่นอนค่ะ พระเจ้าลี้ลับไม่ได้อยู่ในจักรวาลของเรา แต่เศษเสี้ยวของพลังวงแหวนพระเจ้าลี้ลับบรรพกาลนั้นยังอยู่ การที่เศษชิ้นส่วนวงแหวนหมื่นสังสารวัฏอมตะสามารถกู้คืนสิ่งต่าง ๆ มาได้ .."
".. พวกหนูทั้งสามคนก็คิดได้ตั้งแต่แรกแล้วว่า เจ้าพวกนั้น รวมไปถึงพระเจ้าขี้อิจฉานั่นก็จะต้องกลับมาด้วยแน่ ๆ แต่ก็แน่นอนว่ากู้คืนมาได้ยังไงมันก็ไม่สมบูรณ์ แต่ทว่าเหตุการณ์ในครั้งนั้นในช่วงเวลาสุดท้าย ตอนที่หนูได้ทำลายทั้งจักรวาลและมิติโดยรอบ รวมไปถึงพระเจ้าลี้ลับด้วยวิธีการพิเศษ เจ้านั้นได้สังเวยบางสิ่งออกมา และถูกพลังที่แม้แต่หนูก็ไม่รู้ว่าคืออะไรฉีกออก ก็อย่างที่คุณพ่อรู้ วงแหวนพระเจ้าลี้ลับบรรพกาลหมื่นสังสารวัฏอมตะคือหนึ่งในสิ่งที่ถูกสังเวย จนทำให้พระเจ้าลี้ลับบรรพกาลหนีรอดไปได้ แม้ว่าจะตายจากอีกสถานะหนึ่งก็ตามหลังจากนั้น สละส่วนน้อยเพื่อรักษาส่วนใหญ่ และเป็นเหตุให้วงแหวนหมื่นสังสารวัฏอมตะแตกออกเป็นชิ้น ๆ .."
".. เมื่อก่อนหนูก็เคยคิดนะ เพราะหนูมีพลังพระเจ้าแห่งการทำลายล้าง จนสามารถทำลายวงแหวนที่ว่าแตกออกเป็นชิ้น ๆ ได้ แต่ตอนนั้นตอนที่จะบังคับให้เศษชิ้นส่วนวงแหวนหมื่นสังสารวัฏอมตะ ส่งมอบพลังที่กู้คืนได้ให้กับมากเมฆ หนูเพิ่งจะได้รู้ว่าแท้จริงแล้วพลังของหนูไม่สามารถทำอะไรวงแหวนที่ว่าได้เลย สรุปได้ว่าเหตุการณ์ที่หนูระเบิดทำลายทุก ๆ อย่างในครั้งนั้น ได้มีมือที่สามเข้ามาช่วยเหลือและเป็นผู้ที่ทำให้วงแหวนหมื่นสังสารวัฏอมตะแตกออกเป็นชิ้น ๆ .."
ราริอัสคิดว่ามันถึงเวลาแล้ว ที่สมควรจะพูดถึงเหตุการณ์ประหลาดที่เคยเกิดขึ้น มาก่อนในครั้งนั้นให้กับทุก ๆ คนในครอบครัวได้รับรู้ เพราะเธอเป็นคนสุดท้ายที่เหลือรอด ก่อนที่จะทำลายทุก ๆ อย่างให้หายไปพร้อมกันด้วยความเสียใจ และเพื่อแก้แค้นพระเจ้าลี้ลับบรรพกาลในชาติภพที่แล้ว
เฟรย่ายิ้มเดินเข้ามากอดพี่สาวเอาไว้จากทางด้านหลัง โอบเอวเล็กบางเอาไว้อย่างอบอุ่นเล่นกันตามประสาพี่น้องที่สนิทกันมาก ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า ".. แสดงว่าตอนนั้นปริศนาหลาย ๆ อย่างที่เกิดขึ้น อย่างที่ว่าวิญญาณพระเจ้าไม่สลาย ไม่แตกดับอย่างที่ควรจะเป็น ไม่ว่าจะพวกเราและมากเมฆเอง อาจจะเป็นฝีมือของใครสักคนที่ทรงพลังมาก ๆ หนูว่านับวันเรื่องราวมันยิ่งจะมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้วนะ สามารถฉีกทำลายวงแหวนหมื่นสังสารวัฏอมตะได้ จะต้องทรงพลังขนาดไหนกัน นี่ขนาดเศษเสี้ยวยังทรงพลังจนพวกเราทั้ง 3 รวมไปถึงคุณพ่อร่วมมือกันยังต่อต้านอีกฝ่ายไม่ได้เลยแท้ ๆ .."
".. เรื่องพวกนี้เอาไว้ก่อน ยังไม่ถึงเวลาที่จะต้องเป็นกังวล ตอนนี้พวกเราควรจะทำยังไง ไม่ให้มากเมฆเข้าไปในหมอกสุริยะดาราจักรต้องห้ามนั่นดีกว่า ดูเหมือนงานนี้จะต้องใช้ไม้เด็ดแล้วหล่ะ .." เซเลเน่ยิ้มเจ้าเล่ห์ มองไปยังพี่สาวและน้องสาวของตัวเองอย่างรู้กัน
พวกเด็ก ๆ ทั้งสามคนลืมตาตื่นขึ้นมาพอดี
ได้เห็นบรรดาแม่ ๆ คนสวยยิ้มเจ้าเล่ห์ได้เหมือนกับนางจิ้งจอกเอามาก ๆ เด็กน้อยทั้งสามจึงเผลอทำตามอย่างไม่รู้ตัว
รากไม้และ ZERO มองภาพตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจเลยสักนิด ..
ก่อนที่เสียงเสียงหนึ่งจะดังขึ้น
".. เชื่อพ่อ ปล่อยมากเมฆไปเถอะ บางทีเข้าไปในนั้นอาจจะได้ระบายอารมณ์ที่กำลังโกรธ และที่สำคัญกว่านั้น พ่อสัมผัสได้ว่าในหมอกสุริยะดาราจักรนั่น มีวงแหวนพระเจ้าแห่งการแปรเปลี่ยนอยู่ .." คุณพ่อเทเวศร์พูดบอกด้วยความหวังดี
".. คุณพ่อรู้ได้ไงคะ พวกหนูยังสัมผัสไม่ได้เลยแท้ ๆ .." ราริอัสกล่าวถามก่อนที่จะอุ้มเด็กดื้อมากอดไว้
".. หนูเป็นคนบอกคุณตาเองค่ะ .." เรอัสพูดตอบเสียงใสน่ารัก
".. หนูก็รู้นะ .." เนเน่พูดขึ้นบ้าง
".. ยาย่าก็รู้เหมือนกัน .." ยาย่าเองก็ไม่น้อยหน้าพวกพี่ ๆ
กันต์กริชที่อยู่ใกล้ๆ ไม่สนใจ นั่งกินขนมต่อไปอย่างสบายอารมณ์
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

นั้นคือ . . . พระเจ้า ไรท์ นั้นเอง
555
ปมจะเยอะไไปไหน 5555