ตอนที่ 252 : บทที่ 252 พระเจ้าหายนะจุติ ตอน ยุคสมัยที่เทพเจ้าจะต้องจ่าย !?
บทที่ 252 พระเจ้าหายนะจุติ ตอน ยุคสมัยที่เทพเจ้าจะต้องจ่าย !?
เฮ้อ !! เสียงถอนหายใจลากยาวดังขึ้นหลายต่อหลายครั้ง
ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นเสียงทอดถอนใจ ของเหล่าทวยเทพที่ขึ้นมาอยู่อาศัยบนสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 แห่งนี้ ด้วยกันทั้งนั้นเมื่อไม่กี่วันก่อน ต่างก็เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ต่างก็เต็มไปด้วยความนึกคิดที่คาดไม่ถึงว่ามันจะเกิดขึ้นมาได้ ว่าสักวันหนึ่งยุคสมัยหนึ่ง เหล่าทวยเทพชั้นสูงและเหล่านางฟ้านางสวรรค์จำนวนมาก เหล่าสัตว์วิเศษในตำนานต่างๆ จะต้องมาถึงจุดจุดนี้ในสักวันจริงๆ หรอ
วันที่เหล่าทวยเทพนับหมื่นนับแสน จะต้องจ่ายส่วยและมอบบรรณาการของวิเศษ ให้กับตัวตนที่จะเรียกมนุษย์ก็ยังไม่แน่ว่าจะใช่ จะเป็นเทพหรือตัวอะไรก็ยังไม่กล้าที่จะฟันธง !?
เพราะเจ้าชายหนุ่มรูปงานหน้าหล่อตนนั้น ที่อยู่อาศัยบนเกาะลอยฟ้าเพียงลำพัง แต่กับเต็มไปด้วยกลิ่นอายของสรรพสิ่งชีวิตหลากหลายตัวตนปรากฏให้เห็นและรู้สึกได้
ไม่ว่าจะกลิ่นอายของพระเจ้า มหาเทพ เทพเจ้า มนุษย์ อสูร ปีศาจ มารร้าย สัตว์ป่า มันช่างเป็นกลิ่นอายที่หลากหลายมากเกินไป จนยากที่จะแยกแยะให้ออกให้แน่ชัดได้ว่าอีกฝ่ายเป็นตัวอะไรกันแน่ ทำไมถึงมาอยู่อาศัยอยู่ในสวรรค์ชั้นฟ้าแห่งนี้ได้เป็นตัวตนแรกๆ
ส่วนสาเหตุที่ว่าทำไมจะต้องจ่ายส่วย หรือมอบบรรณาการให้กับอีกฝ่าย
นั่นก็เพราะเหล่าทวยเทพรวมไปถึงเหล่านางฟ้าและเหล่าภูติสัตว์วิเศษต่างๆ ไม่ต้องการให้ชายหนุ่มรูปงามหน้าหล่อรายนั้น ออกมาจากเกาะลอยฟ้าหากไม่จำเป็นนั่นเอง เนื่องจากไม่ว่าเจ้าตัวจะไปที่ไหนสถานที่ใดๆ ก็ตาม ชายหนุ่มหน้าหล่อมักจะทำให้ผลไม้วิเศษ สมุนไพรสวรรค์และของวิเศษล้ำค่าต่างๆ ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ
ของสวรรค์ชั้นนี้ถึงกับสูญพันธ์หรือไม่ก็ล้มตายไปเป็นจำนวนมาก นี่ยังไม่นับรวมกับวีรกรรมที่เกือบจะทำให้ต้นพิภพสวรรค์ตาย จากการถูกพลังหายนะกลืนกิน ยังดีที่เหล่าทวยเทพช่วยไว้ได้ทันไม่อย่างงั้น เหล่าสรรพชีวิตทั้งหมดในสวรรค์ชั้นนี้เป็นอันต้องถึงจุดจบกันหมดแน่ๆ ทั้งที่เพิ่งจะเกิดและจุติขึ้นมาได้ไม่นานเลยแท้ๆ .. ช่างน่าสงสารเหลือเกิน
ณ เมืองสวรรค์ขนาดกลางไร้นาม ที่ถูกสร้างขึ้นโดยเหล่าทวยเทพที่ย้ายถิ่นฐานขึ้นมาอยู่อาศัยสร้างขึ้น
".. วันนี้ใครจะไปส่งส่วย ขอให้เสนอตัวออกมาก่อนที่จะทำการสุ่มเลือก .."
".. ไม่อย่างงั้นเทพองค์นั้นๆ ที่ถูกสุ่มได้ จะต้องไปส่งส่วย ส่งมอบบรรณาการอีก 3 ครั้งในภายหลัง .."
เสียงพูดตะโกนที่ดังไปทั่วทั้งเมืองสวรรค์ไร้นามดังขึ้น เทพผู้เฒ่าชายชราที่กำลังทำหน้าที่เป็นตัวแทนผู้นำองค์นี้ ครั้งหนึ่งเคยเป็นอดีตมหาเทพจากสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 10 ที่ได้ย้ายถิ่นฐานขึ้นมายังสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 ด้วยความเต็มใจของตัวเอง หลังจากที่ได้มอบตำแหน่งมหาเทพของตนเอง ให้กับบุตรชายสืบทอดต่อแล้วถึงจากมา
เทพชราผู้นี้มีนามว่า “ไอร์ดอส” แต่ด้วยตำแหน่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นมหาเทพสูงสุด มายาวนานนับล้านปีและผ่านมหาศึกสงคราม ระหว่างทวยเทพและเหล่าปีศาจมาแล้วหลายต่อครั้งหลายครั้ง เป็นหนึ่งในผู้อยู่รอดจากยุคสมัยที่ล่มสลาย และการกวาดล้างของพระเจ้าจอมปลอมในอดีต
ถึงแม้จะสูญเสียตำแหน่งและวงแหวนพลังมหาเทพ รวมไปถึงปีกแห่งฟ้าสวรรค์สืบทอดให้กับบุตรชายไปแล้ว
แต่อดีตมหาเทพไอร์ดอสยังคงได้รับความเคารพนับถือ จากเหล่าทวยเทพเป็นจำนวนมากอยู่เช่นเดิมเหมือนวันวาน
".. เฮ้อออ ภูตินางฟ้า 4 ปีกที่ไปส่งส่วยครั้งล่าสุด ตอนนี้ยังนอนป่วยรักษาตัวจากพลังหายนะอยู่เลย เธอต้องรักษาตัวเป็นเดือนๆ กว่าจะหายดี แถมต้องใช้มหาเวทลมหายใจมหาเทพอยู่ตลอดเวลา ไม่งั้นก็จะอาการแย่ลงเรื่อยๆ ไอ้พลังหายนะทมิฬบ้าๆ นั่น ใครไปสัมผัสเข้าไม่เห็นกลับมาเป็นปกติได้สักองค์เลย แย่จริงๆ .." เทพองค์หนึ่งพูดขึ้น ในขณะที่มองไปยังกลุ่มผู้นำที่กำลังปรึกษาหารือกันอยู่
".. ปัญหาเยอะจริงๆ ทำไมพวกเราไม่รวมพลังกันแล้วขับไล่เจ้าบ้านั่นออกไปก็สิ้นเรื่อง ด้วยพลังของพวกเรามันไม่น่าจะยากอะไรนี่ แถมตอนที่ไปตรวจสอบมาตะกี้จากคนของข้า เห็นว่าเจ้าบ้านั่นมีระดับพลังที่ต่ำเอามากๆ เลยไม่ใช่หรือไง จะกลัวอะไรนักหนา .." เทพเจ้าชายหนุ่มผู้มาใหม่ในวันนี้เอ่ยปากขึ้นเสียงดัง แสดงสีหน้าท่าทางออกมาอย่างมั่นใจอย่างเห็นได้ชัด พร้อมกับแสดงวงแหวนพลังเทพเจ้า 8 วงแหวนออกมาให้เห็น ว่าตนเองนี่ล่ะเทพเจ้ามีระดับองค์หนึ่งเลยทีเดียว
แต่ทว่ารอบข้างที่ลานกว้างของเมืองสวรรค์ไร้นาม ที่เต็มไปด้วยเทพเจ้าและนางฟ้าจำนวนมาก ทั้งหมดกับเต็มไปด้วยเหล่าทวยเทพที่แสดงสีหน้าประหลาดใจออกมา มองดูตัวโง่งมอย่างไรอย่างงั้น ก่อนที่จะส่ายหน้าไปมาอย่างรับไม่ได้
แถมหลายๆ องค์เทพรวมไปถึงเหล่านางฟ้าผู้งดงาม
ต่างก็ยังขยับตัวออกห่างและไม่ยุ่งเกี่ยวกับเจ้าเทพหนุ่มผู้มาใหม่นี่อีกเลย
".. เจ้าคงเป็นเทพที่เพิ่งจะมาใหม่สินะ และน่าจะมาจากสวรรค์ชั้นล่างๆ รู้หรือเปล่าว่ามหาเทพสูงสุดจากสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 14 ที่ว่ากันว่าเป็นมหาเทพที่แข็งแกร่งที่สุด ท่านมหาเทพ “โอไทอัส” มหาเทพที่ไม่เคยพ่ายแพ้ให้กับมหาเทพปีศาจ หรือเทพเจ้าองค์ใดมาก่อนเลยตลอดชีวิตนับล้านปีที่ผ่านมาของพระองค์ .."
".. แต่ทว่าท่านมหาเทพโอไทอัสกับพ่ายแพ้ให้กับเจ้าหน้าหล่อนั่น ที่เพียงแค่นั่งอยู่เฉยๆ แล้วปล่อยให้มหาเทพสูงสุดจากสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 14 บุกเข้าใส่อยู่ฝ่ายเดียวแบบไม่ยั้งเต็มกำลัง หลังจากที่เจรจาไม่ลงตัวและไม่สามารถตกลงกันได้ เพื่อให้อีกฝ่ายออกไปจากสวรรค์ชั้นนี้แต่โดยดี แต่ใครจะไปคิดล่ะว่ามหาเทพสูงสุดโอไทอัสกับเป็นฝ่ายพ่ายแพ้จนหมดสภาพ ถูกพลังทมิฬหายนะจากวงแหวนประหลาดนั่นเล่นงาน จนเกือบจะแตกดับอยู่แล้ว หากหลบหนีออกมาไม่ทันการณ์และออกไปจากสวรรค์ชั้นนี้ในทันที .."
".. หากเจ้าอยากจะตายก็ขอให้ไปองค์เดียว อย่าได้ชวนองค์เทพอื่นๆ ไปด้วยให้ตายเปล่าโง่ๆ แบบนั้น เพราะแม้แต่มหาเทพสูงสุดยังเกือบไม่รอด แล้วเทพเจ้าและนางฟ้าสวรรค์ระดับกลางๆ ระดับต่ำแบบเราๆ ท่านๆ ในที่นี้ เจ้าคิดว่าจะรอดออกมาได้หรือยังไง หากไปหาเรื่องเจ้าบ้าหน้าหล่อนั่นเข้า แค่เจ้านั่นไม่ออกมาสร้างความเดือดร้อนก็เป็นพระคุณอย่างที่สุดแล้วรู้มั้ย .."
เทพเจ้าองค์หนึ่งที่ขึ้นมายังสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 เป็นองค์แรกๆ และเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดได้พูดขึ้น และมีหลายๆ องค์เทพกล่าวพูดเพิ่มเติมอีกเป็นจำนวนมาก เพราะเหตุการณ์ในครั้งนั้น มีองค์ทวยเทพและเหล่านางฟ้ามากมายที่อยู่ในเหตุการณ์ เป็นพยานสำคัญของประวัติศาสตร์ความพ่ายแพ้ของมหาเทพสูงสุด โอไทอัสที่ยากจะลืมเลือนเต็มสองตา
สุดท้ายแล้วเทพเจ้าผู้ปากดีที่มีแปดวงแหวน ก็จำใจยอมเสนอตัวออกไปเป็นผู้ส่งส่วยในที่สุด
เพราะหากตัวมันเองไม่ออกไปในครั้งนี้ มีหวังเหล่าทวยเทพและเหล่านางฟ้าสวรรค์ผู้งดงาม ไม่เว้นแม้แต่เหล่าสัตว์วิเศษต่างๆ คงไม่มีใครยอมคบหา หรือเป็นเพื่อนกับตนเองแน่ๆ และคงจะไม่สามารถอยู่อาศัยในสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 นี้ต่อไปได้อีก
***************
ตลอด 1 สัปดาห์ที่ผ่านมา มากเมฆยังคงอยู่ในสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 โดยไม่ไปไหนเลย
เขาได้เลือกที่จะอยู่อาศัยบนเกาะลอยฟ้าขนาดเล็กๆ แห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์อย่างเงียบๆ ซึ่งตัวเกาะได้ลอยอยู่ไกลออกไปจากต้นพิภพสวรรค์อยู่พอสมควร และที่บนเกาะก็เต็มไปด้วยสิ่งวิเศษมากมาย ไอทิพย์บริสุทธิ์ของฟ้าสวรรค์ รวมไปถึงของล้ำค่าอื่นๆ อยู่เต็มไปหมด ทำให้มากเมฆไม่อดตายและมีอาหารให้กินอยู่ทุกๆ วันที่ผ่านมาในช่วงแรกๆ ก่อนที่ทุกๆ อย่างจะหายไปหมดจากพลังหายนะที่ควบคุมไม่ได้
โดยตลอดเจ็ดวันที่ผ่านมา ได้มีเหล่าทวยเทพและนางฟ้ามากมาย รวมไปถึงสัตว์วิเศษในตำนานต่างๆ เหล่าสัตว์อสูรที่มีคุณงามความดี และมีสายเลือดของเทพเจ้าไหลเวียนอยู่ภายในร่างกาย ต่างก็ได้ย้ายถิ่นฐานที่อยู่อาศัยขึ้นมาในสวรรค์ชั้นฟ้าใหม่แห่งนี้ด้วยกันทั้งนั้น
เพราะสรวงสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 ในปัจจุบัน ยังไม่มีกฎหรือเงื่อนไขใดๆ ในการขึ้นมาหรืออยู่อาศัยนับจากนี้ เนื่องจากพระเจ้าที่เคยดำรงอยู่ได้หายตัวไป และไม่มีมหาเทพสูงสุดองค์ใดที่จะกล้าตั้งตัวเป็นเจ้าของ ของสวรรค์ชั้นฟ้าแห่งนี้แม้แต่องค์เดียว
เนื่องจากหวาดกลัวในพลังอำนาจอันไม่จำกัด ของพระเจ้าที่อาจจะกลับมาได้ในสักวันหนึ่ง และคงไม่มีมหาเทพองค์ใด รับไหวกับโทสะเพลิงพิโรธของพระเจ้าได้แน่ๆ ที่รู้ว่ามิติสวรรค์ชั้นฟ้าขององค์เอง ถูกใครก็ไม่รู้มายึดครองไปก่อนที่จะกลับมา
ส่วนเหล่าเทพเจ้าและทุกๆ สรรพชีวิตที่ย้ายขึ้นมายังสวรรค์ชั้นฟ้าที่สูงกว่าเดิมนั้น
ต่างก็มาเพื่อดูดซับพลังสวรรค์และไอทิพย์นิรันดร์ที่มากขึ้น บริสุทธิ์ขึ้นในสวรรค์ชั้นฟ้าที่สูงกว่าเดิมตามลำดับ
รวมไปถึงการออกตามหาของวิเศษต่างๆ ที่ช่วยในการเพิ่มพลังขององค์เทพนั้นๆ ให้แข็งแกร่งขึ้นต่อไป
ไปพร้อมๆ กับการเติบโตของวงแหวนพลังเทพเจ้าของแต่ละองค์
เพื่อให้กลายเป็นเทพเจ้าระดับสูงต่อไปในอนาคต แต่ทว่ากว่าจะมาถึงต่างก็ต้องใช้เวลาเป็นอย่างมาก เพราะใช่ว่าจะผ่านสวรรค์ชั้นฟ้าแต่ละชั้นมาได้ง่ายๆ เหตุที่ขึ้นมากันได้จำนวนมากในเวลานี้ เป็นเพราะสถานการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นยังไม่สงบนั่นเอง
โดยเหล่าเทพเจ้านับหมื่นล้านองค์ จะแบ่งลำดับชนชั้นทางสังคมของพวกเขาเองอย่างง่ายๆ ได้ในทันทีที่พบเห็นพลัง โดยทั้งหมดจะดูจากวงแหวนพลังเทพเจ้าที่ด้านหลัง ในทุกครั้งที่มันปรากฏขึ้นมา และปีกแห่งฟ้าสวรรค์ของเทพเจ้าและเหล่านางฟ้านั้นๆ ที่จะได้รับมาทางสายเลือดตั้งแต่เกิด
ลำดับชั้นสูงหรือต่ำดูได้จากจำนวนของวงแหวนพลังตั้งแต่ 1-16 วงแหวนด้วยกัน
1-5 วงแหวนที่ถือว่าอยู่ในชนชั้นพลังระดับต่ำ
6-9 วงแหวนถือว่าอยู่ในชนชั้นพลังเทพเจ้าระดับกลาง
10 วงแหวนพลังขึ้นไปจะถูกมองว่าเป็นเทพเจ้าและนางฟ้าระดับสูง
ส่วนปีกที่สืบทอดกันมาทางสายเลือดนั้น หรือเกิดขึ้นเองจากพลังบริสุทธิ์ที่สะสมจนเกินพอ จะดูได้จากจำนวนของปีกแห่งฟ้าสวรรค์บริสุทธิ์ของแต่ละองค์ นับตั้งแต่ 1 คู่จนไปถึง 16 คู่ 32 ปีกของมหาเทพสูงสุดเลยนั่นเอง
แต่ปีกพลังเหล่านี้ก็ยังสามารถมอบกันได้อยู่เช่นกัน
แต่ทว่าอีกฝ่ายจะสูญเสียพลังที่มีไปและกลายเป็นอ่อนแอลงในทันที
แต่โดยทั่วไปปีกแห่งฟ้าสวรรค์หรือในอีกหลายๆ ชื่อเรียกมากมายอย่างที่มนุษย์เข้าใจ
ต่างก็ชื่อเรียกที่แตกต่างกันไปตามความเชื่อที่มีมาอย่างยาวนาน ยกตัวอย่างเช่น “ปีกแห่งเทพ” , “ปีกนางฟ้าสีขาว” , “ปีกสวรรค์” , “ปีกแสงสวรรค์” เป็นต้น
โดยส่วนใหญ่ที่มักจะอยู่ในรูปแบบของปีกแสงพลังงาน หรือไม่ก็ปีกขนนกสีขาวบริสุทธิ์ตระกาลตา หรืออาจจะเป็นปีกขนนกสีดำเร้นลับน่ากลัวก็ได้ โดยปีกแห่งฟ้าสวรรค์เหล่านี้เกือบทั้งหมด ไม่ได้ถูกจำกัดว่าจะต้องมีรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งอย่างชัดเจนตั้งแต่แรกอยู่แล้ว และเหล่าทวยเทพนับหมื่นล้านองค์ ต่างก็มักจะเรียกปีกเทพแสดงฐานะของตนเอง ว่าปีกแห่งฟ้าสวรรค์ด้วยกันทั้งนั้นอยู่ก่อนแล้ว ซึ่งแตกต่างไปจากมนุษย์และเผ่าพันธุ์อื่นๆ เรียกขานด้วยชื่อเรียกที่แตกต่างกันไปจำนวนมากในภายหลัง
แต่เดิมเรื่องพวกนี้มากเมฆไม่ได้อยากจะรู้เลยสักนิด แต่ดูเหมือนพลังแห่งการรู้แจ้งจะขยับบอกข้อมูลใหม่ๆ ที่ควรจะรู้ให้กับเขาเอามากๆ ไม่เว้นแม้แต่สถานการณ์อย่างในปัจจุบัน ที่ตนเองได้กลายเป็นตัวตนอันตราย ต่อสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 แห่งนี้ไปแล้วโดยสมบูรณ์
เกาะลอยฟ้าที่เคยอุดมสมบูรณ์ ปัจจุบันได้กลายเป็นเกาะร้างๆ ว่างเปล่าไปแล้ว
แถมในตลอด 7 วันที่ผ่านมา เริ่มจะมีนางฟ้าผู้งดงาม หรือไม่ก็เทพเจ้าบางองค์ที่แข็งแกร่งมากๆ นำผลไม้วิเศษอร่อยๆ มาให้อยู่เรื่อยๆ เพื่อให้เขารับประทานเป็นอาหาร โดยทั้งหมดได้ขอไม่ให้เขาออกไปไหนอีกเลยจากเกาะแห่งนี้
แน่นอนว่ามากเมฆรู้ว่าทำไมเหล่าทวยเทพถึงทำแบบนั้น เพราะไอ้เจ้าพลังหายนะที่มักจะทำลายไม่เลือกสถานที่นี่เอง ที่ทำให้เขากลายเป็นตัวประหลาดไปแล้วอย่างในปัจจุบันไปที่ไหนก็ซิบหายที่นั่น
โชคยังดีที่มากเมฆเริ่มจะควบคุมวงแหวนหายนะได้บ้างแล้ว หลังจากที่เขาสามารถจับสัมผัสพลังขั้วตรงข้ามได้
ทำให้วงแหวนหายนะปลดปล่อยพลังออกมาน้อยลงเรื่อยๆ ตามลำดับในแต่ละวันที่ผ่านมา
จนในตอนนี้เกาะลอยฟ้าที่เขาอาศัยอยู่ เริ่มที่จะกลับมามีชีวิตอีกครั้งอย่างช้าๆ ไม่รกร้างว่างเปล่าอีกต่อไป
พลังพระเจ้าหายนะเป็นพลังที่มากเมฆไม่ได้ต้องการ หรือร้องขอให้อุบัติขึ้นมาเลยสักนิด
จนทุกวันนี้มากเมฆเริ่มปลงตกได้แล้วกับสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดฝัน
และไม่อาจจะควบคุมได้ทั้งหมดทั้งมวลเหล่านี้
".. เฮ้ออออออออออออ .." เสียงถอนหายใจที่ลากยาวเป็นกิโลของมากเมฆ
*************
โลกเวทมนตร์ เมืองเมฆเคลิ้มภายในโรงแรมหรูหราของทางระบบเกม
เหล่าเจ้าหน้าที่พิเศษจำนวนมากได้ประชุมกันอยู่อย่างลับๆ รวมไปถึงเหล่า NPC พิเศษที่ถูกสร้างมาเป็นการเฉพาะ
".. 1 เดือนผ่านไป พวกเรายังส่งมอบภารกิจลับพิเศษ ให้กับบุคคลเฝ้าระวังไม่ได้เลย .." หญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้น
".. ถูกลบความทรงจำ ถูกยกเลิกสิทธิพิเศษต่างๆ ถูกไล่ออกจากงาน .." เจ้าหน้าที่น้องใหม่ที่ซวยไปด้วยพูดขึ้น
".. ระบบหลักก็เหลือเกิน ให้เวลาพวกเราแค่ 1 เดือนเวลาของดาวโลกในระบบสุริยะ คิดเป็นเวลา 4 ปีในเกม แต่ไม่รู้หรือไงกว่าผู้เล่นจะหยุดยั้งเสาผนึกเทพที่เหลือทั้ง 6 ต้นได้ ต้องใช้เวลานานแค่ไหน อย่างน้อยๆ 2 เดือนเวลาโลกจริงก็ยังดี แถมอีก 6 ต้นที่ว่า ยังไม่ได้อยู่ในทวีปเริ่มต้นแบบโลกเวทมนตร์อีกด้วย .."
".. ผู้เล่นเฝ้าระวังคนนั้น จะต้องไปปลดผนึกทวีปของดาวดวงอื่นถึงสองดาวแม่ ซึ่งจะต้องรับภารกิจที่โหดหินกว่าเดิมเป็นสิบเท่าร้อยเท่าแบบสุ่ม แถมทวีปที่มีเสาผนึกเทพปีศาจพวกนั้น ยังเป็นทวีปหลักในลำดับกลางๆ อีกด้วย หรือพวกเราจะยอมแพ้ลาออกแบบหล่อๆ ก่อนดี อาจจะได้ใจผู้บริหารได้งานอย่างอื่นก็ได้นะ .." เจ้าหน้าที่อาวุโสที่แอบเข้ามาในเกมกล่าวพูดขึ้นอย่างหมดหวัง สีหน้าและท่าทางไม่ต่างไปจากเจ้าหน้าที่พิเศษสองคนแรก ที่หมดหวังไปแล้วโดยสมบูรณ์จนไม่อยากจะทำอะไร การจะหาใครสักคนทำไมมันยากแบบนี้ เจ้าผู้เล่นบ้านั่นก็เหลือเกินทำตัวยังกับผีรู้ว่ามีตัวตน แต่ทำยังไงก็หาไม่เจอ
".. ไม่ได้ อย่าเพิ่งหมดหวังเร็วขนาดนั้นสิทุกคน หากพวกเราทำให้คนคนนั้นรับปากได้ เขาจะต้องทำได้แน่ๆ 100% เชื่อผม ผมติดตามวีรกรรมของเขามาตลอด เขาคนนั้นไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยสักครั้ง .." คนสุดท้ายที่พูดขึ้นเสียงดังฟังชัดอย่างมั่นใจ เป็นใครไปไม่ได้นอกจาก เจ้าหน้าที่พิเศษ “จีเอ็มยุงลาย” ที่ได้ปลอมตัวมาเป็น NPC ภายในเกมนั่นเอง ซึ่งคนคนนี้เป็นแฟนคลับอย่างลับๆ ของหายนะสีเงินมาตั้งแต่แรกๆ แล้ว
".. แต่พวกเราจะเอายังไง เวลานี้บุคคลเฝ้าระวังไปสวรรค์แล้ว ไปดีแล้ว และดูเหมือนจะไม่กลับมาเร็วๆ นี้อีกด้วย จะตามไปหาก็ไม่ได้ อยู่นอกเหนือการควบคุมและการเข้าถึงของข้อมูลของทางเราอีก .." เจ้าหน้าที่อีกคนพูดขึ้นอย่างหมดหวัง มองไม่เห็นอนาคตที่สวยงามรออยู่อีกต่อไป
ทันใดนั้นเองเจ้าหน้าที่พิเศษคนหนึ่งในทีมก็ลุกยืนขึ้นอย่างร้อนรน
พร้อมกับโยนลูกแก้ว 5 ลูกออกไปที่กลางโต๊ะประชุมอย่างแรง
ก่อนที่เจ้าลูกแก้วทั้งห้าเหล่านั้น จะฉายภาพบางอย่างขึ้นมาให้เห็น
เล่นทำเอาเจ้าหน้าที่พิเศษ หรือแม้แต่จีเอ็มยุงลายมองตาค้างไปตามๆ กัน
--------
เห็นอะไรกันหว่า ...
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ร่างจิต อะไรนี้
ร่างหลักก้อนั่งคุมวงแหวนไป
เห็นอะไรอีกละเนี้ยยย ยย ย ย ย ย ย สนุกมากครับ
มากเมฆไปก็กรรมทำเลวอะไรไว้ทำไมพวกพลังชิปๆทั้งหลายนี่ชอบจังไม่ใช่ชิปธรรมดานะทั้งชิปทั้งโกงทั้งฉลาด
กราบความเป็นเฮียเขาจริงๆ
อ้อยัยบ้านั่นนะยัยบ้าสาวสวยพระเจ้าแปลงเพศนะไม่ใช่ว่าหลุดแล้วหลุดเลยนะทำผิดสัญญาต้องมารับโทษก่อนสิ
ให้นิยายเล่าเรื่องแบบตัดจบสั้นๆ เร็วๆ ไรท์ก็ไม่กล้าทำนะ 555+
นิยายจะต้องมีโชคดีโชคร้าย มีลำบากมีราบรื่น มีสิ่งที่คาดไว้และสิ่งที่อยู่นอกเหนือ
นี่ก็ยังไม่เห็นว่าตัวเอกของเรื่อง มันไปทำอะไรไว้ถึงได้ว่ามันฟายจัง
อย่าลืมว่าทุกๆ อย่างมันไม่ได้อยู่ในการควบคุมตลอด ความเป็นไปได้อย่างอื่่นๆ มันก็มี
หรือว่ารีดจะโทษในเรื่องที่ไม่ได้เอาวงแหวนแปรเปลี่ยนมา
ทั้งที่มีโอกาสแต่พลังมีไม่พอ บวกกับวงแหวนหายนะระเบิดพอดี
ทุกอย่างที่พยายามมาจึงได้กำไรแค่ดูดกลืนพลังมาได้ประมาณหนึ่งเท่านั้น