ตอนที่ 245 : บทที่ 245 พระเจ้าหายนะจุติ ตอน ยกที่หนึ่งยังไม่แตก
บทที่ 245 พระเจ้าหายนะจุติ ตอน ยกที่หนึ่งยังไม่แตก
แม้ว่าอีกฝ่ายที่อยู่ตรงหน้า เจ้ามนุษย์เพศชายที่ชื่อมากเมฆอะไรนี่ อันเป็นเพียงร่างวิญญาณเก่าก่อนที่ได้กลับมาจุติใหม่อีกครั้ง ด้วยวิธีการบางอย่าง พร้อมกับความทรงจำเล็กๆ น้อยๆ จากเศษเสี้ยววิญญาณที่ยังเหลืออยู่และทั้งที่แท้จริงแล้ว
เจ้าหนุ่มหน้าเหมือนแบบ 100% ตรงหน้านี้ มีพลัง “พระเจ้าแห่งการรังสรรค์และการแปรเปลี่ยน” จากชาติภพที่แล้วอยู่น้อยกว่าตนเองอย่างมากแท้ๆ
แต่ทำไมกัน !? ทำไมถึงได้มีพลังแฝงและร่างพลังหลักขั้นต้น ของพระเจ้าองค์อื่นๆ อยู่มากมายขนาดนี้ได้
มันเป็นไปไม่ได้และไม่สมควรจะเกิดขึ้น !! ..
พลังวิญญาณบริสุทธิ์ของพระผู้เป็นเจ้า ไม่สมควรมีจิตวิญญาณอื่นใดปะปนถึงเพียงนี้ได้
ชายหนุ่มที่ชื่อมากเมฆนี่ !!
มันใช่ร่างจุติเกิดใหม่ของวิญญาณร่างหลัก ของพระเจ้าจากชาติภพที่แล้วจริงๆ เหรอ !?*
“ทำไมมันดูเหมือนกับว่า ไม่จริง มันต้องไม่ใช่แน่ ต่อให้จุติขึ้นมาจริงๆ ทำไมถึงได้เลือกดวงจิตวิญญาณพระเจ้าที่พ่ายแพ้ ทำไมกัน เป็นไปไม่ได้ มันต้องไม่ใช่ ไม่ใช่แน่ !!!??” พระเจ้าจอมปลอมแห่งการหลงลืม รู้สึกรับไม่ได้จริงๆ กับพลังพระเจ้าอันหลากหลายของอีกฝ่ายที่แสดงออกมาให้เห็น
หลังจากที่คิดหาเหตุหาผลสารพัด ผ่าน “สารานุกรมพระเจ้า” ที่มีตั้งแต่เกิด
ภายในห้วงคิดส่วนลึกจนแทบจะหยุดเวลาได้ไปกว่าร้อยปี ของตัวมันเองอยู่หลายครั้ง เพื่อหาคำตอบที่พอจะรับได้
แต่แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าและทุกๆ อย่างนั้นกับทำให้พระเจ้าจอมปลอมแห่งการหลงลืม
ทั้งคิดแค้น โกรธเคือง อิจฉาและไม่พอใจที่อีกฝ่ายดูเหมือนจะมีพลังพระเจ้าอันหลากหลายมากกว่า
แถมตัวมันเองยังมองออกอีกว่า ภายในส่วนลึกลงไปในห้วงจิตวิญญาณแท้จริงของอีกฝ่ายนั้น
ยังคงมีเศษเสี้ยวของพลังพระเจ้าองค์อื่นๆ อยู่อีกมากมาย รอคอยให้ฟื้นคืนกลับมาอย่างช้าๆ ..
ทั้งสองปะทะกันอย่างดุเดือดหลายสิบครั้ง ภายในมิติสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 อันว่างเปล่า
จนก่อให้เกิดการระเบิดออกของคลื่นพลังมหาศาลไปทั่ว บ้างถึงกับทะลุออกจากสวรรค์ชั้นฟ้าไปเลยก็มี
โชคยังดี หลังจากที่มากเมฆมาถึงพร้อมๆ กับเจ้าลูกเขยตัวน้อยกันต์กริชผู้รับบทบาทเป็นพระเจ้าแห่งภูติ
กันต์กริชได้ถูกพลังมิติของบรรดาแม่ๆ ดึงตัวกลับออกไปยังพระมหาวิหารพระเจ้าก่อนแล้ว เพื่อความปลอดภัย
กันต์กริชในเวลานี้ จึงได้วิ่งเล่นไล่จับและเล่นซ่อนแอบกับบรรดาว่าที่ภรรยาตัวน้อยทั้งสามในอนาคตอย่างสนุกสนาน ไม่ได้รับรู้เลยว่าในเวลานี้ ท่านพ่อตามากเมฆกำลังเจอศึกหนักหนาขนาดไหน
หมัดต่อหมัดที่ใหญ่โตเกินกว่าดวงดาวใดๆ ในจักรวาลวัยเยาว์ อันไร้นามชื่อเรียกของเจ้าหนูน้อยกันต์กริช
หมัดต่อหมัดของท่านพ่อตามากเมฆและของเจ้าพระเจ้าจอมปลอมอะไรนั่น ได้ชกเข้าใส่กันอย่างบ้าเลือดดุเดือดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนของพลังทำลายล้างอันมหาศาล ยังดีที่มากเมฆเป็นต่อในทุกๆ จังหวะการโจมตีจากวิชามวยเมฆเก้ามายาที่บรรลุแล้ว แถมเจ้าตัวยังเป็นมวยมากกว่ามวยวัดบ้าบอ ที่อาศัยแต่พละกำลังรวมไปถึงพลังทำลายล้างท่าเดียวของอีกฝ่ายอยู่หลายขุม
ชิงความได้เปรียบและมีชัยเหนือกว่าในทุกๆ โอกาสที่เข้าโจมตี จนเรียกเลือดจากอีกฝ่ายได้บางเล็กน้อย
จนทำให้เจ้าพระเจ้าจอมปลอมในเวลานี้ เต็มไปด้วยบาดแผลบนใบหน้าเต็มไปหมดอย่างน่าทุเรศ
และหากว่าเจ้าตัวไม่ได้มีเปลวเพลิงอมตะเหมือนๆ กันในการรักษาและฟื้นฟูสภาพ ปานนี้มันคงจะหน้าแหกไปแล้ว
จากผลของแรงปะทะเข้าใส่กันแบบไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ส่งผลให้สวรรค์ชั้นฟ้าที่ 15 และที่ใกล้เคียงลงมาจำนวนมากเกิดผลกระทบอย่างใหญ่หลวง ทำให้บรรดามหาเทพสวรรค์ในแต่ล่ะชั้นฟ้าที่มักจะเป็นผู้เฝ้ามองความเป็นไปอย่างเงียบๆ
ต่างก็ต้องออกโรงใช้พลังมหาเทพของตนเองอย่างเต็มกำลัง เข้าปกป้องสวรรค์ชั้นฟ้านั้นๆ ของมิติสวรรค์ทั้งหมดเอาไว้อย่างสุดกำลังจนได้รับบาดเจ็บ จากคลื่นพลังความเสียหายอันมหาศาลของพระเจ้า ที่หลุดออกไปสร้างผลกระทบในทางเลวร้ายเข้ากับมิติสวรรค์ชั้นอื่นๆ จนแทบจะล่มสลายกันอยู่แล้ว
".. วิชาการต่อสู้มือเปล่าของเจ้า มันน่าสนใจไม่น้อย ไม่คิดเลยว่าหลังจากที่ข้าถูกผนึกไปนานจนนับไม่ได้ วิชาการต่อสู้จะพัฒนาไปไกลถึงขนาดนี้ แต่ทว่าในตอนนี้ ข้าได้เรียนรู้มันทั้งหมดแล้ว ขอบใจเจ้าจริงๆ ที่ส่งมอบวิชาการต่อสู้ดีๆ นี้ให้กับข้าก่อนที่จะตายกลายเป็นเพียงพลังงานส่วนหนึ่งเท่านั้น .."
พระเจ้าจอมปลอมกล่าวพูดออกมาอย่างมั่นใจ หลังจากที่ตัวมันเอง ได้จดจำและลอกเลียนแบบ วิชามวยเมฆเก้ามายาของมากเมฆได้อย่างสมบูรณ์แบบ ผ่านมิติเวลาความคิดไร้สิ้นสุดของตนเอง จนเข้าใจถึงแก่นแท้ของวิชาและเป็นฝ่ายเริ่มสวนกลับมากเมฆ คืนบ้างได้แล้วหลายสิบหมัด
ทั้งคู่แลกหมัดแลกเท้า กันหนักขึ้นกว่าเดิมอย่างรุนแรงอีกครั้ง
ต่างฝ่ายต่างก็มีเหตุผลให้แพ้ไม่ได้ .. และถึงแม้มากเมฆจะโกรธจัด โมโหอย่างที่สุดอยู่ก่อนแล้ว
แต่เขาเองก็ไม่ได้โง่ถึงขนาดให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุและผลของเขา เหมือนพวกตัวประกอบทั่วไปที่มีตรรกะความคิดด้านเดียว คิดอย่างอื่นไม่เป็นอะไรแบบนั้น ด้วยเหตุนี้หลังจากที่วัดพละกำลังและต่อสู้ในระยะประชิดไปแล้ว
ทำให้มากเมฆแน่ใจได้อย่างหนึ่งเลยก็คือ เจ้าพระเจ้าบ้าบออะไรนี่ มีพลังมากกว่าที่เขาเห็นอยู่มากจริงๆ และหากว่ามันปลดปล่อยพลังที่มีทั้งหมดออกมาอย่างจริงจัง
เพื่อต่อสู้กันด้วยพลังมิติรังสรรค์เพียงอย่างเดียวแล้วล่ะก็ ..
โอกาสที่มากเมฆจะแพ้มีสูงอย่างมากเลยทีเดียว และแม้ว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นเล็กน้อย จากผลลัพธ์ที่อีกฝ่ายสามารถลอกเลียนแบบวิชาต่างๆ ของเขาได้ มันก็ไม่ได้สร้างผลกระทบอะไรนัก หรือทำให้มากเมฆตกใจแม้แต่น้อย เพราะสิ่งต่างๆ อันเป็นพื้นฐานทั่วไปเหล่านี้ หากมากเมฆทำได้ เจ้าบ้านั่นก็ต้องทำได้เช่นกัน ดังนั้นสิ่งที่มากเมฆควรระวังก็คือพลังแท้จริงของอีกฝ่ายต่างหาก
มากเมฆเริ่มเปลี่ยนกระบวนเพลงหมัดมวยให้แตกต่างมากขึ้นอีกครั้ง
จากรุกกลายเป็นรับและตามด้วยการสวนกลับ หนักขึ้นทุกที
ไม่เน้นกดดันอีกฝ่ายอย่างเอาเป็นเอาตาย
แต่ปล่อยให้อีกฝ่ายกดดันเข้าใส่ คล้ายกับทำเป็นตกใจและอ่อนกำลังลงมาแทนหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น
ในขณะเดียวกันเปลวเพลิงอมตะที่ลุกไหม้โหมกายทั้งสองอยู่ตลอดเวลา
ทำให้ไม่ว่าจะเกิดอาการบาดเจ็บใดๆ บาดแผลนั้นๆ ก็จะได้รับการฟื้นฟูสภาพให้หายดีเกือบจะในทันที
ทำให้การต่อสู้ที่ดำเนินมาตลอดหลายนาทีนี้ เป็นไปด้วยความยากลำบากด้วยกันทั้งสองฝ่าย
พระเจ้าจอมปลอมเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่า ตนเองถึงแม้จะเหนือกว่าในด้านของพลังอันเป็นที่สุดที่ยังไม่ได้เปิดเผย
ด้วยพลังการต่อสู้ปกติ ก็ยังไม่สามารถโจมตีหรือทำร้ายอีกฝ่ายได้อย่างที่ควร
ทำให้รู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมากและยิ่งรับไม่ได้หนักมากขึ้นไปอีก กับผลลัพธ์ที่ปรากฏให้เห็น เพราะหลังจากที่มันเริ่มปลดปล่อยพลังพระเจ้า ออกมาอยู่ราวเกือบจะ 30% จากที่มีทั้งหมดแล้วแท้ๆ
แต่ก็ยังไม่อาจจะมีชัยชนะเหนือกว่าอีกฝ่ายได้อย่างสมบูรณ์ แม้ว่าจะเป็นการต่อสู้ระยะประชิด ที่ดูเหมือนจะไม่ได้เสียเปรียบหรือพ่ายแพ้อะไรนัก แต่ในฐานะที่มันเป็นร่างพลังของพระเจ้าในอดีตชาติ และมันถือว่าตัวมันเองเป็นพระเจ้าแท้จริงมาโดยตลอดหลังจากที่ได้จุติขึ้นมาใหม่พร้อมกับพลังอันมากมายมหาศาล
การที่ไม่อาจจะเอาชนะแม้แต่เศษเสี้ยวของร่างวิญญาณเก่าก่อนได้
มันช่างชวนให้โทสะมีมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่มีทีท่าจะลดน้อยลงเลยแม้แต่นิดเดียว
และยิ่งเวลามองเห็นอีกฝ่ายใช้เนตรพลังสุดขี้โกงนั่น มองออกทุกๆ รูปแบบการโจมตี มองออกทุกๆ การกระทำแม้ว่าจะทางตรงหรือทางลับ กับถูกอีกฝ่ายแก้เกมแปรเปลี่ยนได้ก่อนเสมอ และในส่วนของกายาคดโกงนั่น ที่เอาแต่กลืนกินพลังของอีกฝ่ายไปหน้าตาเฉย แถมบ่อยครั้งที่ถูกอีกฝ่ายโจมตีสวนกลับ พละกำลังพลังทำลายที่ปรากฏออกมาให้เห็น ล้วนแล้วแต่เป็นพลังของตัวเองทั้งสิ้นที่ถูกปลดปล่อยและสวนกลับมา แบบนี้มันจะไม่หยามหน้ากันไปหน่อยหรือไง ร่างทั้งร่างของเจ้ามากเมฆนั่น กับเต็มไปด้วยพลังพระเจ้าที่ไม่สมควรจะมีอยู่
ด้วยเหตุนี้เอง หลังจากที่อดทนมานาน สังเกตและตรวจสอบคู่ต่อสู้เหมือนๆ กันกับที่มากเมฆได้ทำ
พระเจ้าจอมปลอมจึงเริ่มใช้พลังพระเจ้ารังสรรค์ และพลังแห่งการแปรเปลี่ยนมากยิ่งขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว
เลิกคิดที่จะตรวจสอบและเรียนรู้จากอีกฝ่าย ตัดสินใจจบการต่อสู้ให้เร็วเพื่อตัดจบปัญหาที่คาดไม่ถึง
และนั่นเป็นอะไรที่มากเมฆไม่อยากจะให้เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย
เพราะด้วยพลังที่ต่างกันมากจนเกินไปในปัจจุบัน ทำให้เขาเสียเปรียบอย่างแน่นอน
".. ทุกๆ พลังมีอาณาเขต ทุกๆ พลังมีเขตแดน ... วงแหวนพระเจ้ารังสรรค์ วงแหวนพระเจ้าแห่งการแปรเปลี่ยน ปรากฏเพื่อข้า สังหารให้สิ้นทุกความเป็นไป .." พระเจ้าจอมปลอมเรียกใช้วงแหวนพระเจ้าของตนเอง ออกมาเป็นครั้งแรกในรอบหลายล้านปี หลังจากที่จุติขึ้นมาในจักรวาลสามพิภพแห่งนี้ ปรากฏให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงในทุกๆ ด้าน พลังที่เคยดูเหมือนจะเสมอกันมาโดยตลอด หลังจากที่มากเมฆขยายร่างจนใหญ่โตปลดปล่อยพลังที่เคยดูดกลืนออกมาทั้งหมดแล้วแท้ๆ แต่ทว่าในเวลานี้ ทุกสิ่งได้เปลี่ยนไปแล้วราวกับหนังคนละม้วน
หมัดขวาที่ทั้งหนักและทรงพลังพุ่งเข้าใส่มากเมฆเข้าอย่างจังที่กลางลำตัว
ถึงแม้เนตรพลังอย่าง “เนตรวงแหวนหมื่นสังสารวัฏอมตะ” จะมองเห็น แต่ทว่าร่างกายกับไม่อาจจะเคลื่อนไหวตอบโต้ คล้ายกับถูกพลังอำนาจที่อยู่เหนือการควบคุมและความเป็นไป บีบบังคับให้หยุดนิ่งรับหมัดที่ว่าไปตรงๆ เข้าอย่างจังจนได้รับบาดเจ็บกระอักเลือดออกมา
มากเมฆลอยกระเด็นไปไกลอย่างไม่มีทีท่าจะหยุด !!
จากพลังหมัดที่เต็มไปด้วยเปลวเพลิงอมตะและการแปรเปลี่ยนอย่างไม่คาดฝัน
พลังที่ว่าส่งผลให้เพลิงอมตะของมากเมฆถึงกับขาดๆ หายๆ ราวกับใกล้จะแตกดับไปเสียดื้อๆ กฎเกณฑ์และความเป็นไปต่างๆ อย่างที่ควรจะเป็นถูกลบล้าง พลังแห่งการแปรเปลี่ยนสำแดงอานุภาพพลังของมัน ออกมาอย่างน่าหวาดหวั่นถึงสุดขีด
พระเจ้าจอมปลอมแห่งการหลงลืมขยายร่างกายใหญ่โตขึ้นไปอีกหลายร้อยเท่า
แสดงพลังอันเหนือชั้นออกมาให้ได้เห็น ไม่เดินตามเกมเล่นตามแผนการหลอกเด็กของมากเมฆอีกต่อไปแล้ว และหากในเวลานี้ ตัวมันเองได้ออกไปยังจักรวาลแท้จริงภายนอก ของเจ้าหนูกันต์กริช คงบอกได้เลยว่านี่คงจะเป็นจุดจบของกาแล็กซีนับพันนับหมื่นเป็นแน่ ด้วยร่างกายที่ใหญ่โตอย่างมหาศาลมหึมาอย่างในตอนนี้ จนไม่อาจจะวัดได้ด้วยตรรกะความรู้ หรือหน่วยที่วัดค่าได้ของมนุษย์อีกต่อไปแล้ว
ทันใดนั้นเอง ฝ่ามือที่ใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ ได้ตบฟาดไปยังมากเมฆที่เพิ่งจะตั้งหลักได้ด้วยความเร็วสูง
ไม่ว่าจะมองยังไง !!
ฝ่ามือที่ใกล้เข้ามานั้น ถึงกับเต็มไปด้วยพลังเพลิงสีดำทมิฬแห่งหายนะนิรันดร์ ที่มาพร้อมด้วยกันกับสายฟ้าสีม่วงแดงนับล้านๆ คล้ายกับมังกรอสรพิษอัสนีแห่งความตาย ที่มากพอให้สิ่งมีชีวิตใดๆ ต้องดับสูญในทันที
มากเมฆรับรู้ได้ตั้งแต่แรกแล้วว่า อีกฝ่ายเลิกที่จะค่อยๆ ต่อสู้ไปเรื่อยๆ กับตนเองแล้ว
พระเจ้าจอมปลอมไม่ปล่อยให้มากเมฆ ได้อาศัยกายาแห่งการคดโกงกลืนกินพลังของอีกฝ่ายอย่างช้าๆ อีกต่อไป
หมายจะจบการต่อสู้ให้เร็วที่สุดจึงได้ระเบิดพลังที่มีออกมาเกือบจะทั้งหมด
เพื่อให้รอดไปจากสถานการณ์เป็นตายให้ได้ มากเมฆเรียกใช้สะพานหมื่นภพเพื่อใช้เป็นเส้นทางในการหลบหนี
ทำให้เจ้าตัวหนีรอดมาได้จากพลังพระเจ้าอันมหาศาลบ้าๆ นั่น พร้อมกับเพิ่มเติมความโกรธแค้นให้กับอีกฝ่ายมากขึ้นไปอีกจากพลังที่สมควรจะเป็นของมัน แต่กับมาปรากฏอยู่ที่มากเมฆเพียงคนเดียวเท่านั้น ยิ่งทำให้พระเจ้าจอมปลอมหมายจะกลืนกินมากเมฆให้จนได้
จากหนึ่งฝ่ามือที่พลาดไป ได้ปรากฏฝ่ามือขนาดใหญ่ออกมาอีกนับหมื่นๆ จาก “พลังพระเจ้ารังสรรค์*” ..
ฝ่ามือจำนวนมากได้พยายามตบฟาด เข้าใส่มากเมฆอย่างกับดาวตกจากท้องฟ้า ทั้งเร็วและแม่นยำมากขึ้นเรื่อยๆ
แต่หากว่ามากเมฆไม่มีพลังของสะพานหมื่นภพ ที่ทำให้เคลื่อนไหวอย่างอิสระ ทะลุทะลวงไปไหนต่อไหนได้ตามใจแล้วล่ะก็ ปานนี้เขาคงพ่ายแพ้ไปแล้วโดยสมบูรณ์
ส่วนพระเจ้าจอมปลอมในเวลานี้ มีอารมณ์เหมือนคนที่ต้องการจะตบตีแมลงสาบให้ตายจากฝาผนังของบ้าน
แต่ไม่สามารถไล่ตามความเร็ว ของแมลงสาบได้ทันอย่างไงอย่างงั้น จนเริ่มที่จะหัวเสียมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกทีแล้ว
".. หนีเก่งนักนะ ไอ้สารเลวววว .." พระเจ้าจอมปลอมบ้าคลั่งขึ้นไปอีกขั้นแล้ว
-------------------
// - - สารานุกรมพระเจ้า คล้ายๆ กับของที่พระเจ้าผู้สร้างเซเลเน่มี เป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาเองได้ และเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติได้เช่นกัน คล้ายกับระบบอินเตอร์เน็ตเครือข่ายความรู้ ความรอบรู้ทุกสิ่งอย่างของสวรรค์และโลก มิติและจักรวาลนับหมื่นล้านที่อุบัติขึ้น ที่พระเจ้าระดับสูงแท้จริงเท่านั้น ถึงจะเข้าถึงได้ ผ่านทางห้วงคิดจิตวิญญาณของตนเอง และแน่นอนว่าข้อมูลอื่นๆ ที่เข้าถึงได้เหล่านั้นจำนวนมากที่มีอยู่ บางอย่างก็ถูกจำกัดไว้เช่นกันและมีข้อบังคับกฎเกณฑ์ ในการแลกเปลี่ยนองค์ความรู้ที่โหดร้ายพอสมควร โดยเฉพาะข้อมูลในมหาเอกภพที่อยู่เหนือกว่าพลังอำนาจของตัวเองที่มีเป็นต้น - - //
// - - พลังพระเจ้ารังสรรค์ เป็นพลังที่แตกต่างไปจากพลังมิติรังสรรค์ของมากเมฆ เนื่องจากเป็นพลังที่พัฒนาขึ้นในลำดับต่อไป - - //
// - - พลังพระเจ้าแปรเปลี่ยน มักจะมาในรูปแบบของเปลวเพลิงอมตะ ที่มักจะเคยเห็นมากเมฆใช้เปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ได้ตามใจนึก - - //
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

กำลังมันเลยยยยยยยยยยยยยยยย