มหาตำนานเหนือฟ้า เลยสวรรค์สุดไกลโข !?

ตอนที่ 243 : บทที่ 243 พระเจ้าหายนะจุติ ตอน ความช่วยเหลือลับๆ ของศรีภรรยา

บทที่ 243 พระเจ้าหายนะจุติ ตอน ความช่วยเหลือลับๆ ของศรีภรรยา

            ผู้เล่นจำนวนมากมองดูวงแหวนเวทมนตร์โบราณ อันตระการตาที่กระจัดกระจายไปทั่วท้องฟ้า

ด้วยอารมณ์และความรู้สึกที่แตกต่างกันไปอย่างสุดขั้ว แต่ก็มีอยู่ไม่น้อยที่ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ เหมือนกัน

ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในขณะนี้ จะเป็นฝีมือของผู้เล่นคนหนึ่ง .. คนที่เพิ่งจะมีค่าหัว 1 ล้านล้าน

คนที่เพิ่งจะก่อให้เกิดหายนะภัยพิบัติทางธรรมชาติไปทั่วโลกเวทมนตร์ จนไม่รู้แล้วว่าได้พรากชีวิตของใครต่อใคร

ไปมากน้อยแค่ไหน ... จากทั้ง 9 ทวีปที่กำลังเผชิญกับหายนะอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

            ผู้เล่นบางคนตื่นกลัว บางคนลุ้นระทึก บางคนแทบอยากจะเลิกเล่นเกมด้วยความอิจฉารับไม่ได้ บางคนถึงกับรีบออกจากเกม บางคนรีบกลับเข้าไปในโรงแรมของระบบ บางคนวิ่งหนีเข้าไปฝากของฝากไอเท็มทั้งหมดที่มีไว้กับทางธนาคาร เพื่อหนีให้พ้นจากหายนะที่คาดเดาไม่ได้ในครั้งนี้กันเป็นจำนวนมาก

            เพราะเมื่อเร็วๆ นี้ผู้เล่นหลายหมื่นคนได้เห็นเหล่าบรรดา GM ปรากฏตัวออกมาอย่างเท่ห์

เพื่อที่จะหยุดและป้องกันหายนะเหล่านี้ที่เกิดขึ้นไปทั่ว ให้ลดลงในระดับที่ต่ำที่สุดให้พอรับมือได้

แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าเหล่า GM เจ้าหน้าที่พิเศษพวกนั้นกว่าพันคน ในระหว่างที่กำลังป้องกันเมืองท่าเรือ ที่อยู่ติดกับทะเลในภูมิภาคต่างๆ ของทวีปเริ่มต้นอยู่นั้น จากคลื่นยักษ์สึนามิที่สูงเกือบจะ 30 เมตรที่กำลังจะใกล้เข้ามาอยู่แล้ว

อยู่ๆ พวก GM เหล่านั้นก็ถูกฟ้าผ่าตายต่อหน้าต่อตาผู้เล่นเป็นจำนวนมาก ถูกสายฟ้าขนาดมหึมาที่มีความหนาหน้ากว้างเกือบ 1 ร้อยเมตรเห็นจะได้ ผ่าเข้าใส่ร่างกายแบบเต็มๆ จนเศษซากก็ไม่มีเหลือ

GM บางคนยังซวยสุดๆ หนักกว่านั้นอีก ถูกสิ่งที่เรียกกันว่าลูกเห็บ แต่กับมีขนาดใหญ่พอๆ กับรถบรรทุก 10 ล้อ ตกกระแทกเข้าอย่างจังอย่างรวดเร็วจนแทบจะมองไม่ทัน เป็นอันจบเกมและตายไปแบบง่ายๆ แล้วแบบนี้จะให้ผู้เล่นที่ยังเหลือรอดและเห็นเหตุการณ์ต่างๆ เข้า จะไปฝากความหวังไว้กับใครได้อีก นอกจากตัวเองกับหนทางรอดแปลกๆ ที่คิดขึ้นมาได้

            ส่วนเหล่า NPC ระดับสูง หรือแม้แต่อสูรร้ายที่มีสติปัญญา ที่ต่างก็มีอาณาจักร มีประเทศและมีอาณาเขตเป็นของตัวเองในแต่ละทวีปต่างๆ ของโลกเวทมนตร์

ต่างก็ออกมาปกป้องและร่ายเวทมนตร์โบราณป้องกันอาณาเขตเอาไว้อย่างบาเรีย กลายเป็นม่านพลังป้องกันขนาดใหญ่ยักษ์มหึมา ครอบคลุมในพื้นที่ของตนเองเอาไว้เกือบทั้งหมด เพื่อหนีให้พ้นไปจากสถานการณ์อันเลวร้าย ที่คาดเดาไม่ได้เลยสักนิดจากสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น

ภัยพิบัติทางธรรมชาติสภาพอากาศแปรปรวนอย่างสุดขั้ว ที่กำลังก่อหายนะไปทั่วโลกเวทมนตร์อยู่ในขณะนี้ มันก็เป็นอะไรที่หนักหน้าสาหัสเกินพอแล้ว แต่ทว่าเจ้าวงแหวนเวทมนตร์โบราณที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วท้องฟ้า พวกมันทั้งหมดต่างก็ให้ความรู้สึกว่าจะไม่รอด .. จบแล้ว ... วันพรุ่งนี้คงเป็นแค่ความฝัน

ทวีปจิตเทพอมตะ

มากเมฆมองดูวงแหวนเวทมนตร์ของตนเอง กระจายไปทั่วอย่างรวดเร็ว พร้อมๆ กับออกคำสั่งให้กับเฟยอวี่คอยกำจัดอสูรกายโบราณจากนอกโลกให้หมด หากมีตัวไหนคิดจะบุกเข้ามาที่โลกเวทมนตร์ หลังจากที่ม่านพลังป้องกันถูกทำลายไปแล้วก็ให้ฆ่าทิ้งให้หมดอย่าให้เหลือ

พร้อมกับส่งคำสั่งพิเศษออกไปยังกองกำลังนักรบนางฟ้า ให้ทั้งหมดกลับมาได้แล้ว ก่อนที่จะเกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงในอีก 1 นาที ส่วนเทพลิโป้ก็จัดการกำจัดเจ้าตัวปลอมนั้นให้จบๆ หลังจากที่ดูดกลืนพลังวิญญาณและพลังเทพเจ้าของเตียวเสี้ยนกลับมาหมดแล้วอย่างสมบูรณ์

".. หลังจากนี้ทั้งหมดจัดการไปตามสะดวก ส่วนเหล่าพันธมิตรของเจ้าร่างอวตารนั่น ไว้จะกลับมาจัดการอีกที ส่วนกองกำลังทหารที่อยู่ที่นี่ของพวกเผ่าพันธุ์โบราณสวรรค์ ก็ฆ่าให้หมด ทำลายดวงวิญญาณของพวกมันด้วย .."

".. ขอรับ นายท่าน .." เทพลิโป้ตอบรับคำสั่ง

".. รับทราบ พร้อมปฏิบัติ .." ปัญญาประดิษฐ์เฟยอวี่รับคำสั่ง

มากเมฆเรียกให้โลหะเทพสีเงินอบราซัสออกมา

พร้อมๆ กับการแปรสภาพตัวมันเองให้กลายเป็น [ ปีกแสงนิรันดร์แห่งการหลงลืม ] ที่ด้านหลังของเขา

ปรากฏเป็นปีกแสงพลังงานหลากสีสันลืมโลก กว่า 16 คู่ 32 ปีก อันงดงามตระการตาอย่างแท้จริง

ทั่วทั้งท้องนภาสุดไพศาลของทวีปจิตเทพอมตะ กับเต็มไปด้วยคลื่นแสงและมวลพลังงานมหาศาลอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน และแต่เดิมที่สามารถคงสภาพได้เพียง 10 วินาทีเท่านั้น ก่อนที่มากเมฆจะหมดสภาพ แต่ในเวลานี้เมื่อเขาได้พลังพิเศษและพลังพระเจ้าของเขาคืนกลับมา ชายหนุ่มได้ทำการปรับเปลี่ยนและใช้เพลิมอมตะเป็นสื่อกลางของพลังเพียงเล็กน้อย มอบให้กับอบราซัสเป็นแหล่งพลังงานในการแปรสภาพและคงรูปลักษณ์คุณสมบัติของปีกแสงเอาไว้

การผสานกันของโลหะเทพสีเงิน ปีกแสงพลังงานอันยิ่งใหญ่สุดตระการตา และเพลิงอมตะสีทองงดงามที่หลอมรวมกับเส้นแสงพลังต่างๆ มันช่างเป็นอะไรที่หาคำพูดหรือคำบรรยายใดๆ มาเปรียบเปรยไม่ได้เลยจริงๆ ..

ความอลังการและไม่ธรรมดาเหล่านี้ ..

แม้แต่เทพลิโป้และเจ้ามนุษย์ร่างอวตารของพระเจ้าจอมปลอม รวมไปถึงตัวตนระดับสูงของเผ่าพันธุ์ต่างๆ ที่เฝ้ามองดูเหตุการณ์เหล่านี้มาตั้งแต่ต้น จากระยะไกลบนทวีปจิตเทพอมตะและจากทวีปหลักอื่นๆ อย่างหลบๆ ซ่อนๆ ต่างก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเคารพ หวาดกลัวและยำเกรงในแสงพลังมหาเทพเหล่านั้น และไม่มีผู้ใดเลยในโลกเวทมนตร์ ที่คิดจะต่อต้านหรือกล้าที่จะท้าทายมากเมฆอีกต่อไป ..

1 นาทีผ่านไป วงแหวนเวทจำนวนหนึ่งล้านล้าน ได้รับพลังเวทมนตร์บริสุทธิ์จนถึงขีดจำกัดที่วงแหวนนั้นๆ จะรับไว้

มากเมฆที่เชื่อมต่อและเป็นหนึ่งเดียวกับวงแหวนทั้งหมด ชายหนุ่มได้ทำการปรับทิศทางของพลังทำลายล้าง

หันออกไปยังม่านพลังป้องกันของโลกเวทมนตร์ พยายามลดผลกระทบที่จะเกิดกับโลกใบนี้ให้น้อยที่สุด

ส่วนเทพลิโป้เรียกให้ร่างพลังของตัวเองกลับมา หลังจากที่ฆ่าและทำลายดวงจิตวิญญาณอมตะ ของร่างอวตารของพระเจ้าจอมปลอมได้แล้ว และทำการกวาดล้างกองทัพนับแสนของเผ่าพันธุ์สวรรค์ต่างๆ ไปจนหมด

แม้ว่าอีกฝ่ายจะร้องขอชีวิตและขอต่อรองในแบบต่างๆ แต่เทพลิโป้ก็ไม่ละเว้น

พร้อมกับที่ภรรยารักเตียวเสี้ยน ได้กลับมาเป็นหญิงสาววัยใสสวยและน่ารักเช่นแต่ก่อน

ทั้งคู่รับรู้ได้ถึงอันตรายร้ายแรงที่จะเกิดขึ้น จากพลังวงแหวนทั้งหนึ่งล้านล้านวงของนายท่าน จึงได้ทำการวาร์ปหายตัวเข้าไปในยานเฟยอวี่ เหมือนกับกองทัพนางฟ้าทั้งสามพันตนก่อนหน้านี้เช่นเดียวกัน

เมื่อไม่มีอะไรต้องห่วงและทุกๆ อย่างก็เตรียมพร้อมหมดแล้ว ..

".. ระเบิดไปชะ !! .." มากเมฆตะโกนออกคำสั่ง

อภิมหาวงแหวนเวทมนตร์นับล้านๆ ได้แสดงผลลัพธ์ของพลังทำลายล้างออกมา อย่างที่ไม่เคยได้ปรากฏมาก่อน

แม้แต่ในยุคสมัยของทวยเทพนับหมื่นล้านองค์ และเหล่ามหาอสูรหรือจอมปีศาจต่างๆ ทำสงครามกัน ต่างก็ไม่เคยได้ปรากฏผลลัพธ์อันน่าเหลือเหลือแบบนี้ออกมาให้เห็น ...

ตู้มมมมม!!!!!!

ตู้มมมมม!!!!!!

ตู้มมมมม!!!!!!

ตู้มมมมม!!!!!!

มหาเวทมหานวดาราระเบิดออกพร้อมๆ กัน ... นี่มันยิ่งกว่าซูเปอร์โนวา ของการแตกดับของดาวฤกษ์เสียอีก

รูปประกอบ

            ในขณะเดียวกัน ..

            คุณภรรยาพระเจ้าทั้งสามได้ปรากฏตัวออกมา พร้อมกับหยุดเวลาทั้งจักรวาลเอาไว้ในช่วงสำคัญ

            เพราะถึงแม้มากเมฆจะระวังและไม่พยายามสร้างความเสียหายให้กับโลกเวทมนตร์ แต่ด้วยพลังสะท้อนกลับเพียง 1/4 ส่วนของพลังระเบิดหนึ่งล้านล้านวงแหวนมหานวดาราเหล่านั้น มันก็มากพอให้โลกเวทมนตร์ในปัจจุบัน กลายเป็นจุณได้อยู่แล้ว ดังนั้นเหล่าภรรยาที่รักจึงต้องออกโรงด้วยตัวเองช่วยเหลือคุณสามีและเหล่าผู้เล่น รวมไปถึงทุกๆ สิ่งมีชีวิตทั้งหมดเอาไว้

            ".. เรียบร้อยแล้วค่ะ พื้นที่ต่างๆ ของโลกเวทมนตร์ ได้รับการป้องกันแล้ว 99.9% เหลือไว้ 0.1 % เอาไว้เพื่อให้เกิดความเป็นไปต่างๆ ของเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงของพลังงานตกค้างที่หลงเหลือแล้วนะ .." เฟรย่าพูดบอกพวกพี่ๆ ของเธอ หลังจากที่จัดการในส่วนต่างๆ ที่รับผิดชอบจนแล้วเสร็จ

            ".. นอกอวกาศ ดวงจันทร์ทั้ง 12 ดวงแอบปลดผนึกประตูมิติให้แล้วนะ ส่วนกุญแจทั้ง 12 ดอกเองก็ถูกหลอมรวมไปแล้วทั้งหมด หวังว่าคุณสามีที่รัก จะตรวจสอบก่อนที่จะบังคับเปิดประตูมิติไปยังดินแดนสวรรค์นะ ไม่งั้นดวงจันทร์พวกนี้ได้ถูกทำลายแน่ๆ ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วมากเมฆเป็นอะไรกับดวงจันทร์หรือเปล่าเนี่ย ชอบหาเรื่องทำลายดวงจันทร์เล่นอยู่เรื่อยๆ เลย .." เซเลเน่พูดบอกพร้อมรอยยิ้มน่ารัก ก่อนที่คุณเธอจะมองไปยังคุณสามีที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวอยู่กลางอากาศ

            ".. จัดการหมดแล้วนะ พวกอสูรกายที่อยู่รอบๆ อวกาศและบางจำพวกที่ถูกโปรแกรมไว้ให้บุกโลกเวทมนตร์ทันที ที่ม่านพลังป้องกันถูกทำลาย ตอนนี้พี่ได้ย้ายพวกมันออกไปไว้ไกลๆ หมดแล้ว กว่าพวกมันจะมาถึงก็น่าจะใช้เวลาอีก 6-7 เดือนตามเวลาของโลกเวทมนตร์ พี่ว่าพวกเราควรจะจัดกิจกรรมพิเศษ เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับโลกเวทมนตร์ดีมั้ยนะ ไม่งั้นทั้งโลกเวทมนตร์ก็จะมีแค่คนของทวีปจิตเทพอมตะเท่านั้น ที่จะพอรับมือและต่อต้านอสูรกายนอกโลกได้ นอกนั้นหากหลุดลงไปยังผืนโลก รับรองได้ทวีปที่เหลือได้จบสิ้นแน่นอน .." ราริอัสกล่าวบอกพวกน้องๆ ของเธอ ก่อนที่จะวาร์ปหายตัวไปปรากฏอยู่ใกล้ๆ คุณสามีหอมแก้มอีกฝ่ายเบาๆ หลายครั้งด้วยความคิดถึง

            แน่นอนว่าทั้งสามสาวภรรยาสุดที่รัก ก็มักชอบแอบหอมแก้มและแอบเล่นอะไรแปลกๆ กับมากเมฆแบบนี้เสมอ

แต่หารู้ไม่ว่า!? มากเมฆนั้นมองเห็นและสามารถรับรู้ได้ทุกๆ อย่างอยู่แล้วตั้งแต่ต้น ..

แม้ว่าทั้งจักรวาลจะถูกหยุดเวลาไปก็ตาม

            ".. พยายามเข้านะคะ เซเลเน่เชื่อว่าหนทางที่มากเมฆเลือกเอง จะเป็นหนทางที่มากเมฆก้าวเดินไปได้ไกลกว่าเดิม .."

            ".. เฟรย่าเองก็หวังว่าสักวันหนึ่ง หากมากเมฆได้รับความทรงจำบางส่วนกลับคืนมาอีก มากเมฆจะไม่ยึดติดกับอดีตที่เคยรุ่งโรจน์ในชาติภพที่แล้ว และสร้างความสำเร็จของตัวเองขึ้นมาใหม่อีกครั้ง สามีผู้เป็นที่รักของเฟรย่า .."

".. หากสู้คนเดียวไม่ไหว ไม่ต้องปากแข็งทำเป็นเก่งเหมือนชาติภพที่แล้วอีกนะ มากเมฆไม่ได้ตัวคนเดียวสักหน่อย พวกเราสามารถร่วมกันสู้ มีสุขและทุกข์ร่วมกันได้ ราริอัสจะโกรธมากๆ หากมากเมฆทำตัวแบบเดิมอีกจำไว้ .."

ภรรยาทั้งสามกล่าวบอกสามีของพวกเธอ แม้ว่าไม่รู้อีกฝ่าย จะได้ยินหรือไม่ ..

ก่อนที่จะหายตัวไปอย่างช้าๆ พร้อมกับมิติเวลาที่เริ่มจะเดินอีกครั้ง ..

มากเมฆที่มองเห็นและรับรู้ได้ทุกๆ อย่างของการกระทำทั้งหมดของภรรยาที่รักของเขา

ได้มองไปยังทิศทางที่ภรรยาทั้งสามได้หายตัวไป ก่อนที่จะปรากฏรอยยิ้มอบอุ่นจากหัวใจออกมาให้เห็น