ตอนที่ 20 : บทที่ 20 ลงโทษสถานเบา
บทที่ 20 ลงโทษสถานเบา
ผู้เล่นทุกคนที่อยู่โดยรอบ ในที่นี้ต่างเข้าใจดีว่ากลุ่มผู้เล่นระดับสูงกว่า 90 คนในที่นี้ แท้ที่จริงแล้วแค่ต้องการมาแย่งชิงเอาการ์ดหายากจากเด็กสาวตัวเล็กๆ คนนี้เท่านั้น
ช่างเป็นการกระทำที่หน้าไม่อายเสียจริง
ถึงแม้จะหาเรื่องราวมากมายเตรียมพร้อมไว้ดีแค่ไหนก่อนหน้านี้ สุดท้ายการกระทำที่เป็นความผิดยังไงมันก็สมควรละอายแก่ใจเสียบ้างก็ยังดี แต่คนกลุ่มนี้กว่า 90 คนกลับไม่สำนึกหรือรู้สึกผิดใดๆ เลย ช่างเป็นคนที่เลวร้ายโดยสันดานอย่างแท้จริง
เหล่าผู้เล่นรอบๆ บริเวณเกือบทั้งหมดต่างก็อยากจะเข้าไปช่วยเด็กสาวคนนั้น
แต่ทว่าพวกเขาเหล่านั้นเลเวลน้อยเกินไป ขาดทั้งไอเทมและทักษะสกิลระดับสูง ส่วนใหญ่ยังไม่เลเวล 30 กันเลยด้วยซ้ำ ถึงจะมายืนกันอยู่ที่นี่จำนวนมากเป็นร้อยๆ คน แต่ก็ไม่อาจจะต่อสู้กับพวกผู้เล่นเลเวลเกินร้อยกว่า 90 คนพวกนั้นได้
แถมพอเลเวลได้ 30 แล้ว ผู้เล่นส่วนใหญ่ก็มักจะเลือกเดินทางไปยังเมืองต้นไม้สีทอง เพื่อทำการเปลี่ยนอาชีพตั้งต้นขั้นที่ 1 กันทั้งนั้น และส่วนใหญ่ก็มักจะออกเดินทางไปยังทวีปหลักที่ได้ถูกเปิดผนึกแล้วนั่นเอง ทำให้ภายในทวีปจิตมายาที่เป็นทวีปเริ่มต้นของโลกเวทมนตร์แห่งนี้ จึงมีแต่ผู้เล่นเลเวลต่ำกันเสียส่วนใหญ่
ทวีปหลักในโลกเวทมนตร์แห่งนี้ มีด้วยกันทั้งหมด 9 ทวีปใหญ่ และหากรวมทวีปเริ่มต้นจิตมายาแห่งนี้เข้าไปด้วยก็จะกลายเป็นสิบทวีปด้วยกัน
แต่ทว่าในปัจจุบันของความสำเร็จและความก้าวหน้าของโลกเวทมนตร์ กลับมีแค่ 2 ทวีปหลักเท่านั้นที่มีผู้เล่นรวมกลุ่มกันทำเควสระดับทวีปที่เป็นไปไม่ได้จนสำเร็จ
ผู้เล่นทั้งหมดเมื่อ 5 ปีก่อน ก่อนที่จะปิดเกมเพื่อรวมให้กลายเป็นสามพิภพออนไลน์ พวกเขาเหล่านั้นสามารถเอาชนะความยากลำบากทั้งหมดลงได้ จนสามารถเปิดผนึกทวีปหลักได้ถึง 2 ทวีปใหญ่ และกลายเป็นดินแดนแห่งการเริ่มต้นสำหรับทุกๆ คน
ผู้เล่นมากมายในยุคนั้นต่างก็ได้ผจญภัยและท้าทายเหล่าสัตว์อสูรแปลกใหม่จำนวนมา และพบเข้ากับเรื่องราวความเป็นมาอันมากมายไม่รู้จบของดาวดวงนี้ที่ถูกเก็บซ่อนไว้มานานแสนนาน ตำนานและความเป็นมาที่ล้วนแล้วแต่เต็มไปด้วยอารยธรรมโบราณ จากยุคมืดอันเก่าแก่เหนือบรรพกาล หรือแม้แต่เรื่องราวของพระเจ้าผู้หลงลืมก็ค่อยๆ ถูกเปิดเผยออกมาทีละนิด
โดยทั้งสองทวีปนั้นมีชื่อต่างกันไปดั่งนี้ ทวีปทางตะวันออกไกล มีชื่อว่า ทวีปจิตเวทบูรพา ส่วนอีกทวีปที่อยู่ใกล้กับทวีปจิตมายามากที่สุดก็คือ ทวีปภูตมายา ถึงแม้จะเปิดผนึกได้แค่สองทวีป
แต่ดินแดนและพื้นที่ของทั้งสองทวีปก็กว้างใหญ่ยิ่งกว่าทวีปเริ่มต้นนับพันเท่า และกว่าผู้เล่นจะเดินทางและผจญภัยทั้งสองทวีปได้หมดก็คงใช้เวลาอีกนับร้อยๆ ปีในเกมอย่างแน่นอน
//-- ทวีปจิตมายา คือทวีปเริ่มต้นของโลกเวทมนตร์ --//
//-- ทวีปจิตภูตมายา คือหนึ่งในทวีปหลักจากทั้ง 9 ทวีป ที่อยู่ใกล้กับทวีปเริ่มต้นมากที่สุด และมักจะเป็นทวีปเป้าหมายแรกสำหรับทุกคนที่ออกจากทวีปจิตมายา --//
//-- ทวีปจิตเวทบูรพา ทวีปหลักทางตะวันออกไกล มีขนาดใหญ่กว่าทวีปภูตมายาถึง 2 เท่า และเป็นทวีปหลักที่มีผู้เล่นอาศัยอยู่มากที่สุด และมักจะเกิดสงครามระหว่างเผ่าพันธุ์ของราชอาณาจักรระดับสูงอยู่บ่อยครั้ง แต่จนถึงปัจจุบันนี้ก็ยังไม่มีผู้เล่นคนไหน หรือกลุ่มกิลด์มหาอำนาจใดๆ สามารถตั้งอาณาจักรของตนเองได้ภายในทวีปเวทบูรพาแห่งนี้เลย ส่วนใหญ่เป็นได้แค่เจ้าเมืองเท่านั้น --//
.............................................................
มากเมฆกับรากไม้เตรียมพร้อมแล้วสำหรับสถานการณ์ในตอนนี้ ที่จะจัดการกับพวกเลวๆ ให้สาสมกับการกระทำอันเลวร้ายและไร้ยางอายของพวกมัน
แต่ทว่ามากเมฆกลับเป็นกังวลกับผู้เฒ่าฮองตง ที่ในเวลานี้ได้กระโดดเข้าไปโจมตีใส่ผู้เล่นนักเวทคนนั้น ที่เป็นหัวหน้ากลุ่มและเหล่าผู้ติดตามอย่างไม่เกรงกลัวใดๆ
แต่หากท่านผู้เฒ่ามีฝีมือเหมือนความกล้าที่มีอยู่ ก็คงจะดีกว่านี้ไม่น้อย เพราะไม่ว่าผู้เฒ่าฮองตงจะพยายามโจมตี หรือยิงธนูด้วยทักษะสกิลยังไงก็ตาม ก็ไม่อาจจะสร้างความเสียหายใดๆ ให้กับกลุ่มคนเลวพวกนั้นได้เลยแม้แต่น้อย
".. ฮ่าฮ่าฮ่า ไอแก่คิดว่าจะเก่งที่ไหนได้ ก็แค่ไอ้กระจอกกากขยะไม่เจียมตัว งั้นก็ดีจะได้ให้ตายอย่างทรมานที่สุด พวกเราอย่าได้ฆ่าให้ตายเร็วนัก สั่งสอนให้รู้จุดยืนของตัวเองเสียบ้าง ว่าที่เมืองแห่งนี้ใครเป็นเจ้าของ ใครมีอำนาจมากที่สุด .." ชายหนุ่มนักเวทผู้มีระดับเลเวลสูงกว่ามาก
ทำการตอบโต้ด้วยเวทมนตร์ง่ายๆ ก็สามารถเอาชนะ และมีชัยเหนือกว่าผู้เฒ่าฮองตงได้อย่างง่ายดายเด็ดขาด แต่กลับเล่นงานและใช้เวทคำสาปทรมานอีกฝ่ายด้วยวิธีการสกปรก แบบหมาหมู่พึงกระทำโดยไม่สังหารท่านผู้เฒ่าในทันที
ถึงแม้สกิลศรเวททักษะธนูของผู้เฒ่าฮองตงจะร้ายกาจอย่างมากและดูมีระดับสูงอย่างไม่น่าเชื่อ
แต่หากยิงไม่โดนเป้าหมายมันก็ไร้ค่า และดูเหมือนท่านผู้เฒ่าจะยังคงไม่ยอมแพ้ ถึงแม้จะถูกโจมตีและถูกรุมล้อมจากคนหลายสิบคนพร้อมๆ กันอย่างต่อเนื่อง จนสภาพในปัจจุบันแทบจะดูไม่ได้
ผู้เฒ่าฮองตงก็ยังคงต่อสู้และแสดงให้เห็นถึงหัวใจที่จะไม่ยอมแพ้ให้กับพวกเลวๆ ที่ทำแต่เรื่องชั้วช้าเหล่านี้เด็ดขาด และด้วยการกระทำของท่านผู้เฒ่าฮองตงได้ไปกระตุ้นให้ผู้เล่นโดยรอบบริเวณ ที่ในตอนแรกหวาดกลัวและไม่กล้าจะเข้ามายุ่งเกี่ยวด้วย ต่างก็เริ่มลังเลใจและรู้สึกได้ถึงบางสิ่งลึกๆ ลงไปในหัวใจของพวกเขาเหล่านั้น ได้รู้สึกถึงผิดชอบชั่วดีในหัวใจของแต่ละคน
ผู้เล่นมากมายที่ยืนรายล้อมอยู่รอบๆ ต่างรู้สึกได้และคิดเห็นเหมือนๆ กัน
แม้แต่คนที่ทั้งอ่อนแอและแก่ชราแล้ว ยังไม่ยอมแพ้ให้กับความชั่วร้ายและอยุติธรรมตรงหน้าเลย แล้วพวกตนล่ะยังหนุ่มยังสาว ทั้งยังมีความสามารถที่จะต่อสู้ได้ดีกว่ามาก ทำไมไม่สู้ไม่ช่วยเหลือคนที่กำลังลำบากและเดือดร้อนเสียบ้าง จะทำตัวน่าทุเรศไปถึงไหน ...
จากหนึ่งคนเป็นสองคน จากสองคนเป็นห้าคน จากห้าคนเป็นสิบคน ต่างก็เข้าไปร่วมต่อสู้ช่วยเหลือผู้เฒ่าฮองตงออกมาจากการถูกรุมทำร้ายของกลุ่มคนเหล่านั้น อย่างไม่เกรงกลัวความตายใดๆ และค่อยๆ เพิ่มจำนวนผู้เข้าร่วมการต่อสู้ในครั้งนี้มากขึ้นเรื่อยๆ
ถึงแม้ระดับเลเวลจะต่ำกว่าอีกฝ่ายอย่างมาก ห่างชั้นกันหลายขุม แต่ทุกคนในที่นี้ของเมืองลองฝันไม่มีใครลังเลใจอะไรอีกแล้ว ตายก็ชั่งหัวมัน เสียไอเทมก็หาใหม่ แต่จะไม่ยอมให้ความรู้สึกแย่ๆ มันติดค้างอยู่ในใจเด็ดขาด
จนในตอนนี้ ณ ลานกว้างหน้าน้ำพุใจกลางเมืองลองฝันตรงจุดที่รากไม้ มากเมฆ และสองพี่น้องอลิซเคยยืนอยู่ ทั้งหมดได้กลายเป็นสนามรบขนาดเล็กๆ ไปแล้ว ผู้เล่นเลเวลน้อยกว่าต่างก็ตกตายราวกับใบไม้ร่วง สูญเสียทั้งเลเวลและไอเทมไปมากมาย
แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นก็ตาม ทั้งชายและหญิงทั้งเด็กและคนแก่ ต่างก็ไม่ยอมแพ้ให้กับพวกชั่วที่อยู่ตรงหน้ากว่า 90 คนไอ้พวกหน้าซื่อใจคด ใจสกปรกไม่และต่ำกว่าหมา
โดยผู้เล่นเกือบทั้งหมดต่างก็พยายามเข้าไปช่วยเหลือท่านผู้เฒ่าฮองตงออกมา และต่อสู้กับอีกฝ่ายอย่างไม่กลัวตายด้วยทักษะสกิลที่มีอย่างจำกัด ต่างก็พยายามแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเหล่านั้นไม่ยอมรับ และจะขับไล่คนกลุ่มนี้ทั้งหมดออกไปจากเมืองลองฝันแห่งนี้ให้ได้
เพราะพวกเขาอดทนมานานแล้วกับการกระทำของคนกลุ่มนี้ ที่เอาเปรียบต่างๆ นาๆ ข่มขู่และลอบทำร้าย ร่วมมือกับพวกโจรชั่วปล้นชิงไอเทมของพวกผู้เล่นใหม่ไปเป็นจำนวนมาก จนผู้เล่นใหม่หลายพันทนไม่ไหวและย้ายไปเริ่มต้นใหม่ที่ดาวแม่ดวงอื่นอยู่ให้เห็นเกือบทุกวัน
//-- สุดท้ายแล้วมนุษย์ก็ยังเป็นสิ่งมีชีวิตที่มักจะทำอะไร ด้วยเสียงเรียกร้องที่ออกมาจากหัวใจมากกว่าสมองอยู่ดี อย่างเหตุการณ์ในครั้งนี้ ที่รู้ว่าสู้ไม่ได้ แต่ก็ยังจะทำ --//
ในเวลานี้ได้มีกำแพงมนุษย์ปรากฏตัวขึ้นมายืนล้อมรอบ มากเมฆและรากไม้ รวมไปถึงเด็กน้อยโลลิและพี่สาวของเธออลิซไว้ด้วยทุกด้าน บางคนที่เลเวลต่ำมากๆ รู้ตัวว่าสู้ไม่ได้เลย แต่ก็ยังมีความตั้งใจที่อยากจะปกป้องเด็กสาวตัวเล็กๆ คนนี้เอาไว้ให้ได้ก็พอ จึงตัดสินใจเลือกมาเป็นกำแพงมนุษย์ให้กลุ่มของเด็กหญิงคนนี้หนีไปได้ก็ยังดี ก่อนที่พวกคนเลวทั้ง 90 คนพวกนั้นจะบุกเข้ามาประชิดตัวและจับเด็กหญิงโลลิไปได้
ความรู้สึกดีงามและน้ำใจในเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน มันไม่ได้หายไปไหน หรือหมดไปแล้วตั้งแต่เข้ามาในสังคมของเกมสามพิภพออนไลน์แห่งนี้ ทุกคนยังรู้ดีชั่วและเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้องด้วยการตัดสินใจของตัวเอง
ในเมื่อไม่อาจจะเอาชนะ และมีชัยเหนือกว่ากลุ่มผู้เล่นสารเลวพวกนั้นได้ ผู้เล่นที่อ่อนแอเห็นท่าไม่ดีบางคนพยายามติดต่อไปยังผู้ดูแลระบบหลายร้อยคน โดยขอให้ GM ลงมาระงับเหตุ และทำการตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้น พร้อมทั้งยังได้รายงานทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นส่งไปด้วย
แต่เดิมในเมืองหลักต่างๆ ในทวีปจิตมายา ล้วนแล้วแต่มีทหารของเจ้าเมืองทำหน้าที่ดูแลความปลอดภัยและความสงบอยู่ก่อนแล้ว แต่ภายหลังผู้เล่นจากทวีปหลักได้ย้อนกลับมาตั้งแต่วันแรกๆ ของการรวมเกมทั้งสามให้เป็นหนึ่งเดียว
ผู้เล่นจากทวีปหลักเกือบทั้งหมดต่างก็มีระดับเลเวลที่สูงมากกว่าเหล่าทหารของเจ้าเมือง และหน่วยองครักษ์อย่างมาก เพราะเจ้าเมืองอย่างเก่งก็มีเลเวลแค่ 120 เท่านั้น เหล่าทหารอย่างมากก็แค่เลเวล 50 เหล่าองครักษ์เลเวล 80 ถึง 90 ดังนั้นเหล่า NPC เอไอทั้งหมดจึงอ่อนแอเกินไปและไม่สามารถเข้ามาระงับเหตุในครั้งนี้ได้
ภายหลังจากที่เหล่าเอไอได้รับสติปัญญาและความรู้สึกนึกคิดที่สูงขึ้นมากจากการอัพเกรดโดยใช้รูปแบบคลื่นสมองของมากเมฆ จนเอไอ NPC เหล่านั้นเหมือนกับมนุษย์ปกติทุกๆ อย่าง ทั้งความคิดและการกระทำ ก็ยิ่งทำให้เหล่า NPC ทำการตัดสินใจด้วยตัวเอง และหลีกเลี่ยงจากสูญเสียชีวิตอย่างไม่จำเป็น และไม่เข้ามาระงับเหตุในครั้งนี้ ปล่อยผ่านให้ผู้เหล่าเล่นฆ่ากันตายโดยไม่ทำอะไร เพราะในใจลึกๆ ของ NPC ทหารภายในเมืองต่างก็กลัวตายกันทั้งนั้น
แต่ถึงแบบนั้นเหล่า NPC ปัญญาประดิษฐเองก็มีความคิดเป็นของตัวเอง และเฝ้ามองดูเหตุการณ์เหล่านี้ตั้งแต่ต้น และรู้ว่าใครผิด ใครถูก ใครเลว ใครชั่ว ใครทำอะไรไว้กับเมืองนี้บ้าง ถึงแม้ไม่อาจจะออกหน้าช่วยเหลือได้ได้อย่างเต็มที่ แต่เหล่า NPC ที่พอใช้เวทมนตร์เกี่ยวกับการรักษาได้ ต่างก็แอบคอยใช้เวทรักษากลุ่มผู้เล่นที่ต่อสู้กับกลุ่มคนเลวพวกนั้นอย่างลับๆ แถมบาง NPC บางคนยังแอบใช้สกิลพิเศษเก็บไอเทมที่ดรอปจากผู้เล่นที่เสียสละเอาไว้ และคอยนำกลับไปคืนให้เจ้าของที่แท้จริงอีกด้วย
//-- แต่เดิม NPC ในเมืองหรือภายในทวีปเริ่มต้นมักจะมีเลเวลที่ต่ำ ยกเว้น NPC พิเศษหรือตัวละครลับ NPC ลับเท่านั้นที่มีเลเวลที่สูงอย่างผิดปกติ แต่นานๆ ครั้งจะปรากฏตัวออกมาที --//
ในขณะนี้บ้างกลุ่มคนของผู้เล่นต่างก็ได้อัดคลิปวิดีโอทั้งหมดไว้ตั้งแต่ต้น และพยายามอัพโหลดขึ้นไปบนเว็บบอร์ดหลักของเกม เพื่อให้ทุกๆ คนมาช่วยเหลือสาวน้อยน่ารักและเป็นตัวกลางในการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในตอนนี้ ป้องกันไม่ให้กลุ่มคนเหล่านี้ทำตัวแย่ๆ และไม่ให้พวกมันมีที่ยืนอยู่ในทวีปเริ่มต้นได้อีก
เพื่อที่ทุกคนจะได้ไม่ต้องมาถูกกลุ่มคนเหล่านี้ รังแกและแย่งชิงสิ่งของต่างๆไปอีกในภายหลัง
หากทุกคนไม่ร่วมมือกัน ก็ได้แต่รอวันและเวลาที่คนพวกนี้จะกลับมาเล่นงาน และทำร้ายพวกตนและเพื่อนๆ ของแต่ละคนอีกครั้งไม่วันใดก็วันหนึ่ง
มากเมฆได้เห็นและได้ยินทุกคำพูด ของเรื่องราวทั้งหมดตั้งแต่แรกเริ่มจนถึงตอนนี้ ถึงแม้ในช่วงแรกๆ ทุกคนจะเต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัว และกลัวที่จะเดือดร้อนมากไปหน่อย
แต่สุดท้ายแล้วในเวลานี้ทุกคนได้แสดงให้เห็นแล้วว่าในจิตใจของพวกเขา ยังคงมีความดีหลงเหลืออยู่ ความมีน้ำใจในเพื่อนมนุษย์ไม่ได้หายไปไหน
มากเมฆในตอนนี้ยังคงสวมหน้ากากแก้วไว้อยู่ตั้งแต่แรก และกำลังจะทำบางสิ่งที่เป็นการช่วยเหลือทุกคนในที่นี้ที่กำลังเสียเปรียบ เพื่อเป็นการตอบแทนที่พวกเขาเหล่านี้ได้แสดงให้เห็นว่ามนุษย์ยังไม่ได้เลวร้ายไปทั้งหมด
มากเมฆแอบใช้เวทมนตร์ที่ทำให้ตนเองล่องหนอย่างเงียบๆ และเดินออกไปอย่างช้าๆ
พร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สวมใส่ทั้งหมดก่อนหน้านี้ โดยเลือกสวมใส่เสื้อคลุมเวทโบราณแบบที่คลุมทั้งตัวตั้งแต่ศีรษะลงมาถึงพื้น คล้ายกับเหล่าจอมเวทโบราณที่ตายไปแล้ว และยังได้ใช้ทักษะพิเศษของหน้ากากแก้วที่มีอยู่ก่อนแล้ว ทำการเปลี่ยนรูปแบบหน้ากากให้กลายเป็นหน้ากากโบราณสีเงินอันงดงามวิจิตรตระการตา
หลังจากที่เตรียมพร้อมทุกอย่างเสร็จแล้ว มากเมฆได้ก้าวเดินเข้าไปยังจุดศูนย์กลางของการต่อสู้อย่างไม่เกรงกลัว ทุกย่างก้าวที่เขาได้เดินผ่าน ล้วนเต็มไปด้วยพลังเวทมนตร์ที่สั่นสะเทือนฟ้าดินจนน่ากลัว
จนคนอื่นๆ ที่อยู่รอบข้างล้วนรู้สึกไม่สบายตัว ร้อนรน เจ็บปวด และอยากจะหนีไปให้ไกลๆ จากบุคคลที่สวมชุดคลุมเวทโบราณคนนี้อย่างมาก
ไม่นานนักมากเมฆ ก็มาได้หยุดนิ่งที่ใจกลางการต่อสู้ แบ่งทั้งสองฝ่ายออกจากกันอย่างชัดเจน
ทั่วทั้งร่างกายของมากเมฆกับเต็มไปคลื่นออร่ากระแสพลังดุร้ายของสัตว์อสูรโบราณอย่างเบเฮมอธและเทพวานรแปดแขน ทำการปลดปล่อยออร่าพลังที่มีอยู่ออกมาอย่างรุนแรงป่าเถื่อน และเต็มไปด้วยอำนาจพลังกดดันอย่างบ้าคลั่งไปยังกลุ่มผู้เล่นระดับสูงทั้ง 90 คนในทันที
ในสายตาของคนอื่นๆ ในตอนนี้ทั้งหมดล้วงแล้วแต่มองมากเมฆ เป็นจอมเวทแห่งความตายกันทั้งนั้น เพราะชุดคลุมเวทที่มากเมฆสวนใส่อยู่ มันให้ความรู้สึกถึงออร่าแห่งความตายอย่างเข้มข้นออกมาด้วยนั่นเอง
ในขณะเดียวกันกลุ่มผู้เล่นทั้ง 90 กว่าคนแทบจะหายใจไม่ออกและเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ผู้เล่นหญิงบางคนในกลุ่มคนเลวร้ายถึงกับเป็นลมหมดสติ ไปแล้วหลายสิบคน บางคนถูกจับมัดด้วยเชือกโดยกลุ่มผู้เล่นที่ได้เข้าไปช่วยเหลือผู้เฒ่าฮองตงในทันทีที่มีโอกาส
เนื่องจากการปรากฏตัวของจอมเวทแห่งความตาย (มากเมฆ) กดดันให้เหล่าผู้เล่นทั้ง 90 กว่าคนไม่อาจจะเคลื่อนไหวหรือใช้สกิลใดๆ ได้ ถูกออร่าพลังของเทพวานร และสัตว์อสูรโบราณอย่างเบเฮมอธสะกดขมเอาไว้จนทำอะไรไม่ได้เลย สุดท้ายก็ถูกกลุ่มผู้เล่นโดยรอบจับมัดด้วยเชือกและโซ่เหล็กกันทุกคนในเวลาอันรวดเร็ว
การปรากฏตัวของมากเมฆตั้งแต่ต้นที่ใช้เวทล่องหน และปลอมแปลงตนเองพร้อมกับสวมใส่เสื้อคลุมเวทโบราณ ต่างก็ไม่มีใครสังเกตเห็นได้ แม้แต่รากไม้เองที่รู้แผนการแต่แรกอยู่ก่อนแล้ว ก็ยังไม่ทันสังเกตเลยว่านายท่านของตนเองหายไปตั้งแต่ตอนไหน
ยกเว้นก็แต่คนคนหนึ่งที่เฝ้ามองมากเมฆมาตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ เธอก็ยังไม่ละสายตาไปจากชายหนุ่มผมสีเงินตาสีเงินผู้หล่อเหลาขี้เล่นคนนี้เลยแม้แต่น้อย ยิ่งเวลาที่เธอมองดูการกระทำต่างๆ ของเขาก็ยิ่งเต็มไปด้วยความประหลาดใจ และยิ้มอยู่ตลอดเวลาอย่างมีความสุข ประทับใจในตัวของชายหนุ่มอย่างมากและเฝ้ามองดูอยู่ห่างๆ จากที่ที่มากเมฆคาดไม่ถึงอีกด้วย
แน่นอนว่าตอนที่มากเมฆแก้ผ้าล่องหนเปลี่ยนเสื้อ เธอคนนี้ก็มองเห็นทุกอย่าง ไม่มีอะไรหลุดรอดออกจากสายตาของเธอได้เลยจริงๆ แถมในตอนนั้นเธอยังได้พูดขึ้นมาลอยๆ ด้วยว่า
".. ใหญ่ไม่ใช่เล่นๆ เลยนะเนี่ย .."
เธอคนนี้คือใครกันนะ ... และทำไมเวลามองมากเมฆ ถึงได้ยิ้มอย่างมีความสุขแบบนั้น
".. เราเองก็มีการ์ดวิเศษคำอวยพรอยู่มากมาย ทำไมไม่มาแย่งชิงไปจากเราเสียบ้าง ได้แต่รังแกผู้ที่อ่อนแอกว่าเสมอ คงเป็นวิธีการของพวกชั้นต่ำแบบพวกเจ้าสินะ .."
มากเมฆในเวลานี้เล่นละครฉากใหญ่ กลายเป็นจอมเวทแห่งความตายผู้มีพลังอำนาจลึกลับไปเสียแล้ว ทั้งแต่งกายด้วยชุดคลุมเวทเก่าแก่โบราณสีแดงเพลิงออกดำเท่านั้น พร้อมกับสวมใส่หน้ากากสีเงินอันงดงามทั้งที่ของสองสิ่งนี้ เป็นอะไรที่ขัดกันอย่างมากและไม่เหมาะกันอย่างยิ่ง จะบอกว่าจอมเวทนายนี้มีรสนิยมที่แปลกประหลาดก็ว่าได้
มากเมฆได้ใช้เวทมนตร์บางอย่าง ดัดเสียงของตนเองให้กลายเป็นเสียงพูดของตัวตนในยุคเทพเจ้าโบราณที่สาบสูญ จึงทำให้ทุกคำพูดแต่ละคำของเขาเต็มไปด้วยอำนาจพลังที่ลี้ลับ บีบคั้นหัวใจอย่างสุดแสน ต่างก็รู้สึกสั่นสะเทือนไปถึงจิตวิญญาณภายในอย่างไม่อาจจะทานทน
เหตุที่ต้องทำแบบนี้ก็เพราะมากเมฆยังไม่อยากจะเปิดเผยตัวตนออกไปให้ใครได้รับรู้
เพราะหากมากเมฆเปิดเผยออกไปแล้วจริงๆ ชีวิตการเล่นเกมแบบชิลๆ ของเขากับรากไม้คงเป็นอันต้องหมดลงไปในทันที และคงจะหาที่ที่สงบสุขอยู่ไม่ได้อีกเลยแน่ๆ (ไม่อยากเป็นคนดังนั่นเอง)
ดีไม่ดีอาจจะถูกกลุ่มคนในดาวดวงนี้หรือจากดาวเคออสส่งคนมาลอบสังหารอยู่เรื่อยๆ ก็เป็นไป
มากเมฆจึงยังไม่อยากจะสูญเสียช่วงเวลาชีวิตอันสงบสุขของเขาไปนั่นเอง ปิดได้คือปิดและอยู่อย่างชิลๆไปวันๆก็พอแล้ว
.............................................................
กลุ่มคนทั้งเก้าสิบกว่าคนต่างก็ถูกแรงกดดันกดทับอย่างหนัก และเต็มไปด้วยความหวาดกลัวต่อพลังอำนาจที่ไม่รู้จักเหล่านี้ โชคยังดีที่มากเมฆสามารถควบคุมพลังเหล่านี้ได้อย่างสมบูรณ์แล้ว
จึงไม่ส่งผลเสียใดๆ กับกลุ่มผู้เล่นที่ช่วยเหลือและผู้เฒ่าฮองตงทั้งหมดที่อยู่โดยรอบแม้แต่น้อย
แต่ทว่าสำหรับทุกคนในที่นี้ ต่างก็เต็มไปด้วยคำถามและไม่เข้าใจที่อยู่ๆ ก็มีบุคคลประหลาดผู้มาพร้อมๆ กับพลังอำนาจของเหล่าสัตว์อสูรโบราณอันร้ายกาจในตำนาน และมันยากอย่างมากที่จะจินตนาการได้ว่าทำไมคนคนนี้ ถึงได้รับพลังของเหล่าอสูรกายเหล่านั้นมาได้
".. จอมเวทผู้มีพลังแห่งเทพอสูรโบราณ .." ผู้เฒ่าฮองตงพูดเสียงสั่นและไม่คาดว่าจะได้พบกับบุคคลที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ ในทวีปจิตมายาเล็กๆ แห่งนี้ได้
สำหรับกลุ่มคนโดยรอบต่างก็คิดคล้ายๆ กันกับผู้เฒ่าฮองตงถึงแม้พวกตนจะไม่ถูกพลังอำนาจเหล่านี้กดดันเล่นงานจนหมดสภาพ
แต่ยังไงก็ยังสามารถสัมผัสได้ว่าพลังอำนาจเหล่านี้ เป็นอะไรที่ร้ายกาจและทรงพลังอย่างมาก
ราวกับในเวลานี้ได้มีสัตว์อสูรโบราณตัวใหญ่ยักษ์ ได้มายืนอยู่ที่นี่ยังไงอย่างงั้น
หลังจากที่ทั้งเก้าสิบคนถูกจับมัดเรียบร้อยแล้ว มากเมฆก็ตัดสินใจที่จะสำเร็จโทษ และกำลังจะลงมือทำโทษกลุ่มคนชั่วเหล่านี้อยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงประกาศจากด้านหลังเป็นเสียงของกลุ่มคนที่แต่งตัวคล้ายๆ กันถึง 5 คนปรากฏตัวบนท้องฟ้าพร้อมกับปีกสีขาวขนาดใหญ่
".. หยุดเดี๋ยวนี้!! หากคุณยังลงมือไปมากกว่านี้ พวกผมก็ต้องลงมือกับคุณเช่นกัน .." GM หรือที่เราๆ รู้จักกันในชื่อเกมมาสเตอร์ ผู้มีหน้าที่ดูแลรับผิดชอบความเรียบร้อยและความสงบในเกม คอยแก้ไขปัญหาต่างๆ ของผู้เล่นรวมไปถึงคอยจัดการกับกลุ่มคนหรือบุคคลที่ทำตัวเลวร้ายเกินจะรับไว้ ที่กระทำการต่างๆ ในเชิงลบต่อเสถียรภาพของเกมสามพิภพออนไลน์ได้ปรากฏตัวออกมา
".. หากพวกคุณคอยดูแลและรับผิดชอบงานต่างๆ อย่างจริงจังมากกว่านี้ ก็คงไม่ต้องมีใครหรือผู้เล่นคนไหนต้องมาเดือดร้อนและถูกกลั่นแกล้งต่างๆนาๆ อีก พวกคุณสมควรจะขอบคุณพวกเราเหล่าผู้เล่นระดับต่ำที่ได้ร่วมมือกัน จัดการกับคนร้ายที่หมายจะแย่งชิงสิ่งของจากเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ และไม่รู้อีกว่าพวกห่านี่มันได้ทำเรื่องเลวๆ อะไรไว้บ้าง แล้วนี่จะมาห้ามไม่ให้พวกเราจัดการคนเลวๆ พวกนี้ได้ยังไง GM บ้าอะไรไม่มีความยุติธรรมเลย .." คนที่พูดเสียงดังฟังชัดและเต็มไปด้วยอารมณ์โกรธไม่ใช่ใครอื่น นอกเหนือไปจากผู้เฒ่าฮองตงผู้ไม่กล้วฟ้ากลัวดินนั่นเอง
ในเวลานี้เหล่า GM ทั้งห้าคนกำลังรวบรวมข้อมูลต่างๆ และส่งคำร้องตรวจสอบไปยังเจ้าหน้าที่ฝ่ายตรวจสอบในระดับสูงในทันที เพราะในเหตุการณ์ครั้งนี้มีผู้เล่นใหม่หลายร้อยคนและยังมีบุคคลเฝ้าระวังอยู่ด้วยนั่นเอง และหากการตัดสินใจของพวกตนเกิดผิดพลาดขึ้นมา
คงส่งผลเสียหลายอย่างตามมาอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นความน่าเชื่อถือและความไว้วางใจจากผู้เล่นทั้งหมดในดาวดวงนี้
ส่วนบุคคลที่ได้เฝ้าระวังเอาไว้ก็คือกลุ่มคนทั้ง 90 กว่าคนในที่นี้ที่ถูกจับมัดไว้ทั้งหมด และบางคนได้หมดสติไปแล้วหลายคน เพราะทนแรงกดดันจากพลังอสูรโบราณทั้งสองไม่ไหว และเนื่องจากมีการร้องเรียนเข้ามามาก จากผู้เล่นหลายร้อยคนที่อยู่ที่นี่และที่รอกลับมาเกิดใหม่ ที่ต่างก็ร้องเรียนถึงกลุ่มคนเหล่านี้ที่มักจะแสดงตัวเป็นคนดีเข้ามาช่วยเหลือ
แต่พอสบโอกาสก็มักจะหลอกลวงเอาสิ่งของ หรือไอเทมที่มีค่าที่ควรจะได้ไปเกือบทั้งหมดด้วยวิธีการชั่วร้ายต่างๆ นาๆ ทั้งที่ไอเทมพวกนั้น ไม่น่าจะมีค่าอะไรสำหรับผู้เล่นเลเวลมากกว่า 100 ขึ้นไปเลยแม้แต่นิดเดียว
กลุ่มคนพวกนี้มักหาผลประโยชน์จากผู้เล่นใหม่ที่มักเข้ามาเล่นเกมและโชคดีได้รับสิ่งของหรือรางวัลต่างๆ มากมายด้วยวิธีการที่เลวร้ายทำร้ายจิตใจของอีกฝ่าย และยังพยายามใช้วิธีการต่างๆ แย่งชิงเอาไป ทั้งใช้กำลังและข่มขู่ด้วยวิธีการมากมาย และหากทำให้พวกของคนเหล่านั้นไม่พอใจ ก็จะสั่งให้อีกกลุ่มที่เป็นโจรป่าโจรภูเขาทั้งหลาย คอยเล่นงานอยู่เสมอ ทำให้ไม่อาจจะเก็บเลเวล หรือทำเควสใดๆ ได้เลย
จนต้องจำใจลบไอดีและย้ายไปเริ่มต้นใหม่ที่ดาวดวงอื่น หลายร้อยหลายพันคนแล้วในตอนนี้
จึงได้กลายเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ผู้เล่นใหม่ที่คิดจะเริ่มต้นที่โลกแห่งเวทมนตร์ มีจำนวนลดน้อยลงไปทุกวันอย่างต่อเนื่อง แตกต่างจากดาวเคออสที่มีผู้เล่นหน้าใหม่เพิ่มมากขึ้นทุกวัน และมีกลุ่มกิลด์ต่างๆ มากมายคอยช่วยเหลืออยู่เสมอตลอดเวลา
.............................................................
".. ข้าไม่รับคำสั่งจากใครทั้งนั้น!! คนพวกนี้เลวร้ายเกินว่าจะให้อภัย พวกมันเป็นเนื้อร้าย หากไม่สั่งสอนเสียบ้าง ต่อไปก็คงไม่มีผู้เล่นใหม่กล้าเริ่มต้นที่ดาวดวงนี้อีก!!!! .." มากเมฆคิดและวิเคราะห์อยู่ก่อนแล้ว ถึงสาเหตุแท้จริงของคนกลุ่มนี้ ว่าหากกลุ่มคนเหล่านี้กระทำการทั้งหมดเป็นขบวนการ ทั้งในด้านสว่างและในด้านมืดที่มองไม่เห็นโดยกลุ่มโจรนับหมื่นคน
มันจะต้องส่งผลเสียเลวร้ายต่อกลุ่มคนและผู้เล่นใหม่บนดาวดวงนี้แน่ๆ และหากคิดให้ดีให้ลึกลงไปมากกว่านี้อีก เป็นไปได้ว่ามีกลุ่มคนหรือผู้มีอำนาจเงินทอง
จงใจสร้างกลุ่มคนเหล่านี้ขึ้นมาที่ดาวดวงนี้ เพื่อตัดกำลังและลดกำลังพลในอนาคตของดาวดวงนี้ไปอย่างช้าๆ โดยเริ่มจากกลุ่มผู้เล่นใหม่เป็นหลักและค่อยๆ ขยายตัวออกไปเรื่อยๆ เมื่อกลุ่มคนพวกนี้แข็งแกร่งขึ้น
มันคือสงครามเย็นที่ค่อยๆ ทำลายและลดกำลังรบของดาวดวงนี้ไปอย่างง่ายๆ และแทบจะไม่มีกลุ่มคนหรือผู้เล่นคนไหนรู้สึกตัวเลย จนกว่าจะถึงสงครามดวงดาวครั้งที่สอง และกว่าจะรู้ตัวก็คงสายไปแล้ว
หากเป็นอย่างที่มากเมฆคิดไว้จริงๆ คนที่อยู่เบื้องหลังกลุ่มคนเหล่านี้ ต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ไม่รู้ว่าลงทุนลงแรงไปเท่าไหร่แล้วกับดาวดวงนี้
มากเมฆลองคิดและวิเคราะห์ทุกอย่างอย่างใจเย็น ถึงแม้จะพบเข้ากับเหตุผลอื่นๆ อีกมากแต่หากเป็นวิธีการเหล่านี้ ยังไงก็ส่งผลเสียและผลดีต่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอย่างเด่นชัด แต่สำหรับดาวดวงโลกเวทมนตร์นี้ มีแต่ผลเสียเท่านั้นที่ได้รับ
".. กว่าพวกคุณ GM จะตรวจสอบทุกอย่างแล้วเสร็จ พวกกลุ่มคนเหล่านี้ก็คงลอยนวลต่อไปอีกสักระยะ สู้ให้ข้าลงโทษพวกมันเล็กน้อย รอจนกว่าพวกคุณจะสรุปผลได้ก็แล้วกัน เพื่อผู้เล่นใหม่ของดาวดวงนี้ เพื่อทุกๆ คนที่รักในโลกเวทมนตร์แห่งนี้ .." มากเมฆกล่าวคำออกมาด้วยน้ำเสียงโบราณดุจเทพเจ้าผู้เร้นลับ แต่ส่วนใหญ่ก็เข้าใจและเห็นด้วยกับจอมเวทลึกลับผู้นี้ และเห็นสมควรลงโทษพวกมันได้แล้ว
มากเมฆไม่รอฟังคำตอบจากกลุ่มของ GM ทั้งห้าคนแม้แต่น้อย
ในเวลานี้มากเมฆใช้บทเวทคำสาปนับร้อยๆ และรุนแรงอย่างมากผ่านทางไม้เท้าเวทมายาระดับ SSS สร้างความเจ็บปวดทรมานให้กับพวกมันอย่างสาสม
จนพวกมันทนไม่ได้และสิ้นใจตายลงไปกันอย่างรวดเร็ว
พร้อมกับมากเมฆทำการชุบชีวิตพวกมันช้ำไปช้ำมา ด้วยเวทเขตแดนระดับสูงในตำนานเทพเจ้า เป็นสิบๆ รอบ ป้องกันไม่ให้พวกมันหลบหนีไปเกิดใหม่ หรือกลายเป็นวิญญาณออกจากเกมไปได้
จนใกล้จะถึงจำนวนสูงสุดที่จะสามารถชุบชีวิตได้ ในแต่ละคนแล้วสำหรับเวทมนตร์เขตแดนเทพเจ้าในครั้งนี้ พร้อมๆ กับใช้บทเวทที่ทำให้ไอเทมและอุปกรณ์บนร่างกายของกลุ่มคนทั้ง 90 กว่าคนเสียหายอย่างรุนแรงจนใช้การไม่ได้และดรอปลงมากว่า 90% เกือบทั้งหมดทุกคน
มากเมฆได้ทำลายทุกอย่างที่เป็นของของพวกมันทั้งหมด อย่างไม่ใยดีเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่าพวกมันจะขอร้องอ้อนวอนยังไงก็ตาม จอมเวทแห่งความตายผู้จำเป็นคนนี้ก็ยังคงทรมานพวกมันด้วยเวทคำสาปที่รุนแรงมากขึ้นไปเรื่อยๆ
พร้อมกับใช้บทเวทเพิ่มพลังชีวิตให้พวกมันไม่ให้ตายง่ายๆ อยู่ตลอดเวลา
สร้างความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทรมานให้กับกลุ่มคนเหล่านี้ได้สัมผัส และคงจำไปอีกนานแสนนาน
จอมเวทแห่งความตายนายนี้ดูโหดร้ายอย่างมาก ผู้คนมากมายต่างก็มองนักเวทลึกลับผู้นี้ราวกับปีศาจหรืออสูรกายในร่างมนุษย์ไปแล้ว
แต่กลุ่มคนเหล่านี้หลังจากที่ได้ฟังคำพูดสุดท้ายของมากเมฆแล้ว ก็พอจะคาดเดาและคิดตามได้อย่างช้าๆ ถึงผลเสียและผลร้ายทั้งหมดที่กำลังจะเกิดขึ้น
กับประโยคทิ้งท้ายของเขา – ".. ต่อไปก็คงไม่มีผู้เล่นใหม่กล้าเริ่มต้นที่ดาวดวงนี้อีก .."
หากยังมีกลุ่มคนเหล่านี้อยู่ในโลกเวทมนตร์นี้ต่อไป และทำการขัดขวางกลั่นแกล้งเหล่าผู้เล่นใหม่อยู่เรื่อยๆ คงจะไม่ได้เห็นผู้เล่นใหม่จำนวนมากอีกแล้วแน่ๆ เพราะทั้งหมดคงย้ายไปเล่นที่ดาวอื่นกันหมดแล้ว
ในเวลานั้นเองรากไม้ก็พูดเสริมเข้ามาช่วยให้ทุกคนคิดออกกันได้ง่ายขึ้น
".. ทุกคนสังเกตมั้ย ทำไมคนกลุ่มนี้ถึงคิดเล่นงานแต่พวกผู้เล่นใหม่แบบน้องสาวคนนี้ที่เพิ่งได้เข้ามาเล่นเกมวันนี้เป็นวันแรก แล้วทำไมช่วงนี้ผมไม่ค่อยเห็นผู้เล่นหน้าใหม่ๆ บางเลย มันเกิดอะไรขึ้น หรือเป็นเพราะ? ต้องใช่แน่ๆ ไอพวกชั่ว พวกมึงทำแบบนี้ได้ยังไง ใครจ้างพวกมึงมาทำแบบนี้ .." รากไม้พูดให้คิดและจุดชนวนไว้ให้ทุกคนได้คิดต่อเอาเอง เพื่อให้ทุกๆ คนลองคิดและคาดเดาถึงสิ่งที่กำลังจะตามมาหลังจากนี้อีกสองถึงสามปีในเกม
มันเป็นคำพูดง่ายๆ แต่มันทำให้กลุ่มคนและผู้เล่นคนอื่นๆ ที่กำลังเขียนข่าวลงไปยังบอร์ดเกมฉุกคิดและลองคิดตามถึงผลกระทบและการกระทำทั้งหมดของกลุ่มคนเหล่านี้
ในช่วงตลอดหลายปีในเกมที่ผ่านมา ที่ได้เห็นคนกลุ่มนี้ไม่ไปไหนเลย ทั้งๆ ที่เลเวลก็สูงมากแล้ว
ทั้งที่เคยเป็นข่าวลือและเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ทั้งที่เคยเห็นและได้ยินจากผู้เล่นคนอื่นๆ เล่าให้ฟังหลายเรื่อง เกี่ยวกับวีรกรรมต่างๆ จากกลุ่มคนพวกนี้ได้สร้างเอาไว้และกระจายตัวกันไปยังเมืองต่างๆ
ทำไมผู้เล่นใหม่ถึงได้ย้ายไปเล่นยังดาวดวงใหม่ ทั้งๆ ที่รักและชื่นชอบในพลังเหนือธรรมชาติอย่างเวทมนตร์ตั้งแต่แรก อะไรทำให้คนพวกนั้นยอมเสียเงิน เพื่อเริ่มต้นใหม่และต้องทิ้งในสิ่งที่รักและชอบ
หลายๆ คนพอได้คิดตามก็โมโหอย่างมาก ถึงขนาดใส่สีตีไข่เขียนลงบอร์ดข่าวและหัวข้อข่าวด้วยเนื้อหาที่รุนแรงอย่างมาก และต้องการให้กลุ่มคนเหล่านี้ ถูกย้ายออกไปหรือไม่ก็แบนพวกมันไปเลยตลอดชีวิต
เพราะกลุ่มคนเหล่านี้ไม่สมควรจะอยู่ในเกม อยู่ในโลกเวทมนตร์ที่พวกเขารัก และจากการที่หลายๆ คนช่วยกันขยายความกระจายหลักความคิดนี้ออกไป
จึงส่งผลกระทบกับทุกฝ่ายที่เป็นตัวต้นคิดและพยายามจะตัดไฟจากต้นลม
ด้วยการตัดหางปล่อยวัดกลุ่มคนเหล่านี้ทั้งหมดในภายหลัง ไม่ว่าจะกลุ่มคนทั้ง 90 กว่าคนที่กำลังถูกทรมานอยู่ในขณะนี้ด้วยคำสาป และกลุ่มโจรชั่วทั้งหมดกว่าหมื่นคนเหล่านั้นก็เช่นกัน
.............................................................
สุดท้ายหลังจากรอมานานเหล่า GM ก็ได้บทสรุปทั้งหมดและต้องทำตามคำสั่งจากระบบหลักอย่างจริงจัง โดยประกาศลงโทษกลุ่มคนทั้ง 90 กว่าคนเหล่านั้น เป็นการตักเตือนและลงโทษนิดหน่อย
".. ทางเราได้ตรวจสอบทุกอย่างแล้ว พวกคุณทั้ง 90 กว่าคนมีความผิดร้ายแรงหลายข้อ แต่ก็เป็นหนึ่งในวิธีการเล่นเกมของพวกคุณเอง ทางเราจึงจะขอแค่ตักเตือนและลงโทษเล็กน้อยเท่านั้น .."
หลังจากที่กลุ่มคนทั้ง 90 คนได้ยินก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข และสบายใจอย่างมาก
พร้อมกับคิดแผนการที่จะกลับมาเล่นงานกลุ่มคนเหล่านี้ทั้งหมดในภายหลัง ที่ใจกล้ามาหาเรื่องพวกตนอีกด้วย และหมายมั่นจะตามล่าสังหารจอมลึกลับผู้นี้ให้ได้เช่นกัน ไม่ว่าจะต้องเสียเงินว่าจ้างนักฆ่าแพงแค่ไหนก็ตาม
".. หลังจากนี้พวกคุณทั้ง 90 คน และกลุ่มคนที่อยู่ในการควบคุมของพวกคุณอีก 13,156 คน จะถูกปรับสัมผัสรับรู้ความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็น 444% เป็นระยะเวลา 20 ปีโลกภายนอกครับ .." GM ทำการประกาศต่อทันทีหลังจากเห็นคนทั้ง 90 คนเริ่มยิ้มและทำท่าเหมือนจะดีใจ แต่ดวงตากับแข็งค้างราวกับตกใจจนตัวสั่น
".. ไม่ว่าพวกคุณจะลบไอดีเล่นใหม่ หรือย้ายไปยังดาวดวงอื่น บทลงโทษนี้ก็จะตามไปด้วยเสมอจนกว่าจะหมดระยะเวลาในโลกจริง .."
".. หรือต่อให้พวกคุณซื้อเครื่องเล่นใหม่และสมัครไอดีใหม่ตั้งแต่ต้น พวกคุณก็จะได้รับบทลงโทษนี้เช่นกันเพราะได้จดจำรูปแบบคลื่นสมองของพวกคุณไว้แล้ว .."
".. เนื่องจากการกระทำของพวกคุณส่งผลเสียต่อทางระบบ และทำร้ายจิตใจของผู้เล่นใหม่ที่ต้องการเริ่มต้นที่ดาวดวงนี้อย่างมาก ดั่งนั้นเราจึงทำการตักเตือนและให้บทลงโทษสถานเบาเท่านั้น และจากนี้ไปเวลาพวกคุณไปปาร์ตี้หรือเข้าใกล้ผู้เล่นคนไหน จะมีข้อความแจ้งเตือนเสมอว่าพวกคุณคือกลุ่มคนที่โดนลงโทษ 444% และอาจจะตกเป็นเป้าหมายสังหารได้ง่ายขึ้น ขอให้ระวังไว้ด้วย ด้วยความหวังดี .."
".. และสุดท้ายนี้คำตักเตือนจากเรา อย่าได้คิดว่าสวรรค์ไม่มีตาท้องฟ้าไม่มีหู จบคำประกาศ .."
GM ประกาศรายละเอียดและคำตัดสินออกมาทั้งหมด พร้อมกับรักษาและช่วยเหลือเหล่าผู้เล่นทั้ง 90 กว่าคนไว้ด้วย แต่ก็ลำบากเอามากๆ เช่นกัน เพราะมากเมฆได้ใช้คำสาปเป็นร้อยๆ บทเวทและมีระดับสูงด้วยกันทั้งนั้น จึงเสียเวลาอยู่นานกว่าจะแก้คำสาปได้ทั้งหมดก่อนจะหายตัวไป
และพอทั้ง 90 คนได้ฟังถึงคำตักเตือนและบทลงโทษสถานเบาแล้ว ต่างก็ได้แต่อยากจะร้องไห้ออกมาเท่านั้น พร้อมกับคิดเหมือนๆ กันว่านี่คือโทษสถานเบาจริงๆ รึเปล่า และหากเป็นสถานหนักคงไม่ใช่ส่งมือสังหารมาฆ่าพวกเขาที่โลกจริงเลยรึไง
พร้อมกับคิดโทษตัวเองที่ไม่น่าไปรับเงินจากดาวเคออสมาเลย จากนี้ไปพวกตนทั้งหมดคงมีชีวิตอยู่ในโลกเสมือนจริงได้ยากลำบากมากขึ้นเสียแล้ว หรืออยู่ไม่ได้เลยตลอด 20 ปี
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง อยู่ๆ มากเมฆกับรากไม้ก็ได้ข้อความลับที่สามารถมองเห็นได้แค่มากเมฆกับรากไม้เท่านั้นเด้งขึ้นมา และมันเป็นข้อความที่ถูกส่งมาจาก ZERO เสียด้วย
[: ผมไม่ได้บอกว่าให้พวกคุณไปสังหารคนกลุ่มนั้นนะครับ แต่ยังไงก็รบกวนกำจัดขยะให้ด้วย ขอบคุณ :]
มากเมฆกับรากไม้ถึงกับอมยิ้มในใจเลยทีเดียว แสดงว่าระบบหลัก ZERO ตั้งใจให้พวกตนเป็นมือเพชฌฆาตจำเป็นในงานนี้นี่เอง
แถมยังปรับความรู้สึกเจ็บปวดให้เป็น 444% อีกด้วย รับรองได้ว่าไม่มีผิดหวังแน่นอน ยิ่งกับคนเลวๆ แบบนี้ต้องสั่งสอนให้สำนึก เห็นแก่เงินก็ตายเพราะเงินไปนั่นละดีแล้ว และยิ่งในเวลาแบบนี้ที่ทุกคนกำลังโมโหโกรธแค้นและรู้ถึงแผนการร้ายของพวกคนเหล่านี้แล้ว ก็ยิ่งต้องการจะมาจัดการและเล่นงานพวกกลุ่มคนเลวเหล่านี้ให้หมดไปจากเกมแน่ๆ ได้เวลากำจัดเนื้อร้ายออกจากเกมแล้ว
หากว่าการกระทำทั้งหมดที่เกิดขึ้น ไม่กระทบกับผู้เล่นใหม่แล้วละก็บทลงโทษคงไม่รุนแรงแบบนี้
หรืออาจจะมีกลุ่มคนที่มีอำนาจเงินทองเข้ามาร่วมเล่นเกมนี้แล้วก็ได้ และพยายามทำลายเกมสามพิภพออนไลน์อย่างช้าๆ จากภายในอยู่หรือเปล่า ..
หรือว่า ตระกูลเมฆาเทพจะยังไม่ยอมแพ้ ถึงแม้จะเคยบีบคั้นอย่างหนัก จนต้องนำเกมทั้งสามมารวมกันให้เป็นหนึ่งเดียวเพื่อสู้กับอำนาจมือที่มองไม่เห็นนี้ ...
ตระกูลเมฆาเทพ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ครับ โทษสถานเบ๊าเบา เบามากๆ ชอบๆ
โคตรโหดด ด ดด ดด ด ดดดดดด
จะมีเสียงที่ได้ยินพร้อมๆ กันสองเสียง
เป็นเสียงผู้ชาย กับเสียงผู้หญิง
ส่วนรูปประโยคคำพูด ผมแทนตัวด้วย ผมเพราะเสียงของผู้ชาย
ส่วนเสียงของผู้หญิง ก็เป็นอีกแบบหนึ่งผมแค่ไม่ได้ลงรายละเอียดลงไป
เพราะให้ไปมโมกันเอาเองน่าจะดีกว่า อิอิ
ไม่อยากคิดถ้าเป็นแบบโหดเลยย
โฮะโฮะ
ปล. ตอนนี้ยังเป็นคติ ปิดได้คือปิดอยู่เลย
"กลับ" เป็นกังวล
สังเกตเห็น "หรอก" ว่า
"ขอ" ร้อง
จะฆ่าต้องฆ่าเงียบๆ ไม่กระโดกกระดาก
นี่ฆ่าหมู่ที ดาวพังไปครึ่งดวง
อยากให้เวลาฆ่าเนียนกว่านี้หน่อยย
ไปฝึกสาย assassin ด้วยไหมม
จะได้แก้ไขให้ดีขึ้น ขอบคุณครับ