มหาตำนานเหนือฟ้า เลยสวรรค์สุดไกลโข !?

ตอนที่ 13 : บทที่ 13 ยอดหญ้าวิชาบู๊

บทที่ 13 ยอดหญ้าวิชาบู๊         

ภายในเกมพื้นที่เก็บระดับเลเวลสัตว์อสูรเลเวลต่ำ หนึ่งในแหล่งท่องเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจยอดนิยมของผู้เล่นและเหล่า NPC ใกล้กับตัวเมืองยอดหญ้าที่ถูกออกแบบมาอย่างดีจนงดงาม วิวทิวทัศน์ธรรมชาติสวยงามแฟนตาซี มีป่าภูเขาและทะเลสาบสีฟ้าครามตั้งตระหง่านอยู่โดยรอบ

ในขณะนั้นเองภายในป่าเขตพื้นที่สัตว์อสูรสุดอ่อนแอสำหรับเด็ก

".. วิ่งเร็วนายท่านนนน!!! ทำไมถึงไม่จำสักที  รอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย .." รากไม้ในเวลานี้ได้กลายเป็นครูฝึกสุดโหดของมากเมฆไปแล้ว

เพราะก่อนหน้านี้ทั้งสองคน ได้ตกลงกันไว้ก่อนแล้วว่ารากไม้จะไม่ช่วยเหลือมากเมฆในการฝึกพื้นฐานการต่อสู้ด้วยตัวเอง จนกว่านายท่านจะเรียนรู้และเอาชนะอีกฝ่ายให้ได้ด้วยตัวเองเสียก่อน

ส่วนเจ้ารากไม้เองก็จะทำตัวเป็นตุ๊กตาแมวน้ำน่ารักเดินได้เท่านั้น ทั้งที่ในความเป็นจริงเจ้ารากไม้ได้รับร่างต้นที่เป็นมนุษย์มาแทนที่ร่างกายแมวน้ำสีขาวแล้ว แต่เจ้าตัวยังคงเลือกแปลงกายเป็นแมวน้ำเหมือนเดิมโดยไม่รู้สาเหตุว่าเพราะอะไร

รากไม้พยายามฝึกฝนมากเมฆให้มีความสามารถในการต่อสู้พื้นฐาน ให้รู้จักการใช้อาวุธต่างๆ ให้หลากหลาย จะได้เอาตัวรอดให้ได้ด้วยตัวเองในสถานการณ์ต่างๆ เพราะบางครั้งรากไม้อาจจะไม่ได้อยู่ใกล้ๆ กับมากเมฆเสมอตลอดเวลา เช่น ถูกใช้ให้ไปซื้อของในเมือง หรือเข้าเมืองไปขายของ หรือไม่ก็รากไม้ขอตัวไปทำเควส

หลังจากการอัพเดทครั้งใหญ่หลายต่อหลายครั้งที่ผ่านมาของเกมสามพิภพ ทำให้ทางระบบหลักของเกมได้เพิ่มตัวช่วยและดึงเอาข้อดีจากหลายๆ เกม ออกมาช่วยผู้เล่นใหม่มากขึ้น แต่ก็มีบางสิ่งบางอย่างถูกนำออกไปเหมือนกัน เช่น

เพิ่มระบบตุ๊กตาเอไอต่อสู้ที่สามารถเช่าบริการได้ หรือซื้อขาดได้เลยกับทางผู้แทนจำหน่าย แต่ตุ๊กตาที่ปรากฏออกมาจะเป็นแบบสุ่มทั้งหมดไม่สามารถกำหนดเลือกได้ ทั้งรูปลักษณ์และความสามารถ

เพิ่มระบบตุ๊กตาดินปั้นของอาชีพช่างปั้น สามารถใส่เอไอระดับกลางถึงสูงเข้าไปได้ ช่วยในการทำงานและร่วมการต่อสู้ต่างๆ ได้ไม่ต่างจากผู้เล่นและครอบครองได้สูงสุด 1 ตัวเท่านั้น

เพิ่มระบบหุ่นยนต์เอไอประกอบร่างที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนพวก Super Robot  อัพเกรดได้เรื่อยๆ ระบบนี้เพิ่มให้เฉพาะโลกแห่งวิทยาศาสตร์หรือดวงดาวที่สองพี่น้องเมฆาเทพออนไลน์อยู่

เพิ่มระบบเควสแนะนำพัฒนาแนวทางเฉพาะผู้เล่นใหม่ที่ยอดนิยมเล่นกัน จะถูกเสริมเข้ามาทำให้เก็บระดับเลเวลได้ง่ายขึ้นในช่วงที่มีสงครามระหว่างดวงดาว หลังจากจบสงครามแล้วจะถูกนำออก

เอไอที่ได้รับร่างกายจากชิ้นส่วนพิเศษหายากแบบรากไม้ จะได้รับทักษะสกิลพิเศษระดับสูงสุดยอดตามมูลค่าและคุณสมบัติที่หาไม่ได้ไม่มีในเอไอทั่วๆ ไปที่มีขาย

เพิ่มระบบสภาพแวดล้อมสมจริงให้ทั้งหมดเป็นไปตามกลไกของธรรมชาติของดวงดาว 100% และสภาพพื้นที่ของเขตนั้นๆ เช่น ป่าโบราณที่มากเมฆเผาทำลายไปแล้ว จะไม่กลับมาเป็นอย่างเดิมอีก จะกลายสภาพพื้นที่ถูกเผาไหม้และปรับเปลี่ยนไปเองตามธรรมชาติทั้งหมด

          ตัดเอาระบบบังคับสกิลเฉพาะอาชีพออกจากระบบทั้งหมดสามดวงดาว ให้ตอบรับเข้ากับโลกแห่งเทพเซียนและกำลังภายใน โดยอนุญาตให้เรียนรู้ทุกๆ สกิลและทักษะต่างๆ ที่มีอยู่ได้อย่างอิสระโดยผ่านเควสเงื่อนไขที่เหมาะสมต่างๆ และค่าการเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ฝึกฝน

          เพิ่มระบบการพัฒนาทักษะสกิลให้เข้าเงื่อนไขแห่งความเป็นจริง ไม่มีระบบช่วยเหลือในการอัพเลเวลสกิลอีกต่อไป ทุกทักษะสกิลวิชาต่างๆ จำเป็นจะต้องฝึกฝนและพยายามเรียนรู้เพื่อยกระดับสกิลให้สูงขึ้นด้วยตัวเอง คล้ายกับการฝึกทักษะวรยุทธที่จำเป็นต้องฝึกฝนจนเชี่ยวชาญ จึงจะสามารถแสดงอานุภาพออกมาได้สูงสุดตามความเข้าใจของคนนั้นๆ

          เพิ่มระบบสร้างทักษะเฉพาะ อนุญาตให้ผู้เล่นและเอไอระดับสูงทั้งหมดในโลกสามพิภพสร้างและพัฒนาทักษะใหม่ๆ ได้ตลอดเวลา โดยจะนำเอาค่าสู้จริงที่สะสมไว้มาใช้ในการสร้างทักษะและแก้ไข

          แก้ไขการตายของผู้เล่นที่แต่เดิมเวลาตายไปแล้ว ร่ายกายจะสลายหายไปภายใน 3 นาทีทันทีและจะดรอปสิ่งของออกมา ถูกปรับเปลี่ยนให้คงสภาพหลังจากตายไปแล้ว 1 ชั่วโมงในสภาพร่างกายสีขาวไร้เลือด ผู้เล่นจะกลายสภาพเป็นดวงวิญญาณและเลือกที่จะเฝ้าดูร่างกายของตนเองได้ 10 นาที ก่อนที่จะถูกส่งไปเกิดใหม่ยังจุดที่ปลอดภัย และภายใน 1 ชั่วโมงก่อนที่ร่างกายจะสลายหายไปหากผู้เล่นถูกเวทชุบชีวิตก็ยังสามารถกลับมาได้ แต่จะอยู่ในสภาพอ่อนแอ 50% เป็นระยะเวลา 3 นาที

          แก้ไขการต่างของสัตว์อสูรและผู้คนในโลกสามพิภพทั้งหมด ให้คงสภาพไว้ได้สูงสุด 24 ชั่วโมงก่อนจะค่อยๆ สลายไป แต่ก็ยังดรอปไอเทมสิ่งของต่างๆ ดั่งเดิมทุกอย่าง

          และยังได้เพิ่มระบบ และตัดออกแก้ไขอีกเป็นจำนวนมาก แต่ทั้งหมดส่งผลให้สามพิภพออนไลน์มีความสมจริงและสนุกมากขึ้น ท้าทายความสามารถมากขึ้นไปอีก ผลตอบรับจึงไปในทิศทางที่ดีมากถึง 90% จะมีเพียงแค่ 10% ที่เรียกร้องให้ปรับเปลี่ยนให้กลับมาใช้ระบบเดิมๆ เท่านั้น

ด้วยเหตุนี้ถึงแม้จะมีสงครามเกิดขึ้นอย่างรุนแรง ก็ยังทำให้มีผู้เล่นใหม่สมัครเข้ามาเล่นเกมและสั่งซื้อเครื่อง DX-333 เทพฝันมากขึ้นทุกวัน เพราะเกมสามพิภพนั้นยังคงช่วยเหลือ และทำให้เกมเล่นง่ายและสนุกขึ้นเหมาะสมกับผู้เล่นทุกเพศทุกวัย จึงได้มีพวกผู้เล่นมือใหม่เงินหนาปรากฏตัวไม่เว้นแต่ละวันซื้อไอเทมหายาก ซื้อหุ่นเอไอช่วยเหลือ จนการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินในเกมและเงินจริงที่โลกภายนอกยังคงได้รับความนิยม ราคาจึงสูงและดึงดูดผู้เล่นมืออาชีพเข้ามาอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย

จนเดี๋ยวนี้เวลามากเมฆกับรากไม้ปรากฏตัวที่ไหนเมื่อไหร่ก็ตาม ก็จะถูกมองว่าเป็นพวกผู้เล่นมือใหม่แต่รวยเงินแถมยังซื้อเอไอให้ติดตามรับใช้อยู่ข้างกายตลอดเวลาอีกด้วย จนคนอื่นๆ ที่ได้พบเห็นถูกมองเป็นเรื่องปกติของทุกคนในเมืองไปแล้วที่ผู้เล่นเลเวลต่ำ มีเอไอผู้ช่วยเดินตามหรือพูดคุยไปไหนมาไหนด้วยกัน

แต่ทว่าในเวลานี้มากเมฆกำลังซวยได้ที่อีกครั้ง เพราะในระหว่างที่กำลังทดสอบอาวุธต่างๆ หลายอย่างว่าอันไหนเหมาะกับเขามากที่สุดอยู่นั้น มากเมฆได้ลองยิงธนูไปปักเข้าที่ก้นของเจ้าหมูป่าไฟน้ำแข็งระดับ 45 เข้าให้ แถมเจ้าลูกศรไม้มหาโหดยังเข้าไปกลางรูตูดของมันอีกด้วย เป็นเหตุให้หมูป่าฟ้านำเข็งโกรธอย่างมากมันจึงวิ่งไล่ล่ามากเมฆอย่างสุดชีวิตทั้งๆ ที่มีเลือดไหลออกจารูตูดตลอดเวลา ส่วนชายหนุ่มมือธนูจึงได้แต่วิ่งหนีตายกันอีกรอบอย่างไม่คิดชีวิต แต่โชคยังดีที่เจ้าหมูป่าตัวนั้นมันวิ่งช้ามากเพราะเจ็บตูด เลยรอดมาได้ ไม่อย่างงั้นก็คงได้ไปคุยกับรากมะม่วงไปแล้วนั่นเอง

".. จะฝีกอาวุธนี่มันไม่ง่ายเลยจริงๆ สินะ .." มากเมฆในเวลานี้นอนแผ่หลาอยู่กับพื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพราะหมดสภาพจากการวิ่งหนีตายแบบไม่ห่วงหล่อเลยนั่นเอง โลกเสมือนจริงนี่มันก็สมจริงจนรู้สึกว่ามันไม่ได้แตกต่างจากโลกจริงๆ เลยแม้แต่นิดเดียวหากมีไม่ระบบหน้าต่างเมนูคำสั่งเด้งขึ้นมาทุกครั้งที่คิด ไหนจะอาการเหนื่อยหอบ ไหนจะมีเหงื่อไหลออกมายังมีกลิ่นเหงื่อกลิ่นอับอีก แถมเสื้อผ้าที่สวมใส่ก็ยังสกปรกและยังต้องเอาไปทำความสะอาดเอาไปซักอีก ต้องกินอาหารไม่อย่างงั้นก็ไม่มีแรง และที่สำคัญยังต้องปวดท้องเข้าห้องน้ำปลดทุกข์ด้วย จนมากเมฆเริ่มจะมีความคิดที่ว่าที่นี่มันโลกเสมือนจริงหรือโลกต่างมิติกันแน่

".. นายท่านนี่ไม่มีพรสวรรค์ในการใช้อาวุธเลยจริงๆ จะให้ฝึกแต่เวทมนตร์ก็ไม่ได้นะครับ เพราะบางครั้งนายท่านอาจจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่อาจจะใช้เวทมนตร์ได้ ดังนั้นจำเป็นต้องฝึกต่อสู้และหาอาวุธที่เหมาะสมให้ได้ครับ .." เอไอรากไม้ร้องบอกทันทีที่ตามมาทันอย่างหล่อๆ แถมเจ้าตัวยังได้แปลงกายเป็นนกบลูเบิร์ด มองสภาพนายท่านของมันจากบนต้นไม้ด้วยความเหนื่อยใจ

แต่ในระหว่างที่มากเมฆกำลังหมดกำลังใจในการฝึกฝน การใช้อาวุธกับพวกสกิลโจมกายภาพอยู่นั้น กับปรากฏชายชราอายุน่าจะราวๆ 120 -130 ปี เดินออกมาจากหลังต้นไม้ใหญ่และบอกให้มากเมฆตามไปด้วยกันหน่อย

".. เจ้าหนูการฝึกฝนสิ่งใดๆ หากฝึกฝนด้วยตัวเองอาจจะใช้เวลาเป็นสิบปี แต่หากมีอาจารย์หรือคนที่รู้จริงคอยชี้แนะเจ้าจะสำเร็จสิ่งเหล่านั้นได้เร็วขึ้น ตามมาสิแล้วจะให้ดูอะไร .." ชายชราพูดขึ้นพร้อมกับมองไปยังรากไม้ในร่างนกและมากเมฆที่นอนอยู่กับพื้น ก่อนจะค่อยๆ หันหลังเดินจากไป

มากเมฆเองตอนแรกก็ประหลาดใจที่อยู่ๆ ชายชราคนนี้มาบอกให้ตามไปแต่พอสังเกตดีๆ แล้วกับพบว่าเป็นผู้เล่นไม่ใช่ NPC จึงเกิดความสนใจลองเดินตามไปอย่างว่าง่าย ส่วนเจ้ารากไม้ก็แปลงกายกลับมาเป็นชายหนุ่มผมทองสุดหล่อและเดินตามไปด้วย เพราะมันเองก็อยากรู้ว่าผู้เล่นชราผู้นี้มาเรียกให้นายท่านของมันตามไปทำไมแล้วมีอะไรให้ดูกันแน่..น่าสนใจจริงๆ

ทั้งสองเดินตามหลังชายชราอยู่นานเกือบ 30 นาทีก็มาถึงบ้านไม้โบราณหลังหนึ่ง เป็นบ้านไม้ที่ถูกสร้างขึ้นมาอย่างง่ายๆ ถึงจะดูธรรมดาไปบ้าง แต่ก็คือบ้านที่น่าอยู่อาศัยอย่างมากเหมือนกัน เพราะบริเวณโดยรอบของบ้านกับเต็มไปด้วยพืชผักสวนครัว วิวทิวทัศน์ภาพรวมก็จัดได้ว่างดงามเป็นธรรมชาติ ต้นไม้สูงใหญ่อยู่รายล้อมแถมไม่ห่างจากตัวบ้านมากนัก ยังมีน้ำตกสวยงามไหลลงมาเป็นทางยาวใสสะอาดอย่างมากจนมากเมฆอยากลงไปเล่นน้ำสุดๆ

".. เจ้าหนู สนใจอยากจะเรียนวิชาหมัดมวยวิทยายุทธ์โบราณบ้างมั้ย? .." ชายชราพอมาถึงที่บ้านก็ดึงเอาเก้าอี้ไม้มานั่งและเริ่มพูดคุยกับมากเมฆในทันทีอย่างตรงไปตรงมา

".. ผมไม่เคยต่อยตีกับใครมาก่อน และก็ไม่เป็นมวยอะไรด้วย คงไปไม่รอดหรอกครับ ขนาดจะฝึกใช้อาวุธง่ายๆ ยังทำได้ไม่ดีเลย .." มากเมฆรู้ตัวดีว่าตนเองไร้พรสวรรค์ด้านนี้แน่ๆ แต่พอเป็นเวทกับใช้ได้อย่างง่ายๆ และระยะหลังมานี้เวลาฝึกเวทมนตร์กับเจ้ารากไม้ มากเมฆมักเป็นฝ่ายที่เหนือชั้นกว่าอย่างมาก ทั้งๆที่มีสกิลเหมือนกัน แต่มากเมฆระดับต่ำกว่าก็ยังเอาชนะรากไม้ได้ทุกครั้งอย่างไม่ยากเย็นอะไร โดยอาศัยจากการคิดคำนวณความเร็วในการตัดสินใจ และความรู้สึกจากการใช้พลังโดยสัมผัสได้จากสภาพแวดล้อมทุกครั้งที่แตกต่างกันไป

".. ฮ่าฮ่าฮ่า จะบอกว่าไร้พรสวรรค์ก็คงจะเร็วเกินไป แต่จากที่ผู้เฒ่าคนนี้เผ้าดูเจ้ามาสองสามวันแล้ว กับการที่เอาแต่วิ่งหนีสัตว์อสูรกับการใช้อาวุธอะไรก็ห่วยไปหมดนั้น ทำให้ผู้เฒ่าสนใจอย่างมาก และรู้สึกว่าเจ้าเองแค่ไม่ตั้งใจให้มากเท่านั้น .." ชายชราหัวเราะเสียงดังที่เห็นอีกฝ่ายตอบกลับมาแบบตรงๆ และมองมากเมฆตั้งแต่หัวจดเท้า พร้อมกับยิ้มที่มุมปากเหมือนกับคิดอะไรอยู่ในใจแต่ไม่พูดออกมา

".. เอาอย่างงี้เป็นยังไง ลองมาฝึกดูก่อน เจ้าก็ด้วยเอไอชายหนุ่มผมทอง วิชาของผู้เฒ่าเป็นวิชาที่เรียบง่าย แต่เดิมวิชาเหล่านี้ก็เคยมีคนสืบทอดอยู่มากมาย แต่ระยะหลังมานี้คนที่ได้ฝึกฝนวิชาของผู้เฒ่า กลับเลือกที่จะใช้มันในหนทางที่เลวร้าย ผู้เฒ่าจึงต้องมาอยู่ในเกมและใช้ชีวิตในนี้ไปวันๆ รอคอยใครสักคนที่จะมาสืบทอดและนำวิชาความรู้ของผู้เฒ่าไปใช้ในทางที่ถูกที่ควร .." ชายชราพูดขึ้นด้วยอารมณ์และความรู้สึกที่อ่อนแอ ดูเสียใจในอดีตที่ผ่านมาอย่างมากจนมากเมฆสัมผัสได้ เหล่าลูกศิษย์ของผู้เฒ่าพอสำเร็จวิชาแล้วคงกลายเป็นตัวร้ายแบบในหนังจีนกำลังภายในแน่ๆ

".. แล้วคิดเงินรึเปล่าครับ หรือต้องการอะไรเป็นการตอบแทนมั้ย? .." มากเมฆพูดถามออกไปอย่างซื่อๆ เพราะอยากจะให้ชายชราหายเศร้าเสียใจบ้างเล็กน้อยก็ยังดี หรือเปลี่ยนให้ไปคิดถึงอะไรอย่างอื่นเร็วๆ ก็จะหายเศร้าได้บ้าง

".. เอาเป็นเจ้าล่าสัตว์อสูรแล้วแยกส่วนเลือกเอาเฉพาะส่วนที่กินได้มาแล้วกัน เดี๋ยวผู้เฒ่าจะจัดการทำอาหารให้เจ้าเองเป็นไงระหว่างที่ฝึกอยู่ที่นี่ .." ผู้เฒ่าชราพูดตอบด้วยรอยยิ้มที่จริงใจ

ชายชราเป็นคนง่ายๆ และตรงไปตรงมาจนมากเมฆรู้สึกได้ ถึงความอบอุ่นสายหนึ่งจากรอยยิ้มของอีกฝ่ายอย่างบอกไม่ถูก เป็นความรู้สึกระหว่างอาจารย์กับลูกศิษย์ใช่หรือไม่ ..

".. ครับ .." มากเมฆมักจะเชื่อในความรู้สึกของตนเองเสมอ ไม่ว่าจะทำอะไรหรือคิดอะไรด้วยหลักเหตุผลที่มี การที่ได้อยู่ตัวคนเดียวมาเป็นเวลานานๆ ทำให้มากเมฆมีสัมผัสประหลาดที่มีแต่เขาเท่านั้นที่เข้าใจ และสามารถบอกได้เลยว่าชายชราตรงหน้ามากเมฆ เป็นคนดีคนหนึ่งแต่ก็มีความเศร้าเสียใจอยู่ในแววตาเสมอ

หลังจากที่มากเมฆตอบรับที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆ จากชายชราที่แม้ตนเองก็ยังไม่ทราบชื่อและรากไม้ก็ไม่ได้ขัดแย้งอะไรเห็นแต่ว่าแววตาของรากไม้เป็นประกายอยู่ตลอดเวลาด้วยความหวังอันแปลกประหลาด จากนั้นทั้งสองหนุ่มหล่อมากเมฆผมขาวและรากไม้ผมทอง ก็ทำการคุกเข่าคำนับอาจารย์ตามแบบธรรมเนียมปฏิบัติของจีนโบราณ

สร้างความประทับใจให้กับชายชราเป็นอย่างมาก จนหัวเราะเสียงดังพร้อมกับเข้าไปพยุงทั้งสองให้ลุกขึ้นอย่างสง่างาม ชายชรารู้สึกได้ถึงความจริงใจจากชายหนุ่มตรงหน้าที่เต็มไปด้วยพลังในการเรียนรู้และพรสวรรค์ที่หาได้ยากจากแววตาที่เต็มไปด้วยประกายแสงแห่งความสุข

หลังจากรับทั้งสองเป็นลูกศิษย์แล้ว ชายชราจึงได้แนะนำตัวว่าตนเองนั้นแต่เดิม เคยเป็นยอมฝีมือในโลกแห่งความจริงและมีชื่อเสียงอย่างมาก แต่ในเวลานี้อายุมากแล้ววิชาความรู้และวิทยายุทธ์ต่างๆ ของตนครั้งสมัยอดีตนั้นก็เคยมีลูกศิษย์สืบทอดมากมาย แต่ในเวลานี้เหล่าศิษย์ทั้งหลาย ต่างก็กลายเป็นคนชั่วร้ายในโลกมืดไปหมดแล้ว เพราะลุ่มหลง ในเงินทองและอำนาจที่เหลือดีๆ ก็พิการหรือไม่ก็กลายเป็นคนเก็บเนื้อเก็บตัว หายหน้าหายตาไปจากโลกแห่งบู๊ลิ้ม ส่วนตนเองนั้นในเวลานี้ก็อายุได้ 199 ปีแล้ว อยู่มานานและอยู่มาได้โดยไม่ต้องใช้วิธีการพยุงชีพใดๆ หรือทำการตัดต่อดัดแปลงร่างกายเหมือนคนอื่นๆ จากเทคโนโลยีล้ำสมัยผู้เฒ่ายังคงเล่าเรื่องราวต่างๆ มากมายให้มายเมฆได้รับฟัง ราวกับคุณปู่ที่ได้เล่าเรื่องราวชีวิตอันน่าสนใจให้หลานชายได้เรียนรู้และเข้าใจในบทเรียนของชีวิตมากขึ้น คล้ายกับละครเรื่อง อยู่กับก๋งนั่นเอง

มากเมฆรู้สึกเหมือนได้เห็นภาพเหตุการณ์ต่างๆ และเข้าใจความรู้สึกของชายชราในเวลานี้อย่างมาก กับการต้องอยู่ตัวคนเดียวในบั้นปลายชีวิต และการที่ไม่อาจจะส่งต่อองค์ความรู้ไปยังรุ่นต่อไป มันเป็นอะไรที่เจ็บปวดมากๆ ยิ่งกว่าตายเสียอีก และน่าเสียดายต่อองค์ความรู้ที่สะสมมาตลอดทั้งชีวิต

หลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวมากมายของผู้เป็นอาจารย์แล้ว มากเมฆก็ตัดสินใจไว้แล้วว่า ตนเองจะต้องฝึกฝนและสืบทอดวิชาต่างๆ ของผู้เฒ่าให้ได้ทั้งหมด ถึงแม้ตนเองจะไร้ฝีมือก็เถอะ แต่เรียนได้เท่าไหร่ก็เท่านั้นส่วนเจ้ารากไม้นั้นในเวลานี้ มันมองชายชราเป็นอาจารย์ของมันไปแล้ว 100% และก็คิดเหมือนกันกับนายท่านของมันว่าจะต้องสืบทอดวิชาของผู้เฒ่าและนำไปใช้ในทางที่ถูกที่ควร จิตวิญญาณจอมยุทธเอไอถือกำเนิดแล้ว และที่สำคัญกว่านั้นรากไม้ได้ทำการตรวจสอบอาจารย์ของตนทั้งประวัติข้อมูลความเป็นมา เรื่องราวในอดีตที่สืบค้นได้จากแหล่งข้อมูลต่างๆ ก็ยิ่งตาเป็นประกายด้วยความหวังอย่างแรงกล้าต่อวรยุทธ์ที่จะได้ฝึกฝนหลังจากนี้

".. อาจารย์ไป่หลงครับ ศิษย์ต้องเริ่มฝึกที่ตรงไหนก่อนเหรอครับ .." มากเมฆในเวลานี้กราบชายชราเป็นอาจารย์แล้ว พร้อมกับเจ้ารากไม้ทั้งสองจึงคิดอยากจะเร่งฝึกฝนให้เร็ว เพื่อที่จะได้แสดงให้เห็นว่าตนเองนั้นสนใจและอยากจะเรียนรู้จริงๆ ไม่อยากทำให้อาจารย์ต้องผิดหวังเสียใจ

".. ไม่ยากเลย ลองฝึกการเคลื่อนไหวง่ายๆ ก่อนเท่านั้น .." หลังจากพูดจบอาวุโสไป่หลงก็ได้พามากเมฆและรากไม้ไปยังเขตป่าหลังบ้าน และมุ่งหน้าตรงไปยังลานกว้างขนาดใหญ่ที่นั่นเต็มไปด้วยอุปกรณ์สำหรับฝึกวิชายุทธแบบจีนโบราณอยู่เต็มไปหมด และทั้งหมดที่เห็นเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นมาเองทั้งหมด เพราะหากในโลกแห่งความเป็นจริงคุณมีความสามารถอะไร ก็ยังสามารถนำมาใช้ในโลกสามพิภพได้ทั้งหมด และยังจะมีระบบต่างๆ คอยช่วยเหลืออีกด้วยทำให้เรื่องต่างๆ ง่ายขึ้นเยอะ

อาจารย์ไป่หลงบอกให้มากเมฆและรากไม้ลองเคลื่อนไหว ตามทิศทางการก้าวเท้าของรูปแบบที่ได้วางเอาไว้ ทำให้มั่นคงจากนั้นก็ค่อยๆ ทำเร็วขึ้นเรื่อยๆ บนหลักไม้ที่พอจะยืนอยู่ได้นับพันๆ อัน มีทั้งขนาดเร็วและใหญ่แตกต่างกัน แต่ก็ไม่อาจจะทรงตัวได้นานนักจากความสูง เพราะมีบางอันมันไม่สมดุล และดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกการทรงตัวหรือเคลื่อนไหวบนหลังไม้พวกนี้ให้มั่นคง

มากเมฆมองไม่ออกและคิดไม่ออกว่าจะฝึกยังไงดี และด้วยการแสดงสีหน้าแบบงงๆ ไม่เข้าใจของมากเมฆ ทำให้อาจารย์ไป่หลงต้องแสดงตัว ฝึกวิชาก้าวเท้าดาวเคลื่อน เหล่านี้ให้มากเมฆได้เห็นเป็นครั้งแรกและให้สามารถทำตามได้

ทุกการเคลื่อนไหวของอาจารย์ช่างเป็นอะไรที่งดงามพลิ้วไหวราวกับสายน้ำ ทุกเท้าที่ก้าวเดินราวกับเทพเซียนจากยุคบรรพกาล ราบรื่นราวกับสายลมบางเบา สัมผัสได้และรู้สึกได้จริงถึงความเป็นหนึ่งเดียวของร่างกาย ทุกจังหวะการเคลื่อนไหวทุกส่วนในร่างกาย เคลื่อนไหวออกมาได้ไร้ที่ติมากๆ หากสามารถใช้การเคลื่อนไหวเหล่านี้ในตอนต่อสู้ได้จริงๆ ก็คงจะกลายเป็นคนดังหรือยอดฝีมือได้ง่ายๆ อย่างแน่นอน

หลังจากที่อาจารย์ไป่หลงแสดงวิชาการก้าวเท้าดาวเคลื่อนแล้ว ก็ถึงคราวมากเมฆต้องออกไปฝึกบางแล้ว แรกๆ มากเมฆไม่อาจจะทรงตัว หรือก้าวเดินไปไม่เกิน 2 ก้าวได้เลย คล้ายกับตนเองขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใดไปจึงทำให้ไม่สามารถฝึกฝนมันได้อย่างถูกต้อง

แต่จากการฝึกฝนหลายๆ ครั้ง ในเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมง มากเมฆก็สามารถทำสิ่งเดียวกันกับที่อาจารย์ไป่หลงแสดงให้เห็นเมื่อครู่ได้ราวกับเป็นคนคนเดียวกัน แตกต่างตรงที่ไม่มีคลื่นพลังและความสง่างามเหมือนกันเท่านั้น สร้างความประหลาดใจให้กับอาจารย์ไป่หลงอย่างมากต่อพัฒนาการของมากเมฆทั้งที่ตนเองยังไม่ได้มอบเคล็ดวิชาก้าวเท้าดาวเคลื่อนให้เลย ที่แสดงให้เห็นก็มีแต่กระบวนท่าท่าร่างพื้นฐานของก้าวเท้าดาวเคลื่อนเท่านั้น

".. ไม่เลวไม่เลว หากจะบอกว่าไร้พรสวรรค์ ก็กลัวฟ้าดินจะลงโทษ มากเมฆเจ้ามีพรสวรรค์และการจดจำที่เป็นเลิศ คนปกติหากจะฝึกฝนโดยใช้วิธีนี้ ต่อให้เป็นในเกมที่ไม่ได้บาดเจ็บล้มตายกันจริงๆ ก็ยังต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 8 เดือนถึงจะทำได้ให้เหมือนกับเจ้าเมื่อครู่ท่าร่างของเจ้าไม่แตกต่างจากอาจารย์เลยแม้แต่น้อย ยังกับเจ้ามีพรสวรรค์ในการลอกเลียนแบบยังไงอย่างงั้น .." อาจารย์ไป่หลงดีใจมากๆ ที่สามารถหาผู้สืบทอดที่สามารถเรียนรู้วิชาเฉพาะของตนได้แล้ว ถึงแม้จะเจอกันได้แค่ในเกมก็ตาม แต่เท่านี้ก็เกินพอแล้วสำหรับชายชราผู้ใกล้จะลงหลุมผู้นี้

พอได้เห็นมากเมฆเรียนรู้ได้เร็วจนไม่น่าเชื่อ อาจารย์ไป่หลงจึงไม่เกรงใจและกลัวว่ามากเมฆจะหมดกำลังใจในการเรียนรู้อีกต่อไป จึงได้เริ่มสอนวิธีการใช้พลังลมปราณลับของตนให้กับมากเมฆและรากไม้พร้อมกับมอบตำราเคล็ดวิชาก้าวเท้าดาวเคลื่อนที่สมบูรณ์แล้วให้ด้วย

ถึงแม้ในเกมจะดูเหมือนว่าจะเอาพลังลมปราณแท้จริงมาใช้อะไรไม่ได้ แต่หากฝึกฝนในเกมจนเคยชินร่างกายก็จะปรับตัวไปเอง ทำให้สามารถใช้ลมปราณในโลกจริงได้ ถึงจะเบาบางแต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลยและอาจจะก่อให้เกิดกำลังภายในด้วยก็เป็นได้ ซึ่งมันจะส่งผลให้ร่างกายแข็งแรงขึ้นมากกว่าเดิม นั่นคือสิ่งที่มากเมฆคิด

แต่ในความเป็นจริงตั้งแต่เกมสามพิภพเชื่อมต่อกันอย่างสมบูรณ์ ทำให้สามารถนำเอารูปแบบกำลังภายในและลมปราณของโลกแห่งเทพเซียนและกำลังภายในมาใช้ในเกมได้ โดยเครื่อง DX-333 จะทำการวัดและประเมินทุกๆ อย่างออกมาให้เป็นค่าพลังของตัวเลข และอนุญาตให้ใช้ได้อย่างอิสระ คล้ายกับพวกค่าพลังพิเศษต่างๆ อย่างพลังเวทมนตร์ พลังจิต พลังธาตุ พลังวิญญาณ ที่มีอยู่ในโลกสามพิภพแห่งนี้ได้อย่างอิสระเสรีเปิดกว้างให้อย่างมาก แต่กว่ามากเมฆจะรู้เรื่องพวกนี้ก็อีกนานหลายเดือนเลยทีเดียว

แต่เนื่องจากอาจารย์ไป่หลงไม่ได้ติดตามข่าวสารอะไรมากนัก และไม่รู้เลยว่าในตอนนี้เกมทั้งสามได้เชื่อมกัน 100% แล้ว ทำให้พวกข้อมูลเกี่ยวกับวิชายุทธวิชาลมปราณกำลังภายในต่างๆ สามารถนำมาใช้ในเกมได้แล้วอย่างสมบูรณ์แบบ 100% จึงมักคิดว่าทุกครั้งที่ตนต่อสู้กับสัตว์อสูรและจัดการพวกมันได้ง่ายๆ เป็นเพราะพวกมันอ่อนแอเอง แต่จริงๆ แล้ว เกมสามพิภพสามารถคิดค้นหรือใช้ทักษะในรูปแบบใดได้ก็อย่างอิสระ และมันจะถูกนับว่าเป็นสกิลทักษะทั้งหมดผ่านการประมวลผลแล้วจากระบบหลัก แค่ปล่อยหมัดออกไปคล้ายกับการต่อยธรรมดา แต่กับมีพลังลมปราณแฝงอยู่พร้อมกับเคล็ดวิชาที่แท้จริง ก็นับเป็นทักษะสกิลแล้วนั่นเอง และยิ่งในโลกเสมือนจริงแห่งนี้ ถูกสร้างให้มีรายละเอียดแบบเดียวกับมิติจักรวาลภายนอกถึงระดับที่เรียกได้ว่า Copy กันมาและถูกนำมาเพิ่มเติมจนแตกต่างและกลายเป็นดินแดนและดวงดาวที่ไม่ธรรมดาที่เต็มไปด้วยพลังพิเศษต่างๆ มากมาย

และก็มีบางสิ่งบางอย่างที่เกินเลยจากความเป็นจริงไปมากโข แต่นั่นก็เป็นโลกเสมือนจริงที่ทุกๆ คนต้องการและฝันถึงมาโดยตลอด และด้วยการรวมเกมทั้งสามโลก สามรูปแบบ สามสไตล์เข้าด้วยกัน ก็ยิ่งเป็นการนำเอาโลกเสมือนจริงที่มีความแตกต่างกันถึงสามรูปแบบ มารวมกันให้เป็นหนึ่งเดียว

มันจึงกลายเป็นความฝันที่กลายเป็นจริงสำหรับทุกคนที่มีจิตนาการอันไม่สิ้นสุดนั่นเอง

อาจารย์ไป๋หลงสั่งสอนบอกกล่าวสิ่งต่างๆ ให้มากเมฆอย่างไม่ปิดบัง ทำให้เขาเริ่มเข้าใจในวิชาลมปราณพื้นฐานและการหายใจให้เป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติมากขึ้น

มันช่างยากเย็นมาก ยากเกินไปที่คนปกติจะทำได้ในเวลาสั้นๆ แต่มากเมฆกับฝึกอยู่ราวๆ  9 วันในเกมจึงสามารถฝึกฝนมันได้อย่างถูกต้อง และดึงเอาพลังแฝงในร่างกายทั้งในเกมและนอกเกมออกมาได้ผ่านการตรวจสอบจากเจ้าเครื่อง DX-333 อย่างต่อเนื่องและดูเหมือนเขาเองจะแข็งแกร่งกว่าการออกกำลังกายและเล่นกล้ามให้ใหญ่โตเสียอีก เป็นคลื่นพลังงานที่มากเมฆเพิ่งจะเคยสัมผัสเป็นครั้งแรก

อาจารย์ไป่หลงเฝ้ามองดูมากเมฆฝึกฝนพลังลมปราณอย่างตั้งใจ ก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ถึงความก้าวหน้าของลูกศิษย์คนนี้ ตนเองนั้นเวลาในชีวิตจริงเหลือน้อยเต็มที่แล้ว การได้มาเจอกับชายหนุ่มคนนี้ อาจจะเป็นของขวัญจากสวรรค์มอบให้ตนก็ได้

".. มากเมฆ หลายวันมานี้รู้สึกยังไงบ้าง .." อาจารย์ไป่หลงถามเพราะสนใจในตัวของลูกศิษย์คนนี้มาก เพราะไม่ว่าจะสอนอะไรก็มักจะทำได้อย่างง่ายๆ หรือไม่ก็เกินเลยจากสิ่งที่สอนไปบ้าง แต่ก็อยู่ในแนวทางที่รับได้

ผิดกับเจ้ารากไม้ที่ในเวลานี้ก็ยังไม่อาจจะฝึกได้แม้แต่วิชาก้าวเท้าขั้นสูงสุดของก้าวเท้าดาวเคลื่อน เหตุที่เป็นแบบนั้นก็เพราะเจ้ารากไม้มันไม่ยอมรับเอาสกิลที่ทำได้แล้วของเจ้านายมานั่นเอง

มันอยากจะลองฝึกฝนด้วยตัวเองดูสักครั้ง ไม่รู้ไปเอานิสัยดื้อด้านแบบนี้มาจากไหน ส่วนวิชาลมปราณนั้นรากไม้ก็พอทำได้ แต่ก็ไม่เข้าใจมากนักเพราะร่างกายที่ตนเองมีอยู่ กับแนวทางวิชามันไม่เหมือนกัน มันจึงกลายเป็นเรื่องยากของรากไม้ที่จะฝึกฝนวิชากำลังภายใน

หลายเดือนผ่านไป อาจารย์ไป่หลงก็สังเกตเห็นว่ามากเมฆไม่เคยคิดจะล็อคออฟออกจากเกมไปไหนเลย จึงได้ถามมากเมฆออกไปตรงๆ ว่าเพราะอะไร สุดท้ายได้คำตอบมาว่ามากเมฆต้องการจะออนไลน์ในเกมต่อเนื่องเจ็ดวันในโลกภายนอกนั่นเอง ทำให้สามารถอยู่ในโลกแห่งนี้ได้นานถึง 1 ปีเต็ม

ผิดกับอาจารย์ไป่หลงที่ต้องออกเกมทุกๆ 16 วัน  20 วันอยู่เสมอ เพราะต้องไปตรวจสุขภาพร่างกายโดยละเอียดกับหลานสาวที่เป็นหมอและพอมากเมฆถามไปว่าทำไม ก็ได้คำตอบมาว่าอาจารย์ไป่หลงยังใช้เครื่องรุ่นเก่าในการเล่นเกมออนไลน์อยู่ เพราะไม่มีเงินมากพอจะซื้อเครื่องรุ่นใหม่ DX-333 ที่มีระบบรักษาและดูแลสุขภาพแบบสมัยใหม่ บวกกับตนเองก็อายุมากแล้ว จะให้ไปทำงานหาเงินก็คงไม่ไหวและไม่อยากจะก่อหนึ้สิน แค่อยู่ที่บ้านเฉยๆ ก็เป็นภาระของลูกหลานแล้ว

มากเมฆในตอนนี้มีเงินทองเหลือกินเหลือใช้  จึงได้เสนอว่าจะซื้อเครื่องเล่นเกม DX-333 ให้อาจารย์ไป่หลงเป็นการตอบแทนที่สอนวิชาให้ แต่อาจารย์ไป่หลงกลับไม่ยอมรับ แต่สุดท้ายก็ทนความเอาแต่ใจและลูกบ้าของมากเมฆไม่ไหว หากอาจารย์ไป่หลงไม่รับเครื่องเกม DX-333 จากมากเมฆแล้วละก็ !!??

          ชายหนุ่มจะเลิกฝึกและหายตัวไป ไม่มาพบกับอาจารย์ไป่หลงอีกเลย ด้วยการแสดงออกอย่างจริงจังแบบเด็กไม่รู้จักโตทั้งๆที่อายุก็จะ 20 อยู่แล้วของมากเมฆ และคำพูดทุกคำล้วนมาจากใจจริงของเขา ทำไมอาจารย์ไป่หลงอยู่มานานนับร้อยๆ ปี ทำไมจะดูไม่ออกว่ามากเมฆเป็นคนยังไง

สุดท้ายก็ต้องรับเอาไว้และยอมรับน้ำใจจากลูกศิษย์ที่ตนไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลยสักครั้ง หลังจากอาจารย์ไป่หลงยอมรับเครื่องแล้ว มากเมฆก็สั่งให้เอไอรากไม้จัดการให้ทันทีอย่างรวดเร็ว

รากไม้ก็ทำหน้าที่ของมันได้อย่างดี และก็รู้มาว่า จริงๆ แล้วอาจารย์ไป่หลงเองก็เปิดสำนักสอนวิชาบู๊อยู่ในจีนแผ่นดินใหญ่บนโลก ถึงจะไม่โด่งดังมากมายนักอย่างในอดีต แต่กับเป็นที่เคารพรักของยอดฝีมือมากมายทั้งฝ่ายธรรมมะและอธรรม และด้วยมากเมฆเป็นคนสำคัญของระบบหลัก ZERO ไปแล้ว ไม่ว่ามากเมฆจะทำธุรกรรมทางการเงินอะไรก็ตาม ก็มักจะต้องถูกตรวจสอบอย่างละเอียดก่อนเสมอ และด้วยครั้งนี้ก็เหมือนจะเห็นดีเห็นงามไปด้วยกับมากเมฆ ทางบริษัทสามพิภพจริงได้ทำการส่งเครื่อง DX-333H รุ่นใหม่ล่าสุดที่ยังไม่ได้ออกขายที่ไหน ที่เน้นระบบการรักษาสุขภาพและดูแลผู้ป่วยที่มีร่างกายอ่อนแอหรือสำหรับผู้สูงอายุโดยเฉพาะไปให้อีกด้วย พร้อมสิทธิ์พิเศษในการเล่นฟรีตลอดชีวิต

เหตุเพราะบุคคลที่กำลังจะได้รับเครื่องเป็นบุคคลที่สำคัญอย่างมาก และจะกลายเป็นหนึ่งในตัวอย่างการทดลองที่กำลังจะเกิดขึ้นในเร็วๆ นี้ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านั่นเอง..

ZERO คิดอะไรอยู่กันแน่ ทำไมถึงจะต้องเอาอาจารย์ไป่หลงมาทดลองด้วย.. หากมากเมฆรู้เรื่องนี้เข้าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง !!!??