คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2
.....
....
...
..
.
"เห้ย น้องครับเห้ยน้องน้องฟื้นสิครับน้องตายรึยังเนี่ย!!!!!"
โอ๊ยยยยใครแม่งมาเขย่ากูวะคนจะหลับจะนอนนนเว้ยยย
เด๋วแม่ปั๊ดถีบให้
"โอ้ยยยอะไรวะเนี่ยน่ารำคาญคนจะนอน!"
"อ่าวเห้ยน้องนี้มันห้องพยาบาลน่ะครับไม่ใช่ที่บ้าน"
เออหวะว่าแต่เรมานอนอยู่ที่ห้องพยาบาลได้ไงกันน่ะ?
"น้องจำได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น"
"ห๊ะ?"
ฉันพยายามนั่งนึกว่าเกิดอะไรขึ้น......ออจำได้ล่ะไอ้พี่คนนี้มันเตะ
บอลใส่หัวฉันนิ!!!อย่างงี้ต้องเอาคืน
"จำไม่ได้ครับ"
"ชิบหายแล้วกูทำคนความจำเสื่อมโอ้ยยกุเครียดด"
"แต่เหมือนผมจะจำอะไรได้บางอย่างน่ะครับ"
"จำอะไรได้ล่ะ?"
"พี่เอาหูมาใกล้ๆสิครับ"
เขายื่นหูมาใกล้ๆฉันจังหวะนั้นแหละ
พลั่ก!!!!!
"อ๊ากกกกกก!!!!!!"
ฉันต่อยเข้าไปที่หน้าหล่อๆของเขา
"เวลาเตะบอลหัดดูด้วยว่ามีคนยืนอยู่มั้ย!!!"
ฉันรีบลุกจากเตียงรีบวิ่งหนีทันทีก่อนที่ตานั้นจะยืนขึ้นแล้วจะฆ่าฉัน
"ไอ้เตี้ยอย่าให้เจอน่ะแกโดนดีแน่!!!"
เขาตะโกนออกมาจากห้องพยาบาลซึ่งฉันก็ไม่ได้แยแสอะไร
"แทม!ไปไหนมาพี่หาเราแทบทั่วโรงเรียนแหนะ!"
"ออพอดีน้องแทมหลงทางนิดหน่อย"
ฉันแถไปอย่างงงั้นเพราะถ้าพี่คีย์รู้มีหวังโรงเรียนระเบิดลง
"อองั้นเหรอ...ป่ะเดี๋ยวพี่พาไปส่งที่ห้องจะได้เข้าเรียน"
"ไม่ต้องหรอกน้องแทมไปเองบายยพี่คีย์ตอนเที่ยงเจอกัน"
ฉันเดินมาถึงหน้าห้อเรียนฉันยืนทำใจอยู่หน้าห้องสักพักก่อนที่อาจารย์ประจำ
ชั้นเปิดประตูมาเจอฉัน
"เอ้าเข้ามาสิเด็กใหม่จะพาไปแนะนำให้กับเพื่อนๆ"
พอฉันเดินเข้าไปห้องเรียนสี่เหลี่ยมใหญ่ๆเท่านั้น
ฮิ้วววววววว
เสียงผู้ชายที่ทำเสียงแซวผมดังทั้งห้อง
ปึง ปึง ปึง
"เงียบได้แล้วเห็นคนน่ารักๆไม่ได้เลยน่ะพวกแกอ่ะแนะนำตัวสิแทมิน"
"เอ่อสวัสดีครับผมชื่อแทมินน่ะครับฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะครับ"
"ฝากหัวใจไว้กับพี่ก็ได้น่ะครับน้องสาววว"
เหอะๆเปลี่ยนจากฝากหัวใจกูเป็นฝากตีนใส่ปากมึงได้ะมะ
"หยุดแซวเพื่อนสักทีแทมินไปนั่งข้างคนชื่อบยอน แบคอยอนที่กำลังยกมืออยู่"\
อือหืมมคนชื่อแบคฮยอนนี้น่ารักโคตรๆเลยอ่ะผมเดินไปหาเขาอย่างกล้าๆกลัว
"เห้ๆนายไม่ต้องกลัวเราน่ะเราไม่เป็นแบบพวกหื่นนั้นหรอก"
เป็นก็ได้น่ะจะยอมให้จับกดเลยแหละ
"อะอืม"
"แทมินเรามาเป็นเพื่อนกันน่ะ"
"อืมได้สิแบคฮยอน"
"เย้!"
โป๊กกก
"โอ๊ยใครแม่งปาอะไรใส่หัวกูวะ!!"
ผมหันไปดูว่าของที่โดนหัวแบคฮยอนคืออะไรออปากกาไวท์บอร์ดนี้เอง
ผมหยิบแล้วหันไปมองแบคฮยอนต่อ..แบคฮยอนตอนนี้โคตรน่ากลัวเลย
ครับ
"ครูปาเองแบคฮยอนมีปัญหาอะไรมั้ยจ้ะ"
ครูยืนกอดอกมองแบคฮยอนพร้อมยิ้มอย่างโหดเหี้ยมทำเอาคนทั้งห้องขนลุกกัน
"มะไม่มีปัญหาครับครู"
แบคฮยอนตอบครูด้วยท่าทางหวาดกลัวเหมือนลูกหมาเลยมะกี้ยังเป็นหมาดุอยู่
เลยแหะ
"ดีมากจ้ะที่ไม่มีปัญหางั้นแบคฮยอนห้ามชวนแทมินคุยน่ะไม่งั้นรองเท้าส้นสูง
ครูลอยไปที่หัวเธอแน่!"
"คร้าบบบบ"
ผมแอบขำเบาๆนั้นทำให้แบคฮยอนตะหวัดสายตามาผมอย่างดุๆนั้นดูไม่น่ากลัวสักเท่าไหร่
"ย๊า!แทมินขำอะไรห๊ะ"
"ป่าวๆ55เรียนเถอะเดี๋ยวครูก็ดุอีกหรอก"
"ก็ได้ตอนเที่ยงนายเจอดีแน่แทมินข้อหาแอบขำฉัน"
"จ้าาาแบคฮยอน"
หึอยู่โรงเรียนนี้สนุกดีจังไม่เหมือนดรงเรียนเก่าผมเลยแหะ
ความคิดเห็น