คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : บทที่20
หลังจากที่ผมเล่าไปนั้นก็ทำให้การเที่ยวถูกยกเลิกทันทีเพราะพี่คีย์และทุกๆคนห่วงความปลอดภัยของผมกลัวว่าผมจะเป็รู้งี้ผมไม่น่าเล่าไปเลยแหะ= =ถ้าไม่
เล่าก็คงไม่ต้องมานั่งเบื่ออยู่คอนโด
ไอ้ดำแบบนี้หรอก
"โอ๊ยยยเบื่อเว้ยยย"
ผมพูดพลางหยิบช็อกโกแลตมากินแล้วรีบคว้าโทรศัพท์หานิยายอ่านทันทีเห้ยยเรื่องนี้น่าอ่านชะมัด
"นิยายเรื่องนี้เหมือนชีวิตผมชะมัดเลยโดนพ่อแม่จับหมั้นแถมต้องหมั้นกับคนที่กวนประสาทได้โล่เหมือนไอ้ดำไม่มีผิด"
"อะแฮ่มว่าสามีอย่างนั้นได้ไงครับคุณนายคิม แทมิน"
"พรวดดดแค่กๆๆ"
หลังเสียงไอ้ดำจบทำให้ผมพ่นช็อกโกแลตที่อยู่ในปากผมทันทีเพราะมันเรียกผมว่าคุณนายคิม แทมินหนะสิ!
"ใจเย็นๆสิคุณนายคิม แทมินเดี๋ยวก็ตายก่อนแต่งหรอกค้าบเมีย"
มันเรียกผมว่าคุณนายคิม แทมินงั้นเรอะ
"นี้ใครเป็นคุณนายคิม แทมินมิทราบอ๊ะ..."
ผมกำลังหันไปด่าไอ้ดำแต่พอผมหันไปก็เห็นมันยืนกอดอกพิงประตูแล้วไม่ใส่เสื้อเผยให้เห็นซิกแพ็กเป็นมัดๆของร่างกายผิวคล้ำเซ็กซี่
ร่างนั้น
"เอ้าๆมองน้ำลายหกแล้วเช็ดเร็วนายเนี่ยก็หื่นเหมือนกันน่ะเนี่ย"
"ห๊ะใครจะไปอยากมองนายถอดเสื้อกันเล่าห๊ะ"
ผมรีบหันหน้าหนีแล้วเอามือปิดหน้าร้อนๆของผม
ผมได้ยินเสียงฝีเท้าของขายาวๆนั้นก้าวมาหาผมอย่างรวดเร็วก่อนจะรวบมือผมออกจากหน้าของผม
"ปิดหน้าทำไมครับที่รัก"
มันยังมีหน้ามายิ้มอีกหน้ามันทาด้วยปูนซีเมนต์ใช่มั้ยฟ่ะผมมองสำรวจมันพบว่ามันใส่เสื้อแล้วแล้วมันไปใส่เสื้อตอนไหนกันน่ะ
"ก็ถ้าฉันไม่ปิดเดี๋ยวตาของฉันจะบอดเพราะมองร่างกายของนายไงล่ะเซฮุนอยู่ไหนฉันจะฟ้องเซฮุนว่านายแกล้งฉันเซฮุนน"
"มันออกไปหาพี่ลู่หานตั้งแต่เช้าแล้วเว้ยย"
"เหอะชิ"
ไม่วายผมหันหน้าหนีแล้วพยายามเอามือออกจากมือใหญ่และอุ่นๆ
"หึ"
ไคหัวเราะในลำคอเบาๆแล้วใช้มือข้างหนึ่งจับหน้าผมให้หันหน้ามาโดยที่มืออีกข้างรวบมือผมเอาไว้อยู่ดวงตาคมคู่นั้นเหมือนกำลังจะมองทะลุเข้ามาภายใน
ดวงตาของผมเพื่อจะสื่ออะไรกับผมสักอย่างทำให้ผมหลบตา
"อย่าหลบตาฉันสิแทมิน"
เสียงแหบพร่าของไคทำให้ผมไม่หลบสายตาของไคที่มองมาที่ผมไคยกยิ้มพอใจก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงมาหาผมช้าๆผมเลยหลับตาลงก่อนจะรู้สึกถึง
อะไรมากดลงที่ปากของผมมือที่เคยรวบมือของผมไว้เอื้อมมาบีบปากให้ผมอ้าออกซึ่งผมก็ทำตามเพระาความเคลิ้มพอผมอ้าปากก็มีการรุกล้ำเข้ามา
ภายในโพรงปากของผมแล้วให้เขาทำตามอำเภอใจในปากของผมลีลาในการจูบของเขาจากอ่อนโยนกลายเป็นร้อนแรงภายในพริบตาต่อมาทำให้เรี่ยวแรง
ของผมเริ่มหายไปไม่วายไคเอื้อมมือมาโอบเอวผมไว้แล้วผมก็เอาแขนไปโอบคอของไคทำให้ตัวเราติดกันมากไป
"อืออ"
ผมส่งเสียงออกไปเพราะอากาศใกล้หมดแล้วไคเลยถอนจูบผมให้ผมได้สูดหายใจเข้าปอดแต่สูดไม่ถึง5ครั้งก็ถูกเจ้าตัวครอบครองริมฝีปากของผมอีกครั้ง
ก่อนจะผลักผมให้ลงนอนราบไปกับโซฟาก่อนจะถอนจูบแล้วรีบคร่อมผมทันทีก่อนจะลงมือเริ่มไซร้คอผม
"อืมมยะหยุด..เถอะ"
เสียงของผมเบาหวิวเพราะอารมณ์ที่มันกำลังปะทุในตอนนี้แต่ไคก็ไม่ยอมหยุดยังคงคลอเคลียอยู่ที่คอของผมพร้อมกับขบกัด
"อ๊ะ!"
พอขบกัดคอผมไปหลายรอบก็ทำรอยรอบคอของผมแรงๆ
"อ๊ะมันจะเจ็บอือออ"
ผมเริ่มพูดไม่เป็นภาษา
"ขอน่ะแทมิน.."
ไคกระซิบที่หูผมด้วยเสียงเซ็กซี่พอผมยังไม่ทันจะตอบคำถามนั้นเจ้าตัวก็รีบก้มลงมาจูบผมอย่างเร้าร้อนก่อนจะถอดเสื้อตัวเองแล้วก้มลงปลดกระดุมเสื้อ
เชิ้ตสีขาวของผมอย่างรวดเร็วเผยให้เห็นเรือนร่างของผมไคไม่รอช้ารีบก้ลงมาอมดูดเลียยอดเชอร์รี่ของผมอย่างเมามันส์
"อ๊ะอ๊าา"
ผมครางเสียงดังพร้อมกับเอามือจิกเบาะโซฟาไคลากลิ้นสากวนที่ยอดเชอร์รี่ของผมแล้วลากลงมาถึงหน้าท้องที่ผมหดเพราะความรู้สึกเสียว
"อืมมมระเร็วสิฉันทนไม่ไหวแล้ว"
อร๊ายยยนี้ฉันพูดอะไรออกป๊ายยยยยไคยิ้มให้ผม
"หึรีบจังน่ะเมียได้เลยเดี๋ยวผัวจัดให้"
ไคกำลังปลดกางเกงตัวเองเหลือแต่บ็อกเซอร์แล้วรีบคร่อมผมทันทีผมว่าถ้ามันมีใครมาขัดตอนนี้น่ะผมว่าผมค้างแน่นอนส่วนไคน่าจะโมโหที่มาขัดเราสองคน
พอผมคิดปุ๊ป!
ปัง!!!!
"แทมินนพี่มาเยี่ยมนะน่ะ..."
พี่คีย์เดินมาพร้อมกับพี่อนยูพอเขา2คนเห็นสภาพผมกับไคก็..
"ไอ้เวรไคมึงจะทำอะไรน้องกู!"
นั้นไงกะแล้วเชียววว
สงสัยไคจะอดทำให้ผมเสียเวอร์จิ้นครั้งแรกแล้วล่ะมั้ง5555แต่เมื่อกี้ก็..เคลิ้มน่ะเกือบไปแล้วลี แทมินผมหันไปมองไคแล้วเห็นไคทำหน้าเหวอ
แล้วก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าไม่พอใจแล้วตะโกนว่า
"โห่ไอ้เหี้ยยคีย์มึงมาขัดกูทำม๊ายยยยยย!"
.
..
...
....
.....
"แทมกลับบ้านเถอะน่ะเดี๋ยวพี่โทรบอกแม่ให้แทมินกลับบ้านให้น่ะๆอยู่ที่นี้แทมจะโดนไอ้นั้นข่มขืนน่ะ"
พี่คีย์กอดผมแน่นพร้อมกับอ้อนผม
"กูไม่ให้เมียกูกลับไอ้สัสคีย์"
ไคตะโกนมาอย่างเสียงดัง
"อย่าเสือกนี้เรื่องระหว่างกูกับแทม"
พี่คีย์หันไปด่าด้วยสายตาโหดเหี้ยมทำเอาผมขนลุกแต่พี่อนยูกลับขำเบาๆไม่ให้พี่คีย์รู้
"แทมินก็เมียกูเรื่องอะไรที่เป็นของแทมินมันก็เรื่องของกูเหมือนกันสัส"
ไครีบสาวเท้ามาหาผมแต่ถูกพี่คีย์ยกเท้ายันให้ออกห่างผม
"แล้วไงวะไปไกลๆน้องกูเลยน่ะ"
"ไอ้คีย์มึงนั้นแหละไปไกลๆเมียกู"
"นี้น้องกูกูจะอยู่ใกล้หรือไกลเรื่องของกู"
"เหี้ยอนนนมึงเอาเมียกลับบ้านไปดิ๊"
ไคเริ่มโวยวาย
"เออๆได้กูสงสารมึงที่รักกลับบ้านกันเถอะ"
พี่นยูเดินมาดึงพี่คีย์แต่พี่คีย์กลับมองพี่อนเหมือนจะฆ่าให้ตายถ้าลากกลับบ้านทำให้พี่อนรีบถอยหนีทันที
"ไม่รู้ล่ะวันนี้ฉันจะนอนกับแทมิน!"
พี่คีย์ประกาศเสียงดังทำเอาพี่อนยุกับพี่ไคทำหน้าช็อกส่วนผมหนะเหรอ....ยิ้มแก้มจะแตกแล้วว
"เย้พี่คีย์มานอนกับแทมด้วยอยากกอดพี่คีย์ตอนนอจะแย่แล้ว"
ผมพูดพลางกอดพี่คีย์พี่คีย์ก็กอดผมกัด
"จะน้องหรือพี่หึงน่ะเว้ยยย"
พี่อนยูตะโกนกันพร้อมเพรียงทันทีที่ผมกับพี่คีย์กอดกันกลมว้าาาดีจังเลยยยยอย่างงี้ไคก็อดนอนกอดผมล่ะ555สะใจจริงๆเล๊ยย
-เกือบแล้วมั้ยล่ะคุณนายคิม แทมิน//หลบรองเท้าแทมินพร้อมกับเสียงตะโกนที่ดังมาว่า"ไอ้เดย์มึงเคยตายมั้ย-
-กลัวแล้วจ้าาลี แทมินT-T-
-มาลงแล้วน่ะรอดูต่อไปได้เลยในวันพรุ่งนี้ว่าในห้องนอนของไคที่เพิ่มคีย์กับอนยูเข้ามาป่วนเวลาสองต่อสองของแทมินและไคจะเกิดอะไรขึ้น
บ้างน่ะน่าสงสัยจริงๆเล๊ยย555-
ความคิดเห็น