คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที่13
-ที่ห้องพยาบาล-
"..."
"..."
ทั้งผมและก็ไคต่างคนต่างเงียบ
"เอ่อ.."
"เสร็จล่ะแล้วก็ฉันลาอาจารย์ให้แล้วกลับคอนโดพร้อมกับฉันซะน่ะ"
ไคพูดก่อนพยุงตัวผมให้ลุกขึ้น
"ฉันจะพานายไปรอที่รถเดี๋ยวฉันจะไปเอากระเป๋าให้"
ไคเดินมาส่งผมที่รถและให้นั่งรอในรถส่วนไคเดินเข้าโรงเรียนไปเอากระเป๋านักเรียนผมไม่นานนักไคก็เดินออกมาพร้อมกับ
กระเป๋านักเรียนของผมแล้วก็ออกรถออกจากโรงเรียนทันที
"แล้วทำไมซอลลี่ถึงได้มาหาเรื่องตบนายได้ล่ะแทมิน"
ไคถามผมเสียงนิ่งปนเป็นห่วงขณะที่ขับรถอยู่
"ก็..เหมือนแฟนนายเข้าจะรู้เรื่องที่เราแต่งงานกันนะสิ- -"
ผมบอกไคไคมีสีหน้าที่สงสัยน่าจะสงสัยเพราะรู้ได้ไง
"ซอลลี่ไม่ใช่แฟนฉันน่ะแทมินแล้วซอลลี่รู้ได้ไงนายไปบอกเขาเหรอ"
"ป่าวข่าวมาจากหนังสือพิมพ์โรงเรียน"
"เห้ยไอ้ชมรมหนังสือพิมพ์ของ2ne1รู้ได้ไงฟ่ะ"
"ถามฉันแล้วฉันจะไปรู้กับนายมั้ยห๊ะ"
"เออครับคุณแทมิน"
ผมมองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นร่างสองร่างอันแสนคุ้นเคยนั้นมันพี่ซูโฮกับมินโฮนิแต่นี้มัยเวลาเรียนน่ะพี่เขาจะออกมากันได้ยัง
ไง
"ไอ้ดำนั้นพี่มินโฮกับพี่ซูโฮรึเปล่า?"
ผมถามพลางชี้ไปที่2คนนั้น
"หืมเออใช่หวะไอ้สองคนนั้นมาทำอะไรในเวลานี้วะนี้โรงเรียนยังไม่เลิกเลยน่ะ"
อยู่ๆในสมองผมก็เกิดความคิดแปลกๆขึ้นมาคือการตามดู2คนนั้นไง!
"ไคฉันอยากตามสองคนนั้นไปอ่ะไปเถอะน่ะนร้าาาาา"
"ไม่ได้นายต้องไปพักน่ะแทมิน-*-"
"ไปไม่ได้เหรอน่ะๆๆอยากตามอ่าา"
ผมกอดแขนไคพลางเอาหน้าถูกับแขน
"อะอืมก็ได้-///-"
เยส!ว่าตแต่ทำไมไคหน้าแดงน่ะไม่สบายรึเปล่าชั่งเถอะไคไปจอดรถในลานจอดรถในห้างแล้วเราก็ลงมาตามหาพี่มินโฮกับพี่ซูโฮ
"พวกพี่เขาอยู่ไหน่ะ-*-หาไม่เจอสักที"
ผมบ่นอุบอิบอุบอิบ
"เอาน่าเดี๋ยวก็เจอ..นั้นไงเข้าร้านไอศกรีมไปแล้ว!"
ผมหันตามที่ไคบอกผมกับไคเลยรีบวิ่งเข้าร้านไอติมแล้วเดินเนียนไปนั่งโต๊ะถัดจากโต๊ะพี่มินโฮ
"ซูโฮอยากกินรสอะไรเหรอครับสั่งได้เลยน่ะครับ^^"
"แหม่มินโฮล่ะก็งั้นไม่เกรงใจน่ะะสั่งเยอะอย่าบ่นน่ะ"
"ฮ่ะๆไม่บ่นหรอกสั่งเยอะเท่าไหร่ก็ได้เพราะถ้าแต่งงานกันไปจะได้สั่งไอติมให้ถูก"
"มินโฮบ้าฉันเขิลน่ะ"
"เวลาจุนมยองเขิลนนี้น่ารักจัง"
"พอแล้วน่าาามินโฮ>////<"
ทำไมผมรู้สึกสะอิดสะเอียนจังฟ่ะครับ=_=
ผมกับไคหันไปมองเป็นระยะระยะจนพี่มินโฮหันมาสบตาผมพอดีทำให้ผมต้องรีบหันกลับทันที
"ซูโฮเด็กโต๊ะข้างๆเราคล้ายน้องแทมินกับเลยแหะแถมใส่เครื่องแบบโรงเรียนเราอีก"
เฮือกจะโดนจับได้แล้วเราพอพี่มินโฮพูดแบบนั้นผมก็เลยตัวแข็งทื่อนั่งกินไอติมนิ่งๆกับไคไป
"หืม?จะบ้าเหรอมินโฮไอ้ไคกับน้องแทมินเขากลับคอนโดแล้วน่ะไม่มาเดินป่วนเปี้ยนกินไอติมกันแถวนี้หรอกน่า"
ใช่ๆไม่มากินไอติมแถวนี้หรอก
"ก็จริงน่ะ"
"มาๆกินต่อเถอะอย่าไปสนใจเลย"
เกือบไปแล้วมั้ยล่ะตรูหลังจากที่ผมตามพี่ทั้ง2คนมาหลายชั่วโมงก็คือพี่เขาโดดเรียนหนีมาเดทกันตามวัยรุ่นทั่วไปผมอยากเป็น
แบบนั้นมั่งจังแหะ
"กลับคอนโดได้แล้วแทมินมันมืดแล้วน่ะ"
ไคเรียกผมก่อนจะจูงมือผมให้เดินตามอ่าา-////-
-ในรถ-
ผมแอบมองไคเป็นระยะระยะไม่เข้าใจตัวเองทำไมจะต้องมอง
"มองฉันบ่อยล่ะน่ะแทมินคิดอะไรกับฉันรึเปล่านิ"
เฮือกรู้ได้ไงฟ่ะ!?
"ใครมองนายกันห๊ะอย่ามโนดิวะดำ"
"หึปากแข็ง!!"
"เรื่องของฉัน!"
ผมสะบัดหน้าหนีมองนอกหน้าต่าง...มาคิดๆผมควรให้ใจกับคนๆนี้ได้มั้ยน่ะแล้วเขาจะไว้ใจได้มั้ยเขาจะคิดแบบผมรึเปล่าที่เขาค่อยเป็นห่วงผม
เขาแค่ให้ความหวังรึเปล่าน่ะคิม จงอินฉันควรทำไงดีเขาจะเป็นแบบคนเก่ารึเปล่าดห้อเครียดชะมัด
-ว้าาาาสั้นไปหน่อยแถมตอนนี้น่าเบื่อด้วยตอนนี้สมองตันตอนหน้าอาจจะไม่ตันแล้วขอมโนก่อนน่ะ555ขอโทษด้วยน่ะ-
ความคิดเห็น