คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่11
-เช้าวันต่อมา-
สัวสดีครับผมโอ เซฮุนจะมาบรรยายสั้นๆนะครับไม่มีอะไรมาก-.,-ตอนนี้ผมกำลังทำข้าวต้มเป็นข้าวเช้าให้แทมิน
ติ๊ง ต่อง~~
หืมใครมาหนะผมเดินไปเปิดประตูเจอกับพ่อแม่ของไค=[]=
"อ้าวตาฮุนสวัสดีป้าคิดถึงจังเลย"
คุณป้าเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับกอดผม
"เชิญเข้ามาในห้องก่อนน่ะครับ"
ผมผายมือให้คุณป้ากับคุรลุงเข้ามาในห้อง
"แล้วนี้กลับมาเมื่อไหร่ทำไมถึงมาอยู่กับไคล่ะเซฮุน"
คุณลุงเดินมาถามผม
"ผมกลับมาไม่นานนี้เองครับเลยอยากมาพักกับไคก่อนกลับบ้านอาครับ"
"ออ"
คุณลุงพยักหน้าช้าๆ
"เอ้อนี้เซฮุนตาไคไปไหนล่ะนั้น"
คุณป้าถามขึ้นแล้วมองหันหันขวามองหาไอ้ไค
"อยู่ในห้องหนะครับมันยังไม่ตื่นแต่ไปปลุกได้เลย"
ผมชี้ไปที่ห้องของไอ้ไคระหว่างที่คุณป้าเปิดประตูเข้าไปผมก็พึ่งนึกขึ้นได้ว่า......แทมินอยู่ในห้องกับไค!!
"คุณป้าเดี๋ยวครับ...!!"
ผมกำลังวิ่งไปห้ามคุณป้ากับคุณลุงแต่ก็...
"เห้ยไค!!"
เสีบงคุณลุงอุทานออกมา
"กริ๊ดดดไคนี้ลูกไปถึงขั้นนั้นกันแล้วเหรอ!?"
ตามมาด้วยเสียงคุณป้าโอ๊ยไม่ทันซะแล้วชิบหายแล้วววว
-จบการบบรรยายของเซฮุน-
"กริ๊ดดดไคนี้ลูกไปถึงขั้นนั้นกันแล้วเหรอ!?"
"อืม~~"
ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะเสียงผู้หญิงวัยกลางคนหนึ่งทำไมรู้สึกว่าตัวผมเย็นๆจัง-*-?พอผมลืมตาดูบนร่างกายผมเท่านั้น
เห้ยทำไมร่างกายผมไม่มีเสื้อผ้าอ่ะผมหันไปมองเห็นไอ้ไคก็เปลือยเหมืออนกัน
เดี๋ยวน่ะแสดงว่าเมื่อคืนผมกับมันก็....
"อ๊ากกกกกกกกกก!!!!!!!!!ไอ้เหี้ยไค!!!มึงตายมึงทำอย่างนี้กับกูได้ไง!!!"
ผมลุกขึ้นอาละวาดพร้อมกับรีบใส่กางเกงไม่ให้คุรป้าเห็นลูกชายผม-.,-
"คุณฉันเห้อออ..."
"ที่รัก/คุณป้า!!!"
อยู่ๆคุณป้าก็เป็นลมล้มพับไปโดยมีคุณลุงรับและอุทานพร้อมผมกับเซฮุน
"ไอ้ไคมึงตื่นมาเดี๋ยวนี้เลยน่ะ"
"อืมมมอะไรจ้ะเมียจ๋า"
มันตื่นขึ้นมาแล้วมองผมอย่างสุขใจมันน่าฆ่าให้ตายเดี๋ยวนี้แหละผมใช้ตี-นย้ำว่าตี-น!!!เหยียบยอดอกไอ้ไคแรงๆ
"อั่ก!!เมียทำผัวทำไมมมม"
ไคมองผมด้วยสายตาที่งุนงง
"มึงทำกูเสียประตูหลังให้มึง!!"
มันนิ่งและทำหน้าตกใจขึ้นทันที
"เดี๋ยวๆแทมินมันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะ
ไคพยายามจะอธิบายให้ผมฟัง
"ถ้ามันไม่ใช่แล้วนี้มันหมายความว่ายังไงห๊ะ"
ผมตะคอกถามไค
"เห้ยมันไม่ใช่อย่างนั้นจริงๆน่ะแทมิน"
ไคพยายามเข้ามาใกล้ๆผมระหว่างที่ผมกำลังหนีแต่สุดท้ายมือของไคไวกว่าตัวผมผมเลยโดนกระชากลงไปนอนกอด
"นี้ปล่อยน่ะ!"
ผมดิ้นสุดแรงเพื่อให้ไคปล่อยผมแต่ก็ไม่เป็นผล
"นี้หัดฟังซะบ้างสิ"
"ไม่แล้วก็ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยน่ะ!"
"ได้ไม่ฟังใช่มั้ยห๊ะ"
อยู่ๆไคก็หอมแก้มผม
"เห้ยปล่อยน่ะปล่อยยย"
"ไม่จนกว่านายจะฟังฉัน"
"ไม่โว้ยยย"
"กริ๊ดดดดดด"
นั้นเสียงคุณป้านิ!
"คุณป้า/คุณแม่"
ผมกับไครีบวิ่งไปหาคุณป้าที่กำลังกระโดร่าเริงอย่างมีความสุขพร้อมกับคอลวีดีโอกับม๊าผม=[]=
"ดูสิฉันละดีใจมากเลยยยอ่ะหล่อน"
คุณป้าทำท่าทางกระดี้กระด้าข้างคุณลุงที่ยิ้มจนแก้มบานพร้อมกับเซฮุนที่ทำหน้าช็อกสุดขีด
-ฉันก็ดีใจย่ะว่าแต่เราจัดงานแต่งตอนแทมินจบม.6กันดีมั้ย?-
ห๊ะอะไรน่ะ!จบม.6งั้นเหรอ
"อุ๊ยตายก็ดีเหมือนกันน่ะตาไคคิดว่าดีมั้ยล่ะ"
"สำหรับคนที่ไม่เคยฟังอะไรผมผมว่าดีครับเลื่อนเร็วๆเลยน่ะครับ"
อีไคยิ้มจนตาปิดแล้วเนียนเอามือมาโอบไหล่ผมผมเลยฟาดไปที่มือมันเพื่อใหเอาลง
"แต่ม๊ามันไม่เร็วไปเหรอ"
ผมรีบประท้วงทันที
-ไม่มีคำว่าเร็วไปสำหรับม๊าหรอกจ้ะแทมินลูกม๊า-
"แต่!"
-ไม่มีแต่จ้ะนี้หล่อนเรามาคุยเรื่องคอนเซ็ปงานแต่งงานของแทมินกับไคกันตอนนี้กันเลยเนอะ-
"โอเคจ้ะงั้นแม่กับพ่อกลับก่อนน่ะไคบายยย"
ปัง
คุณลุงกับคุณป้าเดินออกนอกประตูไปผมหันไปมองไอ้ไคด้วยสีหน้าที่เครียดและโกธรและเครียดอ๊ากกก
"ทำไมมึงไปบอกคุณป้าแบบนั้นห๊ะ"
"เอ้าก็นายคิดว่าเรามีอะไรกันแล้วไม่ใช่เหรอฉันก็ต้องรับผิดชอบดิเลื่อนไวๆเลยเป็นไงล่ะเมียจ๋า"
เมียพ่อง!
"งั้นถ้ามันไม่อะไรเกิดขึ้นจริงๆไหนอธิบายมาสิ-*-"
ผมยืนกอดอกมองไค
"ก็เมื่อคืนมีเด็กบ้าที่ไหนไม่รู้ไปกินเบียร์กับไก่ทอดที่ตลาดเมียงดงขนาดคอไม่แข็งยังหน้าด้านกินนนแถมจะถอดเสื้อโชว์ทุกคน
ในร้านด้วยมีคนมองจะจับมึงไปทำเมียเยอะแยะเลยพอกลับมาก็มีคนหล่อหน้าตาดีเช็ดตัวให้เปลี่ยนชุดให้นายก็บอกว่าร้อนน
ถอดเสื้อผ้าตัวเองหมดเลยแล้วหลับปุ๋ยส่วนฉันหนะเหรอก็ร้อนเบยนอนถอดเสื้อผ้าเป็นเพื่อนนายไง^^"
ห๊ะมันไม่จริงหรอกผมไม่ทำตัวแบบนั้นตอนเมาแน่ๆ.......รึเปล่า
"แน่ใจน่ะว่าเรื่องที่นายจะเป็นเรื่องจริง"
"เอ้าแน่ใจสิลูกผู้ชายจะไม่โกหก"
อีไคยกมือขึ้นพร้อมชู3นิ้วให้ดู
"เออก็แล้วไป"
~ทวิงเกิ้ล ทวิงเกิ้ล ลิตเตินสตาร์~(?)
ผมรีบคว้าโทรศัพท์มารับทันทีพอดีอายเสียงเรียกเข้าง่ะ
"นั้นเสียงเรียกเข้าแทมินเหรอเด็กชิบหายเลย5555"
ไอ้ไคขำทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกเข้าผม
"กูว่าน่ารักดีน่ะ"
เซฮุนยิ้มตาเยิ้มมาให้ผม
"ฮัลโหล"
-ย๊าอีแทมินมึงกับดีโอหายไปไหนทำไมกูมาอยู่กับไอ้หูกางชานยอลวะ-
อือหืมมมเสียงแบคดังออกมาทำเอาข้างหนึ่งของผมเกือบดับ
-ใครหูกางเหรอจ้ะเมีย-
-เมียพ่องไปไกลๆกูมึงตอบมาเลยน่ะแทมินทำไมกูมาอยู่กับหูกางห๊ะ!-
ผมได้ยินสายฝั่งนั้นมีเสียงชานยอลแว่วๆออกมา
"กูจะไปรู้มึงมั้ยว่ามึงไปอยู่กับพี่ชานยอลได้ไง"
"แหม่ชานยอลเรียกพี่ทำไมไม่เรียกกูว่าพี่บ้างวะ"
ไคพึมพำพึมพำอยู่คนเดียว
"กูสองมาตราฐาน"
ผมตอบกลับไปให้มัได้ยิน
"แบคกูว่าที่มึงอยู่กับชานยอลได้เพราะพวกอีไคตามเราไปหนะสิ"
-ห๊ะจริงเหรอแทมินโอ๊ยมิน่าล่ะตื่นมาไม่รู้อยู่บ้านใครกูโคตรตกใจเลยมึง-
"เออกูก็ตกใจที่ตื่นมาไม่เจอพวกมึงนั้นแหละสงสัยจังดีโอไปอยู่กับใคร"
"ดีโออยู่กับจงฮยอน"
ผมหันขวับทันที
"ห๊ะดีโออยู่กับจงฮยอน"
-จริงเหรอพี่ไค-
"อืมจริง"
ไคบอกกับแบคฮยอน
-งั้นมีอะไรก็คุยทางไลน์ดีกว่าน่ะแทมินบายย-
"อืมบาย"
"งั้นแทมินกับอีตาคอมึนมากินข้าวต้มที่ฉันทำได้ล่ะ"
เซฮุเรียกผมกับไปกินข้าวต้มเห้อจบม.6เหรอปีหน้าอะดิโฮียไม่อยากแต่งโว้ยยย
ความคิดเห็น