คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่9
"^__^"เซฮุน
"^^;;"ผม
"-*-"จงอิน
คือ...เซฮุนเขาามองหน้าผมจนจะครบชั่วโมงแล้วน่ะ-0-
"เอ่อ...คุณเซฮุนครับมีอะไรติดหน้าผมเหรอครับ"
"ก็ความน่ารักของแทมินไงล่ะครับติดอยู่บนหน้า"
"-///////-"
"ไอ้ฮุน!!"
หน้งแดงสิครับพี่น้องคนหล่อชมน่ารัก
"อะไรวะไอ้ไค"
"เลิกหยอดมุขอ่อยให้กับแทมินได้แล้วสัส"
"แล้วไงวะคนน่ารักแบบนี้กูอยากลองจีบหวะ"
"ไหนมึงบอกจะไม่ยุ่งเมียกู-*-"
"เขายังไม่ใช่เมียมึงสักหน่อย"
ใช่เลยยยยกูไม่เคยบอกเป็นเมียมึงไอ้ดำ
"ไอ้ฮุนมึงเคยตายมั้ยห๊ะ"
"เคยดิถ้าไม่เคยตายจะมาเกิดใหม่ได้ไงวะถามไรแปลกๆ"
ผัวะ!
"เหี้ยไคกูเจ็บบบบบ"
จงอินถีบเซฮุนตกจากโซฟาอย่างรุนแรง
ผมได้แต่นั่งทำหน้าเฉยๆเพราะมันน่าเบื่ออ่ะ
"กวนตีน"
คิดถถึงไอ้แบคดีโอกับพี่คีย์จังฮือๆ
"อ๊ะนี้ชุดนายน่ะแทมินของนายมาถึงพรุ่งนี้"
ผมรับชุดจงอินมาอย่างไม่เต็มใจผมจึงเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่ออาบน้ำ
15นาทีผ่านไป
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นว่า2คนนั้นไม่ได้นั่งอยู่ตรงโซฟาแล้ว
ตุบ!!
หืมเสียงอะไรหนะผมเดินตรงดิ่งไปหน้าห้องหนึ่งแล้วผมก็เปิดประตูนั้นเข้าไป
พบกับ...
"เห้่ย/เห้ย!!"
อีดำกำลังคร่อมเซฮุน!!!!
"ทะแทมินมันไม่ใช่อย่างงั้นน่ะ"
จงอินห้ามให้ผมหยุดคิดอย่างนั้นจงอินกำลังลุกจากตัวเซฮุนมาหาผมแต่กลับถูกเซฮุนกอดคอให้ลงมานอนต่อ
"ที่รักทำไมเราไม่ทำแบบคืนนั้นของปีที่แล้วล่ะตอนที่มึงเมาแล้วเริ่ม..ไม่กล้าพูดตรงนี้อ่ะมึงแทมินอยู่อ่ะ"
เซฮุนหันมามองผมก่อนจะกลับไปมองจงอินด้วยสายตาที่กวนประสาท
"งั้นเราออกไปก่อนก็ได้เชิญทำตามสบายยไม่กวนแล้ว"
ผมรีบก้าวออกจากห้องของเซฮุนทันที
"เดี๋ยวแทมินอ๊ากกกไอ้ฮุนปล่อยกู!!"
ผมตรงไปอีกห้องน่าจะเป็นห้องนอนของจงอินเพราะรูปมันเต็มห้องเลยย=_=
แอด
ผมหันหลังไปมองเห็นจงอินยืนตรงประตู
"ทำไอ้นั้นกันเสร็จแล้วเหรอ"
ผมหันไปถามพรร้อมกับยิ้มอย่างกวนประสาท
"เหอะนี้นายเชื่อที่มันพูดจริงเหรอแทมิน"
"เปล่าแต่ฉันเชื่อในสิ่งที่ฉันเห็นก็เท่านั้นแหละ"
ผมรีบกะโดดลงเตียงแล้วรีบห่มผ้านอนทันที
"หึ"
ผมหลับตาปี๋เพื่อข่มตาหลับผมรู้สึกถึงเตียงที่มันยุบลงไป
หมับ
ผมยังคงหลับตาปี๋ตอนที่จงอินกอดผม
"หลับแล้วเหรอ"
จงอินพูดขณะที่ลมหายใจรดต้นคอผมโอ๊ยขนลุก!
จุ้บ
!!
"ไอ้ดำทำบ้าอะไรวะ"
ผมลืมตาโพล่งทันทีที่รู้สึกอะไรนุ่มๆกดลงมาที่แก้มของผม
"หอมแก้มไงถามอะไรแปลกๆ"
หน็อยยยดูมันทำหน้ากวนประสาทใส่ผมสิ
"จูบแรกก็ขโมยยังจะขโมยจุ้บที่ก้มของฉันอีกเรอะ"
ผมยืนชี้หน้าพูดกับจงอิน
"เด็กน้อยจริงๆเลยน่ะนายเนี่ย"
จงอินหันหลังเดินหนีผมไปที่ห้องน้ำทันที
"ย๊าคิมจงอินกลับมาน่ะคิมจงอิน!!"
เห้อนี้ชะตาชีวิตของผมเล่นตลกอะไรกันเนี่ยทำไมผมถึงต้องมาเจอคนแบบนี้
กันน่ะผมนอนลงที่เดิมด้วยความโมโหและนอนหลับไปในที่สุด
-วันต่อมา-
ผมนอนพลิกตัวอย่างอึดอัดเหมือนมีอะไรมาทับอยู่ไม่วายผมยังเอามือหาหมอนข้าง
หมับ
"งืมม"
ผมครางเสียงนิดหน่อยด้วยความพอใจหมอนข้างนี้อุ่นจังเลยแหะมันจะดีกว่านี้ถ้าไม่มีอะไรมาทับผมด้วย
"อืมมมน่ารำคาญญ"
ผมพูดด้วยเสียงยานๆก่อนที่ผมปัดสิ่งที่ทำให้อึดอัดออกก่อนที่จะกอดหมอนข้างอุ่นๆนี้ต่อ
"ติดใจความอบอุ่นจากร่างกายฉันรึไงลีแทมิน"
"อืม...."
ดะเดี๋ยวน่ะหมอนข้างพูดได้งั้นเหรอ?!
ผมรีบลืมตาขึ้นทันทีมองตาโตพบว่าไอ้ที่ผมนอนกอดอยู่ไม่ใช่หมอนข้างแต่เป็นคิมจงอิน!!!
"เห้ย"
ผมรีบปล่อยมือจากอ้อมกอดนั้นทีแต่จงอินรั้งผมไว้ด้วยการกอดผมไว้ในอ้อมกอดนั้นเหมือนเดิม
"ปล่อยน่ะไอ้ดำ!!"
ผมดิ้นแรงๆเพ่อมห้หลดจากแขนปลาหมึกของมัน
"เมื่อกี้ยังกอดฉันอยู่เลยแทมินทำไมถึงไม่กอดต่อแล้วล่ะหืม?"
"ฉันนึกว่าหมอนข้างปล่อยน่ะ!"
"จุ๊บปากกูก่อนเป็นมอนิ่งคิส"
มันยื่นหน้ามาใกล้ๆผม
"ได้เลยคิมจงอิน"
ผมยื่นหน้าไปก่อนที่จะจุ๊บปากมันและ....
งั่ม
กัดปากจงอินอย่างแรง
"โอ๊ยลีแทมินนี้นายเล่นอะไรเนี่ยห๊ะซิ๊ดดดด"
ผมแสยะยิ้มให้
"ก็อยากได้มอนิ่งคิสไม่ใช่เหรอก็แถมด้วยการกัดปากนายด้วยไงจะได้ไม่กล้าขอมอนิ่งคิสจากฉันอีกแบร่"
ผมแล่บลิ้นใส่แล้วรีบวิ่งออกจากห้องทันที
"แทิมน!ซิ๊ดดดเห้ยเลือดอ๊ากกกแทมินฉันจะฆ่านายยย"
ผมออกจากห้องเจอกับเซฮุนที่กำลังจัดโต๊ะอยู่
"เซฮุนนายทำอะไรอยู่เหรอ"
ผมเดินไปเกาะแขนของเซฮุน
"ออผมทำไข่ดาวกับไส้กรอกครับ"
เซฮุนหันมาตอบและยิ้มให้ผม
"เซฮุนฉันสงสัยอ่าทำไมไขดาวอันนี้เป็นรูปหัวใจอันเดียวอ่าแล้วนายทำได้ยังไงสุดยอดเลย"
"อันนี้ผมทำใหเพี่แค่คนเดียวเลยครับส่วนทำได้ยังไงมันเป็นความลับครับปะๆไปนั่งเลยครับแทมิน"
เซฮุนจูงมือผมห้ไปนั่งที่โต๊ะกินที่มีไข่ดาวรูปหัวใจอยู่ตรงหน้าผม
ปัง!!!
"ย๊า!!ลีแทมินนี้นายทำปากอันเซ็กซี่ของฉันเป็นแผลน่ะรู้มั้ย"
"เดี๋ยวนี้นายมโนมากเกินไปลล่ะน่ะคิมจงอิน"
"เหอะ"
จงอินเดินมานั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามผมก่อนจะมองไปที่จานของเขามอสลับกับของผม
"เห้ยไอ้ฮุนทำไมจานแทมินเป็นรูปหัวใจวะ"
จงอินถามก่อนจะถลึงตาใส่เซฮุน
"ก็กูให้หัวใจกูให้น้องเขากินไงล่ะ"
-//////-โอ๊ยเขิลลล
"สัสไปทำมาใหม่เเลยไอ็ฮุน"
"ไม่ฉันจะกินอันนี้นายมายุ่งไรเรื่องของฉันล่ะ"
"เออตามใจ"
จงอินนั่งลงกับที่ก่อนที่จะกินไข่ดาวต่อ
ผมหันไปมองเซฮุนเห็นเขายิ้มขำๆให้จงอินกับผม
ความคิดเห็น