ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Step : 4
Sex with blood
ด้านได้อายอด
............... 10.00 น. ................
" นักศึกษาทุกคนคงจะ ทราบข่าวแล้วนะคะว่าจะมีนักศึกษาไหม่มาเพิ่มอีกสองคน แต่อาจารย์ คงลืมบอกไปว่า นักศึกษาไหม่ทั้งสองคน คือน้องชาย ของคุณลู่หานที่พึ่งกลับมาจากแคนนาดา ลุกออกมาแนะนำตัวหน่อยนะคะ "
นักศึกษาในห้องต่างหันซ้ายหันขาวเพื่อที่จะดูน้องชายของคุณลู่หาน ที่เป็นประธานบริหาร อสังหาริมทรัพย์ รายใหญ่ในเกาหลีเรื่องความรวยไม่ต้องพูดถึง เพราะคุณลู่หานถูกจัดอยู่ใน ระดับที่ว่ารวยติด top5 ในประเทศ มีเงินหมุนอยู่ในธนาคารไม่ต่ำกว่าหมื่นล้าน
ส่วนอี้ชิงก็ได้แต่นั่งยิ้มเย้ย ให้เพื่อนๆนักศึกษาด้วยกันเพราะอะไรนะหรอ เพราะคุณลู่หานของทุกคนก็เคยร่วมเตียงกับเค้ามาแล้วนะสิ ก่อนเลย์จะมองตรงไปที่ดีโอที่นั่งเหลือบกันแค่นิดเดี่ยว ดีโอเองก็มองกลับไปเหมือนกันและก็ไม่ได้มีท่าทีกลัวเกรงเค้าเหมือนเมื่อก่อนด้วย ก่อนเลย์จะต้องตกใจเมื่อเห็นผู้ชายที่มาพร้อมกับดีโอเมื่อเดินออกไปหน้าชั้น
" สวัสดีครับผมชื่อ โฮ เซฮุน "
" ดีครับ ผมชื่อ ปาร์ค ชานยอล พวกเราทั้งสองคนเป็น น้องชายของพี่ลู่หานครับ "
ทั้งสองคนพูดก่อนจะส่งยิ้มไปให้เพื่อนนักศึกษาร่วมชั้น แต่ดูเหมือนจะยิ้มให้ดีโอนานกว่าทุกคน
" เอาละคะนักศึกษา ในเมื่อรู้จักเพื่อนไหม่กันแล้วอาจารย์ก็ยกคลาสนี้ให้เลยแล้วกันนะคะ พอดีมีประชุมกับอธิการบดี เอาเวลาว่างคลาสนี้ไปคิดโปรเจคที่สั่งด้วยนะคะทุกคน ท่าไม่อะไรแล้วอาจารย์ขอตัวนะคะ "
พออาจารย์ประจำคลาสออกไปทุกคนก็ต่างกลุ่มคุยกัน ส่วนเซฮุนกับชานยอล ก็เดินกลับเข้าไปนั่งประจำที่ข้างๆกับดีโอ
ส่วนซูโฮกับเลย์และเพื่อนในกลุ่มก็จำกลุ่มคุยกันตามปกติ ก่อนไคจะเปิดประตูเข้ามานั่งข้างๆซูโฮ เพราะวันนี้ไคไม่มีเรียนอยู่แบ้วแต่ซูโฮขอให้ใหม่นั่งรอ
และถึงแม้ไคจะนั่งข้างซูโฮแต่สายตาก็ยังเบนไปทางดีโอที่ยังคุยกับเซฮุนและชานยอล
อย่างสนุกสนาน เลย์ที่นั่งมองอยู่นึกหมั่นใสขึ้นมา ปนกับความสงสัย คยองซูจนจะตายทำไมถึงไปรู้จักกับเซฮุนกับชานยอลได้ยังไงทำไมถึงไม่เป็นฉัน
คิดได้แบบนั้นก็สะกิดที่ไหล่ของซูโฮแล้วเดินตรงไปที่สามคนนั้น
" ไฮ ดีนะฉันชื่อเลย์ สว่นนีี้เซฮุนเพื่อนสนิทฉันเอง "
เลย์แนะนำตัวเองและซูโฮกับเซฮุนและชานยอล
" เอ๋ พวกนายสองคนสีตา เหมือนกับดีโอเลย แล้วก็เหมือนคุณลู่หานด้วย "
ซูโฮถามออกไปเมื่อพึ่งจะสังเกตุเห็นสีตาของทั้งสามคนที่สีเหมือนกับของคุณลู่หาน
" ก็เราสองคนเป็นน้องชายของพี่ลู่ ส่วนดีโอก็เป็นสมาชิกไหม่ของครอบครัวเราจริงไหม "
ชานยอลตอบกลับไป ทำให้ทั้งเลย์และซูโฮนิ่งไปก่อนเลย์จะตอบกลับไปอีกครั่ง
" นี้ดีโอนายไปสมัครเป็น ขี้ข้า บ้านคุณลู่หานหรอ "
เซฮุนทำท่าจะลุกขึ้นไปหาเรื่องเมื่อฟังเลย์พูดจบ แต่ดีโอก็คว้าข้อมือเซฮุนไว้ซะก่อน แล้วหันไปยิ้มให้เลย์
" ใช้ได้สองวันแล้วละ "
" ดีโอ "
ทั้งเซฮุนและชานยอลพูดออกมาพร้อมกัน แล้วส่งสายตาดุไปให้ดีโอ
" จริงหรอขนาดฉันเป็นคนที่ไกล้ชิดคุณลู่หานฉันยังไม่รู้เลย "
" ไกล้ชิดอะไรของนาย " เซฮุนถามออกไป
" อันนี้ต้องไปถามพี่ชายนายเองนะ ว่าเราถึงขั้นไหนกันแล้ว แล้วท่าเมื่อไรพวกนายสองคนเบื่อที่จะคบกับ คนใช้อย่างดีโอแล้วมาหาฉันได้นะกลุ่มฉันมีที่ว่างเสมอ "
พลัก
เสียงเปิดประตูเรียกนักศึกษาทั้งห้องให้หันไปสนใจ ก็จะไม่ให้สนใจได้ไงละ ก็คนที่เปิดเข้ามาคือ คุณลู่หาน เลย์เองที่เห็นว่าเป็นใครก็ส่งสายตา หยาดเยิมไปให้
" คุณลู่หานต้องมาหาแกแน่เลยเลย์ " ซูโฮสะกิดบอกเลย์
" หึเดี๋ยวก็รู้ว่ามาหาใครกันแน่ "
เซฮุนพูดออกมาเบาๆเมื่อเห็นว่าพี่ชายของตนกำลังเดินมาทางนี้ ดีโอเองก็ลุกขึ้นมายื่นข้างๆกับเลย์ โดยมีสายตาไม่พอใจของเลย์หันมามอง แต่ดีโอก็ยังคงทำสายตาใสชื่อส่งไปให้
" ว่าไงครับตัวเล็ก คิดถึงจัง "
" ลู่หาน "
ดีโอขานรับคนที่เดินเข้ามารวบตัว ของเค้าไปกอดพร้อมกับหอมแก้วฟอดใหญ่ ทำเอาเลย์และซูโฮหน้าเสียไปตามๆกัน แต่สีหน้าของไคที่จ้องมองไปที่ ดีโอและลู่หานกลับดูไม่พอใจซะมากกว่า
" ลู่หานต้องไปประชุมไม่ใช้หรอ ไปได้แล้วเดี๋ยวคนอื่นรอ "
คยองซูพูดพร้อมกับขืนตัวออกเล็กน้อย แต่มือทั้งสองก็ค่อยๆสอดเข้าไปลูบสะโพกหนาของลู่หานตรงขอบเข็มขัด
" ใช้ต้องประชุมต่อ แต่ต้องแวะเอาของมาให้คนเเถวนี้ก่อน "
ลู่หานพูดก่อนจะล้วงเอาการ์ดสีดำออกมาจากกระเป๋าสูทด้านในออกมาชูตรงหน้าคยองซู
ทุกคนในห้องต่างอึ่งไปตามๆกันเพราะบัตรเครดิตที่ลู่หานถืออยู่มันคือแบล็คการ์ดและที่ต้องตกใจไปกว่านั้นคือลู่หานสอดบัตรใบนั้นเข้าที่กระเป๋ากางเกงด้านหลังของคยองซู ทำเอาเลย์ที่ยืนอยู่ข้างมีอาการไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดจนต้องเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเองตามเดิม
ส่วนคยองซูพอเห็นว่าเป็นบัตรเครดิตของตัวเองที่ลู่หานเอ่มาให้ก็ส่งยิ้มแห้งๆกลับไปแล้วซุกใบหน้าลงที่คอของลู่หานแล้วกดจูบเบาตรงหลังคอ
" คยองลืมหยิบมาอะคว้าอะไรได้ก็ออกมาเลยนิ ขอบคุณนะฮะที่เอามาให้ "
" ขอรางวัลหน่อยสิ "
ลู่หานพูดแล้วยิ้มเจ้าเลห์ส่งมาให้คยองซู แล้วกดริมฝีปากของตัวเองลงกับริมฝีปากของคยองซู แล้วดูดดุนแต่ยังไม่ทันจะสอดลิ้นก็ถูก น้องชายสุดที่รักดึงแยกชะก่อน
" ที่นี้ห้องเรียนนะครับพี่ชาย ทำอะไรเกรงใจกันนิดนึง " เป็นเซฮุนที่เดินมาดึงตัวคยองซูออกจากลูห่าน
" จริงสิวันนี้กลับบ้านไปคยองมีเรื่องจะเคลียกับลู่หานด้วย "
" แย่แล้ววันนี้พี่ชายเละแน่เลย จริงไหมเซฮุน "
" ฉันก็ว่าอยู่ เละแน่ "
" นี้เรื่องอะไรกันเนี่ย บอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ "
ลู่หานถามออกไปอย่างเอาเรื่อง เละ มาเละอะไรกับเค้า งง นะเนี่ย
" ไม่บอกหรอกเอาไว้คุยกันคืนนี้นะครับที่รัก "
เป็นคยองซูที่เดินเข้าไปกอดแล้วกดจูบที่ต้นคอของลู่หานอีกครั้ง แล้วถอยออกมา
" ไปได้แล้วฮะเดี๋ยวอธิการบดีรอ บาย~ "
คยองซูบอกแล้วเดินไปส่งลู่หานที่ประตู แล้วเดินกลับเข้ามาในห้องถามกลายสายตาของเพื่อนร่วมชั้น แต่ใช้ว่าคยองซูจะแคร์ ไม่แคร์หรอก คยองซูเดินตรงเข้าไปหาเลย์ที่นั่งอยู่แล้วสะกิดไหล่เบาๆให้เลย์หันมา
" ที่ฉันบอกว่าเป็นขี้ข้าให้ลู่หานนะ ไม่ใช้คนไช้หรือว่าอะไรหรอก เพราะฉันนะเป็นขี้ข้าเฉพาะบนเตียงเท่านั้นละ :) "
ก็แค่ยิ้มมุมปาก
" ว่าไงครับตัวเล็ก คิดถึงจัง "
" ลู่หาน "
ดีโอขานรับคนที่เดินเข้ามารวบตัว ของเค้าไปกอดพร้อมกับหอมแก้วฟอดใหญ่ ทำเอาเลย์และซูโฮหน้าเสียไปตามๆกัน แต่สีหน้าของไคที่จ้องมองไปที่ ดีโอและลู่หานกลับดูไม่พอใจซะมากกว่า
" ลู่หานต้องไปประชุมไม่ใช้หรอ ไปได้แล้วเดี๋ยวคนอื่นรอ "
คยองซูพูดพร้อมกับขืนตัวออกเล็กน้อย แต่มือทั้งสองก็ค่อยๆสอดเข้าไปลูบสะโพกหนาของลู่หานตรงขอบเข็มขัด
" ใช้ต้องประชุมต่อ แต่ต้องแวะเอาของมาให้คนเเถวนี้ก่อน "
ลู่หานพูดก่อนจะล้วงเอาการ์ดสีดำออกมาจากกระเป๋าสูทด้านในออกมาชูตรงหน้าคยองซู
ทุกคนในห้องต่างอึ่งไปตามๆกันเพราะบัตรเครดิตที่ลู่หานถืออยู่มันคือแบล็คการ์ดและที่ต้องตกใจไปกว่านั้นคือลู่หานสอดบัตรใบนั้นเข้าที่กระเป๋ากางเกงด้านหลังของคยองซู ทำเอาเลย์ที่ยืนอยู่ข้างมีอาการไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดจนต้องเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเองตามเดิม
ส่วนคยองซูพอเห็นว่าเป็นบัตรเครดิตของตัวเองที่ลู่หานเอ่มาให้ก็ส่งยิ้มแห้งๆกลับไปแล้วซุกใบหน้าลงที่คอของลู่หานแล้วกดจูบเบาตรงหลังคอ
" คยองลืมหยิบมาอะคว้าอะไรได้ก็ออกมาเลยนิ ขอบคุณนะฮะที่เอามาให้ "
" ขอรางวัลหน่อยสิ "
ลู่หานพูดแล้วยิ้มเจ้าเลห์ส่งมาให้คยองซู แล้วกดริมฝีปากของตัวเองลงกับริมฝีปากของคยองซู แล้วดูดดุนแต่ยังไม่ทันจะสอดลิ้นก็ถูก น้องชายสุดที่รักดึงแยกชะก่อน
" ที่นี้ห้องเรียนนะครับพี่ชาย ทำอะไรเกรงใจกันนิดนึง " เป็นเซฮุนที่เดินมาดึงตัวคยองซูออกจากลูห่าน
" จริงสิวันนี้กลับบ้านไปคยองมีเรื่องจะเคลียกับลู่หานด้วย "
" แย่แล้ววันนี้พี่ชายเละแน่เลย จริงไหมเซฮุน "
" ฉันก็ว่าอยู่ เละแน่ "
" นี้เรื่องอะไรกันเนี่ย บอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ "
ลู่หานถามออกไปอย่างเอาเรื่อง เละ มาเละอะไรกับเค้า งง นะเนี่ย
" ไม่บอกหรอกเอาไว้คุยกันคืนนี้นะครับที่รัก "
เป็นคยองซูที่เดินเข้าไปกอดแล้วกดจูบที่ต้นคอของลู่หานอีกครั้ง แล้วถอยออกมา
" ไปได้แล้วฮะเดี๋ยวอธิการบดีรอ บาย~ "
คยองซูบอกแล้วเดินไปส่งลู่หานที่ประตู แล้วเดินกลับเข้ามาในห้องถามกลายสายตาของเพื่อนร่วมชั้น แต่ใช้ว่าคยองซูจะแคร์ ไม่แคร์หรอก คยองซูเดินตรงเข้าไปหาเลย์ที่นั่งอยู่แล้วสะกิดไหล่เบาๆให้เลย์หันมา
" ที่ฉันบอกว่าเป็นขี้ข้าให้ลู่หานนะ ไม่ใช้คนไช้หรือว่าอะไรหรอก เพราะฉันนะเป็นขี้ข้าเฉพาะบนเตียงเท่านั้นละ :) "
ก็แค่ยิ้มมุมปาก
#มาแล้วๆๆๆ100%
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น