ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Step : 1
By noey
Sex with blood
จุดเริ่มต้น
.......18.45 น.......
" ดีโอเราเลิกกันเถอะ "
" ทะ. ทำ ไมละไค ฉันทำอะไรให้นายโกรธหรอ "
ดีโอเอ่ยถามคนที่นั่งอยู่ที่ม้านั้งฝั่งตรงข้ามกับตัวเอง
" ไม่หรอกดีโอนายไม่ผิดหรอก มันผิดที่ฉันเอง ฉันว่าเราหยุดไว้แค่นี้เถอะ ขอบคุณนะที่ยอมเสียเวลากับฉันมาตั้ง 1 ปีเต็ม "
คยองซูมอง คิมจงอิน แฟนของตัวเองที่พึ่งจะบอกเลิกเค้าไปเมื่อกี้ เดินออกไปพร้อมกับ
โอบเอวซูโฮ เพื่อนร่วมคณะของเค้าเอง ส่วนซูโอเองก็หันกลับไปมองคยองซู พร้อมกับยิ้มเย้ยมาให้กับคยองซู ที่นั่งน้ำตาคลออยู่
" มินซอกนายได้ยินเสียงอะไรไหมอะ "
" เสียงอะไรหรอเลย์ ฉันฟังไม่ค่ยถนัดเลย "
" ก็เสียงคนตกกระป๋องเเถวนี้นะสิ คนอะไร ทั้ง จน ทั้งกำพร้า อี๋ ไม่มีอะไรดีสักอย่าง คงคิดมั้งว่า ไคนะจะเอาคนไม่มีหัวนอนปลายเท้า แถมยัง ไม่มีอะไรคู่ควร มาเป็นแฟนดีแล้วละที่ไคขอเลิก มาเอาซูโฮเพื่อนของเราที่มีทุกอย่างทัดเทียม แกว่าจริงไหมมินซอก "
" พูดอีกก็ถูกอีก "
มินซอกกับอี้ชิงพูดเสร็จทั้งสองคนก็มองหน้ากัน แล้วหันกลับไปมองคยองซูที่ มองมาที่พวกเค้าทั้งสองคนทั้งน้ำตา ก่อนทั้งคู่จะเดินออกไปพร้อมกับเสียงหัวเราะของคนทั้งคู่ที่
ปล่อยให้คยองซูนั่งปล่อยให้น้ำตาไหล่ลงมาเร่ยๆ ใช้แฟนของเค้าเป็นถึงคนดังคณะบริหาร รูปหล่อ พ่อรวย และในอนาคต ก็จะได้ครองตำแหน่งประธานบริหารห้างสรรพสินค้าชื่อดัง กว่า 10 แห่งในเกาหลี แล้วตัวเค้าละมีอะไร เงินก็ไม่มี ถึงมีก็ต้องเอามาจ่ายค่านู่นนี้นั้น ร่วมไปถึงค่าเทอมแสนแพงนี้อีก
พ่อแม่ก็ไม่มีต้องดิ้นรนทำทุกอย่างเองด้วยตัวเองมาตลอด ตั้งแต่ออกมาจากบ้านเด็กกำพร้า คยองซูนั่งปล่อยให้น้ำไหล่ลงมาเร่ยๆ ก่อนจะเช็ดมันออก
แล้วหายใจเข้าออก ลึกๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนเพื่อไปทำงาน พารท์ไทม์ ที่บาร์แถวย่านอัพกูจอง แล้วหยิบกระเป๋าขึ้นสะพายแล้วเดินออกไปจากตรงโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครกำลังมองมาที่ตนเองตั้งแต่มานั่งรอจงอินจนถึงตอนนี้
.
.
.
.
.
.
.
" คยองซูจ้ะท่าล้างแก้วเสร็จแล้ว ฉันฝากล็อกประตูร้านด้วยแล้วกันนะจ้ะ "
" ครับมมี๊ "
คยองซูเอ่ยบอกเจ้าของร้านแล้วก้มลงไปล้างจานต่อจนเสร็จ. ก่อนจะเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หลังร้านแล้วตรวจดูความเรียบร้อยต่างๆภายในร้าน แล้วยกกระเป๋าขึ้นสะพายแล้วเดินอกไปล๊อกประตูทางเข้าแล้วสอดกุญแจร้านไว้ใต้พรม
ด้วยความที่ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วเลยไม่ค่อบมีรถเมย์ผ่านมาแถวนี้ คยองซูจึงต้องเดินเรียบถนนเลนเดี่ยวตรงตรอกข้างๆร้านเพื่อไปรอรถตรงปากซอยที่เป็นถนนใหญ่ แต่ยังเดินได้ไม่เท่าไหร่ ก็มาเจอกับวัยรุ่นกลุ่มหนี่ง แต่พอจะเดินผ่านกลับโดนผู้ชายคนหนึ่งคว้าแขนไว้ซะก่อน
" จะรีบไปไหนละครับพี่ชาย ดึกๆแบบนี้ให้พวกผมไปส่งไหมครับ "
" มะ ไม่เป็นไร......ฉัน ฉะ ฉันกลับเองได้ขอบใจนะ "
พูดไปพร้อมกับพยายามบิดข้อมือของตัวเองไปด้วยแต่พอบิดจนจะหลุด ก็โดนวัยรุ่นอีกคนเข้ามาโอบเอวของคยองซูไว้. แล้วล่วงมือเข้าไปลูบไล้หน้าท้องแบนราบของคยองซูอย่างถือวิสาสะ
" พี่อย่าพึ่งกลับเลยนะครับมาอยู่เล่นกับพวกเราทั้ง 7 คนก่อนดีกว่านะครับ อ๊าาา ทำไมพี่ชายผืวนุ่มนิมเหมือนผู้หญิงจังครับ "
" ปะ ปล่อยฉันนะ ปล่อยสิ "
" ปล่อยให้โง่สิครับ พวกผมอดอยากมานานแล้ว พี่ชายก็อย่าเล่นตัวเลยผมรู้นะว่าพี่พึ่งกลับมาจากบาร์ตรงนั้น เรื่องแบบนี้คงเคยๆสินะมาลองกับพวกผมสัก7คน คงไหวอยู่นะครับพี่ชาย "
" ฮึกกก ปะ ปล่อย ฉะ ฉันเถอะนะพวกนายต้องการเงินใช้ไหมฉันมี นะเอา เอาไปให้หมดเลย แต่ ตะ แต่อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฮึกก ฮืออ "
คยองซูร้องขอวัยรุ่นทั้ง 7 คนที่มายืน ล้อมรอบตัวเองอยู่ทั้งน้ำตา หวังแค่ว่าพวกเค้าจะใจอ่อนแล้วปล่อย ตัวเค้าไป
" เงินนะเอาแน่ครับ แต่ขอเอาอย่สงอื่นก่อนแล้วกันนะครับพี่ชาย "
" ฮึกก ไม่นะ มายยยยยย "
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
" อ๊ะๆๆ อ๊าาาาา "
วัยรุ่นคนที่ 7 คำรามออกมาด้วยความสุขหลังจากปลดปล่อยอารมใคร่สำเร็จ แล้วก้มลงมอง คนใต้ร่างที่หายใจรวยริน พร้อมกับดวงตากลมโตที่บวมซ่ำเพราะการร้อวให้อย่างหนัก
" เฮ้ยสรุปจะเอายังไง ต่อจะทิ้งไว้ทั้งอย่างนี้เลยไหม "
" ที่ไว้ให้ พ่อ มาตามรึไงเล่า "
พูดจบวัยรุ่นคนนั้นก็ลุกขึ้ไปหยิบไม้หน้าสามขึ้นมา แล้วฟาดลงไปแรงๆที่หัวของคยองซูจนเลือดอาบไหล่ย้อยลงมาที่ใบหน้าหวาน
" แค่นี้ก็หมดเรื่อง เฮ้ยไปดิวะอย่าลืมหยิบกระเป๋าไปด้วยนะเว้ย "
วัยรุ่นทั้ง 7 คนพอได้สิ่งต้องการแล้วก็ทิ้งร่างเล็กบอบบางไว้อย่างนั้น คยองซูที่เจ็บไปหมดทั้งร่าง ค่อยเอาแรงทั้งหมดที่มีดึงเสื้อเชิ้ทสีขาวของตัวที่ตอนนี้เปื้อนขี้ดิน และอะไรอีกมากมายของตัวเองมารวบไว้ที่มือข้างหนึ่ง
แล้วพยายยามใช้แรกอีกเฮือกที่มี คลานเอาร่างของตัวเองออกมาจากพุ่งไม้ข้างทาง แล้วมานอนล้มลงตรงขอบถนนพร้อมกับเลือดที่ไหล่ออกมาไม่หยุด
" ชะ ช่วย ด้วยย "
คยองซูพูดออกมาเหมือนกระชิบ ก่อนจะรู้สึกได้ว่ามีรถคันหนึ่งมาจอดอยู่ตรงตรงตัวเอง
พร้อมกับร่างของผู้ชายคนหนึ่งที่เดินลงมาแล้วย่อตัวลง ประคองร่างของคยองซูขึ้นมา
ผู้ชายคนนั้นก้มใบหน้าลงมาแล้วพูดประโยคๆ ชิดกับใบหูเล็ก
" ต่อไปนี้ ลู่หานคนนี้จะเป็นคนมอบชีวิตไหม่ให้ตัวเล็กเอง "
คยองซูเงยหน้ามองผู้ชายตรงหน้าแล้วส่งยิ้มไปให้พร้อมกับลมหายใจเฮือกสุดท้ายของตัวเองที่หมดลงในที่สุด
# อัพแล้วนะตัวเอง สั้นไปไหมเราว่าไม่สั้นนะ ^^
ปล. อ่านแล้วให้กำลังใจเราด้วยนะ :)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น