Fortuitous Love, Maybe ?

ลำดับตอนที่ #5 : First Impression :: 1

��

�

ณ ร้าน พิมดาว เบเกอรี่ .....


� � � " แนนนี่จ๋า ... วันเสาร์นี้ พี่แก้วว่าเราไปเดทกันนะ พี่จะพาไปกินชาบูที่แนนนี่ชอบไงคับ "�

แก้วกานเอาใจแฟนสาวคนใหม่อย่างเอาอกเอาใจ ในขณะที่หลี่ฉายกำลังตามหา เฉินโจวเพื่อดู

ว่าเพื่อได้ความคืบหน้าเกี่ยวกับคนที่เค้ามาตามหามากน้อยแค่ไหน สายตาก็กับไปหยุดอยู่ที่

ใบหน้าสาวห้าวที่ดูหวานกว่าทอมบอยทั่วไปที่เค้ารู้จัก ในสายตาหลี่ฉาย "ทอม" ไม่สามารถ

เทียบกับความสามารถหรือ เสน่ห์ของเค้าได้ บุคคลพวกนี้จึงไม่อยู่ในสายตาเค้าแต่ก็ไม่รู้ว่าำ

ทำไม แทนที่จะจ้องผู้หญิงน่าตาน่ารักที่นั่งอยู่ข้าง ๆๆๆ เค้ากับพอใจกับ วิธีการออดอ้อนและ

รอยยิ้มของสาวห้าวคนนี้อย่างอดมองไม่ได้ .... ความท้าทายเริ่มปรากฏ พร้อมกับลูกน้องคนสนิทเรียกชื่อเค้าเพราะเจอเฉินโจวแล้ว และทำให้เค้าต้องล่ะสายตาไปจากเธอ �



� � � � �>> " ฉันเชื่อว่า ... สักวัน ฉันจะเจอเธออีก " <<



หลี่ฉายมบอกกับตัวเองในใจพร้อมเดินตามลูกน้องคนสนิมไปอย่างอดเสียดายไม่ได้



.....................................................................................................



� � ณ บรษัท อสังหาริมทรัพยท์ ที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย /// ในห้องท่านประธาน



คุณ วิวัตน์ พ่อของพิมดาวกำลังคุยกับลูกน้องคนสนิทอย่างเคร่งเครียด เพราะดูเหมือนแผน

การณ์บางอย่างของเค้าจะไม่สำเร็จ และถ้าหากว่ามันไม่สำเร็จแน่นอนว่าเค้าจะต้องเดือดร้อน

มาก ความกังวลใจเริ่มถาโถมเข้ามาหาเค้า�




� � � " แกไปเช็คดูสิ .. ว่ามันตายรึยัง ฉันต้องการเห็นศพมัน ที่ถูกยิงตาย"



� � � " นายครับผมให้คนหาจนทั่วเเล้วแต่ยังไม่เจอศพมันเลย แต่คนของเรามั่นใจว่ามันโดนที่จุด

สำคัญ �คนของเราแจ้งเพียงว่าเห็นคราบเลือดแต่ไม่ยังไม่พบศพ ซึ่งผมกำลังให้คนกระจาย

กำลังหาอยู่ครับ "�






ตอนนี้สีหน้าของท่านประธานบริษัทใหญ่ดูกังวลมาก เค้ากำลังคิดว่าถ้าแผนครั้งนี้พลาดนั้น

หมายความว่าเค้าต้องระวังตัวทุกฝีก้าว เพราะศัตรูที่เค้าคิดกำจัดไม่ใช่คนธรรมดา มันจะต้องหา

ทางเอาคืนแน่นอนหากต้องการจะเป็นเจ้าของกิจาการอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในเซี่ยงไฮ้ก็

จะต้องกำจัดมันเพื่อความยิ่งใหญ่ของตัวเอง คิดได้ดังนั้นคุณวิวัตน์ก็แอบเจ็บเล็กๆตรงหัวใจ

พร้อมเอามือกุมจนลูกน้องคนสนิทเป็นห่วงอาการป่วยของเจ้านาย�





...............................................................................................................................................................



กลางตัวเมืองเชียงใหม่�




หลังจากที่หนีจากการตามล่าของคนของคุณวิวัตน์ พ่อของพิมดาว ตอนนี้ อาจู เฉินโจว และลูก

น้องคนสนิทอีกหนึ่งคน กำลังตามล่าหาแก้วตาด้วยใจของนายวิวรัตน์ ให้สาสมที่ทำกับพวกเค้า

เพราะหลังจากที่พ่อบุณธรรมของเฉินโจว ตายไปเมื่อปลายปีที่แล้ว หุ้นส่วนอีกคนที่ร่วมกันสร้าง

บริษัทอสังริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในเซี่ยงไฮ้พยายามที่จะฮุบบริษัทนี้เป็ขงเค้าเองโดยพยายามใส่

ร้าย ยักยอกเงินของบริษัท และฟอกเงินก่อนเอากลับประเทศไทยโดยที่นายวิวัตน์แอบยัดใต้โต๊ะ

ให้ศุลกากรที่ต.ม.บางคน และตอนนี้รู้แค่เพียงว่าแก้วตาดวงใจของนายวิวัตน์อยู่ที่จังหวัด

เชียงใหม่ทางตอนเหนือของประเทศไทยโดยที่นายวิวัตน์ไม่ได้รู้เลยว่าพวกเค้ากำลังหาทางเข้า

ใกล้พิมดาวอยู่



� � � " อยู่ตรงไหนล่ะเนี่ยร้านเบเกอรี่ร้านนี้ "




อาจู เดินถือแผนที่พร้อมกับบ่นพำพัมกับตัวเอง แต่ในขณะที่กำลังเดินไปงมไปกับแผนที่อาจู

ก็เดินไปชนเข้ากับผู้หญิงคนนึง�






� � �
� � � � �" ขอโทษค่ะ "�


� � � � �" ตุยปุชิ " �



หญิงสาวยังคงก้มหน้าก้มตาพร้อมกับช่วยเก็บแผนที่ให้อาจู เค้ากำลังตะลึงกับหน้าตาของเธอ


ผิวเนียน ขาว ผมยาวตรงสลวย ปากเล็กๆอมชมพูเป็นธรรมชาติ แก้วนวลๆสองข้างที่กำลังแดง


ระเรื่อ ๆ ดวงตาอันกลมโตที่กลังกรอกไปมา และกลิ่มหอมอ่อนจากร่างบาง �(.)!!!



� � � � " คุณเป็นคนจีนหรอค่ะ "�



พิมดาวเอ่ยถามชายหนุ่มที่เธอเดินชน�



� � � �" ครับ .. เอ๊ะ !! คุณพูดจีนได้ด้วยหรอครับ ?? "�



ชายหนุ่มถามอย่างแปลกใจ ที่เห็นเธอพูดภาษาจีนได้ จะได้ถือโอกาสถามทางซะเลย แต่ความ

ประทับที่มีต่อหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็ยิ่งมากขึ้นเมื่อเห็นรอยยิ้มอย่างจริงใจจากเธอ



� � � �" ค่ะ ... (^____^) มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ยค่ะ เหมือนคุณกำลังจะไปที่ไหนสักที่ "�



พิมดาวถามพร้อมกับส่งสายตาไปที่แผนที่ ที่ตอนนี้ยับแล้วเพราะุเปิดไปเิปิดมาหาสถานที่ที่

ต้องการไม่เจอสักที



� � � �" อ่อ .. ครับคือผมกำลังหาทางไปร้านเบเกอรรีื่ร้านนึง ที่ผมคิดว่ามันน่าจะอยู่แถว ๆ นี้น่ะครับ "�



� � � �" ชื่อร้านอะไรหรอค่ะ .. ?? "�



พิมดาวอย่างอยากรู้อยากเห็น



� � � �" พิมแก้ว เบเกอรี่ครับ "



� � � �" ร้านพิมเองค่ะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ .. จะมาชิมขนมร้านพิมใช่มั้ย ? เด๋วพิมเลี้ยงเพื่อเป็นการขอโทษนะค่ะ " �


��
---- นี่ร้านฉันดังไปถึงเมืองจีนเลยหรอ ... ไม่ม้าง ? (- -' ) ----



� � � �" อ่อ .. ครับ มีคนบอกต่อๆกันในอินเตอร์เน็ตว่าร้านคุณขนมเค้กอร่อยที่สุดในเมืองนี้ "


� � � �" งั้น ... ไปกันเลยมั้ยค่ะ ? (^^') " �ยิ้มหวาน

� � � ��
� � � �" ครับ ... ขอบคุณมากครับ "



� � � �
อาจูอึ้ง !!! .... เมื่อรู้ว่าคนที่กำลังตามหาอยู่ตรงหน้า เธอทั้งน่ารัก ใสซื่อและจริงใจ ดูเป็นมิตรและไม่มีพิษไม่มีภัย เค้ายอมรับกับตัวเองเลยว่าเค้่าประทับใจเธอมาก แต่ .... เธอคือลูกสาวคนเดียวของนายวิวัตน์ คนที่ต้องการกำจัดเค้าและเฉินโจว



...............................................................................................................................


� �ณ ร้าน พิมแก้ว เบอเกอรี่ ...



� � � " นี่ค่ะ ... (^-------^)' �ชีสเค้กสูตรใหม่ที่พิมช่วยกันคิดกับเพื่อน ลองชิมดูสิค่ะว่าถูกใจมั้ย ? "�


พิมดาวถามอย่างร่าเริง บวกกับรอยยิ้มของเธอที่ทำให้หัวใจของเค้าตอนนี้เริ่มปฏิกิริยาหนักกว่าเดิม อาจูไม่รู้ว่าความรู้นี้เรื่องว่าอะีไร แต่ที่รู้ๆคือมันดีมาก ๆ เวลามองไปที่ผู้หญิงคนนี้เธอจะเหมือนมีประกายเล็กๆออกมาอย่างไม่รู้ตัว เค้าไม่สามารถล่ะสาตายออกจาเธอได้เลยตอนนี้�




� � � �"อร่อยมั้ยค่ะ ..... เห็นคุณชิมแบบตั้งใจมาก ๆเลย "�


เธอหมายถึง เธอเห็นเค้ามองหน้าเธอตลอด หลังจากที่ชิมขนมที่เธอนำเสนอเค้า�


�


� � � � �" ครับ ... �อร่อยมากเลยครับ " � (^^')


� � � �" ว่าแต่ .. เรายังไม่รู้จักไม่รู้จักชื่อกันเลยนะค่ะ .. ขอแนะนำตัวอย้่างเป็นทางการค่ะ ...

ฉันชื่อพิมดาว เรียกว่า พิม เฉยๆก้ได้ค่ะ แล้วคุณ ... ?? "�
� � �

� � � � " �อาจู ครับ �... �ผมมาตามหาคน แต่ตอนนี้เจอแล้ว ^^ " �


แถมยังยืนยิ้มหวานอยู่ตรงหน้าเค้าด้วย เค้ากำลังคิดว่าถ้าบอกเรื่องนี้กับเฉินโจวเค้าจะทำอะไรกับหญิงสาวคนนี้ เพราะเค้ารู้นิสัยใจคอของเจ้านายดี ไม่ยอมใครง่าย ๆ ได้แต่รอดูว่าเธอจะเจออะไรต่อไป�

� � � � �
�




.................................................................................................................................................................

��


ฝึกงานอยู่จร้า แต่ก็ทยอยอัพ ๆๆๆๆ มี พล็อดเรื่องไว้แล้วแค่ใส่รายละเอียด อยากรู้ว่าจะเป็นยังไง ทิ้งคอมเม้นไว้ให้หน่อนะค่ะ รึอยากจะแนะนำ ยินดีอย่างยิ่งค่ะ และจะขอบคุณเป็นอย่างสูงเลยค่ะ�

ปล. ขอความกรุณา เม้นแบบรักษาน้ำใจ หน่อยนะค่ะ�
�