คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 โทรศัพท์...ห้องนำ้้....นอน
ความรักเหมือนเหล้า.....ยิ่งดื่มยิ่งเมาลุ่มหลง
กลิ่นหอมของมันยั่วยวนราวกับผลไม้ต้องห้าม
รสขมที่ซ่อนความหวานอันลึกล้ำชวนลิ้มรสอยากไม่รู้หน่าย
มันหลอกล่อคนลิ้มรสด้วยภาพลักษณ์อันแสนบริสุทธิ์
แต่หากเผลอจิบดื่มกลับเมามายจนมิอาจถอนตัวและไม่แม้แต่นิดที่จะคิดถอนตัว
เช่นเดียวกับตัวผมกำลังดื่มด่ำกับเหล้ารสรักอย่างอิ่มเอม
ด้วยปลายลิ้นนุ่มที่ตวัดรุกเร้า ริมฝีปากร้อนที่บดเบียดแนบชิดจนแทบละลาย
อุณหภูมิภายในกายเพิ่มขึ้นเพราะการเบียดเสียดของร่างกาย
ขณะที่สมองมึนเมาราวล่องลอยอยู่ในความฝัน
ฝันที่ไม่อยากตื่น....ฝันที่ผมพร้อมจะจมดึงไปกับมันชั่วนิรัน
ห่างในความเป็นจริงร่างกายที่กำลังขาดอากาศกลับประท้วง
ให้ต้องผละจากความริมฝีปากอุ่นร้อนก่อนที่จะขาดใจตาย
ผมปล่อยมือที่โอบลำคอแกร่งของไอ้คม มาจับรั้งท้ายทอยไม่ให้มันตามระรานริมฝีปากผมอีก
ไม่เช่นนั้นผมคงได้ขาดใจตายเพราะจูบมาราธอนของไอ้เพื่อนตัวดีแน่ๆ
นั้นแต่มันเริ่มบทเรียนจูบกับผมไม่ถึงอาทิตย์ฝีมือมันพัฒนาขึ้นมาก
เรียกได้ว่าพัฒนาได้เร็วจนน่ากลัว ถึงขั้นทำเอาผมอ่อนละทวยไปหลายหน
อันเป็นผลการฝึกฝนทบทวนบทเรียนแบบตัวต่อตัวนับสิบๆหน
ผมปรือตามองลูกศิษย์ตัวโตที่นั่งตาปรอยเลียริมฝีปากปล่อยฟีโรโมนความเซ็กซี่
ตอนนี้ใจของผมมันสั่นสะเทือนพอๆกับแรงแผ่นดินไหวถล่มเมืองทีเดียว
กว่าจะปรับจังหวะการหายใจและสงบอารมณ์ที่เตลิดไปกลับมาเป็นปกติได้
ก็กินเวลาเป็นหลายนาทีที่เดียว
ผมกระแอมเรียกเสียงจากลำคอที่แห้งผาก มือยันแผ่นอกไอ้คมที่เริ่มเข้ามาพัวพันอีกระลอก
พร้อมกับส่งสายตาดุปราม
“วันนี้พอแล้ว ครบ 3 ครั้งหมดโควต้าแล้ว”
ไอ้คมทำหน้ามุ่ยเป็นเด็กถูกพ่อแม่ขัดใจเมื่อถูกผมห้าม ไม่อยากจะเชื่อว่าไอ้คมมันหัวไวกับเรื่องพันธ์นี้เกินคาด
หลังๆนี้มือไม้มันชักเริ่มไม่อยู่สุขแล้วครับ เผลอเป็นไม่ได้ ซนไปหมด เดียวลูบหน้าลูบหลัง
ไม่ใช่ไม่ชอบ แต่....ผมกลัวอดใจไม่ไหวนะสิ!!
“งก!!” ไอ้คมมันว่าผมแล้วอมลมใส่แก้มอย่างคนงอน
คือผมทำข้อตกลงกับไอ้คมไว้ครับว่าวันหนึ่งให้มันจูบได้ 3 ครั้งเท่านั้น ไม่ครบถือว่าสละสิทธิ์
แต่เท่าที่ผ่านมาไม่มีไม่ครบ เผลอๆมีเกินด้วยซ้ำ ถือว่าผมขาดทุนด้วยซ้ำ มันยังมาว่าผมอีก!!
ด้วยความมั่นไส้ผมเลยตบหัวไปมันที่หนึ่ง แต่อย่างว่าแค่นี้ไม่ระคายผิวไอ้คมได้หรอก มันยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ
ก่อนจะยกมือเสยผมด้วยท่วงท่าทีหล่อโฮก
“ว่าแต่...วันนี้เป็นไง กูสอบผ่านหรือยัง?”
มันถามพลางมองหน้าผมรอคำตอบอย่างกระตื้อรือล้น เพราะผมบอกว่าจะสอนวิธีจากทำให้ผู้หญิงรู้สึกดี
เวลาอย่างว่าขั้นต่อไปให้ก็ต่อเมื่อมันผ่านขั้นจูบไปให้ได้ก่อน
ผมจ้องหน้ามัน แกล้งทำหน้าครุ่นคิด อันที่จริงผมให้มันผ่านมานานแล้วละไอ้ขั้นจูบนะ
แต่จะให้ผ่านเลยมันก็ดูง่ายเกินไป
หรือวันนี้จะให้มันผ่านดี?
เอา! ผ่านก็ผ่าน!
ผมโคร่งหัวไปมาเหมือนคนคิดไม่ตกแกล้งยื้อเวลาตอบไปอีกหน่อย เห็นสีหน้ารออย่างกระวนกระวาย
ราวรอลุ้นเลขหวยของไอ้คมแล้วตลกดี
“ผ่าน”
สุดท้ายผลก็ประกาศผลออกไปก่อนที่ไอ้คมมันจะลุ้นจนขาดใจตายไปเสียก่อน
ไอ้คมร้องเฮดังลั่น กระโดดชูมือชูแขนเหมือนเด็กๆ ก่อนจะหันยิ้มให้ผมตาเป็นประกายวาววับ
“ถ้างั้นก็เริ่มขั้นต่อไปได้แล้วสิ”
ผมส่ายหน้าปฏิเสธตัดความหวังมันทันควัน
ใจร้อนจริงพ่อคูณ ของอย่างนี้ขอเวลาทำใจกันบางสิ!!
“ไม่ใช่วันนี้ว่ะ เพื่อน”
“สอนวันนี้เลยไม่ได้เหรอ?” ไอ้คมขยับเข้ามากระแซอ้อนผมเสียงอ่อน
“ไม่ได้ แกนี้ของอย่างนี้ไม่ใช่คิดจะทำก็ทำได้เสียที่ไหนละ? มันต้องขึ้นอยู่กับบรรยากาศ
และจังหวะเวลา รีบร้อนไม่ได้ เข้าใจ๋?” ว่าพลางใช้นิ้วชี้จี้หน้าผากนูนๆของไอ้คนใจร้อนไปที
ไอ้คมบ่นกระปอดกระแปดไปตามเรื่องแต่ผมไม่สนใจ
“อีกอย่างนี้ก็ดึกแล้ว พรุ่งนี้มีเรียน 8 โมง แกรีบกลับบ้านกลับช่องไปนอนไปแล้วเดียวก็ตื่นไปเรียนไม่ทันหรอก”
“ไม่กลับ นอนนี้แหละ ขี้เกียจขับรถแล้ว”
ไอ้คมว่าพลางทำท่าจะคลายขึ้นเตียงของผมเตรียมหลับทั้งทียังไม่ได้อาบน้ำอาบท่าเสียงั้น ผมต้องรีบดึงมันไว้
ก่อนที่เพื่อนตัวดีจะทำตัวซกหมกไม่เหมาะกลับหน้าตา
“ไปอาบน้ำก่อน!!”
“ยังไม่อยากอาบอ่ะ เพิ่งอาบเมื่อเช้าเอง อยากนอนแล้ว” ไอ้คมงอแงต่อรอง
“ไม่ได้ไปอาบน้ำก่อน”
ผมออกแรงดึกแขนไอ้คมให้มันลุกจากเตียงเสียเหนื่อยจนหอบแต่มันดันไม่ขยับเลยสักนิด
แถมยังมายักคิ้วกวนประสาทกันอีก ชักไม่สบอารมณ์ ผมเลยถลึงตาใส่มัน มันกลับหัวเราะอีกแหนะ
“ไอ้คม!!!”
จนผมดุมันเสียงเข้มนั้นแหละไอ้คมถึงได้ยอมคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำแต่โดยแต่มิวายบ่นให้ได้ยิน
“อาบก็อาบสิ แค่นี้ต้องดุด้วย”
เพื่อนหรือลูกว่ะเนี้ยะ! เหนื่อยใจกะมันจริงๆ
ผมเดินไปเปิดทีวีดูขณะรออาบน้ำต่อจากไอ้คม ขณะที่ผมกำลังหัวเราะอย่างเมามันส์กับรายการตลกรอบดึก
อันเป็นรายการโปรดที่ไม่เคยพลาดกลับต้องชะงักเพราะเสียงร้องจากโทรศัพท์รุ่นใหม่ราคาแพงของไอ้คม
กำลังจะร้องบอกเจ้าของมันแต่พอเห็นชื่อโทรเข้า เสียงมันจุกที่ลำคอ
น้องมด
ไม่รู้ว่าจ้องหน้าจออยู่นานเท่าไร แต่พอรู้สึกตัวอีกที่มือมันก็ปุ่มกดปิดเครื่องไปเรียบร้อยแล้ว
ผมโยนโทรศัพท์ไว้ที่เดิมอย่างไม่ใส่ใจแล้วกลับมาสนใจรายการตลกในทีวีต่อ
แต่มันกลับไม่สนุกเลย...สักนิด
จะมุกอะไรก็ไม่ขำ....ไม่ตลก.....เอาเสียเลย
กลิ่นหอมของครีมอาบน้ำลอยพุ่งมาเตะจมูกเมื่อร่างสูงเดินมาทรุดนั่งข้างๆมือข้างหนึ่งยังถือ
ผ้าขนหนูซับผมที่เปียกชื่น
“เป็นอะไร? ทำหน้ายังกะโดนโกงค่าแชร์”
“เปล่า~” ผมตอบแบบเนือยๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำบ้างปล่อยให้ไอ้คมมันนอนกลิ้งไปตามเรื่อง
ความเย็นจากสายน้ำที่รดลงมาจากฝักบัวช่วยคลายความหงุดหงิดในใจไปในไม่น้อย
ผมละเลงแชมพูลงบนศีรษะ หลับตา แล้วใช้นิ้วขยี้จนเกิดฟองสีขาวฟูฟองจนพอใจก็คว้านหา
ก๊อกน้ำเพื่อเปิดล้างฟองแชมพู
แต่เมื่อผมหมุดก๊อกไม่รักดีกลับหลุดติดมือมาแบบหน้าด้านๆ น้ำพุ่งกระจายไปทั่ว
ผมร้องโวยวายเสียงดังด้วยความตกใจขณะพยายามอุดก๊อกน้ำ
ร่างสูงใสใหญ่ของไอ้คมมาซ้อนอยู่ดังแต่เมื่อไรไม่รู้ มือใหญ่เอื้อมมาอุดท่อน้ำแทนผม
“เปลปิดน้ำดิ เร็ว ปิดน้ำ”
ผมรีบเบียงตัวหลบไปปิดวาล์วน้ำที่อยู่ใต้อ่างล้างหน้า
ในที่สุดทุกอย่างก็กลับมาสุดความสงบอีกครั้ง เราสองหมายถึงผมกับไอ้คมมองหน้ากันตาปริบๆ
แบบว่ากำลังมึนๆงงๆสมองกำลังประมวลข้อมูลสิ่งที่เกิดขึ้นไอ้คมมันจะระเบิดหัวเราะดังลั่น
“ฮ่าๆๆๆ”
“หัวเราะอะไรว่ะ?ไอ้คม”
“ก็ดูสภาพแกดี ล่อยจอน ฟองเต็มหัวเลย ยังกับมนุษย์ต่างดาว ฮ่าๆๆๆๆ”
ความร้อนพุ่งขึ้นหน้าจนสองแก้มแดงกร่ำ เมื่อพึ่งระลึกได้ว่าตัวเองอยู่ในสภาพไหน
แถมยังต่อหน้าไปเพื่อนตัวดีนี้อีก
“อ้ากกกกกกกก!!! ออกไปเลยนะแกกกกกกกกกก”
ผลักร่างใหญ่ร่างโตราวกับตึกของเพื่อนตัวดีเหวี่ยงออกจากห้องน้ำได้ก็ปิดประตูใส่หน้าดังโครม
ผมผิงหลังกับบานประตูอย่างอ่อนแรง น่าขายจริงๆที่ปล่อยให้ไอ้คมมาเห็นในสภาพชีเปลือยแบบนี้
“ไม่นะ บ้าชะมัด ฮือๆ”
ว่าแต่....ผมจะทำอย่างไงกับไอ้ฟองบ้าบนตัวบนหัวดีละเนี่ยะ !!
โอ๊ย!!ใครก็ได้ช่วยที
สุดท้ายผมก็ต้องโผล่หน้าออกไปร้องให้ไอ้คมมันเอาน้ำที่เตรียมดื่มมาใช้ล้างเนื้อล้างตัวไปก่อน
“ไอ้คม แกจะหัวเราะอะไรนักหนา!! หยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้นะ”
ผมคว้างผ้าเช็ดตัวใส่ไอ้คนที่นอนหัวเราะไม่เลิกอยู่บนเตียง น่าโมโหชะมัด!
เดี๋ยวแช่งให้ท้องแข็งตายเลยนี้ !
ขนาดถลึงตาใส่มันก็ยังไม่หยุดอีก งอนจริงๆแล้วนะโว๊ย!!
“ชิ” ผมล้มตัวนอนหันหลังให้มันบอกให้รู้ว่าโกธรจริงๆแล้วนะ
ห้องมืดสนิทเมื่อไฟถูกปิดโดยไอ้คม ผมได้ยินเสียงซวบซาบจากด้านหลังพร้อมกับการยุบตัวของเตียง
ไม่นานแขนแกร่งก็โอบรัดรอบเอวผมจากด้านหลัง ไอร้อนจากร่างแนบกับแผ่นหลัง
“ขอโทษ หายงอนนะ นะ”
เสียงทุ้มออดอ้อนง้องอนอยู่ข้างหู ไม้ตายของไอ้คมเวลาผมโกธรมันมักจะเข้ามาคลอเคลียร์ผม
เหมือนลูกหมาแบบนี้เสมอ
ซึ่ง....มันได้ผมทุกครั้งสินน่า เฮ้ย~
ผมไม่ตอบ แต่ขยับตัวเข้าสุดอ้อมกอดแกร่งมากขึ้น แค่นี้ไอ้คมมันก็รู้แล้วว่าผมหายโกธรแล้ว
แล้วผมก็ผล็อยหลับไปทั้งอย่างนั้น
..........................................................................................................................................................................
TBC
ถ้ายังมีส่งเสียงหน่อยนะ ถือเป็นกำลังใจให้คนแต่งหน่อยนะครับ
ความคิดเห็น