สัจจะเม็ดทราย

ลำดับตอนที่ #4 : ทะเล

         ทะเล

สัจจะ...ทำดี ดีกว่าขอพรพระ

สัจจะ...ไม่มีใครหนีพ้นความตายไปได้

สัจจะ....แม้บนสวรรค์ก็ยังเป็นที่อยู่ของผู้มีกิเลส

สัจจะ...หวังผลกำไรสูงความเสี่ยงก็สูงตามไปด้วย

สัจจะ...คนเบี้ยน้อยหอยน้อยติด Brand Name เป็นทุกข์อย่างยิ่ง

สัจจะ...รักซ้อนซ่อนรัก ควรตระหนัก รถไฟจะชนกัน

สัจจะ...โกงบ้านโกงเมืองโกลาหล หรือจะเอาใบสนไปห่อเกลือ

สัจจะ...ศัลยกรรมเท่าไร ก็หัวใจดวงเดิม

สัจจะ...แข่งอะไรก็แข่งได้ แต่บุญวาสนาแข่งกันไม่ได้

สัจจะ...เงินทองซื้อนิพพานไม่ได้

สัจจะ...เหลี่ยมเพชรพอรู้ได้ แต่เหลี่ยมใจยากแท้จะรู้ถึง

สัจจะ...หุ้นตก ใจตกตาม....เป็นทุกข์อย่างยิ่ง

สัจจะ...คนไม่ใช่แฟน ทำแทนไม่ได้ทุกเรื่อง

สัจจะ...ลูกขาดแม่เหมือนแพแตก

สัจจะ...ตามใจปาก โรคมากเป็นธรรมดา

สัจจะ...ในบัญชีตาย มีชื่อและลำดับที่ของทุกคนบันทึกอยู่

สัจจะ...หัวอกพ่อแม่ ใครไม่เป็นไม่รู้หรอก

สัจจะ...โลกแห่งความจริง บางครั้งก็ยิ่งกว่านิยายเสียอีก

สัจจะ...บวชเป็นพระ...ไม่ควรสะสม

สัจจะ...ถึงเวลาอะไรจะอยู่ อะไรจะไป อะไรจะแตก อะไรจะแยก ล้วนเป็นธรรมดา

สัจจะ...มีข้าวของเยอะเก็บไว้ไม่ได้ใช้ถึงเวลามันก็เก่าเอง

สัจจะ...ตั้งหน้าตั้งตาคิดแต่จะทำลายชื่อเสียงของผู้อื่น เป็ยทุกข์อย่างยิ่ง

สัจจะ...นักเรียนขี้เกียจตัวขึ้นขนเหลวไหลไปวันๆ สุดท้ายสอบตก

สัจจะ...รู้ว่าตัวเองไม่รู้ นั่นแหละคนรู้ตน

สัจจะ...ชีวิตเหมือนสายลม ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป

สัจจะ....เราเป็นนักเรียนต้องขวนขวายด้วยตัวเอง เพราะผู้อื่นเรียนแทนเราไม่ได้

สัจจะ...ปาฎิหารย์มีจริง...ขึ้นอยู่กับว่าจะเกิดขึ้นกับใคร

สัจจะ... ความจริง จริงแล้วจริงเลยไม่เคยเปลี่ยน

สัจจะ...เมื่อหัวใจมีพลัง ย่อมเปลี่ยนคนกลัวให้เป็นคนกล้าได้

สัจจะ...ชีวิตคือพลัง พลังหมดชีวิตม้วย

สัจจะ...สวรรค์มีตาเทวดามีใจ จะทำอะไรก็ตาม อย่าคิดว่าไม่มีใครเห็นไม่มีใครรู้

สัจจะ...รู้ว่าเตี้ยอยู่อย่างเตี้ย....ไม่เดือดร้อน
สัจจะ...พยายามที่จะพูดให้เขาเชื่อ ทำให้เขาชอบ..เป็นทุกข์อย่างยิ่ง

สัจจะ...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

สัจจะ...ชอบกินอาหารเหมือนกัน ไม่ได้แปลว่าเป็นคนเลวหรือดีเหมือนกัน

สัจจะ...จะดีจะชั่วก็ลูก

สัจจะ...ไม่ยุให้รำ ไม่ตำให้รั่ว สังคมเป็นสุขอย่างยิ่ง

สัจจะ...ไม่เอากิเลสมาบีบคั้นตนเอง

สัจจะ...พอถึงวัยเจริญพันธุ์ ไม่ต้องสอนไม่ต้องบอก มันก็นึกอยากเอง

สัจจะ...จิตเป็นที่เกิดและเป็นที่ดับของกิเลส

สัจจะ...ร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือด วันเวลาก็ไม่หวนคืนกลับมา

สัจจะ...บางครั้งกิเลสของพ่อแม่ ก็ทำให้ลูกเป็นทุกข์

สัจจะ...เต็มใจทรมานตนเองให้ได้รับความทุกข์อันแสนสาหัส เป็นความโง่อย่างยิ่ง

สัจจะ...มารยาทดีพูดจาไพเราะ แต่ขี้เกียจ...สังคมรังเกียจ

สัจจะ...เพียงมอบความรักให้แก่กัน สวรรค์ก็บังเกิดขึ้นทันที
สัจจะ...อากาศ แสงแดด เป็นสิ่งที่ธรรมชาติให้ฟรี

สัจจะ...คำมั่นสัญญา เหมือนประตูที่ต้องผ่าน

สัจจะ...ฉลองวันเกิดคือ ฉลองวันแห่งความทุกข์

สัจจะ...คนเราเมื่อไม่เชื่อกันแล้ว จะทำอะไร จะพูดอะไรเขาก็ไม่เชื่อ

สัจจะ...ถ้าเราไม่มีอำนาจเหนือกิเลส พูดกันเป็นมั่นเป็นเหมาะเดี๋ยวก็กลับคำ

สัจจะ...คนเห็นผู้อื่นทุกข์ ย่อมไม่เข้าถึงความทุกข์ที่ผู้อื่นเป็น