โลใด มนุษย์เหนือโลก

ลำดับตอนที่ #3 : เมก้ายักษ์ปากประตูเมือง

                เมก้า ยักษ์ปากประตูเมือง

                  

                          โลใด  เดินเรื่อยมาจนถึงปากประตูเมือง “  เชอโว   “ ที่ปาก  

              ประตูเมือง  ปั้นเป็นรูปยักษ์ยืนคร่อมประตูทางเข้าออก       กำแพงเมือง  

                   ยาวสุดลูกหูลูกตาโอบล้อมเมืองเอาไว้     เหมือนพ่อโอบกอดลูกเอาไว้ใน    

                   อ้อมอกอย่างปลอดภัย

                                      มีเรื่องเล่ากันว่า        เมื่อใดก็ตามที่มีข้าศึกยกทัพบุกเข้ามา

                   โจมตีเมือง  เชอโว    ยักษ์ที่สิงอยู่ในรูปปั้นปากประตูเมือง     ก็จะออกมา

                   ปกป้องเมือง    ด้วยการไล่จับทหารข้าศึกมากินเป็นจำนวนมาก     ทำให้

                   ข้าศึกแตกกระเจิง  และในที่สุดก็ล่าถอยทัพกลับไป    ชาวเมือง     เชอโว    

                   อยู่กันกันอย่างสันติสุขเรื่อยมา ยักษ์ตนนี้ชื่อ   เมก้า   เป็นที่เคารพนับถือ

                   ของชาวเมืองทุกคน                 

                                      เหตุที่ยักษ์  เมก้า    มาสิงสถิตอยู่ที่ปากประตูเมืองนี้  เพราะ                     

                   บริเวณพื้นที่ของเมือง  เชอโว   ทั้งหมด       เป็นพื้นที่เดิมซึ่งพวกยักษ์เคย

                   อาศัยอยู่มาก่อน  ดังนั้นยักษ์  เมก้า   จึงให้ความรู้สึกต่อชาวเมืองเหมือน                      
ลูกเหมือนหลาน  เมื่อใครจะมาทำอันตรายแก่ลูกหลานของตน  ย่อม

                      เป็นธรรมดาของพ่อ  ที่จะออกมาปกป้องลูกหลานของตนให้พ้นภัย

                                        ทุกๆ คืนวันเพ็ญพระจันทร์เต์มดวง     ชาวเมือง เชอโว จะนำ

                      เครื่องบูชายัญ            ที่เป็นของสดทั้งหมดมาเซ่นสังเวยยักษ์         เมก้า  

                      พร้อมด้วยการร่ายรำของหญิงงาม          ประกอบพิธีบูชายัญ     สถานที่

                      ใช้ประกอบพิธีบูชายัญ      อยู่บริเวณจัตุรัสหน้าประตูเมือง       เมื่อถึงวัน

                      เวลาประกอบพิธี       ชาวเมือง เชอโว          ทั้งหมดก็จะมารวมตัวกันที่นี่

                      เพื่อแสดงการขอบคุณยักษ์ เมก้า ที่ทำให้ชาวเมืองอยู่กันอย่างมี

                      ความสุขและปลอดภัย                      

                                                                     โลใด  เงยหน้าขึ้นมองดูรูปปั้นยักษ์เมก้า  แล้วเอ่ยขึ้นว่า                                                                                                                                                                                                             

                                                                    " ยักษ์ถูกล่ามโซ่..............ยักษ์ถูกล่ามโซ่......... .ยักษ์ถูกล่ามโซ่ "                                                                                 

                                ทันใดนั้น  ยักษ์ เมก้า  ก็เดินออกมาจากรูปปั้น แล้วตะโกน

                      ถามอย่างหัวเสียว่า " ใครเป็นคนพูดว่ายักษ์ถูกล่ามโซ่วะ? "

                                    "  ข้าพูดเอง " โลใด ตอบ

                                    " เจ้าหนุ่ม ยักษ์อย่างข้า  ใครจะกล้ามาล่ามโซ่วะ?   ยักษ์ถาม

                                    "  มีซิ "  โลใด ตอบ

                                    "  ใครล่ะ "  ยักษ์ถาม

                                    โลใด  ตอบ  " ก็เจ้าไงล่ะ       เจ้านี่แหล่ะเป็นผู้เอาโซ่มาล่ามตัว

                      เองไว้   ล่ามมานานแล้วด้วย  ยังไม่รู้ตัวอีกหรือ? "

                       " โซ่เซ่ออะไรที่ไหนกัน  ข้าไม่เห็นมี " ยักษ์ตอบด้วยความฉุนเฉียว

                        " ก็โซ่ที่ล่ามใจของเจ้าอยู่ไงล่ะ  เมื่อใจของเจ้าถูกล่ามกายของเจ้า                           
ก็ถูกล่ามไปด้วย  ดังนั้นเจ้าจึงไม่ได้ไปไหนกับใครเขาสักที    ต้องมา 

                ดักดานเป็นผีเฝ้าป่าช้าอยู่อย่างนี้ไงล่ะ  เมก้า   

                              "  นี่เจ้ารู้จักชื่อของข้าได้ยังไง  เจ้าหนุ่ม  "  ยักษ์ถาม

                               โลใด  ตอบ "  เจ้าเป็นคนดังออกขนาดนี้       ใครล่ะจะไม่รู้จักชื่อเจ้า  

                     เอาล่ะ   ข้าจะบอกเจ้าเดี๋ยวนี้ล่ะว่าอะไรคือโซ่ที่ล่ามใจของเจ้าอยู่  "          

                              "  โซ่เส้นที่ 1 คือ  ความติดในที่อยู่ที่อาศัยจนเจ้าไม่อาจละทิ้งไปได้  " 

                   พอพูดจบ  ร่างกายของ   โลใด        ก็ขยายใหญ่โตกว่ายักษ์  1  เท่า  ยักษ์

                      เห็นดังนั้นก็รู้สึกตกใจผละถอยหลังไป  1  ก้าว

                                โลใด  พูดต่อไป..........

                                 "  โซ่เส้นที่  2 คือ    ความห่วงใยที่เจ้ามีต่อชาวเมือง เชอโว เหมือน

                      พ่อห่วงลูก "  พอพูดจบ  ร่างกายของ  โลใด          ก็ขยายใหญ่โตกว่ายักษ์

                       2  เท่า  ยักษ์เห็นดังนั้น      ก็เกิดอาการตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัดผละถอยหลัง

                      ไปอีก  10  ก้าว 

                                 โลใด  พูดต่อไป..........

                                " โซ่เส้นที่  3 คือ  ความพึงพอใจในคำสรรเสริญเยินยอ  "  พอพูด

                      จบ  ร่างกายของ  โลใด  ก็ขยายใหญ่โตกว่ายักษ์  3  เท่า   ยักษ์เห็นดังนั้น

                      ก็ทรุดฮวบลงคุกเข่า  แววตาไม่มีความโอหังเหลืออยู่เลย

                                  โลใด  พูดต่อไป..........

                       " โซ่เส้นที่  4 คือ  ความติดในรสชาติของเครื่องสังเวย "  พอพูดจบ

                                                             ร่างกายของ  โลใด       ก็ขยายใญ่โตกว่ายักษ์  4  เท่า                                         
โลใด  พูดต่อไป.........

                                 " โซ่เส้นที่  5 คือ       ความหลงตนว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่กว่าใคร  "  

                     พอพูดจบ  ร่างกายของ   โลใด          ก็ขยายใหญ่โตกว่ายักษ์  5   เท่า  

                     ยักษ์เห็นดังนั้น  ก็ก้มลงกราบที่เท้าของ  โลใด     โดยดุษฎี   แล้วพูดว่า  

                                " ตาข้าสว่างแล้ว  ข้าเชื่อในสิ่งที่ท่านพูดทุกคำ       ท่านเป็น                   

                     ผู้มาปลดโซ่ตรวนให้กับข้า  ข้าพบชีวิตใหม่แล้ว             ได้โปรดบอกชื่อ

                     ของท่านให้ข้าได้จดจำเอาไว้ชั่วชีวิตด้วยเถิด "

                                 โลใด  ลูบหัวยักษ์  เมก้า  ด้วยความเมตตา  แล้วพูดว่า

                     "    ข้าชื่อ  โลใด.........ข้าชื่อ  โลใด...........ข้าชื่อ  โลใด  "   

                                 พอสิ้นเสียง  โลใด  ก็หายวับไปกับตา

                                                                                                  ยกมือขึ้นมาพนมในท่านั่งคุกเข่า