คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สมัครเรื่อง [AuFicKHR] Twins Varia'z เพราะฉันก็คือนาย! :D
ใบสมัคร~
รูป : จิ้ม ll จิ้ม ll จิ้ม ll จิ้ม ll อิมเมจ คอนปาคุ โยวมุ จาก โทวโฮว
ชื่อ : สเปรันซ่า (Speranza) แปลว่า ความปรารถนา ความหวัง
นามสกุล : ดี ซินเนวาเน่ (Di Synnevane) แปลว่า ของขวัญจากดวงตะวัน
ชื่อเล่น : สเปรัน , เปรัน , เปโร่ , รันซ่า (คนปกติเรียกได้แค่ 'สเปรัน' เท่านั้น ส่วนคนที่สนิทกันแล้วชอบเรียกเธอว่า 'เปรัน' แต่เจ้าตัวชอบให้เรียก 'เปโร่'มากกว่า)
ส่วนสูง : 167 cm
น้ำหนัก : 44 kg
ชอบ : ความเงียบและสงบ(รู้สึกสบายใจ) , เลือด(สนอกสนใจเป็นอย่างมาก) , มุมอับมืดๆ(รีบเข้าไปมุด(?)ทันที) , สีดำและสีเลือด(เวลาเลือกของอะไรมักจะเลือกของพวกนี้ไว้ก่อน) , หัวกะโหลก(เก็บสะสมเป็นคอลเล็กชั่น) , เด็กหนุ่มโชตะ(เมื่อก่อนจะเข้าไปหลอกล่อทันที ทำให้เคยเกือบถูกจับข้อหาพรากผู้เยาว์ และทางเบื้องบนสั่ง(?)มาว่าให้ระมัดระวังตัว ปัจจุบันเลยแค่มองตามจนคอแทบหักเลยทีเดียว) , ความสมบูรณ์แบบ(รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก)
เกลียด : เสียงดังๆ(รู้สึกหงุดหงิดและพยายามหลีกหนีไปให้เร็วที่สุด) , พวกหาว่าเธอโรคจิต(กระทืบแหลก!!) , พวกชอบโวยวาย(เวลาโวยวายทีไร ตื้บไม่ยั้ง) , พวกทำอะไรชุ่ยๆ(เทศน์3วัน3คืน) , พวกสีหวานๆ เช่น สีชมพู(จะไม่ใช้ของที่มีสีพวกนั้นเด็ดขาด)
นิสัย : 'สเปรันซ่า ดี ซินเนวาเน่' หรือที่เรียกกันว่า 'สเปรัน' นั้น ภายนอกก็บุคลิกสาวคูลเดเระธรรมดา เงียบๆ เย็นชาแต่ถ้ารู้จักตัวตนของเธอจริงๆแล้ว เธอไม่ได้เย็นชา แค่ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับคนอื่น ใครทักมาก็ทักตอบ ไม่กัด(?)นะจ๊ะ ส่วนที่บอกว่าเธอเงียบๆนั้นนะ เธอเป็นคนเสียงเบาโพดๆ พูดทีไม่ถึง 14.387(?) เดซิเบลด้วยซ้ำ เวลาตะโกนสุดเสียงข้างหูก็อย่างกับมากระซิบ เวลาพูดคนอื่นก็ไม่ได้ยิน เธอเลยตัดสินใจไม่พูดเลยดีกว่า ทำให้หลายคนเข้าใจผิดว่าเธอเป็นใบ้หรือเปล่าบ่อยครั้ง ผลสรุปก็ไม่ต้องบอกเลย ต้องเข้าไปหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาลเกือบครึ่งปี แต่เธอก็มีตัวช่วยนะจ๊ะ นั่นก็คือ อือ อือ อือ อือ (//โดนโบก ข้อหา เอคโค่ทำเพื่อ?) เครื่องแปลงตัวหนังสือเป็นเสียงพูด ที่เวลเด้ประดิษฐ์ให้ แต่เธอก็ไม่ค่อยใช้หรอก สาเหตุก็คือ ขี้เกียจแบก ถึงแม้จะมีขนาดเท่าไอแพด16(?)ก็เถอะ ปกติก็เลยใช้เขียนลงไปในกระดาษธรรมดา เธอเป็นพวกชอบจดบันทึกมาก เธอมักจะพกสมุดโน๊ตเล่มยักษ์ติดตัวตลอดเวลา(ทีสมุดยังพกได้ แต่เครื่องแปลงขนาดเท่าไอแพดดังพกไม่ได้//นาโอะ) แต่เธอเป็นพวกพูดน้อยต่อยหนักนะ ถ้าใครมาทำให้เธอโกรธล่ะก็ ไม่ได้ตายดีแน่(หัวเราะหึหึ อย่างมีเลศนัย(?)//นาโอะ) ถ้าเจาะลึกเข้าไปอีกล่ะก็ จะพบความผิดปกติในความปกติ(?)อีก เพราะเธอเป็นสายโชตะค่อน ชื่นชอบเด็กหนุ่มวัยขบเผาะ(?)อย่างยิ่งยวด เวลาเจอต้องทำหน้าหื่นๆ(?)เข้าไปม่อทุกที (#ผิด) ทำให้พ่อแม่ของเด็กผู้ชายทีเธอเข้าไปจีบโทรเข้ามาร้องเรียนที่วาเรียเกี่ยวกับสมาชิกที่มีนิสัยโรคจิต(//โดนตบ) แต่ถ้าคุณคิดว่าแค่นั้นยังรับไม่ได้แล้วล่ะก็ คุณต้องมาอ่านต่อจากนี้ซะก่อน เพราะความจริงเธอเป็นสาวมาโซคิสม์ ชื่นชอบในโว่ แส้ กุญแจมือ เทียนไขและปลอกคอเป็นที่สุด หลงใหลในความตายและการถูกทรมาณ แต่เธอก็แยกแยะเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานออกนะ เวลางานถ้าเธอได้รับบาดเจ็บ เธอก็ไม่โง่อยู่ให้เค้าฆ่าหรอก เวลาทำงานเธอเลยกลายเป็นสายSไปโดยปริยาย เธอรักความสมบูรณ์แบบเป็นที่สุด ทุกอย่างต้องเพอร์เฟกต์นะจ๊ะ ไม่งั้นชีไม่ให้ผ่าน จะเทศน์เป็นวันๆ และเวลานี้แหละจะเป็นเวลาเดียวที่ใช้เครื่องแปลงตัวอักษรเป็นเสียงพูดให้เป็นประโยชน์ เธอเป็นคนที่เสียงใสมากถึงแม้จะไม่เข้ากับพฤติกรรมเลยก็เถอะ และเนื่องจากเธอเป็นคนไม่ค่อยพูด จึงมีน้อยคนนักที่จะเคยได้ยินเสียงของเธอ
งานอดิเรกยามว่าง : ทรมาณตัวเองเล่น(?) , ดูหนังเลือดสาด , ตามสตอลเกอร์เด็กโชตะ(?) , ไปแอบตามมุมอับๆมืดๆของห้อง , สะสมหัวกะโหลก
อาวุธประจำตัว : ก็คล้ายๆกับสควอจัง(?) เพียงแต่ของเธอเป็นดาบคู่ และเข็มอาบยาพิษที่ซ่อนอยู่ตามร่างกายเธอนั่นแหละ และความเร็วของเธอน่ะไม่แพ้ใครแน่นอน
เป็นอวตารของ : สควอโล่
คิดยังไงกับต้นแบบอวตารออริคุณ? : น่ารำคาญ!! คำเดียวเท่านั้นเน้นๆ เพราะชอบส่งเสียงดังโวยวาย แหกปากอยู่ได้ ขี้โวยวายและขี้หงุดหงิดอีกต่างหาก ปล.เธอไม่ชอบคนที่ผมสวยกว่าตัวเอง เพราะสควอโล่ผมสวยก็เลยพาลไม่ชอบ
อยากเพิ่มเติมอะไรที่เกี่ยวกับลูกคุณมั้ย? เผื่อไรท์ลืมถาม? : ไม่มีจ้า
*ประวัติไม่ต้อง เพราะพวกนางคืออวตารวาเรีย คึคึ~ ♥
ถามให้เจ้าของออริตอบแต่ไม่มีผลกับการคัดเลือกแต่อาจจะใช้ในนิยาย~
ไอดอลในวาเรีย : ถ้าในมุมมองของเปรันแล้ว ก็ไม่มีใครเป็นพิเศษ แต่ถ้าคิดว่าชอบที่สุดก็คงเป็นเบลล่ะมั้งคะแต่ในมุมมองนาโอะก็คงเป็นเท็นซังล่ะมั้งคะ
เหตุผลที่ชอบ? : สำหรับเปรัน เหมือนเบลเป็นสายSเหมือนกัน หัวอกเดียวกัน เข้าใจว่าSMมันไม่ใช่ความโรคจิต เป็นเหมือนพี่ชายอ่ะคะ เพราะชอบชวนกันไปดูหนังสยองขวัญเลือดสาด ส่วนเท็นซัง นาโอะว่าเธอน่ารักอ่ะคะ พูดไม่ถูกแต่รู้ว่าชอบ แถมยังชอบจิกหัวใช้สควอจังอีก (ฮา)
คิดยังไงกับคู่ของอวตารที่คุณสมัคร : ในมุมมองนาโอะแล้ว สควอจังน่ารักมากเลยค่ะ ถึงจะขี้หงุดหงิดก็ยังน่ารัก เหมือนเป็นกระสอบทรายเลยอ่ะ ทนมือทน***มาก ปล.เคยสงสัยว่าสควอจังใช้ซันซิลรึยังไง ผมถึงได้นุ่มสลวยสวยงามซะขนาดนั้น(//โดนโบก)
ทัศนคติที่มีต่อวาเรียทั้งเจ็ด : คือพอตอนแรกที่เจอวาเรียครั้งแรก ก็คิดว่าต้องเป็นพวกโหดๆ โฉดๆ เถื่อนๆแน่เลย แต่พอมาดูแล้วกลุ่มนักฆ่าที่ไหนแม่มโค-ตะ-ระรั่วและฮาเลยฟระ
ป๋าแสนศักดิ์(//โดนลูกปืนเป่าหัว) - ชอบป๋านะ ป๋าดูแลชั่วๆเลวๆดี แถมชอบทำร้ายร่างกาสควอจังอีกต่างหาก ปล.อยากเล่นปืนป๋าจัง
สควอจัง - ก็อย่างที่บอกไปแล้วละค่ะ ปล.ยังมีปัญหากับผมไม่หาย
เบลลี่(?) - ชอบอ่ะ โรคจิตเนี่ยล่ะเสป็กเลย ฆ่าคนเป็นงานอดิเรก ชอบเสียงหัวเราะด้วย ดูเป็นเอกลักษณ์เฉพาะและโรคจิตดี
มอนมี่(?) - งกค่ะ แต่น่ารัก แบบงกอย่างลงตัวในความโมเอะ(?) ปล.อยากเห็นหน้ามาม่อนจังเลย...เพ้อ
ฟราน - น่ารักมากค่ะ แบบกวนสุดๆ แถมยังหน้าตายอีกต่างหาก ปล.นาโอะชอบแบบหัวแอ๊ปเปิ้ลมากว่านะ ปลล.ชีสตกใส่หัวแล้วความจำเสื่อมน่ารักมากมาย
เจ๊ลุซซี่ - ชี(หรือฮี)ก็ดูฮาดีนะคะ ออกมาสร้างสีสันให้กับวาเรียควอลิตี้ เป็นเหมือนแม่บ้านแสนสวย(?)ประจำปราสาทวาเรีย
แสงระวี - บอกคำเดียวว่า เสื่อม! แถมยังชอบทำตัวติดกับป๋าแซนอีกต่างหาก
สมมุติว่าไม่ติดขึ้นมาล่ะ..? : ก็ไม่เป็นไรค่ะ แค่เดี๋ยวเผาพริกเผาเกลือไปให้นะคะ(//พูดพร้อมยิ้มเย็น ล้อเล่นนะคะ)
ทนการดองได้ยาวนานแค่ไหนเออ~ : ไม่เป็นไรค่ะ สีทนได้(?)
โดนยำเละ..? : รับได้อยู่แล้วค่ะ เชิญยำเลย
ขอสามคำให้ฟิคเรื่องนี้ : แสง-ระ-วี ฮาาา...
ฝากอะไรถึงไรท์...? : ขอให้รุ่งๆนะคะ บ้ายบี
# คำถามนอกเรื่อง
คิดยังไงกับพวกที่ชอบก็อบ เกรียน แถ เนียน ลอก : ฮ่า! ต้องสงสารเค้าค่ะ เพราะเค้าคิดเองไม่เป็น
มีอะไรอยากฝากพวกที่ชอบก็อบมั้ยคะ? : คิด-ไม่-เป็น
ความคิดเห็น