ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : คอนโด / ผู้หญิงคนแรกของผม
ผมอรถที่ั้นอรถ VIP อนโผมั้อยู่ใลาเมือ เห็นบรรยาาศวิวสวยๆ มีร้าน้าและร้าน
อาหารหรูๆ อยู่ภายในอนโน รวมถึฟิเนส สวนหย่อม และสระว่ายน้ำ
ผมหันไปมอ้าวโพ เธอนั่นิ่ๆ ไม่พูอะไรัำ นผมัสินใพู่อน
"้าวโพ เธอ.." ผมำลัะพู แ่เธอิพูัผมึ้นมา่อน
"ไหนบอะพาไปบ้าน เธอพาเรามาโรแรมทำไม มิ ทำไม" ้าวโพพู น้ำาลอเบ้า
"โรแรมบ้าบออะไรัน นี่มันอนโนเรา เราอยู่ที่นี้ั้นานแล้ว บ้านเราไม่มีนอยู่" ผมอบ
"มัน็นั้นแหละ แ่อยู่ันสอนแบบนี้ ถ้าเิ.." เธอพูแล้วเียบไป ผมเาออว่าเธอิอะไร
แ่ผมแล้ทำเป็นไม่รู้ ผมึบอเธอไปว่า
"สอนแล้วยัไ ให้วนไอป๋อไอาร์ไอไม้มาอยู่้วยป้ะละ ะไ้เยอะๆไปเลย"
"..." ้าวโพเียบไม่อบอะไรผม ่อนที่ผมะพูอะไรไ้อี เธอ็บอว่า
"แบบนี้มันไม่ีับเรา เธอไม่ิบ้าหรอว่าถ้ามีนรู้ เราะเออะไรบ้า"
"แ่เธอนเียว เราูแลไ้" ผมปาไว อบเธอไปแบบที่ใิ ้าวโพอึ้แล้วหันมามอผม
ผมับเรื่อยนร์แล้วหยิบระเป๋านัเรียนออมาารถ เินอ้อมไปอุ้ม้าวโพลมา แล้วเิน
เ้าัวอาารอนโไป
"ุมิรับ วันนี้ลับึพอูเลยนะรับ" ผู้ัารอนโเอ่ยทัผมเมื่อเห็นผมเินเ้ามา
"พอีมีเรื่อยุ่ๆนิหน่อยนะ" ผมอบ ผู้ัารโ้ำนับให้ผม เมื่ออยู่ในลิฟ์้าวโพถามผมว่า
"ทำไมเมื่อี้เ้าถึทำท่าทาแบบนั้นล้ะ"
"็ไม่แปลนิ นี่มันอนโอพ่อแม่เรา ใระเินมาราบเรา็ไม่แปลหรอ"
"ถ้าเป็นอนโเธอริ ทำไมไม่เปิห้อให้เราอยู่นเียวละ" ้าวโพถามอย่าสสัย
"็าเธอเป็นแบบนี้ เินยัไม่่อยะไ้เลย เรา็้อ่วยูสิ" ผมอบแถไป
เมื่อมาถึห้อ VIP อผม ผมวาเธอลที่โฟาห้อรับแแล้วเปิทีวีให้เธอู โยนระเป๋าไว้ที่
ั้นบนู้วารอเท้า แล้วหยิบผ้านหนูส่ให้้าวโพ แล้วบอเธอว่า
"เธอไปอาบน้ำไป เี๋ยวเราลไปื้อแปรสีฟันให้" เธอพยัหน้ารับแล้วเินะโผละเผลเ้า
ห้อน้ำไป ผมเินลมามินิมาร์ท้าล่าื้ออใ้และอินนมบเี้ยวไว้ให้เธอ
เมื่อถึห้อ ผมเินเ้าไปวาอในรัวแล้วเินเอาแปรสีฟันไปให้เธอหน้าห้อน้ำ เธอแ้ม
ประูออมา ผมแล้ันประูเ้าไป เธอรี้เสียัลั่นแล้วถอยหนี ทำให้เสียหลัลื่นลพื้น
"โอยยยย ้อเท้าา" เธอร้อ ผมรีบวิ่เ้ามา่วยพยุเธอ โยที่ไม่มอหน้าเธอเลย เพราะเธอห่อ
ร่าายเอาไว้้วยผ้าเ็ัวเพียผืนเียวเท่านั้น
"นี่นาย เล่นบ้าอะไรเนี้ย เราเ็บนะ" เธอแว้ใส่ผมเมื่อผมเ้ามาพยุแนเธอ ลิ่นสบู่หอมอ่อนๆ
อเธอลอยเ้ามาในมูผม ผมสอมือ้านึไว้รอบเอวเธอแล้วอุ้มเธอึ้นมาาพื้น
เธอเร็ัวแ็ไปหมเมื่ออยู่แนบิับผมโยที่เธอมีแ่ผ้าเ็ัวห่อไว้เท่านั้น ผมเห็นหน้า
อ้าวโพเป็นสีแระเรื่อ เธอำผ้าเ็ัวไว้แน่นเหมือนลัวว่ามันะหลุลมา
"ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้า" ผมถามเธอเบาๆ เราอยู่ใล้ันนรู็สึถึัหวะารเ้นอหัวใ
"มิเอาผ้าเ็ัวมาให้เราอย่าเียว" เธออบลับมาเบาๆเ่นัน ผมอุ้มเธอไปห้อนอนแล้ว
วาเธอลบนเียว้านุ่มสบาย เธอระับผ้าเ็ัวให้แน่นึ้นแล้วมอูผมที่เินไปหยิบเสื้อ
ผ้าอผมให้เธอ เลือเสื้อัวที่ใส่สบายที่สุ และาเบ็อเอร์ที่ผมไม่่อยไ้ใส่ให้เธอ
้าวโพมอผมที่ยื่นเสื้อผ้าไปให้เธอ ผมไม่อยาสบาเธออนนี้เลย ให้ายสิ !!
"อบในะมิ" เธอพูึ้นมา
ผม้มัวล่ำยับหน้าเ้าไปใล้หน้าเธอมาึ้น เธอนิ่ไม่อบรับหรือปิเสธ ผมเลื่อนปาไป
สัมผัสับแ้มาวเนียนนุ่มที่อนนี้เริ่มเป็นสีแแล้ว เธอหลับานิ่ ผมหอมแ้มเธอ้ายวา
ันัวเธอลบนเียหนานุ่มอย่าแผ่วเบาโยที่เธออาะไม่รู้สึัว ผมุไ้หน้าลับออ
เธอ เธอร้อห้ามเบาๆ ผมับมือเธอไว้แน่นเมื่อเธอเริ่มันัวผมออ ผมเยหน้ามอเธอ เป็น
ัหวะเียวับที่เธอลืมาึ้นมา เราสบาันเนิ่นนาน เธอเผยอปาล้ายับะพูอะไร แ่ผม
้มลไปปิปาเรียวบานั้น้วยปาผมเอ เธอหลับาและไม่ัืนอะไร มือผมเอื้อมลไปวา
บนผ้าเ็ัวที่อนนี้เริ่มไม่ระับ แล้ว่อยๆ ึออ้าๆ ้าวโพลืมาึ้นเมื่อรู้สึัว เธอหายใ
หอบนิๆ แล้วึมือผมไว้ไม่ใหุ้นับร่าายเธอ ผมรวบมือ้าวโพสอ้าไว้เหนือหัว
้วยมือ้าเียว ผมูบเธอรุนแรมาึ้น พอๆับอารม์อผมที่เพิ่มมาึ้น ้าวโพนอนนิ่
เหมือนเลิ้มามผม เธอหลับาพริ้ม ไม่แสอาารัืนอะไรอี ...
อาหารหรูๆ อยู่ภายในอนโน รวมถึฟิเนส สวนหย่อม และสระว่ายน้ำ
ผมหันไปมอ้าวโพ เธอนั่นิ่ๆ ไม่พูอะไรัำ นผมัสินใพู่อน
"้าวโพ เธอ.." ผมำลัะพู แ่เธอิพูัผมึ้นมา่อน
"ไหนบอะพาไปบ้าน เธอพาเรามาโรแรมทำไม มิ ทำไม" ้าวโพพู น้ำาลอเบ้า
"โรแรมบ้าบออะไรัน นี่มันอนโนเรา เราอยู่ที่นี้ั้นานแล้ว บ้านเราไม่มีนอยู่" ผมอบ
"มัน็นั้นแหละ แ่อยู่ันสอนแบบนี้ ถ้าเิ.." เธอพูแล้วเียบไป ผมเาออว่าเธอิอะไร
แ่ผมแล้ทำเป็นไม่รู้ ผมึบอเธอไปว่า
"สอนแล้วยัไ ให้วนไอป๋อไอาร์ไอไม้มาอยู่้วยป้ะละ ะไ้เยอะๆไปเลย"
"..." ้าวโพเียบไม่อบอะไรผม ่อนที่ผมะพูอะไรไ้อี เธอ็บอว่า
"แบบนี้มันไม่ีับเรา เธอไม่ิบ้าหรอว่าถ้ามีนรู้ เราะเออะไรบ้า"
"แ่เธอนเียว เราูแลไ้" ผมปาไว อบเธอไปแบบที่ใิ ้าวโพอึ้แล้วหันมามอผม
ผมับเรื่อยนร์แล้วหยิบระเป๋านัเรียนออมาารถ เินอ้อมไปอุ้ม้าวโพลมา แล้วเิน
เ้าัวอาารอนโไป
"ุมิรับ วันนี้ลับึพอูเลยนะรับ" ผู้ัารอนโเอ่ยทัผมเมื่อเห็นผมเินเ้ามา
"พอีมีเรื่อยุ่ๆนิหน่อยนะ" ผมอบ ผู้ัารโ้ำนับให้ผม เมื่ออยู่ในลิฟ์้าวโพถามผมว่า
"ทำไมเมื่อี้เ้าถึทำท่าทาแบบนั้นล้ะ"
"็ไม่แปลนิ นี่มันอนโอพ่อแม่เรา ใระเินมาราบเรา็ไม่แปลหรอ"
"ถ้าเป็นอนโเธอริ ทำไมไม่เปิห้อให้เราอยู่นเียวละ" ้าวโพถามอย่าสสัย
"็าเธอเป็นแบบนี้ เินยัไม่่อยะไ้เลย เรา็้อ่วยูสิ" ผมอบแถไป
เมื่อมาถึห้อ VIP อผม ผมวาเธอลที่โฟาห้อรับแแล้วเปิทีวีให้เธอู โยนระเป๋าไว้ที่
ั้นบนู้วารอเท้า แล้วหยิบผ้านหนูส่ให้้าวโพ แล้วบอเธอว่า
"เธอไปอาบน้ำไป เี๋ยวเราลไปื้อแปรสีฟันให้" เธอพยัหน้ารับแล้วเินะโผละเผลเ้า
ห้อน้ำไป ผมเินลมามินิมาร์ท้าล่าื้ออใ้และอินนมบเี้ยวไว้ให้เธอ
เมื่อถึห้อ ผมเินเ้าไปวาอในรัวแล้วเินเอาแปรสีฟันไปให้เธอหน้าห้อน้ำ เธอแ้ม
ประูออมา ผมแล้ันประูเ้าไป เธอรี้เสียัลั่นแล้วถอยหนี ทำให้เสียหลัลื่นลพื้น
"โอยยยย ้อเท้าา" เธอร้อ ผมรีบวิ่เ้ามา่วยพยุเธอ โยที่ไม่มอหน้าเธอเลย เพราะเธอห่อ
ร่าายเอาไว้้วยผ้าเ็ัวเพียผืนเียวเท่านั้น
"นี่นาย เล่นบ้าอะไรเนี้ย เราเ็บนะ" เธอแว้ใส่ผมเมื่อผมเ้ามาพยุแนเธอ ลิ่นสบู่หอมอ่อนๆ
อเธอลอยเ้ามาในมูผม ผมสอมือ้านึไว้รอบเอวเธอแล้วอุ้มเธอึ้นมาาพื้น
เธอเร็ัวแ็ไปหมเมื่ออยู่แนบิับผมโยที่เธอมีแ่ผ้าเ็ัวห่อไว้เท่านั้น ผมเห็นหน้า
อ้าวโพเป็นสีแระเรื่อ เธอำผ้าเ็ัวไว้แน่นเหมือนลัวว่ามันะหลุลมา
"ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้า" ผมถามเธอเบาๆ เราอยู่ใล้ันนรู็สึถึัหวะารเ้นอหัวใ
"มิเอาผ้าเ็ัวมาให้เราอย่าเียว" เธออบลับมาเบาๆเ่นัน ผมอุ้มเธอไปห้อนอนแล้ว
วาเธอลบนเียว้านุ่มสบาย เธอระับผ้าเ็ัวให้แน่นึ้นแล้วมอูผมที่เินไปหยิบเสื้อ
ผ้าอผมให้เธอ เลือเสื้อัวที่ใส่สบายที่สุ และาเบ็อเอร์ที่ผมไม่่อยไ้ใส่ให้เธอ
้าวโพมอผมที่ยื่นเสื้อผ้าไปให้เธอ ผมไม่อยาสบาเธออนนี้เลย ให้ายสิ !!
"อบในะมิ" เธอพูึ้นมา
ผม้มัวล่ำยับหน้าเ้าไปใล้หน้าเธอมาึ้น เธอนิ่ไม่อบรับหรือปิเสธ ผมเลื่อนปาไป
สัมผัสับแ้มาวเนียนนุ่มที่อนนี้เริ่มเป็นสีแแล้ว เธอหลับานิ่ ผมหอมแ้มเธอ้ายวา
ันัวเธอลบนเียหนานุ่มอย่าแผ่วเบาโยที่เธออาะไม่รู้สึัว ผมุไ้หน้าลับออ
เธอ เธอร้อห้ามเบาๆ ผมับมือเธอไว้แน่นเมื่อเธอเริ่มันัวผมออ ผมเยหน้ามอเธอ เป็น
ัหวะเียวับที่เธอลืมาึ้นมา เราสบาันเนิ่นนาน เธอเผยอปาล้ายับะพูอะไร แ่ผม
้มลไปปิปาเรียวบานั้น้วยปาผมเอ เธอหลับาและไม่ัืนอะไร มือผมเอื้อมลไปวา
บนผ้าเ็ัวที่อนนี้เริ่มไม่ระับ แล้ว่อยๆ ึออ้าๆ ้าวโพลืมาึ้นเมื่อรู้สึัว เธอหายใ
หอบนิๆ แล้วึมือผมไว้ไม่ใหุ้นับร่าายเธอ ผมรวบมือ้าวโพสอ้าไว้เหนือหัว
้วยมือ้าเียว ผมูบเธอรุนแรมาึ้น พอๆับอารม์อผมที่เพิ่มมาึ้น ้าวโพนอนนิ่
เหมือนเลิ้มามผม เธอหลับาพริ้ม ไม่แสอาารัืนอะไรอี ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น