ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Love bond 11
( Taehyung Part )
แสอาทิย์อ่อนระทบใสสาส่อเ้ามาภายในห้อว้า ผมระพริบาถี่ปรับโฟัสให้เ้าที่เ้าทา่อนะันัวึ้นนั่อย่าลำบา วามรู้สึเ็บปวพลุพล่านเ้ามาอย่าห้ามไม่ไ้ ผมรู้สึเ็บปวามร่าายโยเพาะรบริเวท้อน้อยและส่วนสะโพ ไม่นานภาพ่วเวลาแห่วามสุอผมับอุ็แว๊บเ้ามาในหัว แ่มันะเรียว่าวามสุไม่ไ้หรอใ่ไหมรับ เพราะอุไม่ไ้รู้แบบเียวันับผมเลย รัน้ามนัวสูะสาสมใ้วย้ำที่ทำร้ายผมแบบนี้
[แร๊!]
ผมเอนัวลนอนโยอัโนมัิเมื่อไ้ยินเสียประูห้อถูเปิออ หลับาปี๋้วยวามลัว ลัวว่าะเป็นแม่ออุ ถ้าท่านมาเห็นผมอยู่ในสภาพแบบนี้ ท่านะรู้สึอย่าไรัน แล้วไอนที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้หายหัวไปไหนันนะ
เสียุัาารเินย่ำเท้ารมายัอบเีย
"มุแล้หลับแบบนี้เาเลิใ้ันไปนานแล้ว รู้ปะ"
เสียทุ้มุ้นหูเอ่ยออมา้วยน้ำเสียแ็ระ้า ผมเบิาว้าเมื่อเห็นอุยืนแน่นิ่อยู่รหน้า
"..อุ"
ผมเอ่ยเรียนัวสู้วยน้ำเสียสั่นเรือ อุ่อยๆวาถา้าวที่ถืออยู่่อนหน้าลบนโ๊ะ้าเีย ่อนละสายามมามอผมที่นอนัวอยู่
"เรียทำไม ลัวำื่อผัวัวเอไม่ไ้หรือไ"
"นี่! อย่ามาหยาบายนะ"
อุไม่่อล้อ่อเถียับผม มือหนาระาเ้าอี้้าๆมานั่ ใบหน้าหล่อยยิ้มริ่มวนโทสะผมะริๆ แ่ผม็ปิเสธไม่ไ้ว่าผมรู้สึีที่เห็นรอยยิ้มนี้ และผมเื่อว่าถ้านในบ้านเห็นเหมือนับที่ผมเห็น พวเามีวามสุันมาแน่ๆ
"ยิ้มอะไรน่ะ"
เสียทุ้มเอ่ยถามผมที่ำลันอนยิ้มระ่าอยู่
"ไม่มีอะไร อบุนะ"
"อบุ?" อุเลิิ้วถามผม
"็้าวไ ้าวผมไม่ใ่หรอ"
ผมว่าพลาี้นิ้วเรียวไปยัถา้าวที่อุยมันึ้นมา้วยัวเอ
"อะไร อู่าหา"
ใบหน้าหล่อลั้นยิ้ม มือหนายืนมาับัวผมให้ลุึ้นนั่ ่อนหันไปั้าว้มหมูมาเป่าไล่วามร้อน
"อ้าปาสิ"
"ห๊ะ"
ผมอุทานออมาใบหน้าเหวอ วาลมโ่าสสัยปราึ้นทันที เมื่อะี้อุบอว่าไม่ใ่ออยู่เลยนี่นา
"หรือ้อให้ป้อน้วยปา"
เสียทุ้มแผ่วเบา เบานผมไม่ไ้ยินเพราะมัวแ่สสัยารระทำอนัวสูรหน้า วันนี้อุแปลไปริๆนะ
"เอาั้นหรอ"
"หื้ม?"
ผมหันไปเลิิ้วถามอุอีรอบ มือหนาเท้าว้มใน้อนเ้าปา้วยวามไวแส ่อนเ้ัวเ้ามาหาผม
"อื้อ! เี๋ยวินเอ"
"อ้าอา!"
อุพูออมาอย่ายาลำบา้วย้าวที่ถูยัเ้าไปเ็มปาทำให้แ้มใสบนหน้าหล่อพอโึ้น ผมัะอบที่อุทำนิสัยแบบนี้ะแล้วสิ...
"เอามานี่เี๋ยวินเอ"
ผมแย่้อนออามือหนา อุผละัวออโย่าย ้าว้มที่อยู่ในปาถูลืนลอย่ารวเร็ว ผมเห็นารระทำทะเล้นแบบนี้็หุบยิ้มไม่ไ้เหมือนันนะ
"ยิ้มอะไร"
"ปะ..เปล่า"
ผมเมินหน้าหนีนัวสู ไม่อยาให้อุเห็นว่าผมแอบยิ้ม ่อนะั้าวำโใส่ปา
"่อยๆิน เี๋ยว็ิอายห่าหรอ"
มือหนายึ้นห้ามารสวาปามอาหารอผมอย่าทันวัน ืน้าว่านี้ผมสำลัายเหมือนที่อุว่า
"็อยาให้ผมายอยู่แล้วไม่ใ่หรอ"
"ินไปอย่าพูมา ะไ้รีบินยา"
หืออออ ยาั้นหรอ ไม่เอาอะ ผมไม่อบมันเอาะเลย..
"ยะ..ยา ยาอะไรอะ" ผมเอ่ยถามน้ำเสียลุลั
"ยาแ้ปวไ"
"มีแบบน้ำมั้ย"
สิ้นเสียใบหน้าหล่ออนัวสูแสอาารสสัยออมาอย่าัเน
"อะไรัน โเป็นวายละยัะถามหายาน้ำอีหรอ"
"็มันมนี่!"
อุไม่อบอะไรผม แ่พยุัวเอึ้นไปหยิบระปุยานาพพามาแทน
มือหนาว้านหายาแ้ปวที่ว่า ในใผมภาวนาอยาให้มันเป็นวบรรุอเหลวะเหลือเิน
"โอ๊ะ!"
ามเบิว้าเมื่อมือหนาหยิบับโนวยาวหนึ่
"ยาแ้ปว อา..อันนี้แหละ"
[ป๋อแป๋ๆ]
อุเย่าวยาสีาวสั่นไปมา เสียมันไม่ใ่ยาน้ำนี่นา
"มะ..ไม่ใ่ยาน้ำหรอ"
"เสียใ้วยนะแทฮยอ บ้านูมีแ่นโแล้ว ไม่มียานยาน้ำอะไรมาให้มึหรอ"
ใบหน้าหน้าหล่อแสยะยิ้มให้ผม ผมเมินหน้าหนีแล้วหลับาปี๋ทันที
"ะินีๆหรือะให้ป้อน"
เสียทุ้มแ็ร้าวเอ่ยออมาอย่าเรี้ยวรา ิ้วหนามวเ้าหาันนเป็นปม ผมยัไม่อบอะไรนัวสูลับไป รู่สั้นๆ อุเทวยาใส่มือหนาเพื่อนับำนวนเม็ ่อนรอมันเ้าปาัวเอ นัวสูเยิบหน้าหล่อเ้ามาใล้ผม ไม่นานอุป้อนยาเ้าปาผม้วยปาอเาเอ
"อี๋ แหยะ แหยะ อี๋ มมมมมม"
ผมร้อออมาไม่เป็นภาษานเท่าไหร่นั เมื่อยาสอเม็ถูันมาแะลิ้น มือเรียวผลันัวสูออ ่อนหยิบแ้วที่ใส่น้ำไว้เือบล้นรอเ้าปาอย่ารวเร็วนไม่ทันระวัว่ามันะหเลอะผ้าลุมเียออุ
"่อยๆิวะ"
มือหนาหยิบผ้านหนูมาเ็น้ำที่หล้นมาเลอะร่าายผมอย่าอ่อนโยน ผม้อมอารระทำอนัวสูอย่าไม่วาา
"อะ นอนพัะ ูเอาอไปเ็บ่อน"
อุว่าพลาึผ้าห่มหนาึ้นมาลุมร่าอผมไว้ ่อนะหยิบยถา้าวแล้วเินออไป วันนี้อุไม่วาใส่ผมเหมือนทุวันที่ผ่านมา มัน็ีเหมือนันนะ.....
///
#อุเป็นไบโพลา ฮ่าๆ าุ๊ิ๊ิ่อแ้ว็มานาา
**เพราะทุอมเมน์ือำลัใสำั**
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น