ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF]เรือนหอฉบับโน่ริท

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1

    • อัปเดตล่าสุด 28 ส.ค. 55


                   
                   “เห้ย อาร์มกรุจะกลับขอนแก่นวันนี้นะ มารับกรุที่สนามบินด้วยผมโทรหาเพื่อนรักที่เสียงปลายสายตอนนี้งัวเงีย ไม่เป็นอันคุยกันรู้เรื่องแล้ว

                    อืออออ เมิงถึงแล้วก็โทรมาใหม่นะตี๊ส ส ส ส !!” สายวางไปเรียบร้อย !! เห้ยอะไรวะกรุจะขึ้นเครื่องอยู่แล้วนะโว้ยไอ่อ้วนน !!

     

                    01:00 ณ สนามบินขอนแก่น

                                    ‘หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ขนาดนี้…’

                    รอบที่ 10 แล้วครับ ผมโทรหาไออาร์มแต่ได้ยินแต่เสียงผู้หญิง !! โอ้ยย !! ไออ้วนน นี่มึงเบี้ยวกรุใช่ไหม !!! แล้วกรุจะกลับบ้านยังไงวะเนี่ย !! ป่านนี้แม่ก็คงหลับแล้ว ต้องตานี่ไม่ต้องพูดถึงเลย - -"

                                    เก็บรอยยิ้มฉันไว้ในใจของเธอ โอบกอดทุกนาทีของเรา ปล่อยให้รัก…’

                    แค่ได้ยินเสียงริงโทนผมก็รู้ครับว่าใครโทรมา ผมลืมไปได้ไงว่ายังมีมันอยู่ ๕๕๕๕

                    พี่โนว่ …. ถึงขอนแก่นยังคร๊าบบบบบเสียงเจื้อแจ๋วมาเชียวไอตัวเล็ก

                    ถึงสนามบินแล้วครับ แต่พี่ยังกลับบ้านไม่ได้เลยริท มารับพี่หน่อยสิผมทำเสียงอ้อน ๆ นิดนึงครับ

                    อ้าว แล้วพี่อาร์มไม่ได้ไปรับหรอครับพี่ ?

                    “พี่โทรหามันเป็นสิบรอบแล้วเนี่ย โทรศัพท์มันปิดเครื่อง สงสัยมันหลับแล้วมือไปโดนปิดเครื่องอัติโนมัติอะครับ ริทมารับพี่หน่อยสิ พี่นั่งแกล่วอยู่ที่สนามบินเกือบสิบนาทีแล้วเนี่ย

                    “อ่อ ๆ  ครับพี่ เดี๋ยวริทไปรับนะ รอริท 20 นาทีนะพี่

                    “ครับ !!!” ไอตัวเล็กของผมน่ารักเสมอครับ อิอิ

     

     

     

                    พี่โน่ พี่โน่ ผมรู้สึกตัวเมื่อมีคนมาสะกิด ! นี่ผมหลับไปตอนไหนเนี่ย

                    “หืออออ …” ผมขานรับอย่างงัวเงีย ปรับสายตาที่พร่ามัวให้มองได้เห็นให้ชัดว่าใครเรียกผม

                    ตื่น ๆ ลุกได้แล้วพี่กลับบ้านกันริทมารับแล้ว ๆหือริทหรอ !

                    “อ้าว ริท !! มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ

                    “ก็มาเมื่อกี้แหละพี่ ริทโทรหาพี่หลายสายแล้วไม่เห็นพี่รับเลยมาเดินหา เห็นพี่นั่งหลับอยู่นี่แหละ ง่วงหรอพี่ ?ผมคว้าโทรศัพท์ที่เสียบหูฟังเพื่อฟังเพลงขึ้นมาดู จริงด้วย ริทโทรมาแต่ทำไมผมไม่รู้สึกตัวเลยนะ ….

                    “อือนิดหน่อยวะ ปะกลับบ้านกันผมลุกขึ้นคว้าเป้เดินตามริทขึ้นรถไปเพื่อกลับบ้าน

                    ริทมันมาส่งผมที่บ้านครับ ส่วนตัวมันบอกจะกลับไปนอนที่คอนโดแล้วพรุ้งนี้ค่อยมาร่วมงานขึ้นบ้านใหม่ของผม แต่ผมไม่ยอมให้มันกลับครับ

                    ริทไม่ต้องกลับหรอก นอนนี่แหละ มันดึกแล้ว ขับรถดึก ๆ มันอันตรายนะ

                    “โหย พี่ ริทขับรถมาบ้านพี่เกือบทุกวัน ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยพี่อย่ากลัวเลย ริทดูแลตัวเองได้

                    “ไม่เอาอะ ยังไงพี่ก็ไม่ให้กลับ นอนที่นี่แหละ ดับเครื่อง ขับไปจอดที่โรงรถเลย เร็ว ๆ อย่าดื้อผมรู้ครับว่ามันไม่ชอบให้ใครมาบังคับมัน แต่เรื่องนี้ผมก็ยอมมันไม่ได้ครับ ผมรู้ว่าเมื่อก่อนมันขับรถกลับคอนโดดึก ๆ เกือบทุกครั้ง แต่ทุกครั้งก็มีไอพ๊อตนั่งเป็นเพื่อนมันก็ไม่น่าห่วงเท่าไหร่ แต่วันนี้มันขับกลับคนเดียวยังไงผมก็ไม่ยอมตามใจมันเด็ดขาดครับ

                    พี่โน่อะ ริทขับกลับเองได้จริง ๆ นะ !!” คนตัวเล็กพยายามจะดึงดันขับกลับคอนโดให้ได้ ดื้อใช่ไหม ดื้อนักใช่ไหม !!

                    “จะขับเข้าบ้านพี่ดีดีหรือต้องให้พี่ใช้กำลังห๊ะ ริท !!” ใช้ไม้อ่อนไม่ได้ผลมันก็ต้องใช้ไม่แข็งครับ

                    เออ ไม่กลับก็ได้วะ !!” ริทขับรถเข้าบ้านผมตามคำสั่งที่ไม่ค่อยเต็มใจครับ งอนแก้มป่องเลย เห็นแล้วมันน่านัก !! >.<  ผมจึงหอมแก้มมันไปฟอดใหญ่ก่อนจะรีบเปิดประตูรถรีบขึ้นบ้านไปทันทีครับ คนที่โดนหอมแก้มโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัวได้แต่นั่งอึ้งแก้มแดงอยู่ในรถ กว่าจะตั้งสติได้ว่าถูกขโมยหอมก็รีบลงจากรถวิ่งตามขึ้นห้องมาเอาเรื่องผมทันที

                    พี่โน่ !!!! ขี้โกงที่สุดอะริทชี้หน้าพูดกับผมที่ตอนนี้กำลังเตรียมตัวเข้าไปอาบน้ำแล้ว

                    ขี้โกงอะไร พี่ไปโกงอะไรริทครับผมตอบหน้าตาใสซื่อมาครับ เหมือนเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

                    พี่โน่ๆๆๆๆๆๆๆ

                    “จุ๊ ๆ ๆ ไม่เอาอย่าเสียงดังครับริท เดี๋ยวแม่พี่ตื่น รบกวนผู้ใหญ่ไม่ดีนะครับ ๕๕๕๕ผมพูดจบตัวเล็กเงียบทันทีครับ แต่ก็ยังงอนแก้มป่องอยู่ดี ผมเลยเดินเข้าห้องน้ำด้วยอารมณ์ที่ดีมากครับ ได้แกล้งเมียนี่มันมีความสุขจริง ๆ ครับ !!! 555555

                    ผมอาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำก็เห็นตัวเล็กเล่นเกมส์ในโทรศัพท์ผมอยู่บนเตียงแล้วครับ เมื่อเห็นผมมันหันมามองผมนิดนึงก่อนจะหันไปสนใจเกมส์ต่อแล้วพูดขึ้นมา

                    พี่โน่ เมื่อกี้พี่วิวโทรมาอะหืออออ ….

                    “หรอ แล้วริทได้รับเปล่าครับผมเช็ดผมให้แห้งแล้วทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ ไอตัวเล็ก คือ ตอนนี้ตัวเล็กมันนอนคว่ำนอนเล่นเกมส์ในโทรศัพท์อยู่ครับ ส่วนผมนอนหงายเอามือหนุนหัวข้าง ๆ มัน

                    ก็รับครับ

                    เค้าว่าไงบ้างละผมถามอย่างไม่สนใจเท่าไหร่ครับ

                    ก็ไม่ได้ว่าไง แค่บอกว่าเค้าเลื่อนถ่ายละครแล้ว พรุ้งนี้จะมางานขึ้นบ้านใหม่พี่เหอะ ๆ มาจนได้สินะ

                    หรอ อือ

                    “พี่ชวนเค้ามาหรอ ?ริทถามคำถามนี้แต่ก็ยังสนใจเกมส์ในโทรศัพท์ผมอยู่เหมือนเดิม แต่ผมสัมผัสได้ว่าน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่

                    พี่ก็ชวนคนในกองไง แล้ววิวเค้าก็อยู่ด้วยจริง ๆ นะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจะชวนวิว อันที่จริงไม่อยากให้วิวมาด้วยซ้ำ ผมไม่อยากให้ริทมันคิดมาก แค่ผมเล่นละครกับวิว ริทมันก็งอนผมเกือบทุกวันที่โทรหาผมแล้วครับ หาเรื่องทะเลาะกันตลอด เรียกได้ว่า วันไหนมีถ่ายคู่กับวิวนี่ถ้าริทมันรู้มันโทรหาผมทั้งวันเลยมั่งครับ มันบอกว่ามันไว้ใจผมนะแต่มันไม่ไว้ใจวิว ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสองคนนี้เค้ามีปัญหาอะไรกัน แต่ผมสัมผัสได้นะว่าอย่างน้อยริทมันก็ไม่ได้เกียดวิว แต่วิว นี่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าเกียดริทหรือเปล่า

                    “อ่ออออ

                    “ริทโกรธพี่หรอ ?ผมถามกลับไปเพราะน้ำเสียงริทไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ออกนอยด์ ๆ

                    ริทจะโกรธพี่ทำไมละ ก็พี่ไม่ได้ตั้งใจจะชวนเค้ามาไม่ใช่หรอ หรือว่าพี่ตั้งใจชวนเค้ามา !!” ประโยคหลังริทลุกขึ้นนั่งแล้วหันมาถามผมจริงจัง

                    “55555 พี่รู้หรอกน่าว่าถ้าชวนวิวมาแล้วริทก็ต้องไม่พอใจ แต่พี่เลี่ยงไม่ได้จริง ๆ พยายามแล้วนะที่จะไม่บอกวิว แต่ทำไงได้อยู่กองเดียวกันแล้วจะให้พี่ทำยังไงไม่ให้เค้ารู้ละผมพลิกตัวหันหน้ามองหน้าริทที่ตอนนี้ทำหน้าเหวี่ยงเต็มที่

                    เออ ๆ ช่างมันเหอะ ยังไงเค้าก็มาแล้ว แต่พรุ้งนี้อย่าให้ริทเห็นนะว่าพี่กับเค้าทำตัวติดกันเป็นตังเม ไม่งั้นริทไม่ยอมแน่ ๆ ” 5555 ตัวเล็กของผม ทำไมน่ารักอย่างนี้ >//////<

                    “ครับบบ พรุ้งนี้พี่จะทำตัวติดกับริทตลอดเลยดีไหม ริทไปทางไหนพี่ก็จะตามไปเลย อิอิ

                    “ให้มันจริงเหอะ !!” ผมหัวเราะขยี้หัวมันด้วยความหมั่นไส้ ก่อนจะจับตัวเล็กของผมมานอนกอดด้วยความคิดถึง อ่าส์ กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากสบู่ลอยมาแตะจมูกผมเข้าอย่างจัง หอมจัง

                    “พี่โน่ ปล่อยริทนะ ริทอึดอัด จะนอนก็นอนไปสิ ริทจะเล่นเกมส์ต่อ !!”

                    “ไม่เอาอะ ดึกแล้วเลิกเล่นแล้วนอนได้แล้วผมรีบคว้าโทรศัพท์ผมไปเก็บไว้บนหัวเตียงทันที

                    พี่โน่ !!!! ริทยังเล่นไม่เสร็จเลยนะ !!!” ไอเด็กติดเกมส์โวยวายใหญ่ ดิ้นอยู่ในอ้อมแขนผมผมเลยหอมแก้มไปฟอดนึง

                    จะหยุดดิ้นไหม ถ้าไม่หยุดมากกว่านี้แน่ ๆ

                    พี่โน่ขี้โกงอีกแล้วนะ…” ผมไม่ยอมให้คนตัวเล็กพูดจบหรอกครับ รีบประกบปากเล็กได้รูปนั้นทันที อื้อออ หวานจัง สัมผัสนี้นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้สัมผัส คิดถึงจัง ….

    -------------------------------------------------------------------

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×