ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6: The Sword Dimension
"นี่ อาเทน่า นายไม่ยิ้มตั้งแต่เช้าเลยนะ เดี๋ยวก็ไม่หล่อหรอก"
มาฮนถามกับผมเหมือนจะซ้ำเติม
"เจ้าป่วยรึเปล่า"
"เปล่าครับ แต่ข้ารู้สึกว่าเมื่อคืนรู้สึกไม่สบายใจเลย"
"งั้นนายเล่าให้ฉันฟังหน่อย"
"เมื่อคืนนี้เหมือนมีใครไม่รู้ไปปล่อยข่าวให้กับ ราชินี เรด เมเด้น"
"หรือว่า..."
"เป็นสมุนของราชินี นาเม่"
"ท่าทางจะใช่ เห็นนางขี่อสูรกาย เดอม็อบ อยู่ แล้วก็พูดอะไรไม่รู้ของนาง"
ระหว่างทางนั้น ผมเผลอเดินไปเหยียบกับหินก้อนหนึ่ง สีสวยมากผมจึงหยิบมาดู
"นั่น ไลท์ ซัมมอนนี่"ฮานะพลางเอ่ยขึ้นมา
"เธอรู้ได้ไงฮานะ"
"ข้าดูหน่อยสิ ของเจ้าไม่ใช่หรอ"องหญิงหยิบไปจากมือผมแล้วบ่นขึ้นมา
"อ้าว แล้วท่านจะขอดูทำไมถ้าไม่ใช่ของท่าน"ผมเริ่มเถียงทันที
"ก็ข้าแค่ขอจับดูเฉยๆ"
"พอเถอะค่ะท่านเดี๋ยวท่านแก่เอานะคะ"
"ใกล้ถึงแล้วล่ะค่ะท่าน"มาฮนชี้ไปที่ภูเขาลูกนั้น
"นี่น่ะเหรอ หุบเขา กัสนูซิส"
ณ หุบเขากัสนูซิส
"ท่านคะ รีบไปซ้อมดาบกันเถอะค่ะ เดี๋ยวจะไม่ทันการ เย็นนี้ต้อง ไปเอเชีย มอสท์อีก"
"เอ๋ เอเชีย มอสท์"
"ใช่ค่ะ มันเป็นสถานที่ของหุ่นยนต์แล้วก็พาไปหาเธอคนนี้ค่ะ"
"วิชวล วัน"
"ค่ะ เธอได้เล่าว่า ระเบิดจะพุ่งไปที่นั่นในคืนนี้ค่ะ"
"อืม ข้าไม่ไปหรอก ก็ได้ ข้าจะให้ฝึก มันมีทั้งหมด 5 ท่า"
ณ ลานกว้าง
"ท่าแรก หงส์สะบัดปีก"
"เรื่องนี้น่ะข้าถนัด"
"ท่าที่สอง ทอร์นาโด พันช์"
"อึ๋ย อย่างนี้ก็โดนบุกนะสิ"
"ท่าที่สาม คิส เซอร์เคิล"
"จุมพิตพิฆาต"
"ท่าที่สี่ เซนเซอร์ ไลฟ์"
"มันต้องใช้มือตวัดแล้วใช้ดาบฟันสินะ"
"ท่าที่ห้า แฟนตาซี อีฟ"
"เหวย นี่ท่าผู้หญิงหรอเนี่ยแปลกนะ"
ฉัวะ...เสียงดาบที่ฟันทางแขนของผม นี่เธอตั้งใจหรือไม่กันแน่นะ
"เป็นอะไรมากมั้ย"
"พวกเรา พอเถอะนี่ก็ใกล้จะเย็นแล้ว เรารีบพาเขารักษาบาดแผล แล้วรีบไปที่เอเชีย มอสท์ก่อน"
"แล้วท่านล่ะ"
"ไม่ต้องห่วง ข้าจะดูแลตัวเองเสมอ"
"พวกเรา ขึ้นรถม้ากันเร็วเข้า"
"อืม อาเทน่า ข้าขอโทษนะ"
"ฮานะ บอกเส้นทางไปเอเชีย มอสท์เร็วๆเข้า"
"อืม เลี้ยวซ้าย ตรงไป แยกขวา เดี๋ยวถึงเอง"มาฮนจึงรีบถึงที่สุดก่อนที่จะมืดค่ำและเกิดการระเบิด
ณ เอเชีย มอสท์
"Welcome to asia most"
"เอ๋"
"อ้าว พวกเธอเองหรอแล้วทำไมผู้ชายคนนี้"ผมจึงหันมามองหญิงสาวผมสีดวงจันทร์ประกายผู้นั่น ก่อนจะเอ่ยชื่อเธออกมา
"วิชวล วัน"
to be Contiued...
มาฮนถามกับผมเหมือนจะซ้ำเติม
"เจ้าป่วยรึเปล่า"
"เปล่าครับ แต่ข้ารู้สึกว่าเมื่อคืนรู้สึกไม่สบายใจเลย"
"งั้นนายเล่าให้ฉันฟังหน่อย"
"เมื่อคืนนี้เหมือนมีใครไม่รู้ไปปล่อยข่าวให้กับ ราชินี เรด เมเด้น"
"หรือว่า..."
"เป็นสมุนของราชินี นาเม่"
"ท่าทางจะใช่ เห็นนางขี่อสูรกาย เดอม็อบ อยู่ แล้วก็พูดอะไรไม่รู้ของนาง"
ระหว่างทางนั้น ผมเผลอเดินไปเหยียบกับหินก้อนหนึ่ง สีสวยมากผมจึงหยิบมาดู
"นั่น ไลท์ ซัมมอนนี่"ฮานะพลางเอ่ยขึ้นมา
"เธอรู้ได้ไงฮานะ"
"ข้าดูหน่อยสิ ของเจ้าไม่ใช่หรอ"องหญิงหยิบไปจากมือผมแล้วบ่นขึ้นมา
"อ้าว แล้วท่านจะขอดูทำไมถ้าไม่ใช่ของท่าน"ผมเริ่มเถียงทันที
"ก็ข้าแค่ขอจับดูเฉยๆ"
"พอเถอะค่ะท่านเดี๋ยวท่านแก่เอานะคะ"
"ใกล้ถึงแล้วล่ะค่ะท่าน"มาฮนชี้ไปที่ภูเขาลูกนั้น
"นี่น่ะเหรอ หุบเขา กัสนูซิส"
ณ หุบเขากัสนูซิส
"ท่านคะ รีบไปซ้อมดาบกันเถอะค่ะ เดี๋ยวจะไม่ทันการ เย็นนี้ต้อง ไปเอเชีย มอสท์อีก"
"เอ๋ เอเชีย มอสท์"
"ใช่ค่ะ มันเป็นสถานที่ของหุ่นยนต์แล้วก็พาไปหาเธอคนนี้ค่ะ"
"วิชวล วัน"
"ค่ะ เธอได้เล่าว่า ระเบิดจะพุ่งไปที่นั่นในคืนนี้ค่ะ"
"อืม ข้าไม่ไปหรอก ก็ได้ ข้าจะให้ฝึก มันมีทั้งหมด 5 ท่า"
ณ ลานกว้าง
"ท่าแรก หงส์สะบัดปีก"
"เรื่องนี้น่ะข้าถนัด"
"ท่าที่สอง ทอร์นาโด พันช์"
"อึ๋ย อย่างนี้ก็โดนบุกนะสิ"
"ท่าที่สาม คิส เซอร์เคิล"
"จุมพิตพิฆาต"
"ท่าที่สี่ เซนเซอร์ ไลฟ์"
"มันต้องใช้มือตวัดแล้วใช้ดาบฟันสินะ"
"ท่าที่ห้า แฟนตาซี อีฟ"
"เหวย นี่ท่าผู้หญิงหรอเนี่ยแปลกนะ"
ฉัวะ...เสียงดาบที่ฟันทางแขนของผม นี่เธอตั้งใจหรือไม่กันแน่นะ
"เป็นอะไรมากมั้ย"
"พวกเรา พอเถอะนี่ก็ใกล้จะเย็นแล้ว เรารีบพาเขารักษาบาดแผล แล้วรีบไปที่เอเชีย มอสท์ก่อน"
"แล้วท่านล่ะ"
"ไม่ต้องห่วง ข้าจะดูแลตัวเองเสมอ"
"พวกเรา ขึ้นรถม้ากันเร็วเข้า"
"อืม อาเทน่า ข้าขอโทษนะ"
"ฮานะ บอกเส้นทางไปเอเชีย มอสท์เร็วๆเข้า"
"อืม เลี้ยวซ้าย ตรงไป แยกขวา เดี๋ยวถึงเอง"มาฮนจึงรีบถึงที่สุดก่อนที่จะมืดค่ำและเกิดการระเบิด
ณ เอเชีย มอสท์
"Welcome to asia most"
"เอ๋"
"อ้าว พวกเธอเองหรอแล้วทำไมผู้ชายคนนี้"ผมจึงหันมามองหญิงสาวผมสีดวงจันทร์ประกายผู้นั่น ก่อนจะเอ่ยชื่อเธออกมา
"วิชวล วัน"
to be Contiued...
ปล.สองตอนรวดดดดด เหนื่อย...
อย่าลืม!!!
เม้น+โหวต+แอดแฟบ
ด้วยนะ
อย่าลืม!!!
เม้น+โหวต+แอดแฟบ
ด้วยนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น