{The Ghost International}มือปราบผีนานาชาติ*รับสมัครตัวละคร*

ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 2>>การิตกับกระสือดุ

2

13:00 น.
"โอ้ย เหนื่อยจังเลย พี่จะนอนสักพักนะ"ผมบิดอ้าปากหาวนอน(แบบแมว?)
"ครับ"การุณตอบรับ
"ก๊อก ก๊อก!"เสียงมีคนเคาะประตูดังขึ้นเอาอีกแล้ว ก็เปิดเข้ามาเลยสิ ไม่ล็อกหรอก เพราะแม่ไม่ใช่กุญแจ จบป่ะ แต่ว่านะ อาจจะเป็นนักเรียนธรรมดาก็ได้
"เฮ้ ยู เฮลโล่ ฉัน นนทกานต์ เจริญผล นะ"เจ้านนท์ เป็นเด็กชายข้างๆห้องผมนะแหละ ชอบเก๊ก แต่ปานกลาง ดูถูกผู้หญิงค่อนข้างมาก(ฉันอ่านใจได้ ฮะๆ//พูดเองชมเอง)
"สวัสดีครับ ผม การุณนะครับ หรือจะเรียกว่าอรุณก็ได้นะครับ"การุณพูดกับนนท์
"ครับๆ การุณ แล้วนั่นพี่ชายนายใช่เปล่า ชื่อ การิน รึไม่"นนท์เดินเข้ามาถาม
ริบังอาจจะมาล้ำเส้นขนาดนั้นเลยรึ แล้วเรียกการินทำไม หน้าฉันไม่เหมือนการินสักหน่อย
"การิต หรือจะเรียก กฤติมา ก็ได้ ชิ"
"การิต กับ กฤติมา แปลว่า อะไรกันล่ะ"นนท์ถาม
"แปลว่า แมวดำ มั้ง ล้อเล่น การิต แปลว่า กระทำแล้ว ส่วน กฤติมาแปลว่า นักปราชญ์ พร้อมด้วยปัญญา แต่การเรียกระวังในการเรียกละกัน เดี๋ยวจะเรียกผิดเป็นการิน"
"ไปข้างนอกด้วยกันเปล่าล่ะ เดี๋ยวต้องรอให้พี่การิตตื่นก่อน"การุณพูด
"ไปสิ อยากสูดอากาศ"

ต่อมา
เวลา 15:00 น.
ที่หน้าโรงเรียน
"นายเงียบทั้งวันเลยนะ การิต"นนท์หันมาพูดกับผมด้วย
"อย่าถาม ไม่อยากตอบ อารมณ์เสีย"ผมทำหน้าหลอนขึ้นมา
"ไม่ถามก็ได้"
"ชักจะมีอะไรบางอย่างที่มันน่าท้าทาย สนุกจริงๆ"ผมพูดออกมา
"พูดอะไรของแกน่ะ"นนท์ถาม
"เปล่าเลย แค่พูดเฉยๆ ฮุๆๆๆๆ"
"อยู่ดีๆก็ขำ สยองเลยครับ"
"อะไร นนท์"
"แปลกประหลาด"นนท์พูด
"เป็น!ใครไม่เปลี่ยน เป็น!"ผมเล่นมุก
"ใครอยากเป็นก็เชิญเปลี่ยน"ว่าแล้ว การุณมันต้องเล่นอีกคน
"มีเวลาเล่นไหมครับ ไปตลกคาเฟ่กันสามคนเลยเหอะ"ผมโวยวายลั่น
ฮุๆๆๆๆ คาเฟ่ในโรงเรียน อยากให้มีจุงเบย มีหวังขำท้องแข็ง ตอนเป็นอนุบาล ผมเล่นมุกใส่คุณปู่ทุกวัน คนปู่เล่นตาม ตอนแรกๆไม่เป็นไร ตอนหลังๆแหละ เล่นวิ่งไล่จับครับ คุณย่าบอก อย่าค่ะ อย่านะคะ ฉันเป็นวัยทองนะคะ ปู่กลับเล่นมุกใส่คุณย่า บอกว่า อย่าอะไร ยังไม่ได้แต่งงานเลย คุณย่านี่แบบไล่จับเลย ขำจังเลย บ่องตง
คืนต่อมา เวลา 20:00 น.(คนมันรีบ)
ผมหลับสักพัก ผมตื่นขึ้นมา ก็รู้สึกว่าร้อน เพราะพัดลมมีแค่ 1 เครื่อง ผมก็ลุกขึ้นส่องหน้าต่าง มองดวงจันทร์เห็นแล้วนึกถึงครอบครัวครับ
แต่สักพัก ผมก็เห็นแสงสีเขียววูบวาบไปมาผมยิ้มแบบน่ากลัว ผมจึงกระโดดหน้าต่างแบบไม่กลัวตาย แต่ไปโดนกิ่งต้นไม้นั่นพอดี โชคดีที่ไม่โดนร่างกาย แต่มันไปเกี่ยวกางเกงของผม
"อ้ากกกกกก จะทันมั้ยเนี่ย"
แต่ก็ดีหรอกที่ไม่เกี่ยวกกน.ไม่งั้นอายแน่ กรรมใดใครก่อ กรรมเจอกิ่งไม้
ผมหันไปเจอผ้าสีแดงหล่นตรงพื้นพอดี
"ดีล่ะ"นุ่งเป็นโจงกระเบนซะ แล้วผมวิ่งไป ดั๊นมาเจอบักนนท์ นั่งเขี่ยกิ่งไม้ แต่ท่านั่งมันคล้ายๆเจ้านวล สุนัขตัวโปรดของผมพอดี ไม่คิดจะกลัวกระสือสินะ
จนผมวิ่งต่อไป ใกล้เจอกระสือแล้วและในที่สุด ผมก็ดึงผมนางได้ นางหันมา นางก็ขู่อ่ะนะ เหมือนหญิงไม่เล่นด้วยแต่ว่า ผ้าที่ผมนุ่งก็หลุดทันที กระสือตกใจกรี๊ด หนีไป เพราะผ้าแดงหลุด ใจร้ายที่สุดและผมก็หยิบขึ้นมานุ่งเช่นเดิม
"ได้ข้อมูลมาแล้ว"ผมจึงวิ่งกลับไปพร้อมกางเกงของผม ตลกรึยังไรต์
To Be continued......
-----------------------------------
เข้าสู่ตอนที่ 2การิต แกโดนแล้ว เมื่อก่อน การิตแอบฉีกกระโปรง น้องไมตรี ไมตรีบอก พรือไร อ้ายบ่าว ฮ่าๆๆ กรรมตามสนอง
โหวต คอมเม้นด้วย
(การิต:ไรต์เตอร์ชอบการิน)
(ไรต์:ครับๆ ชอบการินจริง เฮ้ย!)

{ Winter Dark Theme }