Brave in Demon ศาสตราสัญญาปิศาจ

ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : My Friend

ตัวผมกำลังอยู่ในใต้ทะเลลึกอยู่นั้น มีเด็กสาวผมสีฟ้า ใส่ชุดสีฟ้าขาวว่ายมาทางนี้แล้วเธอจับลากตัวผมขึ้นฝั่ง จนเธอเสกมนต์ให้ผมฟื้นขึ้น

"เธอคือใคร มาจากไหน เล่ามาให้หมด(ว่าแล้วต้องจับมาถามทุกคน)"
"ฉันชื่อ มุเรอิ ฮานะ มาจากแม่น้ำแห่งนี้และทุกแห่ง ฉันเป็นตัวแทนแห่งการปกป้อง"
"งั้นสีประจำตัวเธอคือสีครามสินะ"
"เออสิยะ"เธอพาผมไปหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เป็นหมู่บ้านไม่ใหญ่นักแคบเท่าสิงคโปร์นะสิ ผ่านมาหลายบ้านแล้วมีแต่พรายน้ำมองมายังผม พวกเขาเมินผมบ้างนินทากันบ้าง สงสัยผมเป็นคนต่างถิ่น พวกมันถึงได้มองขนาดนี้
"เมื่อไรจะถึง"
"อีกนิด"
"อีกนิดแล้วอีกไหน"
"เออ ช่างเถอะย่ะ ฉันรำคาญ"พวกเราเดินทางไปเรื่อยๆจนถึงบ้านของเธอเป็นบ้านเหมือนพวกชาวเอสกิโมน่ะ เรียกง่ายๆบ้านน้ำแข็งแหละ ยัยนี่ท่าทางจะขี้วีน และออกคุณหนูไปหน่อย ทำไมไม่เพียบพร้อมบ้างล่ะ แต่เธอก็สวยนะ
"ถึงล่ะ บ้านของฉัน"สวยดีนะ บ้านของเธอนะแต่นิสัยไม่เข้า
"หิวอะไรไหมล่ะ ว่าแต่นายชื่ออะไร"
"โอนิยุกิ ซากุ"
"ชื่อเล่น"
"อาเทน่า"
"ฉันก็มีนะ ชื่อเรนะ"
"ฉันไม่หิวน่ะ เธอเป็นลูกของโพไซดอนใช่มั้ย"
"อืม...แม่ฉันตายแล้วเหลือแต่พ่อกับฉัน"
"ฉันอยู่ตัวคนเดียวจนมามีเธอแหละก็เลยมีชีวิตชีวาขึ้น"
ฮี้.......เสียงเพกาซัสร้องผมมองตรงนั้น นั่นไงล่ะมาแล้ว
"ฟิลิป"
"สัตว์เลี้ยงเธอเหรอ"
"อืม เวลาเธอจากไปก็ให้เจ้าฟิลิปมาแทนที่ไง"ผมเดินไปเอาของจากกระเป๋าที่ฟิลิปสะพายไว้ออกมา
"อะไรน่ะ"เธอถาม
"แผนที่ไปหมู่บ้านอีกฟากหนึ่งน่ะ หมู่บ้านนั้นใหญ่มาก"ผมอธิบายคร่าวๆให้เธอฟัง
"อืมมม เราจะไปวันไหนล่ะ"
"พรุ่งนี้อ่ะ"
"ไปหมู่บ้านไหน"
"เพลิงขาว"ผมชี้ไปที่แผนที่
"สวยดีนี่"
"วันนี้ก็ดึกแล้ว เราเข้าไปนอนกัน"
คืนต่อมาผมก็ยืนมองดวงจันทร์อยู่แล้วฮานะก็เดินมา
"นายยังไม่หลับอีกหรอ"
"ฉันทนต่อสภาพอากาศได้ไม่เป็นไรหรอก"
"อืม บาย ราตรีสวัสดิ์"
"เช่นกัน องค์หญิงมหาสมุทร"
"ต๊าย!โดนชมเข้าแล้ว"เธอเดินไปอย่างอารมณ์ดี ส่วนผมนั้นยิ้มให้เธออย่างมีความสุข
"หวังว่าจะมีความสุขทุกคนนะ" 
to be continued...

อย่าลืม!!!!!

เม้น+โหวต+แอดแฟบด้วยนะ

ไม่แอดไม่โหวตไม่เป็นไรแต่ต้องมาเม้นนะ

© themy  butter