คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่3/2 จำเขาได้แล้ว
ลอทามีแ่บทสนทนาระหว่าเธอและารัน์ พลอยไพลินเาว่าำแหน่อน้า ๆ ให่โพอสมวร เามีทั้รถหรูและเลาเธอไ้ยินารัน์เรียเาว่าท่านประธานเป็นประธานฝ่ายล้ายับำแหน่มานพ เธอโทษโะาที่โลนั้นว้าให่แ่เธอและเาที่ผ่านืนเร่าร้อน้อมาพบันอีรั้
ที่สถานีำรวารัน์เินนำพาธีรภพับพลอยไพลินเ้าไป้านในโรพั พวเาพบับำรวนหนึ่ ำรวนนั้นพาพลอยไพลินไปให้ปาำ
พลอยไพลินเล่าให้ำรวฟัว่าเธอถูทำร้ายโยเพื่อนร่วมานในแผนอเธอ เธอสอนเพิ่เอันวันแร เา่าทอเธอ้วยหยาบและใ้วามรุนแรับเธอ
หลัาให้ปาำเสร็แล้ว ธีรภพ็ให้เธอไปโรพยาบาลเพื่อรวร่าายทันที
ธีรภพพาพลอยไพลินไปที่โรพยาบาล พวเาพบับหมอนหนึ่หมอนนั้นเป็นหมอประำระูล
ทั้ารัน์และุหมอเอ่ารู้สึแปลใที่
ธีรภพพาผู้หิมาให้เารัษา ใร็รู้ว่านอาเรื่อาน็มีแ่นในรอบรัวเท่านั้นที่ายหนุ่มสนใ ผู้หินนี้มีวามพิเศษับเามา
“นายน้อยวันนี้มาทำอะไรรับ”
“รวร่าายเธอให้ละเอีย” เาี้ไปที่พลอยไพลินที่ยืนอยู่้าัน
หลัารวร่าายอพลอยไพลินอย่าละเอียและพบว่าเธอมีอาารบาเ็บเล็น้อยึ่ายยาให้เรียบร้อย ารัน์อาสาไป่ายเินและรับยาเอ
พวเาเหลือันสอน่าน่าไม่พูาำลัเินออมานอโรพยาบาลและไ้พบับมานพที่เพิ่รับรอลู้าเสร็ เาทราบ่าวาทีมรัษาวามปลอภัย็รีบามมาทันที แววาท่าทาที่มานพแสวามห่วใย่อพลอยไพลินทำให้ธีรภพอารม์เสีย เาึเริ่มำหนิมานพ
“ุมานพผมไม่เยมีนโยบายให้พนัานทำานล่วเวลา เธอเป็นผู้หิอยู่ทำานนเียวึมันไม่ปลอภัย ุ็รู้ว่าบริษัทเราเน้นสวัสิภาพอพนัานมาที่สุ ผมหวัว่าะไม่มีรั้่อไป”
“อโทษ้วยนะะ พลอยทำาน้าเอ่ะุมานพไม่เี่ยว”
มานพลัวพลอยไพลินะโนร่าแหไป้วยึรีบมายืนรหน้าเธอึ่ารระทำนี้เรียไ้ว่าไประุ้น่อมวามโมโหอปีศาเ้าแล้ว
“ามใุแ่ผมอรายานผลเรื่อที่เิึ้นในวันพรุ่นี้” พูแ่นั้นเา็เินไปึ้นรถทันทีโยที่ไม่แม้แ่ะเหลียวแลพลอยไพลิน
“เี๋ยวผมไปส่พลอยเอรับอบุมานะรับุารัน์ที่่วยเป็นธุระ”
“ไม่เป็นไร ยัไเธอ็เป็นพนัานในบริษัท อัว”
พลอยไพลินไ้แ่สสารารัน์ที่้อทำานับผู้ายบ้าามและเ้าอารม์อี่าหา
บริษัทวัรา ิวเวลรี่ำั (มหาน)
ผ่านมาหนึ่อาทิย์ที่พลอยไพลินไ้ทำานที่นี่ เรื่อในืนนั้นที่เิึ้นเป็นเรื่อภายในบริษัทึ่มีผู้เี่ยว้อไม่ี่นที่รู้ พวเาถูำับไม่ให้แพร่พรายเรื่อนี้ออไป พนัานยัทำานอย่าปริที่เพิ่มเิมือารเปลี่ยนทีมรัษาวามปลอภัยยุและสายใที่โนเรียเ้าพบมานพในอนเ้าเธอเินออมาาห้อเาทั้น้ำา
พลอยไพลิน็เพิ่รับรู้เรื่อาวใเพื่อนาเมาท์ในแผนว่าสายใแอบอบมานพมานานอยีันสาว ๆ ทุนให้ออห่าามานพแ่มานพไม่มีท่าทีะสนใหรือใอ่อนแม้แ่น้อย
“นี่พลอยเสาร์อาทิย์ไปานบูทแลมโบไหม” เสียสใสอวใสาวผมสั้นอบแฟั่นรัสวยรัามแ่อบทานอาหารเป็นีวิิใัึ้นะที่ทั้สอนั่ินนมพัเบรันอยู่ วใับเธอเอันที่อนไปทำานพริี้ทั้สอนมีอะไรเหมือน ๆ ันนิสัยเ้าันไ้อย่าี
วใเป็นผู้หินิสัยร่าเริมอโลในแ่ี พื้นานทาบ้านล้ายันทำให้ทั้สอสนิทันรวเร็ว
“ไปสิ พลอยะทำับ้าวไปเผื่อาวะไ้ไม่้อเสียเินเพิ่ม”
รี๊! “อ้มับ่าย้วยไ้ไหมเนื้อนุ่ม ๆ แ่ิถึ็น้ำลายไหลแล้ว” เธอบเ่าัวเอยัิ้วทำหน้าทะเล้นและเอื้อมมือไปับาอพลอยไพลิน
“นัาววาสนาีริ ๆ ไ้บเพื่อนแบบน้อพลอยนามทั้สวยและมีเสนห์ปลายวั”
“พอเลย เว่อร์ไปป้ะวันอื่นอยาินอะไร็บอพลอยื่นมาทำอาหารที่ร้านปิทุเ้าอยู่แล้ว”
“าวไม่เรใพลอยอยู่แล้ว”
พลอยไพลินไ้แ่ส่ายหัวอย่าระอาใเพื่อนนนี้อะไร็ีแ่ลั่ไล้อาหารมา โีที่ระบบเผาผลาทำานไวหุ่นถึไม่เสียทร อาีพพริี้อย่าพวเธอ็้อูแลรูปร่าหน้าานี่นะ
ในห้อประุมที่แอร์เย็นนถูนานนามว่าห้อเย็น เป็นประำอทุอาทิย์ที่แผน้อมีารประเมินผลานระมวามิอแ่ละทีม พนัานในแผนนั่เรียันในห้อประุม้านหน้ามีเรื่อายภาพนาให่สำหรับนำเสนอ วันนี้หัว้อารนำเสนอลยุทธ์ารลาอลู้าแ่ละทีม
ทีมเอนำเสนออลุ่มเป้าหมายผู้บริโภเน
เอ็์่วอายุสี่สิบถึห้าสิบหปีเป็นลู้าที่มัศึษาเปรียบเทียบราา่อนัสินใื้อ นำเสนอวิธีารให้ส่วนล้านัรีวิวและพรีเนเอร์
ทีมบี พนิาพนัานทลอที่เ้ามาวันเียวับเธอเป็นนนำเสนอาน ผลานบนอที่ายเป็นานที่พลอยไพลินทำนเียวลอทั้อาทิย์ ้อมูลารเ็บสถิิแบบสอบถามผ่านสมอและถ่ายทอผ่านสอมืออเธอเอ
“ารส่้อมูลโยรให้ลู้า ุ่วยอธิบายที” วามริ้อมูลนี้นัารลาทั่วไปอบไ้ทันทีแ่อนนี้นนำเสนอ้อมูลไม่แม่นบวันมานพโยนำถามะทันหันอี วามันทำให้พนิานึอะไรไม่ออเธอยืนัวสั่นอยู่หน้าห้อ ใบหน้าเริ่มีาวเหื่อแพลั่
พลอยไพลินส่้อมูลรบถ้วนทุอย่าให้สายใรบแล้ว เธอไม่ไ้เล่นุิ พลอยไพลินแ่เียนหัว้อหลัไว้หาพนิาใส่ใอ่านรายละเอียมา่อนะรู้ว่าเนื้อหาบรรยายอยู่อีไฟล์แยัน
อนที่เธอทำ้อมูลเธอไม่ไ้ิะวาแผนแล้ใร เพราะเธอิว่าานอเธอไ้นำเสนอเอ หาเป็นนอื่นถ้าไม่ละเอียริ้อมูลอาสับสนและหล่นไ้ พลอยไพลิน้อนที่พยายามะแย่านอเธอไปเป็นอัวเอ ริมฝีปาเหยียยิ้มร้ายเธอไม่ทำร้ายใร่อนแ่ะไม่ยอมถูเอาเปรียบแน่
เหุาร์นี้มานพไม่ไ้หัหน้าพนัานแ่อย่าใ ารนำเนอบล้วยีโยพลอยไพลินไ้รับโอาสไปนำเสนอ่อนบ
หลัาารประุมพนิา็อทนไม่ไหวามพลอยไพลินมาถึในห้อน้ำ ประูห้อน้ำถูปิเสียันที่เ้ามาโยไม่ไ้รับเิะโนเสียัใส่เธอ ใบหน้าอพนิาแ่ำ้วยแรโทสะ
“อีพลอย แใใ่ไหม”
“ทำไมถึิแบบนั้น ในเมื่อ้อมูลทุอย่าอยู่ในรายานทั้หมถ้าใส่ใเรียมัวเธอไม่พลา พลอยไม่ไ้เป็น้นเหุให้เธออบไม่ไ้สัหน่อย”
“อีพลอยอีอแหล อีแม่้าายทุอย่ารวมทั้..” ยัไม่ทันพูบอเสื้ออพนิา็ถูระาอย่าแร
“พู่อสิ...พูให้บมีปัาโมยานนอื่นแ่ไม่มีวามสามารถที่ะใ้มัน มีสิทธิ์มาโทษนอื่นรึไอย่าิว่าัวเอหยาบายใส่นอื่นไ้ฝั่เียว อย่าลืมว่าันเป็นแม่้าล้าแลับทุอย่าไม่เื่อ็ลอู”
แววาอพลอยไพลินเือเือนราวมมี พนิาเ่าอ่อนแทบะไม่มีแรยืนสิ่เียวที่ทำให้เธอยืนอยู่ไ้เธอือแรามืออนรหน้าที่ระาอเสื้ออเธอไว้เท่านั้น
พลอยไพลินเย่อสู้ับผู้ายมาแล้ว แ่ลูุหนูแบบพนิาเธอไม่ยอมยืนฟัำ่าเย ๆ แน่ เธอรัเียนแบบนี้ริๆ รัแนอื่นพอโนลับะมารับบทเหยื่อมันไม่ไ้
“ทำอะไรันน่ะ” เสียทุ้มที่พลอยไพลินำไ้แม่นว่าเป็นในเธอรีบปล่อยมือออาปเสื้อนร้าม ทำท่าัปปัเสื้อให้เรียบร้อยและหันไปยิ้มหวานให้ประธานหนุ่มและผู้ิาม
“สวัสี่ะท่านประธาน เรา่วยรวารแ่ัวันอยู่่ะ”
“...”
////
เ่มาลุสาวเอาืนให้สาสม หนูทำอะไร็ีหมลูรัอไรท์
ฝาใ เ้าั้น ิาม อมเมนท์ให้ำลัในัเียนหน่อยน้า
ความคิดเห็น