คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : 16 (100%)
“ เปิดหน่อยน่า เซเวอร์รัส” โกเมศอ้อน “ ใจคอจะให้ฉันนอนนอกห้องจริงๆเหรอ”
“ ไปนอนห้องอื่น” เซเวอร์รัสว่า “ วังตั้งกว้าง”
“ อยากนอนกับนายนี่” โกเมศพูดเสียงอ่อย “ นี่นายยังไม่เลิกเขินอีกเหรอ ก็แค่จูบเอง”
“ ฉันไม่ได้เขิน” เซเวอร์รัสตะโกน “ อย่าพูดบ้าๆ ไปไกลๆเลย ไป๊”
“ ไม่เขินก็เปิดประตูหน่อย” โกเมศว่า “ พนันว่านายหน้าแดงแหงๆ”
เซเวอร์รัสดึงประตูเปิดออกอย่างไม่เต็มใจนัก “ เข้ามา” เขาพูดห้วนๆ “ แต่อย่าทำรุ่มร่ามล่ะ”
“ แค่กอดคงไม่รุ่มร่ามหรอกนะ” โกเมศว่า พลางกอดเอวเซเวอร์รัสไว้ “ แหม เมียฉันเนี่ยตัวหอมจัง”
เซเวอร์รัสผลักเขาออก “ น้อยๆหน่อย ใครเป็นเมียนายไม่ทราบ”
“ว่าที่เมียก็ได้อะ” โกเมศว่า มือค่อยๆเคลื่อนลงต่ำ
“ มือ มือ” เซเวอร์รัสเตือน “ อย่าต่ำมาก”
“ มากลับร่างเดิมกันเถอะ” โกเมศว่า “อยู่ในร่างมนุษย์มันทำไม่ได้” เขาเดินไปที่อ่างน้ำและโผล่มาอีกครั้งด้วยร่างนาคเขียว7หัว เขาเลื้อยมารัดสเนป “ เปลี่ยนร่างสิ เซเวอร์รัส กลับร่างนาค,”
เซเวอร์รัสตัวร้อนฉ่า อารมณ์ความรู้สึกบางอย่างพวยพุ่งขึ้นมาจนสุดจะทานทนได้ เขาเปลี่ยนร่างเป็นร่างนาคดำ และกอดเกี่ยวกับโกเมศ เขาไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน ไม่รู้ว่าตัวเองทำได้ แต่เขาปล่อยตัวปล่อยใจไปตามสัญชาตญาณ ปล่อยให้โกเมศเป็นผู้นำ
"ดุจลดารัดไม้...........................เมื่อเมื้อราตรี
๏ พยุพยับเมฆครื้น...................ครวญหาญวิรุณร่วงโรยรินฉาน..................ครึกครื้น
เวหาฮึกมืดมัวปาน....................เดือนดับ
บงกชแบผกาชื้น......................กลิ่นหรื้น รัญจวน" โกเมศคลายขนดที่รัดเขา เลื้อยลงไปในอ่างน้ำและกลับร่างเป็นมนุษย์ เซเวอร์รัสเองก็กลับร่างเป็นมนุษย์เหมือนกัน ทั้งหน้าทั้งตัวแดงก่ำไปหมด โกเมศจูบเขาเบาๆที่หน้าผาก “ เยี่ยมมาก” เขากัดหูเซเวอร์รัสเบาๆ
เซเวอร์รัสเองก็คิดว่าเยี่ยมมากเหมือนกัน แต่เขาจะไม่บอกหรอก เดี๋ยวจะมีนาคได้ใจ
หลายวันผ่านไป เซเวอร์รัสไม่คิดว่าจะมีอะไรมาทำให้เขาไม่เป็นสุขอีกแล้ว เขามีโกเมศ มีเซไวลิน และนาคทุกตนก็เหมือนจะชอบเขาทั้งนั้น โกเมศก็ดีทุกอย่าง เอาใจใส่เขา เขาแทบไม่ต้องทำอะไรเลย ยกเว้นเรียนรู้ขนบธรรมเนียมประเพณีของการเป็นเจ้าชายนาค
“ นายตอบผิดอีกแล้ว” โกเมศที่ว่า “ ปราบดาภิเษกคือนายเอาชนะกษัตริย์องค์ก่อนได้ ไม่ได้รับบัลลังก์เป็นมรดก นั่นมันราชาภิเษก คืนนี้ฉันปรับอีกนะ”
โกเมศหัวเราะแหะๆ “ แหม รู้ทัน เอ๊ะ นั่นอะไรน่ะ,”.
เซเวอร์รัสไม่หันไปดู โกเมศคงจะหลอกหอมแก้มเขาอีกสิท่า
แต่โกเมศดูจริงจังมาก เขาจึงหันไปดูและเห็นแมวสีเงิน ผู้พิทักษ์ของมักกอนนากัล เกิดอะไรขึ้นล่ะนี่
“ เซเวอร์รัส ฉันพบหลักฐานใหม่ที่ห้องทำงานอาจารย์ใหญ่ ฉันต้องขอโทษด้วยที่ไม่เชื่อเธอ ฉันส่งหลักฐานไปให้ศาลแล้ว เขาบอกให้ฉันตามตัวเธอมาขึ้นศาลและจะได้ตัดสินคดี เธอช่วยรีบมาที่ฮอกวอตส์ทันทีที่ได้รับข้อความนี้นะ” แมวตัวนั้นพูด ก่อนจะสลายเป็นควัน
เซเวอร์รัสนิ่งอึ้ง พบหลักฐานใหม่ จริงหรือเปล่า หรือเป็นแค่กลอุบายหลอกเขาไปติดกับ มีทางเลือก2ทางให้เขา คือ อยู่เมืองบาดาลต่อไป ทำเป็นว่าไม่ได้รับข้อความอะไร หรือจะลองไปดูให้รู้เรื่องกันไปเลย ใจเขาอยากไปดูมากกว่า เมืองบาดาลก็สวยดีอยู่หรอก แต่ที่โลกมนุษย์มีที่เที่ยวเยอะแยะ ถ้าชื่อเขาพ้นมลทินแล้ว เขาอาจจะพาโกเมศกับเซไวลินไปเที่ยวก็ได้
" นายจะไปตามคำเรียกเหรอ พวกมนุษย์จะทำอะไรนายอีกก็ไม่รู้" โกเมศว่าอย่างเป็นห่วง เสียงของเขาปลุกเซเวอร์รัสให้ตื่นจากภวังค์
" ฉันต้องไป" เซเวอร์รัสพูดอย่างหนักแน่น ก่อนจะหอมแก้มโกเมศไวๆ " ฉันจะปลอดภัยกลับมา ฝากดูแลเซไวลินด้วย"
" ฉันจะไปกับนาย ลูกของเราก็จะไปด้วย" โกเมศว่า " ไม่งั้นก็อย่าหวังจะได้ไปเลย"
เซเวอร์รัสถอนหายใจ โกเมศขี้หวงจริงๆ ขืนไม่ยอม เรื่องไม่จบแน่
" ก็ได้ แต่อย่าทำรุ่มร่ามกับฉันล่ะ" เขาเตือน
" ไม่ให้ทำรุ่มร่ามกับ ' เมีย' แล้วจะให้ทำกับใคร" โกเมศพูดออกมาอย่างไม่อายฟ้าอายดิน
" ใครเป็นเมียไม่ทราบ" เซเวอร์รัสว่า ทั้งเขินทั้งโกรธ
" ใครอยู่ล่างก็ต้องเป็นเมีย" โกเมศว่าอย่างสบายอารมณ์ " แต่สัญญาว่าจะไม่กลับร่างเดิมบนโลกมนุษย์ละกัน ถ้าทนได้นะ"
กลับร่างเดิม หมายถึงกลับเป็นร่างนาค จะเกิดเมื่อเกิด ลอกคราบ สลบหรือหลับแบบไม่มีสติ ตาย และเมื่อคิดถึงตรงนี้ เซเวอร์รัสก็หน้าแดงขึ้นมา มีความสัมพันธ์กับนาคด้วยกัน ความหมายของโกเมศเมื่อพูดถึงการกลับร่างเดิมก็คือการทำการบ้าน
“ ทนไม่ได้ก็ต้องทน ไม่งั้นก็แยกห้องนอนกันเลย” เซเวอร์รัสยื่นคำขาด
“ ครับผม” โกเมศว่าอย่างเชื่อฟัง “ เชื่อเมีย ชีวิตเจริญทุกคน”
เซเวอร์รัสไม่พูดอะไรสักคำ หื่นได้หื่นดีจริงๆ ไอ้นาคตนนี้ เผลอเมื่อไหร่เป็นหยอด เขาไปเตรียมตัวก่อนดีกว่า
Talk คงไม่โดนแบนนะ บทอัศจรรย์มาจากลิลิตเพชรมงกุฎ
Talk มักกอนนากัลพบหลักฐานอะไรนะ
ถ้าเซเวอร์รัสกับโกเมศเคยเจอกันตอนเด็กๆ
# ภาพไม่เกี่ยวกับเรื่องหลัก#
ต่อ
เซเวอร์รัสมายืนอยู่หน้าปราสาทฮอกวอตส์ พร้อมกับโกเมศและเซไวลิน ปราสาทได้รับการซ่อมแซมให้อยู่ในสภาพเดิมแล้ว ทั้งสามเดินเข้าไปในปราสาท มันเงียบกริบ ไม่มีเสียงอะไรเลย ราวกับว่าทั้งปราสาทเป็นของพวกเขาอย่างนั้นแหละ
“ ท่านศาสตราจารย์สเนปครับ เป็นด๊อบบี้มารับศาสตราจารย์ให้ไปหาท่านศาสตราจารย์มักกอนนากัล” เอลฟ์ประจำบ้านที่เคยเป็นของตระกูลมัลฟอยร้องเสียงแหลม เมื่อพวกเขาเข้าไปที่ห้องโถงใหญ่
“ เธออยู่ไหน ด๊อบบี้” สเนปถาม “ และคนอื่นๆในโรงเรียนหายไปไหนกันหมด”
“ พวกเขาอยู่ในห้องประชุมครับ พวกเด็กๆกลับบ้าน บางคนก็พยายามจัดการน้ำที่ท่วมหมู่บ้านครับ”
เซเวอร์รัสรู้สึกประหลาดใจ น้ำท่วมหมู่บ้าน เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน และเขาก็หันไปทางโกเมศ
“ นายเป็นคนทำใช่ไหม”
“เปล๊า” โกเมศตอบเสียงสูง “ ฉันไม่ได้ทำ”
เซเวอร์รัสจัองหน้าเขาเขม็ง จนในที่สุดโกเมศก็ยอมแพ้ “ ฉันให้ชลสั่งสอนพวกเขานิดหน่อยเอง ก็เขาอยากมาทำร้ายนายหนิ”
สเนปถอนหายใจและสั่นหัว “ ไปจัดการด้วยล่ะ ทำคนอื่นเดือดร้อนมันไม่ดีนะ”
“ ครับ” โกเมศว่าอย่างเชื่อฟัง
“ เป็นพวกคุณไปกันเถอะครับ” เอลฟ์เร่ง ก่อนจะออกเดินนำหน้า
ครอบครัวนาคเดินตามไปติดๆ จนมาถึงห้องประชุมที่ใช้สำหรับประชุมอาจารย์ ด๊อบบี้เคาะประตู
“ เข้ามาได้เลย” เสียงของมักกอนนากัลพูด และทั้งหมดก็เปิดประตูและเดินเข้าไป
ในห้องนั้นเหมือนประชุมภาคีย่อมๆ มีอาจารย์ประจำบ้านทั้ง4 ลูปิน แบล็ค ครอบครัววีสลีย์ ท็องส์ เด็กพอตเตอร์ และเกรนเจอร์ ลองบัตท่อมกับย่าของเขา เลิฟกู๊ดกับพ่อ และนายกฯคนใหม่ คิงส์ลีย์
ทุกคนหันมามองเขาและเริ่มกระซิบกระซาบกัน
“ ฉันดีใจที่คุณยอมมา ศาสตราจารย์สเนป” มักกอนนากัลพูดขึ้น “ ฉันเสียใจที่ไม่เชื่อคุณ”
“ ผมรู้มาตลอด” วีสลีย์คนรองสุดท้องว่า “ ว่าดัมเบิลดอร์เป็นคนพิลึกไม่เหมือนใคร แต่ก็ไม่คิดเลยว่า..”
“ เขาจะสั่งให้คุณฆ่าเขา” พอตเตอร์ช่วยต่อจนจบประโยค
“ เขาไม่ได้สั่ง” เซเวอร์รัสแก้ “ เขาขอร้องฉัน มันต่างกันอยู่มากนะ”
“ ทางกระทรวงต้องขอโทษเป็นอย่างยิ่ง” นายกฯว่า “ ยังไงเราก็จะตัดสินคดีใหม่ให้ยุติธรรมที่สุด”
“ จะเริ่มตัดสินกันเมื่อไหร่ล่ะ” โกเมศถาม “ เร็วๆก็ดีนะ พวกเรามีเรื่องอยากทำอีกเยอะ”
“ ใครกัน” ซิเรียสถามอย่างสงสัย
“ โกเมศ” เซเวอร์รัสแนะนำ “ เขาเป็น..”
“ พ่ออีกคนของผม” เซไวลินพูดแทรกเสียงใส
ทุกคนในห้องเงียบกริบ ตกตะลึงกับข้อมูลใหม่ที่ได้รับ
“ แกเป็นเกย์เหรอ สเนป” ซิเรียสถามทันทีที่ตั้งสติได้ “ โธ่เอ๊ย เจมส์หึงลิลี่เสียเปล่าแท้ๆ”
“ ใครกัน ลิลี่” โกเมศหันมาถามเซเวอร์รัส ความไม่พอใจปรากฏชัดอยู่ในน้ำเสียง
“ เพื่อนสมัยเด็ก” เซเวอร์รัสตอบ “ เราสนิทกันมาก บางคนเลยเข้าใจว่าเราคบกัน”
“ คุณเคยเป็นเพื่อนกับแม่ผม” แฮร์รี่อ้าปากค้าง “ แล้วทำไมคุณถึงเรียกเธอว่าเลือด..”
“ อย่าพูดคำนั้น” เซเวอร์รัสตวาด ตั้งแต่วันที่คำพูดนั้นหลุดออกจากปาก เขาก็ไม่เคยพูดคำนั้นและทนไม่ได้ถ้าจะมีใครพูดด้วย
“ ช่างเรื่องตอนเด็กของฉันเถอะ” เซเวอร์รัสพูดและหันไปทางมิเนอร์ว่า “ คุณพบหลักฐานอะไรล่ะ”
“ จดหมายของดัมเบิลดอร์ ที่มีตราประทับสมัยเขาเป็นอาจารย์ใหญ่ คุณก็น่าจะรู้นะศาสตราจารย์ ตราประทับมันเป็นของเฉพาะของอาจารย์ใหญ่แต่ละคน ถ้าเปลี่ยนอาจารย์ใหญ่ ตราประทับก็ต้องเปลี่ยนตาม และคนที่ไม่ใช่อาจารย์ใหญ่ก็ใช้ตราประทับไม่ได้ อาจารย์ใหญ่คนใหม่ก็ใช้ของคนเก่าไม่ได้” มักกอนนากัลอธิบายยืดยาว
“ กล่าวโดยสรุป” รีมัสว่า “ คือจดหมายและตราประทับนั้นไม่อาจปลอมแปลงได้”
“ รู้ความจริงกันแล้วนี่” เซเวอร์รัสประชด “ ยังดีนะที่ผมไม่ตายไปก่อนแล้วค่อยไปขอขมากันที่หลุมศพ”
ทุกคนมองหน้ากันอย่างอึดอัดใจ เซเวอร์รัสยังคงพูดต่อไป “ นี่ถ้าโกเมศไม่สั่งให้ชลมาช่วยผม ผมคงตายไปแล้ว ไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้หรอก”
“ ศาสตราจารย์สเนป” มอลลี่เริ่ม “ เราเสียใจจริงๆกับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น”
“ แต่ชลหรือใครก็ช่างเถอะที่อาจารย์พูดถึงน่ะ” เฟรดว่า
“ เยี่ยมยอดจริงๆ” จอร์จต่อ
“ สะบัดโซ่ตรวนหลุด”
“ และก็ยิงธนู”
“ เกิดพายุใหญ่”
“ เจ้าหนูเซไวลินก็หายไป”
“ สจ็วตเป็นห่วงเจ้าหนูแทบตาย”
“ จริงเหรอ” เซไวลินพูดอย่างไม่สบายใจนัก “ ฉันน่าจะบอกลาเขาก่อน”
สเนปกระแอม “ น้อยๆหน่อย เซไวลิน เกรงใจพ่อบ้าง”
“ แต่เขาทำยังงั้นได้ยังไง” ฟลิตวิกถาม “ ไม่มีคาถาไหนทำให้ฝนตกหนักขนาดนั้นได้”
“ พวกมนุษย์ทำให้ฝนตกไม่ได้เหรอ” โกเมศว่า “ มันเป็นเรื่องกล้วยๆของนาคเลยแหละ”
“ เซเวอร์รัสเป็นนาค” รีมัสว่า “ ร่างงูเขาเป็นงูดำตัวยักษ์ มีตั้ง7หัว นาคเป็นงูชนิดพิเศษที่สามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้ และก็มีการปกครองบ้านเมือง เซเวอร์รัสเป็นเจ้าชายด้วย”
“ นายรู้เรื่องนี้ได้ยังไงกัน” ซิเรียสหันไปถาม “ แล้วทำไมนายไม่บอกฉัน”
“ รู้ตั้งแต่วันที่ฉันออกจากโรงพยาบาลนั่นแหละ ตอนนั้นดัมเบิลดอร์กำลังคุยกับสเนปอยู่ และที่ฉันไม่บอกนาย เพราะกลัวว่านายจะรับไม่ได้แล้วไปหาเรื่องเซเวอร์รัสอีกน่ะสิ”
“ ให้ตาย” ซิเรียสว่า “ ฉันมีเพื่อนร่วมโรงเรียนเป็นงู เป็นเจ้าชายงูด้วย จะมีเรื่องอะไรให้ฉันประหลาดใจมากกว่านี้ไหม”
“ฉันเคยคบกับน้องนาย” เซเวอร์รัสพูดเสียงเรียบ “ เขาเป็นคนขอฉันคบ น่าประหลาดใจพอไหม”
ซิเรียสไถลลื่นจากเก้าอี้ “ พอๆ สเนป เดี๋ยวฉันจะหัวใจวายตาย”
“ เดี๋ยวคุณไปขึ้นศาลวันพรุ่งนี้เลยนะศาสตราจารย์” คิงส์ลีย์หันมาพูด “ ระหว่างนี้คุณก็พักที่นี่ก่อนละกัน”
“ เราต้องการ2 ห้องที่เปิดต่อถึงกันได้” โกเมศว่า “ เก็บเสียงได้ด้วยยิ่งดี เผื่อว่าเราจะ..”
เซเวอร์รัสตบหลังเขาเต็มแรง “ คนอยู่เยอะแยะ อายเป็นบ้าง” เซเวอร์รัสขู่ฟ่อ
มักกอนนากัลพยักหน้า “ ฉันจะจัดการให้”
“ ขอมีอ่างน้ำในห้องด้วยนะ” โกเมศว่า “ ผมกับเซไวลินเกิดในน้ำต้องใช้น้ำเปลี่ยนร่าง”
“ ฉันจะจัดการให้ทุกอย่าง” มักกอนนากัลให้ความมั่นใจ “ ไม่ต้องห่วง”
“ ดีเลย” โกเมศว่า พลางจูงมือเซเวอร์รัสออกจากห้อง เซไวลินเดินตามต้อยๆ “ ไปจัดการเรื่องหมู่บ้านกัน สั่งสอนแค่นี้ก็คงพอแล้ว นายนำทางนะ เซเวอร์รัส”
เซเวอร์รัสพยักหน้าก่อนจะพาครอบครัวของเขาไปที่หมู่บ้านฮอกส์มี้ด น้ำท่วมจนถึงเอว ร้านรวงหลายร้านปิดบริการ โกเมศหยิบธนูขึ้นมายิงขึ้นฟ้าแล้วปริมาณน้ำก็ค่อยๆลดลงจนแห้งสนิท เซเวอร์รัสตะลึงมอง
“ เดี๋ยวนายฝึกก็จะทำได้” โกเมศว่า “ นาคควบคุมน้ำได้ จะให้ท่วม ให้แล้งได้ทั้งนั้น ตระกูลเอราปถใช้ธนู ตระกูลวิรูปักษ์ใช้กริช ฉัพพยาปุตตะใช้ดาบ ส่วนตระกูลของนายใช้กระบอง”
เซเวอร์รัสพยักหน้า เขาอดใจจะเรียนรู้วิธีการควบคุมน้ำไม่ไหว เมื่อเขาบอกโกเมศเรื่องนี้ นาคหนุ่มก็บอกว่า
“ งั้นเรามาฝึกคุมน้ำในร่างกายเราก่อนเถอะ เดี๋ยวฝึกคืนนี้เลย จะได้เก่งๆ”
เซเวอร์รัสงงอยู่ชั่วครู่ แล้วก็คิดออกว่าหมายถึงอะไร เขาฟาดโกเมศเต็มแรง “ เรื่องวิชาการก็ยังลากลงต่ำได้เนาะ เหลือเกินจริงๆ”
โกเมศหัวเราะ ขณะที่เซไวลินสั่นหน้า “ แหม ถ้าพ่อเซเวอร์รัสเป็นผู้หญิงคงจะมีน้องให้ผมเยอะแยะแล้วแหงๆ “ เขาคิดอย่างอ่อนใจ “ พ่อโกเมศก็หื่นจริง”
Talk1 ใครจะสามารถลากเรื่องวิชาการลงใต้สะดือได้เหมือนโกเมศบ้าง
Talk 2 เดี๋ยวช่วงหน้าจะขึ้นศาลกันแล้ว
ต่อ
วันรุ่งขึ้นเซเวอร์รัสตกใจตื่นเพราะเสียงเคาะประตู
“ ตื่นได้แล้ว สเนป” ซิเรียสว่า “ มักกอนนากัลรออยู่ จะไปขึ้นศาลกัน”
“ เอาแขนนายออกไปจากตัวฉัน โกเมศ” เซเวอร์รัสพูดเสียงอู้อี้ โกเมศยังรัดเขาไม่ปล่อย ไม่ว่าจะอยู่ในร่างงูหรือร่างมนุษย์ก็รัดแน่นพอๆกัน
“ ขออีกหน่อยน่า” โกเมศว่า แล้วรัดแน่นขึ้นอีก
“ ปล่อย! เดี๋ยว! นี้!” เซเวอร์รัสเน้นทีละคำ “ ไม่งั้นคืนนี้ฉันจะไปนอนห้องเซไวลิน”
โกเมศรีบปล่อยทันที “ แหม อย่าขู่อะไรน่ากลัวขนาดนั้นสิ”
เซเวอร์รัสยันตัวลุกขึ้นยืนและไปเปิดประตู
“ กว่าจะมาเปิดได้” ซิเรียสว่าอย่างอารมณ์เสีย แล้วเขาก็อ้าปากค้าง “ สเนป แกจะแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะมาเปิดประตูไม่ได้หรือไง”
เซเวอร์รัสผู้ซึ่งยังมึนๆอยู่เพราะเมื่อคืนนอนไม่พอ (อย่าถามว่าเขาทำอะไร)ก้มลงมองเสื้อผ้าที่ตัวเองใส่ หรือจะบอกให้ถูกคือแทบไม่มีอะไรเลย ยกเว้นกางเกงในสีดำ
โกเมศโผล่ออกมาพอดี “ เซเวอร์รัส ใครสั่งใครสอนให้นายใช้ชุดนี้รับแขก เข้าไปในห้องเลย” เขาหันมาทางซิเรียส “ มีธุระอะไรกับ'เมีย’ ผมไม่ทราบ”
“ ฉันไม่อยากยุ่งด้วยหรอก แต่บอกให้เมียนายแต่งตัวให้เรียบร้อยและไปกินอาหารที่ห้องโถง จะไปศาลกัน” ซิเรียสตอบ
โกเมศพยักหน้า ซิเรียสหันหลังแล้วเดินออกไป
เซเวอร์รัสมาถึงห้องพิจารณาคดี เขานั่งบนเก้าอี้จำเลย บรรยากาศในห้องเกือบเหมือนเดิมทุกอย่าง ยกเว้นโซ่ไม่ได้รัดเขาอีกแล้ว เพียงแค่ส่งเสียงอย่างข่มขวัญเท่านั้น คณะลูกขุนหลายคนกระซิบกระซาบกัน
“ เซเวอร์รัส สเนปใช่ไหม” ผู้พิพากษาถาม
“ ใช่ครับ” เซเวอร์รัสตอบ
“ เราได้หลักฐานใหม่จากศาสตราจารย์มักกอนนากัลว่าคุณฆ่าดัมเบิลดอร์ตามคำสั่งของเจ้าตัวเอง” ผู้พิพากษาพูด
“ ผมก็บอกคุณแล้ว” เซเวอร์รัสพูดอย่างไม่ยี่หระ “ แล้วคุณจะทำยังไงกับผมล่ะ”
“ มันเป็นคดีที่ตัดสินยากมาก กฎหมายกำหนดว่าใครใช้คำสาปโทษผิดสถานเดียวต้องติดคุกอัซคาบันตลอดชีวิต ไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไร” ผู้พิพากษาพูด
“ เซเวอร์รัสเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายเพื่อพวกเรา” มักกอนนากัลพูด “ ที่เขาทำกับดัมเบิลดอร์ถือเป็นการการุณยฆาต นอกจากไม่มีความผิดแล้ว ยังถือว่าเป็นการช่วยเหลือ”
“ แต่ถึงอย่างนั้น” ผู้พิพากษาพูด “ กฎก็ต้องเป็นกฎ”
“ งั้นคุณก็ต้องจับแฮร์รี่ พอตเตอร์เข้าคุกด้วย” มักกอนนากัลพูดอย่างถือไพ่เหนือกว่า “ เขาใช้คำสาปกรีดแทงกับอะมีคัส แคร์โรว์เพื่อปกป้องเกียรติของฉัน”
คณะลูกขุนหลายคนกระซิบกระซาบกัน พวกเขาแทบไม่อยากเชื่อว่าเด็กชายผู้รอดชีวิตจะกล้าใช้คำสาปโทษผิดสถานเดียว
“ แต่เขาทำเพื่อปกป้องเกียรติของคุณนี่” ผู้พิพากษาว่า “ ก็ไม่น่าจะมี..”
“ กฎก็ต้องเป็นกฎ” มักกอนนากัลทวนคำที่เขาพูดเมื่อกี้ “ ถ้าคุณยกเว้นให้แฮร์รี่ คุณก็ต้องยกเว้นให้เซเวอร์รัสด้วย ไม่งั้นจะถือเป็นการลำเอียง”
เสียงพึมพำดังขึ้นอย่างเห็นด้วย จนในที่สุดผู้พิพากษาก็พูดว่า “ งั้นเรามาลงคะแนนเสียงกัน ใครเห็นว่าควรให้พ้นความผิดบ้าง”
มีหลายคนยกมือ เซเวอร์รัสเริ่มนับและหัวใจก็โลดขึ้นในอก เกิน50% เขารอดแล้ว ต่อไปจะได้ไปเที่ยวพักร้อนกับโกเมศและเซไวลินบนโลกมนุษย์ได้
“ ได้” ผู้พิพากษาพูดในที่สุด “พ้นความผิด”
มักกอนนากัลพาเซเวอร์รัสออกมาจากห้องพิจารณาคดี
“ ยินดีด้วยนะ เซเวอร์รัส” มักกอนนากัลพูด “ ฮอกวอตส์ยินดีต้อนรับคุณเสมอนะ ถ้าคุณยังอยากกลับมาสอนอยู่”
เซเวอร์รัสหัวเราะแห้งๆ “ รอผมโดนยึดบัลลังก์ ยากจน ไม่มีอะไรกิน แล้วผมจะกลับไปสอน ผมน่ะไม่เคยชอบสอนหนังสือเลย”
มักกอนนากัลหัวเราะด้วย “ ปากคอเราะรายจริง แล้วปีหน้าเซไวลินจะมาเรียนที่ฮอกวอตส์ไหม หรือว่าจะเรียนที่เมืองของคุณ”
“ ผมจะให้เขาเรียนที่ฮอกวอตส์ จะได้เอาความรู้ใหม่ๆของเมืองมนุษย์ไปพัฒนาเมืองนาค” เซเวอร์รัสตอบ
“ อีกอย่างเซไวลินก็คงไม่ยอม เขาสนิทกับนักเรียนหลายคนที่ฮอกวอตส์”
“ โดยเฉพาะมิสเตอร์อักเคอร์ลีย์” มิเนอร์ว่าพูด “ สนิทกันจริงๆ”
“ ผมเปลี่ยนใจแล้ว” เซเวอร์รัสพูดอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย “ผมจะกลับมาสอน”
มักกอนนากัลประหลาดใจ “ ทำไมล่ะ”
เซเวอร์รัสไม่ยอมตอบ เขาไม่ปล่อยให้เซไวลินอยู่กับเจ้าหมอนั่นโดยไม่อยู่ดูแลหรอก ลูกเขายังเล็ก คิดจะมาล่อลวงลูกเขา เร็วไป10ปี
Talk ซิเรียส เลือดกำเดาจะไหลเอา แกแต่งตัวให้เรียบร้อยได้ไหม สเนป
ไรท์ เลือดกำเดาไหล เพราะเขาsexy
โกเมศ เปล่า เพราะโดนผมต่อยจมูก
เพิ่งตื่นก็จะมึนๆประมาณนี้
ความคิดเห็น