ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3
สามวันหลังจากนั้นเซเวอร์รัสจึงได้ออกจากห้องพยาบาลและเขาก็ทะเลาะกับลิลี่ เธอเชื่อจริงๆว่าเจมส์ พอตเตอร์ช่วยชีวิตเขาไว้ คำพูดของเธอทำให้เขารู้ว่าดัมเบิลดอร์ไม่ได้สั่งห้ามพวกตัวกวนเหมือนกับที่สั่งเขา ตอนนี้ทั้งโรงเรียน รวมทั้งลิลี่เห็นว่าเจมส์เป็นวีรบุรุษผู้กล้าที่ช่วยชีวิตสนิฟเวลลัส เขาไม่สามารถอธิบายให้ลิลี่ฟังได้ว่าเรื่องจริงมันเป็นยังไง เขาไม่สามารถแก้ไขความเข้าใจผิดของทุกคนได้เลย โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ เขารู้สึกว่าลิลี่ห่างจากเขาไปเรื่อยๆ เธอไม่ค่อยมีเวลาให้เขาเหมือนแต่ก่อน เธอไม่ชอบเพื่อนบ้านเขา เช่นเดียวกับที่เขาไม่ชอบเพื่อนบ้านเธอ เขารู้ว่าสักวันหนึ่งความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ต้องจบ เพียงแต่จะจบแบบไหนเท่านั้นเอง
เซเวอร์รัสถูกจับแขวนห้อยหัวกลางอากาศด้วยคาถาที่เขาคิดเอง พอตเตอร์รู้คาถานี้ได้ยังไงกัน เขาแอบดูโน้ตของเซเวอร์รัสหรือมีใครบอกเขากันแน่และเขาก็เห็นรอยยิ้มของลิลี่ เพียงแวบเดียวเท่านั้น แต่เขาก็เห็น ในวินาทีนั้นเขารู้ว่าเธอเองก็เหมือนคนอื่นๆเห็นว่าการที่พอตเตอร์ทำให้เขาอับอายนั้นเป็นเรื่องตลก น่าหัวเราะ เธอพยายามปกป้องเขา นั่นกลับยิ่งทำให้เขาเจ็บปวดและอับอายมากขึ้น เขาตะโกนคำที่ไม่อาจอภัยได้ใส่เธอ เลือดสีโคลน
เจมส์ถอดกางเกงในเขาออก ฝูงชนเริ่มหัวเราะคิกคัก ซิเรียสเอื้อมมือมาจับก้นของเขาและบีบเล่น นี่มันมากเกินไปสำหรับเซเวอร์รัส เขารู้สึกเหมือนถูกคุกคาม
“ก้นแกแน่นดี สนิฟเวลลัส” ซิเรียสพูดอย่างชั่วร้าย “ข้างในจะแน่นเหมือนข้างนอกหรือเปล่า”
“ก็ลองดูสิ” เจมส์ว่าพลางยิ้มกริ่ม เขาทำมือเป็นรูปปืนก่อนจะแทงเข้าไปในช่องทางอันคับแคบ เซเวอร์รัสเจ็บทั้งกายและใจจนน้ำตาเล็ด พวกคนที่มุงดูอยู่หัวเราะอีก เซเวอร์รัสรู้สึกเจ็บปวด ทำไมลูปินไม่ช่วยเขาล่ะ หมอนั่นสัญญาว่าจะพิสูจน์ให้เขาเห็นไม่ใช่หรือไงว่าจะเป็นเพื่อนเขา ทำไมกันล่ะ ทำไม
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ” อลัน โกลด์สตีน พรีเฟ็คประจำเรเวนคลอเอ่ยขึ้น “พวกนายทำเกินไปแล้ว”
“อย่าขัดความสนุกคนอื่นสิ” ซิเรียสพูด
“นายกำลังคุกคามทางเพศเขาอยู่นะ”อลันว่า “มันไม่ใช่เรื่องสนุก”
“คุกคามทางเพศอะไร” เจมส์หัวเราะ “สนิฟเวลลี่ไม่ได้เป็นผู้หญิงสักหน่อย”
“ปล่อยเขาลงมาเดี๋ยวนี้ ฉันจะสั่งกักบริเวณพวกนาย” อลันว่า
ทั้งเจมส์และซิเรียสหันมามองหน้าอลัน
“ยุ่งไม่เข้าเรื่อง” ซิเรียสว่า “เราไม่ได้อยู่เรเวนคลอสักหน่อย”
อลันยิ้มเหี้ยม “ก็ดูเหมือนพรีเฟ็คของกริฟฟินดอร์จะไม่ใส่ใจทำหน้าที่ของตัวเองน่ะสิ ทำเฉยทั้งๆที่เรื่องเกิดขึ้นใต้จมูกแท้ๆ ไม่รู้มาเป็นพรีเฟ็คได้ยังไง”
“อย่าว่ารีมัสนะ” ซิเรียสปกป้องเพื่อน
“แอฟเวนส์ควรจะสั่งหักคะแนนพวกนายด้วยซ้ำ ถ้าพวกนายอยู่เรเวนคลอ ฉันจะหักแต้มแน่ๆ นายทำสเนปเกือบตาย”
“อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้ใช้ศาสตร์มืด” เจมส์แก้ตัว
“นายใช้คาถาธรรมดาๆทำให้เขาเกือบตาย ถือเป็นเรื่องที่ถูกงั้นสิ” อลันเลิกคิ้ว
ฝูงชนที่มุงดูอยู่ค่อยๆกระจายตัวออกไป พวกเขาเริ่มเบื่อการแสดงแล้ว
“ปล่อยสนิฟเวลลัสลงมาเถอะ” ซิเรียสว่า “งานชักจะกร่อยแล้ว”
แต่ก่อนที่เจมส์จะทำอะไรศาสตราจารย์มักกอนนากัลก็มาถึงริมทะเลสาบพอดี เช่นเดียวกับลิลี่ เธอพยายามบอกให้พอตเตอร์ปล่อยเซเวอร์รัสลงและเหมือนลิลี่อีกเช่นกันที่เธอยิ้มให้กับสภาพที่ทั้งน่าขันและน่าสังเวชของเขา
เจมส์สะบัดไม้กายสิทธิ์และเซเวอร์รัสก็ลงมานอนยู่ยี่อยู่กับพื้น เขาตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืน
“เธอไม่ควรจะล้อเล่นกับเพื่อนร่วมชั้นขนาดนี้” ศาสตราจารย์มักกอนนากัลว่า “หักคะแนนกริฟฟินดอร์คนละยี่สิบคะแนนที่ก่อความวุ่นวายและฉันสั่งห้ามเธอลงเล่นควิชดิชด้วย พอตเตอร์”
เจมส์ตั้งท่าจะประท้วง แต่เขาก็เหลือบไปเห็นดัมเบิลดอร์ อาจารย์ใหญ่ต้องช่วยเขาได้แน่ๆ
“ไม่คิดว่ามันจะเกินไปหน่อยหรือ มิเนอร์ว่า” ดัมเบิลดอร์ขัดขึ้น “ก็แค่เด็กๆล้อเล่นกัน ทำไมต้องทำเป็นเรื่องใหญ่ แค่หักคะแนนอย่างเดียวก็น่าจะพอแล้วล่ะ”
“มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะครับ” อลันประท้วง “พวกเขาคุกคามทางเพศสเนป”
ดัมเบิลดอร์เลิกคิ้ว “พูดเกินไปหน่อยมั้ง มิสเตอร์โกลด์สตีน เจมส์กับซิเรียสไม่ได้ข่มขืนมิสเตอร์สเนปสักหน่อย”
“การคุกคามทางเพศไม่ใช่แค่การข่มขืนเท่านั้นนะครับ” อลันพยายามอธิบาย “มันหมายรวมถึง”
ดัมเบิลดอร์ยกมือห้าม “มิสเตอร์สเนปเป็นผู้ชาย โดนจับนิดหน่อยมันไม่ได้สึกหรอเสียหายอะไร ใช่ไหม มิสเตอร์สเนป” ประโยคหลังดัมเบิลดอร์หันมาถามเซเวอร์รัส
เด็กหนุ่มได้แต่จำใจพยักหน้า เขารู้ดีว่าไม่มีประโยชน์อะไรที่จะคัดค้าน ความรู้สึกของเขาไม่สำคัญต่อดัมเบิลดอร์ เขาโค้งคำนับให้ชายชราก่อนจะพาร่างที่บอบช้ำทั้งกายและใจกลับหอสลิธีริน เขาถูกหลอกอีกแล้ว เขาน่าจะรู้ดีว่าลูปินไม่มีวันเลือกเขาแทนที่จะเลือกเพื่อนเลือดบริสุทธิ์ที่ร่ำรวยสองคนหรอก เขามันโง่เอง ทำไมเขาถึงคิดว่าจะเป็นเพื่อนกับลูปินได้กันนะ เรื่องวันนี้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าลูปินเป็นพวกดีแต่ปากเท่านั้น หมอนั่นไม่คิดจะเป็นเพื่อนเขาจริงๆสักหน่อย คงจะพยายามมาผูกมิตรด้วยเพราะกลัวว่าเขาจะเปิดเผยความลับของตัวเองเท่านั้น ไม่ได้มีเหตุผลอย่างอื่นเลย ในชีวิตนี้เขาต้องถูกหลอกอีกสักกี่ครั้งกันนะ เขาจะต้องเป็นของเล่นให้คนอื่นเล่นเพื่อความสนุกสนานไปอีกนานแค่ไหนกัน เขายังยืนยันคำเดิม โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ
talk ปัจจุบันมีกระแสเรื่อง sexual harassmentมากขึ้น แต่พอพูดถึงเรื่องนี้คนก็จะคิดถึงแต่ผู้ถูกกระทำที่เป็นผู้หญิง ส่วนถ้าผู้ชายถูกกระทำบ้างจะกลายเป็นเรื่องตลก ไรท์ก็ขอใช้ฟิคนี้เป็นส่วนหนึ่งในการช่วยต่อต้านเรื่องดังกล่าว เพราะsexual harassmentไม่ใช่เรื่องตลก ไม่ว่าผู้ถูกกระทำจะเป็นเพศใดก็ตาม
Talk2 ถ้าใครอ่านหนังสือจะรู้ว่าเจมส์เกือบฆ่าสเนปด้วยคาถาสกอร์จิฟาย(คาถาธรรมดาๆที่ไม่ใช่ศาสตร์มืด เอาไว้ใช้ทำความสะอาด) จะเห็นได้ว่าคาถาดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับจุดประสงค์ของผู้ใช้ เราใช้คาถาที่ไม่ใช่ศาสตร์มืดทำร้ายคนได้เช่นกัน
เซเวอร์รัสถูกจับแขวนห้อยหัวกลางอากาศด้วยคาถาที่เขาคิดเอง พอตเตอร์รู้คาถานี้ได้ยังไงกัน เขาแอบดูโน้ตของเซเวอร์รัสหรือมีใครบอกเขากันแน่และเขาก็เห็นรอยยิ้มของลิลี่ เพียงแวบเดียวเท่านั้น แต่เขาก็เห็น ในวินาทีนั้นเขารู้ว่าเธอเองก็เหมือนคนอื่นๆเห็นว่าการที่พอตเตอร์ทำให้เขาอับอายนั้นเป็นเรื่องตลก น่าหัวเราะ เธอพยายามปกป้องเขา นั่นกลับยิ่งทำให้เขาเจ็บปวดและอับอายมากขึ้น เขาตะโกนคำที่ไม่อาจอภัยได้ใส่เธอ เลือดสีโคลน
เจมส์ถอดกางเกงในเขาออก ฝูงชนเริ่มหัวเราะคิกคัก ซิเรียสเอื้อมมือมาจับก้นของเขาและบีบเล่น นี่มันมากเกินไปสำหรับเซเวอร์รัส เขารู้สึกเหมือนถูกคุกคาม
“ก้นแกแน่นดี สนิฟเวลลัส” ซิเรียสพูดอย่างชั่วร้าย “ข้างในจะแน่นเหมือนข้างนอกหรือเปล่า”
“ก็ลองดูสิ” เจมส์ว่าพลางยิ้มกริ่ม เขาทำมือเป็นรูปปืนก่อนจะแทงเข้าไปในช่องทางอันคับแคบ เซเวอร์รัสเจ็บทั้งกายและใจจนน้ำตาเล็ด พวกคนที่มุงดูอยู่หัวเราะอีก เซเวอร์รัสรู้สึกเจ็บปวด ทำไมลูปินไม่ช่วยเขาล่ะ หมอนั่นสัญญาว่าจะพิสูจน์ให้เขาเห็นไม่ใช่หรือไงว่าจะเป็นเพื่อนเขา ทำไมกันล่ะ ทำไม
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ” อลัน โกลด์สตีน พรีเฟ็คประจำเรเวนคลอเอ่ยขึ้น “พวกนายทำเกินไปแล้ว”
“อย่าขัดความสนุกคนอื่นสิ” ซิเรียสพูด
“นายกำลังคุกคามทางเพศเขาอยู่นะ”อลันว่า “มันไม่ใช่เรื่องสนุก”
“คุกคามทางเพศอะไร” เจมส์หัวเราะ “สนิฟเวลลี่ไม่ได้เป็นผู้หญิงสักหน่อย”
“ปล่อยเขาลงมาเดี๋ยวนี้ ฉันจะสั่งกักบริเวณพวกนาย” อลันว่า
ทั้งเจมส์และซิเรียสหันมามองหน้าอลัน
“ยุ่งไม่เข้าเรื่อง” ซิเรียสว่า “เราไม่ได้อยู่เรเวนคลอสักหน่อย”
อลันยิ้มเหี้ยม “ก็ดูเหมือนพรีเฟ็คของกริฟฟินดอร์จะไม่ใส่ใจทำหน้าที่ของตัวเองน่ะสิ ทำเฉยทั้งๆที่เรื่องเกิดขึ้นใต้จมูกแท้ๆ ไม่รู้มาเป็นพรีเฟ็คได้ยังไง”
“อย่าว่ารีมัสนะ” ซิเรียสปกป้องเพื่อน
“แอฟเวนส์ควรจะสั่งหักคะแนนพวกนายด้วยซ้ำ ถ้าพวกนายอยู่เรเวนคลอ ฉันจะหักแต้มแน่ๆ นายทำสเนปเกือบตาย”
“อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้ใช้ศาสตร์มืด” เจมส์แก้ตัว
“นายใช้คาถาธรรมดาๆทำให้เขาเกือบตาย ถือเป็นเรื่องที่ถูกงั้นสิ” อลันเลิกคิ้ว
ฝูงชนที่มุงดูอยู่ค่อยๆกระจายตัวออกไป พวกเขาเริ่มเบื่อการแสดงแล้ว
“ปล่อยสนิฟเวลลัสลงมาเถอะ” ซิเรียสว่า “งานชักจะกร่อยแล้ว”
แต่ก่อนที่เจมส์จะทำอะไรศาสตราจารย์มักกอนนากัลก็มาถึงริมทะเลสาบพอดี เช่นเดียวกับลิลี่ เธอพยายามบอกให้พอตเตอร์ปล่อยเซเวอร์รัสลงและเหมือนลิลี่อีกเช่นกันที่เธอยิ้มให้กับสภาพที่ทั้งน่าขันและน่าสังเวชของเขา
เจมส์สะบัดไม้กายสิทธิ์และเซเวอร์รัสก็ลงมานอนยู่ยี่อยู่กับพื้น เขาตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืน
“เธอไม่ควรจะล้อเล่นกับเพื่อนร่วมชั้นขนาดนี้” ศาสตราจารย์มักกอนนากัลว่า “หักคะแนนกริฟฟินดอร์คนละยี่สิบคะแนนที่ก่อความวุ่นวายและฉันสั่งห้ามเธอลงเล่นควิชดิชด้วย พอตเตอร์”
เจมส์ตั้งท่าจะประท้วง แต่เขาก็เหลือบไปเห็นดัมเบิลดอร์ อาจารย์ใหญ่ต้องช่วยเขาได้แน่ๆ
“ไม่คิดว่ามันจะเกินไปหน่อยหรือ มิเนอร์ว่า” ดัมเบิลดอร์ขัดขึ้น “ก็แค่เด็กๆล้อเล่นกัน ทำไมต้องทำเป็นเรื่องใหญ่ แค่หักคะแนนอย่างเดียวก็น่าจะพอแล้วล่ะ”
“มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะครับ” อลันประท้วง “พวกเขาคุกคามทางเพศสเนป”
ดัมเบิลดอร์เลิกคิ้ว “พูดเกินไปหน่อยมั้ง มิสเตอร์โกลด์สตีน เจมส์กับซิเรียสไม่ได้ข่มขืนมิสเตอร์สเนปสักหน่อย”
“การคุกคามทางเพศไม่ใช่แค่การข่มขืนเท่านั้นนะครับ” อลันพยายามอธิบาย “มันหมายรวมถึง”
ดัมเบิลดอร์ยกมือห้าม “มิสเตอร์สเนปเป็นผู้ชาย โดนจับนิดหน่อยมันไม่ได้สึกหรอเสียหายอะไร ใช่ไหม มิสเตอร์สเนป” ประโยคหลังดัมเบิลดอร์หันมาถามเซเวอร์รัส
เด็กหนุ่มได้แต่จำใจพยักหน้า เขารู้ดีว่าไม่มีประโยชน์อะไรที่จะคัดค้าน ความรู้สึกของเขาไม่สำคัญต่อดัมเบิลดอร์ เขาโค้งคำนับให้ชายชราก่อนจะพาร่างที่บอบช้ำทั้งกายและใจกลับหอสลิธีริน เขาถูกหลอกอีกแล้ว เขาน่าจะรู้ดีว่าลูปินไม่มีวันเลือกเขาแทนที่จะเลือกเพื่อนเลือดบริสุทธิ์ที่ร่ำรวยสองคนหรอก เขามันโง่เอง ทำไมเขาถึงคิดว่าจะเป็นเพื่อนกับลูปินได้กันนะ เรื่องวันนี้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าลูปินเป็นพวกดีแต่ปากเท่านั้น หมอนั่นไม่คิดจะเป็นเพื่อนเขาจริงๆสักหน่อย คงจะพยายามมาผูกมิตรด้วยเพราะกลัวว่าเขาจะเปิดเผยความลับของตัวเองเท่านั้น ไม่ได้มีเหตุผลอย่างอื่นเลย ในชีวิตนี้เขาต้องถูกหลอกอีกสักกี่ครั้งกันนะ เขาจะต้องเป็นของเล่นให้คนอื่นเล่นเพื่อความสนุกสนานไปอีกนานแค่ไหนกัน เขายังยืนยันคำเดิม โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ
talk ปัจจุบันมีกระแสเรื่อง sexual harassmentมากขึ้น แต่พอพูดถึงเรื่องนี้คนก็จะคิดถึงแต่ผู้ถูกกระทำที่เป็นผู้หญิง ส่วนถ้าผู้ชายถูกกระทำบ้างจะกลายเป็นเรื่องตลก ไรท์ก็ขอใช้ฟิคนี้เป็นส่วนหนึ่งในการช่วยต่อต้านเรื่องดังกล่าว เพราะsexual harassmentไม่ใช่เรื่องตลก ไม่ว่าผู้ถูกกระทำจะเป็นเพศใดก็ตาม
Talk2 ถ้าใครอ่านหนังสือจะรู้ว่าเจมส์เกือบฆ่าสเนปด้วยคาถาสกอร์จิฟาย(คาถาธรรมดาๆที่ไม่ใช่ศาสตร์มืด เอาไว้ใช้ทำความสะอาด) จะเห็นได้ว่าคาถาดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับจุดประสงค์ของผู้ใช้ เราใช้คาถาที่ไม่ใช่ศาสตร์มืดทำร้ายคนได้เช่นกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น