คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : 10
“ นั่นอะไรน่ะ” ฟัดจ์พูดขึ้นเมื่อเห็นสุนัขจิ้งจอกสีเงินตรงมาหาเขากับดัมเบิลดอร์
ปากของสุนัขจิ้งจอกขยับแล้วมันก็พูดด้วยเสียงของสเนป “ ดัมเบิลดอร์มาที่เพิงโหยหวนหน่อยครับ ผมมีอะไรจะบอก” เสร็จแล้วมันก็หายวับไป
“ ผมไปด้วย” ฟัดจ์พูด “ ให้แมคแนร์ไปด้วย”.
“ คุณจะไปก็ไปคนเดียว” ดัมเบิลดอร์ว่า “ ถ้าไม่อย่างนั้นก็ไม่ต้องไป”
“ ก็ได้” ฟัดจ์ยอมอย่างไม่เต็มใจนัก ทั้งคู่เดินไปที่ต้นวิลโลว์จอมหวดด้วยกัน ดัมเบิลดอร์เสกคาถาให้ต้นไม้หยุดเคลื่อนไหวและทั้งคู่ก็มุดเข้าไปในอุโมงค์ที่นำไปสู่เพิงโหยหวน
• “ แบล็ค” ฟัดจ์ตะโกน เขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ซิเรียส แบล็คอยู่ที่นั่น แม้จะดูซีดเซียวและผอมเกร็งแต่ก็ดูสบายดี
“ นี่มันอะไรกัน” ดัมเบิลดอร์ถามขึ้น
“ คุณเชื่อเรื่องการตายแล้วฟื้นไหม ดัมเบิลดอร์” เซเวอร์รัสว่า เขาก้าวเท้าออกมาข้างหน้า ลากก้อนอะไรบางอย่างมาด้วย
“ ฉันไม่เคยเชื่อเรื่องแบบนั้น เซเวอร์รัส มันเป็นไปไม่ได้”
แล้วดัมเบิลดอร์ก็ต้องตกตะลึง เมื่อเห็นว่าก้อนอะไรบางอย่างนั้นมีชีวิต หายใจได้ เขาจำชายคนที่ถูกมัดได้ดี ปีเตอร์ เพ็ตติกรูว์
“ นี่มันอะไรกัน” ฟัดจ์พูด “ ผมงงไปหมดแล้ว”
“ หลักฐานความผิดพลาดที่น่าขายหน้าของกระทรวงไง” เซเวอร์รัสพูดเย้ย เขาสะบัดไม้กายสิทธิ์ แขนเสื้อของเพ็ตติกรูว์ถลกขึ้น เผยให้เห็นรอยไหม้ที่ครั้งหนึ่งเป็นตรามารอย่างชัดเจน “ คุณปล่อยให้คนบริสุทธิ์..” เขาชี้ไปที่ซิเรียส “ ต้องเข้าคุก และปล่อยให้เศษสวะ..” เขาชี้ไปที่ปีเตอร์ “ เป็นอิสระ”
“ แต่ผมไม่เข้าใจ” ฟัดจ์ว่า “ ทำไมไม่เคยมีใครเห็นเขา”
“ เพราะเขาปลอมตัวเป็นหนูของผม” รอนว่า “ เขาปลอมตัวเป็นสัตว์เลี้ยงของเรา สแคบเบอร์”
ฟัดจ์นิ่งไป ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นด้วย แล้วตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ของเขาล่ะ ถ้าทุกคนรู้ว่ากระทรวงทำผิดพลาดขนาดนี้คงจะต้องถูกประชาชนขับไล่จากตำแหน่งแน่ เขาจะทำยังไงดี
“ ศาสตราจารย์สเนป” ฟัดจ์ว่า “ คุณแน่ใจรึว่าแบล็คเป็นผู้บริสุทธิ์ ถึงเขาจะไม่ได้ฆ่าเพ็ตติกรูว์ ไม่มีตรามาร ก็ไม่ได้หมายความว่า..” สายตาของเซเวอร์รัสทำให้ฟัดจ์หยุดพูดทันที
“ ผมไม่เข้าใจเลยว่าคุณจะเดือดร้อนทำไม ท่านรัฐมนตรี” เซเวอร์รัสว่า “ คุณอย่าลืมสิว่าตอนที่ซิเรียส แบล็คถูกจับ คุณยังไม่ได้เป็นรัฐมนตรี คุณแทบไม่มีอำนาจอะไรในกระทรวงด้วยซ้ำ คนที่ผิดไม่ใช่คุณ แต่เป็นรัฐมนตรีตอนนั้น กับคนที่สั่งขังเขาต่างหาก”
“ บาร์ทีเมียส เคร้าช์” ซิเรียสคำราม
“ คุณไม่ได้ผิดอะไรเลย” เซเวอร์รัสยังกล่อมต่อไป “ ตรงกันข้ามถ้าคุณพลิกคดีนี้ขึ้นมา คุณก็จะได้รับการจารึกชื่อว่าเป็นรัฐมนตรีที่รอบคอบที่สุด ฉลาดที่สุดที่กระทรวงเคยมีมา”
ฟัดจ์คิดสะระตะอยู่ชั่วครู่แล้วก็เห็นจริงตามนั้น “ คุณฉลาดมาก ศาสตราจารย์สเนป จริงอย่างที่คุณพูด ผมไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบเรื่องนี้เลย คิดไม่ถึงเลย คุณนี่ฉลาดจริงๆ”
“ ผมเองก็ไม่ได้ฉลาดหรอก” เซเวอร์รัสว่า “ สติปัญญาของผมก็เท่ากับคนปกติทั่วไปนี่เอง”
“ คุณไม่ต้องถ่อมตัวหรอก” ฟัดจ์ว่าพลางถือวิสาสะตบไหล่เซเวอร์รัสเบาๆ
“ ผมไม่ได้ถ่อมตัว ผมพูดเรื่องจริง สติปัญญาของผมก็ปกติ” เซเวอร์รัสย้ำ
เฮอร์ไมโอนี่หัวเราะคิกคัก เพื่อนทั้งสองหันไปมองเธอ
“ หัวเราะอะไรเหรอ เฮอร์ไมโอนี่”รอนถาม
“ เอาหูมาสิ ฉันจะกระซิบให้ฟัง” เฮอร์ไมโอนี่พูดเสียงกลั้วหัวเราะ
ทั้งรอนและแฮร์รี่ทำตาม
“ ที่สเนปย้ำบ่อยๆ ว่าตัวเองไม่ฉลาดนั่นน่ะ เขาจะบอกว่าแผนการของเขาเป็นแผนการธรรมดาที่คนธรรมดาคิดได้ แต่ถ้าใครคิดไม่ถึงก็แสดงว่าสติปัญญาต่ำกว่าปกติไง”เฮอร์ไมโอนี่อธิบาย
“ เขาหลอกด่าฟัดจ์” แฮร์รี่สรุปด้วยเสียงกระซิบ เมื่อเห็นรอนยังทำหน้างง
แล้วทั้งสามก็หัวเราะกันคิกคัก
“เด็กๆหัวเราะอะไรกัน” ฟัดจ์ถามงงๆ ไม่มีใครตอบเขาและจะไม่มีวันตอบ
Talk คิดว่าฟัดจ์จะรู้ตัวว่าโดนหลอกด่าเมื่อไหร่
ความคิดเห็น