คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1
สาธุสะ้าะอไหว้
ทั้แ้วสามประารและเทพไท
โปร่วยให้านเป็นที่นิยม
เรื่อัแปลมาาะวัน
ะอยื่ออ้าให้เหมาะสม
าเรื่อแฮร์รี่ พอเอร์นนิยม
นื่นมว่าเป็นเรื่อี
ะล่าวถึอ์พระราา
มีนามสมุทราเรือศรี
ทรปรอนิลธานี
พระภูมีนั้นทรทศธรรม์
ปรอนิรเหล่านาา
ให้ปรีาผาสุเษมสัน์
นอาอ์พาสุบรร
พระทรธรรม์ไม่พรั่นหวั่นใร
ารสรามรร์ยยุทธ
ไม่พัหาอาวุธอย่าสสัย
แนบาาลนรอท้าวไท
ประับไป้วยแ้วอันเพริศพราย
ปราสาทเินปราสาททอเรืออร่าม
แสนามพริ้เพริศเิาย
สับหลายพรรเรียราย
มัาว่ายเีย่าน่าม
ามละม้ายั้นาวึสา
ัลยาาม็มีถม
แ่ละนาอ้อนแอ้นเอวลม
อยบำเรอบรมษัรา
ท้าวเธอทรมีมเหสี
นามรนี้ลมาลิศสเน่หา
พระอ์ทรมีสอบุรา
ามส่าัสุริยันับันทร
นพี่นั้นเป็นโอรส
ามหมื่ออัมพุวสมร
นน้อามัันทร
มีนามรื่ออัปสรา
พระธิารััวเนร้าย
พระลูายรัันัยน์าวา
หวัะให้สืบพศ์ษัริย์ัิยา
แ่เวราสิ่ใ้อไลัน
วามแ้นรั้แ่บรรพบุรุษ
ทำให้สุึ่วามเษมสัน์
เยสัาับรุราัน
ะส่นาให้วันละน
ะส่นานใไปบรรลัย
พระทรัยพิเราะห์ูเหุผล
ให้ับลาเท่าเทียมันทุน
ประานร่ำไห้มิไ้วาย
รั้นี้ับลาไ้โอรสา
ทรโศาั้แ่เ้านเที่ยสาย
ลมาลิศสวมสออลูาย
พศ์นาราย์โปรทรพระเมา
โปรเอ็นูลู้าเ็อยู่นั
ไม่วรัห้ำหั่นบั่นเศา
โปรให้้าไปแทนพ่อวา
พระลูยาะไ้สืบพศ์พันธุ์
ฝ่ายนาอัปสรา็ันแส
พ่อะแล้่าเษาัน
เหมือนับไม่มีใผูพัน
เิพ่อบั่นอลู้วยเถิรา
ฝ่ายอ์อัมพุพศ์ษัริย์
โทมนัสอบาทอมนาถา
ัวลูนี้ำ้อมรา
เพราะเวราที่สร้าแ่ปาบรรพ์
อพระอ์อยู่เษมสุ
ให้หมทุ์มีแ่เษมสัน์
อฝาแม่ับน้อัีวัน
อทรธรรม์เลี้ยูให้อยู่เย็น
ทรราบบาทอ์พระนนี
ั้แ่นี้ะาไม่แลเห็น
ฝ่ายอ์มาราน้ำาระเ็น
บอว่าเ้าใเย็น่อนลูยา
ทูลท้าวสมุทราภูวไนย
พระทรัยโปรปรานีโอรสา
พระโอรสรัสห้ามแม่้วยวาา
อย่าทำพระบิาลำบาใ
เิมาในไรโลทั้สาม
ย่อมถึวามมราอย่าสสัย
หาลูไม่สละีวาลัย
ราษรน้อยให่ะาลี
หาอ์สุบรรราเิพิโรธ
ะไม่โปรเราแล้วทำอย่าไรนี่
หาว่าสรามบัเิมี
็เปรียบเหมือนอัีไหม้นร
พระบิารัสอบว่าอบแล้ว
พระลูแ้วไม่เสียทีที่พ่อสอน
ยอมสละีพเพื่อประาร
ราษระสรรเสริอยู่เนือไป
อัปสราทูลวามประสาเ็
้วยยัเล็็ถาม้วยสสัย
้าแ่อ์พระทรัย
ทำไมไม่ให้นอื่นมรา
อ์พาเวนไย้อารนา
ใ่ออปาอยาไ้พระเษา
ส่นอื่นไป็ไ้นี่บิา
ให้เษาอยู่้วยอุ่นฤทัย
พระบิาลอลอน้ำนอเนร
แสนสัเวลูยาน้ำาไหล
ลูเอ๋ยเ้ายัเ็เล็ไป
มิเ้าใธรรมเนียมารปรอ
แล้วรัสว่าอัปสราเอ๋ย
แม่ทรามเยฟัพ่ออย่าหม่นหมอ
พารุ่าเราเลือไหลนอ
ศพนั้นอเท่าเาหิมาลา
อนพ่อส่เหล่าประาไปาย
เหล่าสหายาิมิรเาโหยหา
พ่อ็ใาเ็ไม่เมา
รั้นี้มาเป็นวใน
หาพ่อให้เปลี่ยนัวไป
ประาะไยไพอยู่สับสน
พ่อ็รัพวเ้าทั้สอน
แ่เวรามาลแล้วลูยา
อ์อัปสราันแสไห้
มิอยาให้อ์พระเษา
้อถึึ่วามมรา
พระเษาออ์ภินี
่อไปนี้พี่ไม่อยูู่เ้าแล้ว
พระน้อแ้วระวัอ์อย่าหมอศรี
เื่อฟันนนี
อย่าให้พี่นั้นห่วัวล
พระน้อนารับำว่าเ้าะ
หม่อมันะทำัวมีเหุผล
อพระพี่อย่าไ้ห่วัวล
นฤมลล้ำลืนึ่น้ำา
เหล่าเสนามารับพระโอรส
แสนำสรสสารโอรสา
พามาทิ้ไว้ลาบรรพา
เวนไยมา็หนีออนไป
ฝ่ายอ์พาสุบรรรา
พอประพาสเห็นนาน้ำลายไหล
ทรลมาัินทันใ
สำราใอิ่มโอโภนา
ฝ่ายอ์อัมพุแสนเ็บปว
่าแสนรวร้าวใเป็นนัหนา
ั้ิพิษานถึไรสรา
ับีวาไปสวรร์ั้นวิมาน
ั้แ่ลมาลิศเสียโอรส
แสนำสรแผลใไม่สมาน
ทั้โรายโรใทรมาน
พยาบาลเท่าไร็ไม่ลาย
ไ้สามวัน็มรา
อ์ธิาโศเศร้าไม่รู้หาย
นทีอยู่้วยเป็นเพื่อนาย
เป็นสหายอยู่้วยอยปลอบใ
หลายปีเวลาผันผ่าน
เยาวมาลย์็่อยผ่อใส
ยิ่โ็ยิ่ามวิไล
ามผ่อใสยิ่ว่าทุนารี
ามันาในสวรร์
หาใรนั้นไ้ยลแม่โมศรี
ย่อมละเมอเพ้อพันทุที
พระภูมีแสนหวพระธิา
ัแ่ให้นทีทรลัษ์
สหายรัอลูสเน่หา
ให้อยเฝ้าูพระธิา
่าหู่าวาภูวไนย
ความคิดเห็น