ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 7
“เฮอร์ไมโอนี่” แฮร์รี่เรียกทันทีที่เข้ามาห้องนั่งเล่นรวม “ ช่วยรักษาควันหน่อย มันบาดเจ็บ”
เฮอร์ไมโอนี่ลุกขึ้นยืนทันที เธอร่ายคาถารักษา “ มันไปโดนอะไรมา แฮร์รี่”
“ โชทำร้ายมัน” แฮร์รี่พูด ยังโกรธไม่หาย “ โชบอกมันกินสมุดการบ้านของสเนปเข้าไป”
“ โอ้โห” รอนร้อง “ ถ้าฉันเป็นเธอจะตีมันหนักกว่านี้อีก”
“ ไร้สาระจริงๆเลย รอน” แฮร์รี่พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “ ควันเป็นแค่แมวเท่านั้น มันจะไปรู้เรื่องอะไร”
เฮอร์ไมโอนี่หรี่ตามอง “ เธอแน่ใจหรือแฮร์รี่ว่าควันเป็นแค่แมวธรรมดา”
“ อะไรทำให้เธอถามแบบนั้น” แฮร์รี่ย้อนถาม
“ มันมาที่นี่ได้ยังไง เธอก็ไม่รู้ มันไม่ใช่แมวจรจัด เพราะดูเนื้อตัวสะอาดสะอ้าน แต่ก็ไม่มีใครมาแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของ แล้วมันก็ผลุบๆโผล่ๆ มันมาหาเธอเฉพาะตอนที่มันอยากมา”
“ ปกติแมวก็เป็นสัตว์รักอิสระอยู่แล้ว” แฮร์รี่ว่า “ มันไม่ได้ติดเจ้าของเหมือนหมา”
“ ก็ใช่” เฮอร์ไมโอนี่ยอมรับ “ แต่ฉันว่าควันมันก็แปลกๆอยู่ดี เหมือนกับมันไม่ใช่แมวธรรมดา”
“ ไร้สาระน่ะ” รอนว่า “ มันเป็นแค่แมว”
“ เหมือนกับที่สแคบเบอร์เป็นแค่หนูใช่ไหมล่ะ” เฮอร์ไมโอนี่พูด
“ เธอหมายความว่า เธอคิดว่าควันเป็นแอนิเมจัสเหรอ” แฮร์รี่ถาม
“ เราควรระแวงไว้ก่อนหรือเปล่า” เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างมีเหตุผล “ ตอนที่เท้าปุยปรากฏตัวออกมาจากไหนก็ไม่รู้ สุดท้ายเขาก็ไม่ใช่หมาธรรมดา เราจะไว้ใจแมวที่ไม่มีที่มาที่ไปไม่ได้หรอกนะ”
“ แล้วจะให้ฉันทำยังไง” แฮร์รี่ถาม เขาแทบจะทนไม่ได้เมื่อคิดว่าควันอาจจะไม่ใช่แมวจริงๆ อาจจะเป็นเหมือนหางหนอนที่แอบแฝงในร่างแมวเพื่อมาสืบความลับของเขา
“ พรุ่งนี้เราไปหาศาสตราจารย์มักกอนนากัล” เฮอร์ไมโอนี่ว่า “ ให้เธอร่ายคาถา ถ้ามันเป็นแมวจริงก็คงไม่เป็นไร”
คืนนั้นแฮร์รี่นอนไม่หลับ เขาเฝ้าแต่กังวล เขารักควันมากพอๆกับที่รักเฮ็ดวิก และถ้าควันไม่ใช่แมวจริงๆ เขาก็คงรู้สึกเหมือนโดนทรยศ ควันนอนหมอบอยู่ที่ปลายเท้าของเขา ช่วยให้เขาอุ่นสบาย พรุ่งนี้แล้วสินะที่เขาจะได้รู้ความจริงว่าควันเป็นแค่แมวธรรมดาหรือผู้ประสงค์ร้ายที่ปลอมมาอยู่ในร่างของแมว
แฮร์รี่ รอนและเฮอร์ไมโอนี่ไปที่ห้องทำงานของศาสตราจารย์มักกอนนากัลแต่เช้า แฮร์รี่อุ้มควันไว้
“ พวกเธอมีอะไรหรือ” อาจารย์ถาม กวาดสายตามองพวกเขาอย่างนึกสงสัย
“ คือพวกเราสงสัยค่ะ” เฮอร์ไมโอนี่เริ่ม แต่เมื่อเห็นสายตาของรอนและแฮร์รี่ เธอก็เปลี่ยนคำพูด “ หนูสงสัยคนเดียวก็ได้ค่ะ ว่าแมวตัวนี้อาจจะเป็นแอนิเมจัส” เธอชี้ไปที่ควัน “ อาจารย์พอจะช่วย”
ศาสตราจารย์มักกอนนากัลมองเจ้าแมวอย่างสำรวจ เธอหยิบไม้กายสิทธิ์ออกมาและเริ่มร่ายคาถา
“ เหมียว” ควันร้องทันทีที่คาถาโดนมัน แต่ไม่ได้เหมือนสแคบเบอร์ มันไม่ได้ตัวใหญ่ขึ้นหรือมีมือมีแขนงอกออกมา มันยังคงเป็นแมว
“ มันไม่ใช่แอนิเมจัส” ศาสตราจารย์มักกอนนากัลประกาศ “ มันเป็นแค่แมวธรรมดา”
“ เหมียว” ควันร้องขึ้นมาเหมือนจะเถียง
ทั้งสามกล่าวขอบคุณอาจารย์ก่อนที่จะรีบไปกินอาหารที่ห้องโถง รอนกับเฮอร์ไมโอนี่ยังเถียงกันไปตลอดทาง
“ เห็นไหม เฮอร์ไมโอนี่ เธอคิดมากไปเอง มันเป็นแค่แมวธรรมดา” รอนพูดอย่างมีชัย
“ ก็อาจจะไม่ใช่ก็ได้นี่” เฮอร์ไมโอนี่พูด “ แต่ตอนนี้เราก็รู้แน่ๆแล้วว่ามันปลอดภัย”
แฮร์รี่ไม่สนใจทั้งสองคน เขาเอาแต่พูดกับควัน “ ฉันดีใจจริงๆ ควัน ที่แกมาเป็นเพื่อนของฉัน แล้วแกก็ไม่ใช่แอนิเมจัสด้วย เป็นแค่แมวธรรมดา ฉันดีใจนะที่ฉันไม่โดนเหมือนรอน โดนสัตว์เลี้ยงตัวเองทรยศมันเจ็บมากนัก แกว่าไหม”
เซเวอร์รัสกำลังกังวล เขาไม่ใข่แอนิเมจัสก็จริง แต่ก็ห่างไกลกับการเป็นแมวธรรมดามาก เขาเริ่มผูกพันกับพอตเตอร์ การที่เขาอยู่ในร่างแมวเป็นวิธีเดียวที่ทำให้เขาใกล้ชิดพอตเตอร์ได้ เขาไม่อยากคิดถึงวันที่พอตเตอร์รู้ความจริง เด็กนั่นอาจจะไม่อยากยุ่งกับเขาอีก แล้วเขาก็ต้องยอมรับว่าความคิดนั้นทำให้เจ็บปวดไม่ใช่น้อยเลย
ตอบคำถามคุณKa Wa Gi ไม่ค่ะ เป็นแมวธรรมดาเลย
เฮอร์ไมโอนี่ลุกขึ้นยืนทันที เธอร่ายคาถารักษา “ มันไปโดนอะไรมา แฮร์รี่”
“ โชทำร้ายมัน” แฮร์รี่พูด ยังโกรธไม่หาย “ โชบอกมันกินสมุดการบ้านของสเนปเข้าไป”
“ โอ้โห” รอนร้อง “ ถ้าฉันเป็นเธอจะตีมันหนักกว่านี้อีก”
“ ไร้สาระจริงๆเลย รอน” แฮร์รี่พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “ ควันเป็นแค่แมวเท่านั้น มันจะไปรู้เรื่องอะไร”
เฮอร์ไมโอนี่หรี่ตามอง “ เธอแน่ใจหรือแฮร์รี่ว่าควันเป็นแค่แมวธรรมดา”
“ อะไรทำให้เธอถามแบบนั้น” แฮร์รี่ย้อนถาม
“ มันมาที่นี่ได้ยังไง เธอก็ไม่รู้ มันไม่ใช่แมวจรจัด เพราะดูเนื้อตัวสะอาดสะอ้าน แต่ก็ไม่มีใครมาแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของ แล้วมันก็ผลุบๆโผล่ๆ มันมาหาเธอเฉพาะตอนที่มันอยากมา”
“ ปกติแมวก็เป็นสัตว์รักอิสระอยู่แล้ว” แฮร์รี่ว่า “ มันไม่ได้ติดเจ้าของเหมือนหมา”
“ ก็ใช่” เฮอร์ไมโอนี่ยอมรับ “ แต่ฉันว่าควันมันก็แปลกๆอยู่ดี เหมือนกับมันไม่ใช่แมวธรรมดา”
“ ไร้สาระน่ะ” รอนว่า “ มันเป็นแค่แมว”
“ เหมือนกับที่สแคบเบอร์เป็นแค่หนูใช่ไหมล่ะ” เฮอร์ไมโอนี่พูด
“ เธอหมายความว่า เธอคิดว่าควันเป็นแอนิเมจัสเหรอ” แฮร์รี่ถาม
“ เราควรระแวงไว้ก่อนหรือเปล่า” เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างมีเหตุผล “ ตอนที่เท้าปุยปรากฏตัวออกมาจากไหนก็ไม่รู้ สุดท้ายเขาก็ไม่ใช่หมาธรรมดา เราจะไว้ใจแมวที่ไม่มีที่มาที่ไปไม่ได้หรอกนะ”
“ แล้วจะให้ฉันทำยังไง” แฮร์รี่ถาม เขาแทบจะทนไม่ได้เมื่อคิดว่าควันอาจจะไม่ใช่แมวจริงๆ อาจจะเป็นเหมือนหางหนอนที่แอบแฝงในร่างแมวเพื่อมาสืบความลับของเขา
“ พรุ่งนี้เราไปหาศาสตราจารย์มักกอนนากัล” เฮอร์ไมโอนี่ว่า “ ให้เธอร่ายคาถา ถ้ามันเป็นแมวจริงก็คงไม่เป็นไร”
คืนนั้นแฮร์รี่นอนไม่หลับ เขาเฝ้าแต่กังวล เขารักควันมากพอๆกับที่รักเฮ็ดวิก และถ้าควันไม่ใช่แมวจริงๆ เขาก็คงรู้สึกเหมือนโดนทรยศ ควันนอนหมอบอยู่ที่ปลายเท้าของเขา ช่วยให้เขาอุ่นสบาย พรุ่งนี้แล้วสินะที่เขาจะได้รู้ความจริงว่าควันเป็นแค่แมวธรรมดาหรือผู้ประสงค์ร้ายที่ปลอมมาอยู่ในร่างของแมว
แฮร์รี่ รอนและเฮอร์ไมโอนี่ไปที่ห้องทำงานของศาสตราจารย์มักกอนนากัลแต่เช้า แฮร์รี่อุ้มควันไว้
“ พวกเธอมีอะไรหรือ” อาจารย์ถาม กวาดสายตามองพวกเขาอย่างนึกสงสัย
“ คือพวกเราสงสัยค่ะ” เฮอร์ไมโอนี่เริ่ม แต่เมื่อเห็นสายตาของรอนและแฮร์รี่ เธอก็เปลี่ยนคำพูด “ หนูสงสัยคนเดียวก็ได้ค่ะ ว่าแมวตัวนี้อาจจะเป็นแอนิเมจัส” เธอชี้ไปที่ควัน “ อาจารย์พอจะช่วย”
ศาสตราจารย์มักกอนนากัลมองเจ้าแมวอย่างสำรวจ เธอหยิบไม้กายสิทธิ์ออกมาและเริ่มร่ายคาถา
“ เหมียว” ควันร้องทันทีที่คาถาโดนมัน แต่ไม่ได้เหมือนสแคบเบอร์ มันไม่ได้ตัวใหญ่ขึ้นหรือมีมือมีแขนงอกออกมา มันยังคงเป็นแมว
“ มันไม่ใช่แอนิเมจัส” ศาสตราจารย์มักกอนนากัลประกาศ “ มันเป็นแค่แมวธรรมดา”
“ เหมียว” ควันร้องขึ้นมาเหมือนจะเถียง
ทั้งสามกล่าวขอบคุณอาจารย์ก่อนที่จะรีบไปกินอาหารที่ห้องโถง รอนกับเฮอร์ไมโอนี่ยังเถียงกันไปตลอดทาง
“ เห็นไหม เฮอร์ไมโอนี่ เธอคิดมากไปเอง มันเป็นแค่แมวธรรมดา” รอนพูดอย่างมีชัย
“ ก็อาจจะไม่ใช่ก็ได้นี่” เฮอร์ไมโอนี่พูด “ แต่ตอนนี้เราก็รู้แน่ๆแล้วว่ามันปลอดภัย”
แฮร์รี่ไม่สนใจทั้งสองคน เขาเอาแต่พูดกับควัน “ ฉันดีใจจริงๆ ควัน ที่แกมาเป็นเพื่อนของฉัน แล้วแกก็ไม่ใช่แอนิเมจัสด้วย เป็นแค่แมวธรรมดา ฉันดีใจนะที่ฉันไม่โดนเหมือนรอน โดนสัตว์เลี้ยงตัวเองทรยศมันเจ็บมากนัก แกว่าไหม”
เซเวอร์รัสกำลังกังวล เขาไม่ใข่แอนิเมจัสก็จริง แต่ก็ห่างไกลกับการเป็นแมวธรรมดามาก เขาเริ่มผูกพันกับพอตเตอร์ การที่เขาอยู่ในร่างแมวเป็นวิธีเดียวที่ทำให้เขาใกล้ชิดพอตเตอร์ได้ เขาไม่อยากคิดถึงวันที่พอตเตอร์รู้ความจริง เด็กนั่นอาจจะไม่อยากยุ่งกับเขาอีก แล้วเขาก็ต้องยอมรับว่าความคิดนั้นทำให้เจ็บปวดไม่ใช่น้อยเลย
ตอบคำถามคุณKa Wa Gi ไม่ค่ะ เป็นแมวธรรมดาเลย
ตอบคำถามคุณ thairnee 1234 เราเมนคนที่มีชีวิตน่าสงสารค่ะ อย่างที่ชอบๆก็มีเรกูลัส น้องชายของ ซิเรียส แล้วก็ รีมัสค่ะ ส่วนเรื่องจิ้นคู่ไหน ถ้าเนื้อหาดี เราอ่านได้หมดนะคะ ไม่ค่อยมายเรื่องคู่เท่าไหร่ แต่ที่อ่านๆก็มี แฮร์รี่สเนป เจมส์สเนป hpdm ประมาณนี้ค่ะ
เรื่องที่ชอบก็มีเรื่องของคุุณignetuz แล้วก็nothing to lose ของelevenonine แล้วก็ของคุณpettesค่ะ
" เมอร์ลิน ขออย่าเพิ่งให้พอตเตอร์รู้ความจริงเลย"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น