ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : บทส่งท้าย
พอถึงวันแต่งงานเซเวอร์รัสคิดว่าเขาไม่น่าใจอ่อนยอมแต่งงานกับทอมเลย ตอนแรกที่บอกว่าจะจัดงานเล็กๆ เชิญเฉพาะคนสนิท แต่เขาก็ลืมไปว่าทอมกับเขารู้จักคนโน้นคนนี้เยอะไปหมด ทั้งครอบครัวพอตเตอร์ แบล็ค มัลฟอยซึ่งแต่ละตระกูลก็มีหน้ามีตาในสังคมกันทั้งนั้น เซเวอร์รัสไม่ชอบเป็นจุดสนใจอย่างนี้เลย แม้ว่าคนอื่นจะมองมาด้วยสายตาชื่นชมก็ตาม มากกว่าเรื่องที่ต้องอึดอัดว่าเป็นจุดสนใจก็คือความเหนื่อยล้าที่ต้องยืนทั้งวันเพื่อรับแขก พอถึงตอนเย็นก็เหนื่อยสายตัวแทบขาด เพราะเข้าห้องได้ก็ล้มแผ่หลาลงบนเตียง
“เหนื่อยไหม เซวี่” ทอมถาม
เซเวอร์รัสพยักหน้า เขาเหนื่อยเกินกว่าจะพูดอะไรได้
“แม่เธอดูดีใจมากเลยนะ” ทอมชวนคุยต่อ
วันนี้ไอลีนมางานด้วย เธอมาเพื่อย้ำให้ทอมดูแลลูกชายของเธอให้ดี
“ถ้าเธอทำให้เขาเสียใจแม้สักครั้งเดียวล่ะก็ ฉันจะยึดลูกชายฉันคืน” ไอลีนขู่
ทอมได้แต่รับคำอย่างลนลาน แต่ถึงอย่างไรไอลีนไม่มีวันได้ลูกชายของเธอคืนไปแน่ เพราะความจริงแล้วเซเวอร์รัสเป็นของเขา และจะเป็นของเขาตลอดไป
“เธอเห็นแฮร์รี่หรือเปล่า” ทอมยังคงชวนคุยต่อ “น่ารักดีนะ”
“คุณอยากมีลูกหรือ” เซเวอร์รัสถาม มีแววกังวลที่ปิดไม่มิดในน้ำเสียง มันเป็นสิ่งเดียวที่เขาไม่มีวันให้ทอมได้ ลูก
ทอมหัวเราะ “ฉันไม่ได้อยากมีลูก เด็กน่ะ เห็นแวบๆก็ดูน่ารักดี แต่จะให้เลี้ยงเลยก็คงไม่ไหว แล้วถ้าเราอยากมีลูก ยังไงเราก็รับลูกบุญธรรมกันได้ ฉันว่าครอบครัวจะต้องถูกสร้างมาด้วยความรัก มากกว่าเรื่องของสายเลือด”
เซเวอร์รัสถอนหายใจอย่างโล่งอก “ผมยังไม่อยากมีหรอก เราอยู่กันไปเรื่อยๆแบบนี้ดีกว่า ถ้าอยากเล่นกับเด็กก็ไปเล่นกับแฮรรี่ก็ได้”
ทอมขยี้หัวภรรยาอย่างเอ็นดู “ความจริงแล้วเราไม่จำเป็นต้องรับเด็กมาเลี้ยงเลย ได้แต่งกับเธอก็เหมือนฉันได้ลูกชายมาอีกคน เบบี๋”
เซเวอร์รัสทำหน้ามุ่ย “ใครอยากเป็นลูกคุณกัน แล้วก็ยังไม่เคลียร์นะ หลอกให้ผมเรียกคุณว่าdaddyมาตั้งนาน”
ทอมหัวเราะ “ก็เธอมันหลอกง่ายนี่ แต่ตอนนี้รู้แล้ว อย่าไปให้คนอื่นหลอกอีกนะ”
“ไม่มีทาง” เซเวอร์รัสพูดอย่างหนักแน่น “ยังไงผมก็รักคุณคนเดียว”
ทอมยิ้ม “ฉันก็เหมือนกัน”
“เหนื่อยไหม เซวี่” ทอมถาม
เซเวอร์รัสพยักหน้า เขาเหนื่อยเกินกว่าจะพูดอะไรได้
“แม่เธอดูดีใจมากเลยนะ” ทอมชวนคุยต่อ
วันนี้ไอลีนมางานด้วย เธอมาเพื่อย้ำให้ทอมดูแลลูกชายของเธอให้ดี
“ถ้าเธอทำให้เขาเสียใจแม้สักครั้งเดียวล่ะก็ ฉันจะยึดลูกชายฉันคืน” ไอลีนขู่
ทอมได้แต่รับคำอย่างลนลาน แต่ถึงอย่างไรไอลีนไม่มีวันได้ลูกชายของเธอคืนไปแน่ เพราะความจริงแล้วเซเวอร์รัสเป็นของเขา และจะเป็นของเขาตลอดไป
“เธอเห็นแฮร์รี่หรือเปล่า” ทอมยังคงชวนคุยต่อ “น่ารักดีนะ”
“คุณอยากมีลูกหรือ” เซเวอร์รัสถาม มีแววกังวลที่ปิดไม่มิดในน้ำเสียง มันเป็นสิ่งเดียวที่เขาไม่มีวันให้ทอมได้ ลูก
ทอมหัวเราะ “ฉันไม่ได้อยากมีลูก เด็กน่ะ เห็นแวบๆก็ดูน่ารักดี แต่จะให้เลี้ยงเลยก็คงไม่ไหว แล้วถ้าเราอยากมีลูก ยังไงเราก็รับลูกบุญธรรมกันได้ ฉันว่าครอบครัวจะต้องถูกสร้างมาด้วยความรัก มากกว่าเรื่องของสายเลือด”
เซเวอร์รัสถอนหายใจอย่างโล่งอก “ผมยังไม่อยากมีหรอก เราอยู่กันไปเรื่อยๆแบบนี้ดีกว่า ถ้าอยากเล่นกับเด็กก็ไปเล่นกับแฮรรี่ก็ได้”
ทอมขยี้หัวภรรยาอย่างเอ็นดู “ความจริงแล้วเราไม่จำเป็นต้องรับเด็กมาเลี้ยงเลย ได้แต่งกับเธอก็เหมือนฉันได้ลูกชายมาอีกคน เบบี๋”
เซเวอร์รัสทำหน้ามุ่ย “ใครอยากเป็นลูกคุณกัน แล้วก็ยังไม่เคลียร์นะ หลอกให้ผมเรียกคุณว่าdaddyมาตั้งนาน”
ทอมหัวเราะ “ก็เธอมันหลอกง่ายนี่ แต่ตอนนี้รู้แล้ว อย่าไปให้คนอื่นหลอกอีกนะ”
“ไม่มีทาง” เซเวอร์รัสพูดอย่างหนักแน่น “ยังไงผมก็รักคุณคนเดียว”
ทอมยิ้ม “ฉันก็เหมือนกัน”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น