ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Spider trap ขยุ้มหัวใจดาร์กลอร์ด(tmrss)

    ลำดับตอนที่ #16 : 11

    • อัปเดตล่าสุด 5 ธ.ค. 63


    ปกติแล้วเมื่อเวลามีทุกข์เวลาจะผ่านไปช้าเสมอ แม้แต่ท่านลอร์ดของเราก็ฝืนกฎธรรมชาติข้อนี้ไม่ได้ เมื่อทอมกลับมาที่ฮอกวอตส์โดยที่ไม่สามารถพาเซเวอร์รัสมาด้วยได้ เขาก็ขังตัวเองอยู่ในห้อง เรียกเอลฟ์เข้ามาเสิร์ฟวิสกี้ไฟไม่ได้หยุด เมื่อเมาแล้วก็พูดเพ้อไปต่างๆนานา
    เซเวอร์รัสยืนอยู่หน้าประตูห้อง รู้สึกลังเลอยู่ว่าจะทำยังไงดี ใจหนึ่งก็อยากเข้าไปในห้องทันที อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าทอมจะโกรธตน แต่มือของเขาดูเหมือนจะมีจิตใจของมันเอง ไม่ทันที่เซเวอร์รัสจะรู้ตัว เขาก็เคาะประตู แต่เมื่อไม่มีใครเปิด เขาจึงตัดสินใจเปิดเข้าไปเอง
    ทอมได้ยินเสียงเปิดประตูและก็หันมาดู เขาจ้องเซเวอร์รัสนิ่ง ใช้มือขยี้ตาอยู่หลายครั้ง ราวกับกลัวว่าสิ่งที่เห็นตรงหน้าจะเป็นภาพหลอน
    “เซวี่จริงๆหรือนี่” ทอมถามอย่างไม่แน่ใจ
    เซเวอร์รัสไม่ได้ยินคนเรียกเขาว่าเซวี่มานานแล้วและชื่อเล่นแบบเด็กๆนี้ก็ทำให้เซเวอร์รัสรู้สึกผูกพันกับทอมมากขึ้น
    “ใช่ครับ ทอม”
    ทอมสะบัดหัวแรงๆ ราวกับพยายามขับไล่ความเมาออกไปก่อนจะพูดพึมพำกับตัวเองว่า
    “ไม่จริงหรอก นี่ฉันต้องฝันไปแน่ๆ”
    เซเวอร์รัสก้าวเข้าไปใกล้ทอมอีก ก่อนที่จะจับมือของเขาไว้
    “ผมอยู่ที่นี่ ทอม มันเป็นความจริง”
    ทอมพยายามชักมือออก
    “อย่ามาหลอกฉันเลย วันนี้ฉันหลับๆตื่นๆ เธอวนเวียนเข้ามาในฝันฉันหลายครั้งหลายหนแล้ว พอจะทำอะไรๆหน่อย เธอก็หายไปทุกที”
    เซเวอร์รัสถอนหายใจ ดูเหมือนทอมจะเมากว่าที่คิด ลำพังแค่จับมือคงทำให้ทอมเชื่อไม่ได้ว่าเขามาอยู่ที่นี่จริงๆ ริมฝีปากของเซเวอร์รัสสัมผัสกับริมฝีปากของคนเมาก่อนที่เขาจะห้ามตัวเองได้ทัน กลิ่นของวิสกี้ไฟนั้นลอยขึ้นมาปะทะจมูกของเซเวอร์รัส แต่เด็กหนุ่มไม่ได้นึกรังเกียจเลย ตอนแรกทอมก็ผงะไปชั่วครู่ นึกไม่ถึงว่าคนรักจะเริ่มรุกก่อน แต่เมื่อตั้งสติได้เขาก็จูบตอบ ลิ้นของเขากวาดไปทั่วปาก เป็นการจูบอย่างครอบครอง จูบที่แสดงถึงความเป็นเจ้าของ แม้ว่าทอมจะดื่มวิสกี้ไฟไปหลายขวด แต่เขาก็ยังมีสติพอที่จะรู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหนและเขาต้องการทำอะไร มือของเขาเริ่มมะงุมมะงาหราถอดเสื้อผ้าของเซเวอร์รัสออก จนกระทั่งมาถึงกี่งทาง เขาก็ชะงักเสียกลางคัน เซเวอร์รัสถามขึ้นว่า
    “หยุดทำไมล่ะครับ ทอม”
    “เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันกำลังจะทำอะไรเธอ” ทอมถาม น้ำเสียงของเขาจริงจัง ดูราวกับมีสติครบถ้วน.
    เซเวอร์รัสหน้าแดงขึ้นมาทันที เขาไม่ใช่เด็กหนุ่มไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร
    “รู้สิครับ” เขาตอบอ้อมแอ้ม
    “ถ้าเธอจะห้าม ก็ควรห้ามฉันตั้งแต่ตอนนี้” ทอมเตือน
    “ผมเต็มใจ”เซเวอร์รัสพูดเสียงแผ่ว
    ทอมถือว่าคำนั้นเป็นสัญญาณ เขาถอดเสื้อผ้าของตัวเองและคนรักออกอย่างรวดเร็ว เสื้อผ้านั้นกระจัดกระจายจนดูไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร
    Cutกติกาเดิมนะคะ ใครอยากได้ncให้mentเกี่ยวกับเนื้อเรื่องกับเมลล์ไว้ ถ้าทิ้งแค่เมลล์ไม่ส่งให้นะคะ

    มีคนบอกว่าอย่ารักสนุก จะทุกข์ถนัด ตอนแรกเซเวอร์รัสก็ไม่เข้าใจคำพูดนี้เท่าไหร่ แต่เมื่อถึงตอนเช้าเซเวอร์รัสก็รู้ว่าการปล่อยตัวปล่อยใจไปตามอารมณ์นั้นส่งผลเสียอย่างไรบ้าง ตอนแรกที่กำลังสนุกอยู่มันก็ไม่เจ็บนักหรอก แต่พอความสุขหายไปแล้วสติกลับมานี่สิ เขาเจ็บแทบจะลุกไม่ไหว ทอมเองตอนแรกจะกลับไปสอนหนังสือตามปกติ แต่เซเวอร์รัสก็อ้อนให้อีกฝ่ายอยู่ด้วยจนได้ ตอนนี้เขาอยากอยู่กับทอมมากกว่าใครๆทั้งนั้น

    “เดี๋ยวฉันจะไปต้มซุปให้กินนะ” ทอมว่า

    “ไม่” เซเวอร์รัสพูดทันที กระชับมือทอมไว้แน่นกว่าเดิม ราวกับกลัวว่าคนตรงหน้าจะละลายหายไป

    “แต่เธอบ่นว่าหิวไม่ใช่หรือ” ทอมถาม

    “สั่งคนอื่นไปแทน” เซเวอร์รัสว่า “คุณอย่าไป อยู่กับผม”

    ทอมได้แต่ถอนหายใจและเรียกเอลฟ์ประจำบ้านให้นำซุปจากโรงครัวขึ้นมา

    “แล้วเรื่องของเราจะทำยังไงต่อ” ทอมถาม

    ช้อนที่เซเวอร์รัสถืออยู่ร่วงหล่นลงจากมือ ตาของเขาเบิกกว้าง.

    “คุณหมายความว่าไง คงไม่ได้จะกะฟันแล้วทิ้งหรอกนะ”

    ทอมหัวเราะเบาๆ ก่อนจะขยี้หัวเด็กหนุ่ม

    “ไม่ใช่แน่นอน แต่ฉันคิดว่ายังไงเราก็ต้องทำให้มันถูกต้อง ฉันจะจัดงานแต่ง”

    “ไม่ต้องก็ได้ครับ “ เซเวอร์รัสรีบปฏิเสธ “เปลืองเงินเปลืองทองเปล่าๆ”

    “ฉันมีเงินพอที่จะจัดงานได้” ทอมยืนยัน “มันยังเป็นการให้เกียรติเธอและครอบครัวของเธอด้วย เราไม่จำเป็นต้องจัดใหญ่มาก เชิญแค่คนสนิทๆ ไม่กี่กลุ่ม”

    เซเวอร์รัสยังคงลังเล ทอมพูดต่อไป

    “การแต่งงานมันไม่สำคัญอะไรนักก็จริง แต่ฉันแสดงให้ทุกคนเห็นว่าฉันให้เกียรติเธอ ฉันจะยกให้เธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามประเพณีและกฎหมาย ไม่ใช่แค่คนอุ่นเตียงไปวันๆ”

    “ผมไม่สนหรอกครับว่าคนอื่นจะคิดยังไง” เซเวอร์รัสว่า

    “แต่ฉันสน” ทอมพูดเสียงเข้ม “เธอต้องจำไว้ว่าฐานะของเธอไม่ใช่เด็กหนุ่มที่ไม่มีอะไรอีกต่อไปแล้ว เธอเป็นภรรยาของฉัน เป็นเลดี้ของตระกูลเพฟเวอร์เรลล์”

    พอเห็นเซเวอร์รัสหน้าเสีย ทอมก็ปลอบว่า

    “ไม่ต้องกังวลไปหรอก เราไม่ใช่ว่าจะแต่งวันนี้ พรุ่งนี้ ฉันต้องไปคุยกับแม่ของเธอให้เรียบร้อยก่อน ต้องเตรียมสถานที่จัดงานแล้วอะไรอีกเยอะแยะ”

    “ผมกลัวว่าผมจะทำคุณขายหน้าเท่านั้นเอง ผมไม่เคยออกงานพวกนี้” เซเวอร์รัสพึมพำ

    “ฉันจะอยู่ข้างๆเธอ” ทอมว่า “ฉันก็ไม่เคยออกงานนี้เหมือนกัน เรามาเรียนรู้ไปด้วยกันนะ”

    มาเรียนรู้ไปด้วยกันนะ คำนี้นั้นมีความหมายมากกว่าการจัดงาน มันหมายถึงว่าพวกเขาสองคนจะเรียนรู้ประสบการณ์ต่างๆไปด้วยกัน นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×