ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1
ลิลี่กำลังกลุ้มใจ เธอมองเด็กชายวัยหนึ่งขวบที่เกิดจากครรภ์ของเธออย่างแสนรัก แฮร์รี่เป็นเด็กที่น่ารักมาก เขาไม่เคยงอแง เป็นเด็กที่เธอมอบโลกทั้งใบให้เขาได้ เธอไม่คิดเลยว่าจะมีคนทำร้ายเด็กน้อยน่ารักคนนี้ได้ลงคอ แต่อย่างไรก็ตามโวลเดอมอร์ก็ได้ชื่อว่าชั่วเกินความชั่วปกติไปแล้ว ดัมเบิลดอร์บอกว่าพวกเธอจะปลอดภัยเมื่อใช้คาถาเก็บความลับ แต่ลิลี่ไม่ได้ไว้ใจที่จะฝากชีวิตไว้กับคนอื่นมากเท่าเจมส์ เธอเป็นอัจฉริยะด้านอักษรรูน เธอตัดสินใจเขียนรูนเพื่อปกป้องแฮร์รี่ แน่ล่ะ ว่ามันจะทำให้เด็กน้อยของเธอเจ็บ มันยังจะทำให้เขามีแผลเป็นไปตลอดชีวิต เป็นแผลเป็นรูปสายฟ้าที่เห็นได้ชัดบนหน้าผาก สัญลักษณ์ของพระอาทิตย์ การเริ่มต้นใหม่ แต่เธอไม่มีทางเลือก ยังไงเสียวิธีนี้ก็ดีกว่าปล่อยให้เขาตาย ขณะที่เธอกำลังร่ายคาถา เธอก็ได้ยินเสียงเจมส์ตะโกนให้พาแฮร์รี่หนีไป แต่เธอจะไม่ยอมทำตามคำสั่งเขา เธอวางแฮร์รี่ไว้ในเตียงเด็ก ก่อนจะลงไปข้างล่าง สิ่งที่เธอเห็นทำให้เธอประหลาดใจมาก สิ่งมีชีวิตประหลาดหน้าเหมือนม้าผสมค้างคาวกำลังคร่อมอยู่เหนือร่างของโวลเดอมอร์ แต่เจ้าปีศาจร้ายดูเหมือนจะไม่เห็นสิ่งมีชีวิตนั่น เขาไม่ได้พยายามผลักมันออก
“พวกแกใช้เวทมนตร์อะไรกัน” โวลเดอมอร์พูดอย่างโมโห “คิดหรือว่าแค่นี้จะหยุดข้าได้ อย่างไรข้าต้องฆ่าเด็กนั่นให้ได้”
แปลกดีที่โวลเดอมอร์คิดว่าพวกเขาใช้เวทมนตร์ ทั้งๆที่ตัวเองขยับไม่ได้ก็เพราะมีม้าประหลาดคร่อมอยู่แท้ๆ ดูเหมือนมันจะเป็นมิตรและพยายามช่วยพวกเธอ ลิลี่คิดออกแล้วมันคืออะไร เธสตรอลนั่นเอง ม้าลากรถของฮอกวอตส์ที่มีแต่คนที่เคยเห็นความตายเท่านั้นจึงจะเห็นได้ ไม่แปลกเลยที่ปีศาจในคราบมนุษย์นั้นไม่เห็นมัน แม้ว่าเขาจะฆ่าคนตายไปมากมาย แต่เขาก็ไม่เคยเห็นและเข้าใจความตายอย่างแท้จริง การที่เธสตรอลตัวนั้นช่วยถ่วงเวลาทำให้ลิลี่มีโอกาสร่ายคาถาเพื่อพิชิตโวลเดอมอร์ เธอไม่ได้ต้องการฆ่าคน แต่สิ่งมีชีวิตสารเลวน่าขยะแขยงนี้ไม่ควรนับว่าเป็นคน เธอใช้พลังทั้งหมด ความกลัวที่ต้องสูญเสียแฮร์รี่ไป ความโกรธที่มีคนกล้ามาทำร้ายเด็กน้อย และความรักที่เธอมีให้แฮร์รี่เข้าไปในคาถาที่มีพลังอานุภาพสูงมาก โวลเดอมอร์พยายามดิ้นรนเฮือกสุดท้าย แต่คาถานั้นมีพลังเกินกว่าเขาจะต้านทาน เขาสูญสลายไปในทันที
**************************
เรื่องราวทั้งหมดได้ลงหนังสือพิมพ์ในวันรุ่งขึ้น ปีเตอร์ถูกจับในฐานะผู้ทรยศ ครอบครัวพอตเตอร์กลับมามีความสุขสมบูรณ์อีกครั้ง ดัมเบิลดอร์ได้จัดงานเลี้ยงฉลองที่ฮอกวอตส์ เจมส์แต่งตัวโก้ ตั้งใจจะอวดเต็มที่
“ยังไม่เสร็จอีกหรือ” ลิลี่เร่ง “จะหล่อไปให้ใครดู”
เจมส์หัวเราะ เกือบปีแล้วที่ไม่ได้เจอกัน เซเวอร์รัสจะให้อภัยเขาหรือยังนะ
**********************
เซเวอร์รัสรู้สึกว่าอะไรก็น่าหงุดหงิดไปหมด ความจริงแล้วควรจะดีใจที่เจ้านายจอมโหดของเขาตาย และต่อไปนี้เพื่อนและคนรักของเขาก็จะอยู่กันอย่างมีความสุข มีความสุขโดยไม่มีเขา เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงเป็นลิลี่ คนที่อยู่ตรงนั้นควรจะเป็นเขา เขาต่างหากที่ควรได้รับตำแหน่งภรรยาและแม่ของลูก ความจริงแล้วเซเวอร์รัสก็เคยท้องลูกของเจมส์เหมือนกันด้วยน้ำยาเวทมนตร์และคาถาอีกนิดหน่อย แต่ทว่าร่างกายของผู้ชายไม่ได้ถูกออกแบบมาเพื่อใช้ในการนั้น เขาจึงต้องแท้งไป ไม่เพียงเท่านั้นเขายังต้องสลบไปหลายเดือนทีเดียว แต่เมื่อฟื้นขึ้นมาเขาก็เห็นเจมส์อยู่กับลิลี่ ตอนแรกเขาไม่ได้คิดอะไรมากนักหรอก สองคนนี้ก็คงเป็นเพื่อนกันเหมือนกับเขากับลิลี่เนี่ยแหละ แต่เขาสังเกตเห็นว่าท้องของลิลี่ป่องออกมาและเจมส์ก็กำลังลูบมันอย่างแสนรัก
“เซฟ เธอฟื้นแล้ว” ลิลี่ว่าอย่างยินดี
“เธอท้องหรือ” เซเวอร์รัสโพล่งถาม “ท้องกับใคร”
“เอ่อ” ลิลี่อึกอัก “คือ เด็กในท้องนี่เป็น..”
แต่เธอยังไม่ทันพูด เจมส์ก็พูดแทรกขึ้นมาก่อนด้วยน้ำเสียงร่าเริง
“ลูกของเราไง เซฟ”
ลูกของเรา ลูกของเรา ลูกของเรา คำนี้สะท้อนก้องไปมาในหัวของเซเวอร์รัส นี่มันอะไรกัน เขาสลบไปนานแค่ไหน เจมส์จึงตัดสินใจไปมีลูกกับลิลี่ คำพูดที่บอกว่ารัก เป็นแค่เรื่องโกหกงั้นสิ เขายันตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะถอยลงจากเตียง แล้ววิ่งออกไปอย่างไม่คิดชีวิต เจมส์คิดว่าเขาไม่เสียใจเลยหรือที่ต้องสูญเสียลูกไป เขาเป็นคนท้อง ลูกอยู่ในร่างกายของเขา เขาย่อมผูกพันกับลูกมากกว่าเจมส์ แต่เจมส์กลับไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น ผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา มันเจ็บจนเซเวอร์รัสไม่รู้จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดยังไง
*****************
สิบปีผ่านไป แฮร์รี่ได้เข้ามาเรียนฮอกวอตส์ อาจารย์ส่วนใหญ่จะชอบเขากันทั้งนั้น ยกเว้นสเนป อาจารย์สอนวิชาปรุงยาที่จงใจไล่เบี้ยเขาตั้งแต่คาบแรก เขาเลยเขียนจดหมายยาวเกือบ 10 หน้ากระดาษไประบายอารมณ์ให้กับพ่อและแม่
พฤติกรรมของเซเวอร์รัสนั้นทำให้ดัมเบิลดอร์ไม่พอใจอยู่เหมือนกัน เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะทำร้ายนักเรียน
“ฉันได้ข่าวว่าวันนี้เธอจงใจหาเรื่องแฮร์รี่” ดัมเบิลดอร์พูดตำหนิ
“เด็กนั่นมันมากวนประสาทผมก่อน” เซเวอร์รัสเถียง
“เขาไม่ได้ทำอะไรให้เธอเลย” ดัมเบิลดอร์ว่า “เธอเกลียดเขาเพราะเขาเป็น..”
“ลูกของลิลี่กับเจมส์” เซเวอร์รัสตะโกนออกมาอย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่ “สัญลักษณ์ว่าเขาเลือกเธอ ไม่ใช่ผม”
ดัมเบิลดอร์ถอนหายใจ “สักวันหนึ่งเธอจะต้องเสียใจ เซเวอร์รัส ฉันบอกได้แค่นี้”
สักวันหนึ่งหรือ ไม่ใช่หรอก ตอนนี้เขาก็เสียใจอยู่แล้ว เขารู้ว่าการทำร้ายแฮร์รี่จะทำให้ความสัมพันธ์ของเขากับเจมส์แย่ลงกว่าเดิม แต่เขาไม่สนใจหรอก ในเมื่อเจมส์ไม่อาจให้ความรักเขาได้ก็เปลี่ยนให้มันเป็นความเกลียดชังเสียเถิด อย่างน้อยก็ขอให้เขามีตัวตนอยู่ในหัวใจของเจมส์บ้าง
Talk เปิดมาก็ดราม่าเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น