คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สาวห้าว Speaker II
“กรี๊ดดดดดด! นังบุ้งแกทำฉันเจ็บอีกแล้วนะ !” เสียงนังลูกแก้วร้องอีกแล้ว แสบแก้วหูจริงๆ
“โอ้ย ฉันไปเหยียบเท้าแกอีกหรือไง แกถึงได้ร้องเหมือนชะนีถูกเชือดอย่างนี้” คราวนี้อะไรอีกละ แต่ฉันมั่นใจนะ ว่าฉันไม่ได้เหยียบเท้ามันแน่ๆ เพราะว่าฉันกำลังยืนมองชายในฝันของฉันอยู่
“ไม่ต้องพูดเลยนังบุ้ง ใครอนุญาตให้แกมอง พี่บลู หวานใจฉันยะ นังเพื่อนทรยศ”
“อ่าว นังชะนีลูกแก้วนี่ ใครมองอะไร ของใครกันยะ”
“ก็พี่บลูของฉันไง ผู้ชายที่แกมองตาละห้อยอยู่เมื่อกี้อะ”
“อ้าย แก นี่ผู้ชายทั้งมหาลัยฯนี้ของแกหมดเลยหรือไงกัน”
“ก็ใช่สิย่ะ ผู้ชายหล่อๆ ของที่นี่ เป็นของฉันทั้งนั้นแหละหย่ะ คนอื่นไม่มีสิทธิ”
“แกพูดออกมาได้ยังไงนังลูกแก้ว” นังนี่พูดอะไรไม่อายปากเลย ไม่มีความเป็นกุลสตรี(แต่มันก็ไม่ใช่จริงๆนี่หว่า)
“ก็ฉันจะพูด มีไรป่าว”
“ไม่มีไร แค่ฉันจะบอกว่า ขอคนนึงสิเพื่อน นะนะ ถือว่าแบ่งๆกันไป”
“อ้าย นังบุ้งนี่ ที่แท้แกก็มันนังชะนีที่ชอบผู้ชายเหมือนกันนี่หว่า”
“อ่าว นังนี่ เดี๋ยวมีต่อยนะโว้ย ก็ฉันเป็นผู้หญิง ไม่ให้ฉันชอบผู้ชายแล้วจะให้ฉันชอบแมวที่ไหนฟร่ะ”
“ใครจะไปรู้ละ เห็นแกออกจะทอมๆ ฉันก็นึกว่าแกชอบผู้หญิงซะอีก”
“อ่าวนังลูกแก้วนี่ มากล่าวหากันแบบนี้ได้ไง เดี๋ยวเจอลูกแตะเลย”
“โหววว ฉันกลัวแล้ว อย่าเตะฉันเลยนะ ฉันขอโท๊ด”
“เชอะ O.o” อันที่จริงแล้วฉันไม่ได้โหดอย่างที่ทุกคนคิดหรอกค่ะ แต่ฉันอยากจะแกล้งนังเพื่อนคนนี้ ม๊าก มาก ไม่รู้จะแกล้งยังไงดี ก็เลยแกล้งงอนไปซะเลย
“นะนะ บุ้งน้า ผักบุ้งคนสวย อย่างอนจิ ยิ้มนะยิ้ม”
“ไม่”
“ก็ได้ ฉันยกพี่บลูให้แกก็ได้”
“แกพูดแล้วห้ามคืนคำนะโว้ย”
“จ๊ะ คนสวย จิตใจงาม อย่างฉัน พูดแล้วไม่คืนคำโว้ย” เย้ๆๆๆ ช้านจะมีแฟนแล้ว ดีใจจังเลย
“แหวะ สวย จิตใจงาม ตรงไหน?”
“แกว่าไงนะนังบุ้ง”
“ป่าว เมื่อกี้ฉันบอกแกว่า ฉันหิวจนแสบใส้หน่ะ”
“เหรอ งั้นเราไปกินข้าวกันเถอะ ฉันก็หิวแล้วเหมือนกัน”
ความคิดเห็น