ยัยตัวร้ายกับนายปฏิเสธ

ลำดับตอนที่ #4 : หวง ห่วง ห้วง ห๊วง ห๋วง

“ห้วง”แห่งความรักก็เปรียบเสมือนเชือกที่เป็น“ห่วง” ผูกพันคนสองคนเข้าด้วยกัน งืม…แต่“ห้วง”ของฉันนี่ดูเหมือนจะเป็น“ห่วง”ที่ฉันคล้องนายปฏิเสธไว้แต่ฝ่ายเดียว ก็เค้ามะเคย“ห่วง”ฉันเลยนี่นา บางทีฉัน“ห่วง”เค้ามากเกินไป จนช้านเผลอ“หวง”เค้าไปด้วยน่ะสิ อิอิ ไม่มีสิทธิ์ซักกะนิ๊ด เด๋วปั๊ดจับติดคุกเล้ย ไป“หวง”เค้าทำไมเนี่ยเรา ง่า…รู้ไหมว่าฉันเคย“หวง”เค้าจนประชดประชันด้วยการขาดการติดต่อกะเค้าไป 20 วัน เนื่องจากเค้ามี“คนรู้ใจ” ก๊ากๆ เพื่อนๆของเค้าก็โดนลูกหลงเจอช้านคว่ำบาตรไปด้วย (ช่วยมะได้ คนอารมณ์มะดี อยากเกิดมาเป็นเพื่อนอีตานี่ทำไม ก็ต้องโดนไปด้วยแหละ…งุงิ) ตอนแรกฉันก็ออกอาการ Hurt อย่างมากมาย ประมาณว่าไปคบกันตอนไหนวะ ทำไมเรามะเห็นรู้ นี่ๆระดับความเศร้าของฉันแบ่งออกเป็น 4ช. ดังนี้

          ระดับ1 ช้ำ : โอ้โห! ระดับแรกที่depressมาก ไม่อยากพบเจอกะใคร อยากอยู่คนเดียวแล้วฟังเพลงเศร้า ให้มันแผดเผาหัวใจ

          ระดับ2 ชา : เหมือนมันเริ่มคิดได้ว่าอกหักแค่นี้ไม่ตาย แต่อาการบอบช้ำยังไม่หาย ก็เลยออกอาการเบลอๆ เอ๋อๆ ใครถามอะไร ก็ตอบมะค่อยรู้เรื่อง

          ระดับ3 เช๋ย (เฉย) : เริ่มกลับสู่ภาวะปกติ และใช้ชีวิตได้ทั่วไป ปลงใจและเข้าหาทางธรรม (ตัดใจหนอ – ทำใจหนอ อิอิ)

          ระดับ4 ชิน : สามารถหัวเราะให้กับความผิดพลาดและความล้มเหลวของหัวใจ และยิ้มให้ความสำเร็จที่คาดหวังว่าจะให้เกิดขึ้นกับรักครั้งใหม่ สดใสจัง…

ง่า…ฉันใช้เวลาอยู่นานกว่าจะผ่านวิกฤตการณ์ ช. แรกออกมาได้ และแน่นอน ช. 2 3 4 ก็มะใช่เรื่องยากอะไร เมื่อชั้นผ่านพ้น“ห้วง”เวลาที่ทุกข์ระทมขื่นขมที่สุดมาแล้ว ฉันเตือนสติตัวเองว่า“ก็พี่น้องกันมะใช่รึ”แล้วก็ปลง ต่อจากนั้นฉันจึงตัดสินใจกลับมาคุยกะคุณพี่ปฏิเสธอีกครั้ง และแล้วฉันก็ได้พบกับเรื่องที่น่าประหลาดใจที่สุด เค้าเลิกกันแล้ว (รายวะ? ไมเร็วจัง) ฉันรีบเติมไม้เอกลงบนคำว่า“หวง”ทันที ฉันเป็น“ห่วง”เค้า กลัวว่าเค้าจะsad ใจหนึ่งฉันก็ดีใจ แต่อีกใจหนึ่งฉันเสียใจอย่างมาก ฉันเฝ้าแต่ถามตัวเองว่า “ทำไม…ทำไมเค้าถึงเลิกกัน” นี่มันออกจะเป็นโอกาสที่ดี ที่นายปฏิเสธจะได้คนมาดูแล ฉันจะได้หมด“ห่วง” แล้วก็ออกสู่“ห้วง”แห่งความรักนี้ หืม…อย่างว่าคนที่มะใช่ มันก็มะใช่ อย่าท้อนะนายปฏิเสธ สักวันนายก็จะได้พบเจอกับคนที่ฟ้าลิขิต (555) แล้วก็ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันตลอดไป เฮ้อ…ตอนนี้ก็มะเปงไร ช้านจะนั่งคอยเป็นเพื่อน แล้วเมื่อเค้ามาฉันจะไป ก๊ากๆๆ (ออกแนวEndorphineอย่างแรง) สู้ๆ ฉันยังไหว เธอก็ต้องไหวดิ เป็นผู้ชายต้องเข้มแข็งรู้ไหม…นายปฏิเสธ