Answer Sheets

ลำดับตอนที่ #6 : ที่ยังเหลืออยู่

                “กานต์  กานต์  เฮ้ย เป็นไรไปวะ”

                กานต์ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างมึนงง  เขารู้สึกว่าสมองมันตื้อๆเหมือนดื่มของมึนเมาเข้าไป  เมื่อลืมตาขึ้น เขาก็ค่อยๆพยุงตัวขึ้นมา มองดูสิ่งรอบๆตัว 

                “ เฮ้ย  นี่เอ็งกินน้อยกว่าข้าแต่หลับมากกว่าข้าอีกนะเนี่ย” เสียงคุ้นๆหูดังอยู่ข้างหลัง  กานต์แน่ใจทันทีเลยว่าเขาอยู่ในห้องของน๊อต เพื่อนที่โรงเรียน  เขายังอยู่ในชุดนอนเหมือนในตอนแรกที่เขาตื่นขึ้นมาหลังจากที่ไปดื่มกันมาในคืนก่อน  สภาพห้องก่อนที่เขาจะออกไปซื้อข้าวกินเมื่อหลายวันก่อนก็ยังเหมือนเดิม  ไม่สิ!  นี่มันคือวันเสาร์ เมื่อคืนเขาไปดื่มกับเพื่อนมา  แล้วจึงมานอนที่นี่  กานต์มองนาฬิกาดูซึ่งขณะนี้เป็นเวลาบ่ายสองโมงแล้ว 

                “ เมื่อประมาณชั่วโมงก่อนข้าหายไปไหนมารึเปล่า” กานต์ถามน๊อตที่กำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่ข้างหลัง

                “จะบ้ารึไง ข้าตื่นก่อนเอ็งตั้งสองสามชั่วโมง  เอ็งยังไม่ได้ลุกไปไหนเลย” น๊อตพูด แล้วพ่นบุหรี่ต่อ

                “อะไรกัน  ฝันไปเหรอเนี่ย” กานต์ถามตัวเองอย่างงงงง  เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ คว้าผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ในใจก็คิดว่าทำไมสิ่งที่เขาฝันทั้งหมดมันช่างเหมือนจริงเช่นนี้   ในขณะที่เขากำลังถอดเสื้อผ้านั้น เขาได้สังเกตเห็นสิ่งๆหนึ่งบนตัวของเขา  มันคือรอยแผลไหม้บริเวณแขนซ้าย  มันคือรอยแผลจากการเข้าไปช่วยอลิซเมื่อตอนที่บ้านหลังข้างๆที่ถูกไฟไหม้กำลังจะถล่มลงมา ในเมื่อเขาแค่ฝันไปแล้วจะมีรอยแผลเช่นนี้ได้อย่างไร  อีกทั้งร่องรอยต่างๆบนตัวเขา 

                มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?  กานต์มองดูตัวเองในกระจกให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ฝันซ้ำสอง แล้วเขาก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อเขาเห็นใบหน้าของอลิซและป้าฟลอร่าในกระจกลางๆอยู่ที่ข้างหลังเขา  ทั้งสองยิ้มอย่างมีความสุขแล้วค่อยๆเลือนหายไป  กานต์แทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย เขาวิ่งออกจากห้องน้ำ ใส่เสื้อผ้าแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วรีบออกจากที่หอพักของน๊อตทันที

                ข้าพเจ้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาคิดเช่นไร  แต่สิ่งที่ข้าพเจ้าแน่ใจ คือ เขาต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อประเทศของเรา   และแม้มันจะยังไม่ได้แสดงผลออกมาในตอนนี้แต่สักวันหนึ่งเขาจะประสบความสำเร็จ หรือแม้อย่างน้อย ถ้าเขาไม่สามารถช่วยเหลือประเทศไทยในปัจจุบันได้  เขาก็จะเป็นหนึ่งในหลายล้านคนดีของสังคมที่จะเป็นแรงหนุนประเทศไทยให้มั่นคงต่อไปได้อย่างแน่นอน