ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Answer Sheets

    ลำดับตอนที่ #5 : วิบัติ

    • อัปเดตล่าสุด 20 ส.ค. 50


                    สิ่งที่ได้ประจักษ์แก่สายตาของเขาทั้งคู่แทบจะไม่เชื่อตาตัวเองเลย โดยเฉพาะอลิซ  จิตใจของเธอแทบสลาย  ป้าฟลอร่าสอนวิธีการกลับมาให้อลิซก่อนหน้านี้แล้วแต่ไม่ได้บอกว่าเอาไปใช้ในโอกาสใด และยังบอกอีกว่าเมื่อเธอกลับมาที่โลกนี้ ที่ที่เธอยืนอยู่จะเป็นบริเวณหน้าประตูบ้านของเธอเอง  แต่ที่เธอเห็นไม่ได้เป็นอย่างเช่นนั้น ภาพเบื้องหน้าปรากฏ แทบจะเรียกได้ว่าเป็นกองขี้เถ้าได้เลย ไม่เหลือแม้แต่โครงของบ้าน อะไรกันที่เธอกำลังหันหน้าเข้าหา ที่ปรากฏอยู่ข้างหน้า มันเป็นเพียงซากไม้ที่อยู่บนกองขี้เถ้า

                    กานต์หันมองรอบๆตัวของเขาเอง ทั้งบ้านรูปทรงเรขาคณิต  ตึกสูงตระหง่านตา  หรือต้นไม้อะไรก็ตาม ที่ยังคงเห็นมันคือเปลวไฟขนาดใหญ่ที่กำลังโหมลุกลามที่ตึก...เหมือนดั่งภาพในกระดาษคำตอบ   เปลวไฟขนาดมหึมาที่กำลังลุกโหมเข้าใส่เมืองทั้ง อย่างกับจะเผาระเบิดเมืองนี้ให้เป็นจุล  เขม่าควันสีดำพวยพุ่งออกจากกองไฟเหล่านั้น  ทำให้เขม่าควันมีขนาดใหญ่และลอยขึ้นสู่อากาศจนบัดนี้ท้องฟ้าแทบจะไม่เหลือพื้นที่ให้แสงจากดวงอาทิตย์สาดส่อง ลงมาบนโลก  มองดูแล้ววันนี้เป็นมืดมนอย่างแท้จริง  ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ไพศาล บดนี้ได้ถูกปกคลุมไปด้วยเขม่าควันไฟสีดำทะมึนไปทั่วทั้งเมือง    การสื่อสารถูกตัดขาดเพราะศูนย์กลางเครือข่ายถูกทำลาย   ผู้คนที่เหลือพากันหนีลงหลุมที่ขุดไว้ป้องกันภัยตนเอง   เสียงหวีดร้องโหยหวนดังระงมอื้ออึงไปทั่วทั้งเมือง   กานต์เพื่งได้เห็นพวกเอลโมลาโมนาก็วันนี้เอง   พวกมันมีตัวที่สูงมาก สูงกว่าที่เราเคยจินตนาการไว้เสีย  ความสูงของพวกมันประมาณตึกสิบชั้น ลักษณะขาที่ยาวและแข็งแรงสองขาเป็นฐานให้ลำตัวหน้าของพวกมันคล้ายๆคนแต่ที่น่าขยะแขยงคือ ปุ่มบนใบหน้าที่มีขนาดใหญ่และเป็นมัน  คอยจะพ่นของเหลวชนิดหนึ่งใส่มนุษย์และสิ่งก่อสร้างทำให้ละลายและลุกเป็นไฟ  เอลโมลานาในบริเวณนี้มีประมาณสามตัว แต่ก็เกินพอที่จะทำให้เมืองนี้กลายเป็นเถ้าถ่านได้ในพริบตา   หนวดที่ยั้วเยี้ยอยู่เต็มร่างกายคอยตวัดไปมาเพื่อสร้างแรงสมดุลเวลาวิ่ง  แต่โวคดีที่ที่กานต์และอลิซยืนอยู่ในตอนนี้ ห่างไกลจากมันมาก และยังมีเขม่าควันจากหลายๆที่พรางตัวให้อีก  

     

                    เรามาช้าไป

     

                    เราต้องตามหาป้าฟลอร่า เราได้กระดาษคำตอบมาแล้ว  ป้าฟลอร่าต้องรู้วิธีที่จะใช้มัน  ป้าฟลอร่าน่าจะอยู่ข้างล่าง  ที่ห้องใต้ดินอลิซบอก

     

                    ที่เครื่องจักรควบคุมแคปซูล!”

     

                    ทั้งสองจึงค่อยๆเหยียบเข้าไปในกองไม้ที่ไหม้เกรียมของบ้าน  พยายามหาช่องที่จะลงไปยังห้องใต้ดินได้  ในที่สุดเขาก็เจอประตูเล็กๆที่ถูกกองไม้ทับถมอยู่ มันยังอยู่ในสภาพที่ดี กานต์ใช้เท้าพังประตูหลายครั้งแต่ก็ไม่สำเร็จ ไม่มีแม้แต่รอยบุบสลาย

     

                    มันต้องใช้รหัสผ่านฉุกเฉิน อลิซกดที่แป้นที่ยื่นออกมา ทันทีที่เธอใส่รหัสเรียบร้อย ประตูก็เปิดออกอย่างง่ายดาย  ทั้งสองจึงรีบเข้าไปข้างในและลงไปที่ห้องใต้ดิน  เหลือเชื่อที่ห้องใต้ดินแค่มีดินบางส่วนหล่นลงมาแค่นั้น  ที่บริเวณเครื่องจักรควบคุมแคปซูล กานต์และอลิซไม่เห็นป้าฟลอร่าอยู่แล้ว   พวกเขาตัดสินใจหันหลังกลับ แต่ยังไม่ได้ทันออกจากห้อง  ก็ได้ยินเสียงป้าฟลอร่าร้องขอความช่วยเหลือเมื่อเดินไปที่ต้นเสียงก็พบว่า ป้าฟลอร่าล้มอยู่กับพื้น กานต์และอลิซจึงเข้าไปช่วยพยุงป้าฟลอร่าขึ้นมา

     

                    ป้าคะ หนูมาแล้ว  ป้าเป็นยังไงบ้าง  ได้ยินหนูไหม อลิซกอดป้าฟลอร่าไว้แน่น

     

                    อ อ อลิซ หลานมาแล้วเหรอ   ได้กระดาษคำตอบมารึเปล่า

     

                    อยู่นี่แล้วครับ ครบหมดทั้งห้าแผ่นแล้วครับ กานต์รีบหยิบออกมาให้ป้าฟลอร่าดู 

     

                    มันเขียนว่ายังไงบ้าง

     

                    SOUL หรือ จิตวิญญาณ

     

                    ไม่! สายไปแล้วเหรอนี่ ป้าฟลอร่าร้องไห้โฮออกมา ทุกอย่างที่ป้าและสามีตั้งใจทำมมาทั้งชีวิตเป็นอันศูนย์เปล่า 

     

                    คือ เราไม่เข้าใจ

     

                    เธอไม่เข้าใจรึยังไง   กระดาษพวกนี้คือ กระดาษคำตอบ แล้วสิ่งที่บันทึกอยู่ในกระดาษนี่มันก็คือคำตอบ คำตอบคือ SOUL จิตวิญญาณ จิตใจของมนุษย์ สิ่งเดียวที่จะเอาชนะพวกนั้นได้คือจิตใจของมนุษย์  แต่พวกเธอเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่ข้างบนนั่นมั้ย? มันเกินกว่าที่พวกเราจะช่วยอะไรได้แล้ว

     

                    กานต์และอลิซได้นั่งนิ่ง ในเวลานี้พวกเขาไม่อยากพูดอะไรแล้ว แม้ว่ามันจะเป็นเวลาสั้นๆที่กานต์และอลิซได้ทำเพื่อโลกใบนี้ แต่พวกเขาทั้งสองก็มีความตั้งใจจริงโดยสิ่งที่หวังไว้ก็ย่อมอยากให้มันเป็นจริง แต่ตอนนี้มันได้ล่มสลายไปเสียแล้ว

                   

                    คำตอบที่ได้มันทำให้เขารู้ว่า เขามาช้าไป มาช่วยโลกใบนี้ไม่ทัน  อลิซและป้าฟลอร่ากอดคอกันร้องไห้โฮออกมา พวกเขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อดี เมื่อในสิ่งที่พวกมนุษย์ได้สร้างมาทั้งหมดมันกลับเป็นดาบที่คมกริบที่หันกลับมาแทงตัวพวกเราเอง และตอนนี้มันก็ทำสำเร็จ พวกเราแพ้แล้ว  มนุษย์แพ้แล้ว  ต้องยอมแพ้ให้กับสิ่งประดิษฐ์ที่เราสร้างขึ้นเอง ในวันนั้น มนุษยชาติต้องสูญเสียสิ่งที่พวกเขาพยายามสร้างขึ้นมาและต้องสูญเสียแม้กระทั่งชีวอตของตนเอง 

     

                    กว่าที่เราจะรู้ตัวว่าสิ่งที่เราได้กระทำไปทั้งหมดนั้นมันจะส่งผลเช่นไรในอนาคต  ไม่มีใครรู้หรอกว่าในอนาคตจะเป็นเช่นไร  แต่เราสามารถคาดคะเนไว้ได้  นี่ล่ะมั้ง ผลของการใช้ทรัพยากรอย่างฟุ่มเฟือย  ทำลายความเป็นธรรมชาติ   ผลจากการเห็นแก่ตัวของมนุษย์ที่จะเอาตัวเองรอดไว้ก่อน   อย่างอื่นจะเป็นอย่างไรไม่สนใจ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×