คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : - Betray or Faith : มาร์ค เดอะปริ๊นซ์ ออฟ ซานเดรีย -
♠ มาร์ เอะปริ๊น์ ออฟ านเรีย ♠
- 2 -
วามมืมิ ปิบัทั่วบริเวใลาอป่าทึบ
เสียสัว์ป่าทั้หลายรีร้อัไปทั่วทุสารทิศ วนให้วามรู้สึใ้ิสำนึหวั่นลัว
เหมือนมีอะไรบาอย่าำลั้อมออยู่ เป็นสายาที่เาไม่อาาเาไ้
เป็นสายาที่วนให้รู้สึสะอิสะเอียนอย่าบอไม่ถู แ่แล้วทันในั้นู่ๆเสียเสียหนึ่็ัึ้น
เป็นเสียที่มาาฟ้าเบื้อบน เป็นเสียที่มาพร้อมลับสายฟ้าฟา
เปรี้ย!
“ทำลายมัน!”
“ แบมแบม
วัลัส เ้าทำลายมันให้สิ้นา”
เป็นเสียที่ำลัะโนสั่เาหรือ
แล้วมันืออะไร ทำลายใร แล้วทำทำไม เาไม่รู้้วย้ำว่าเสียที่ะโนสั่เารหน้าเป็นเสียอใร
“ท่านเป็นใร
ท่านสั่ให้ันทำลายใร” แบมแบมใล้าะโนถามลับไป
“หึหึ
เ้ายัไม่้อรู้หรอว่า้าือใร เ้าเพียแ่ทำามที่้าสั่็พอ” เสียที่อบลับมามันไม่ใ่เสียเิม
เสียนี้ลับฟัูอุ่นใึ้น ไม่ไ้รู้สึสะอิสะเอียนเท่าเสีย่อน
“ทำามที่ท่านสั่”
แบมแบมเอ่ยทวนอย่าสสัย
“ใ่
ทำามที่้าสั่ทุอย่า” เสียในอนแรลับเป็นนอบลับมา
“ทุอย่าเลยหรือ
แล้วถ้าันทำามที่พวท่านสั่ ันะไ้อะไรเป็นสิ่อบแทน”
ในเมื่ออีฝ่ายไม่แสัว วามลัวที่มีอยู่็ไม่ำเป็น้อมีอี่อไป
เาไม่ใ่นี้ลาอะไรอยู่แล้ว
แ่ะให้ล้าบ้าบิ่นนาที่ไปท้ารบบีับนอื่นมันไม่ใ่วิสัยอเา
แ่ะให้เป็นไ่อ่อน ใเาะ็ไม่ใ่วิสัยอเาอีเ่นัน
“หึ
ยัไม่ทันที่เ้าะไ้ฟัในสิ่ที่้าะให้เ้าทำเลยนะ
เ้าล้าอสิ่อบแทนแล้วหรือ ใล้าไม่เบาเลยนะ แบมแบม วัลัส”
เสียที่บ่บอว่าำลัพึพอใับสิ่ที่เาล้าถามไป
“ันมัน็เป็นนแบบนี้ละท่าน
ถึเวลาที่ะล้า็้อล้า แ่ันมันเป็นพวรัสบนะ” แบมแบมพูิล
แล้วเสียนั่น็ระเบิหัวเราะึ้น
“ี ้าอบ
เ้านี่ละือนที่้าามหา”
“ันเรอะ
ือนที่ท่านามหา ท่านอย่ามาลีลาให้มันเสียเวลาีว่า
ท่านพูมาเลยว่าะให้ันทำอะไร” แบมแบมเริ่มหมวามอทน
“ุ๊ๆ
ใเย็นพ่อหนุ่มน้อย มันยัไม่ถึเวลา ้าแ่อยามาทัทายเ้าเท่านั้นเอ”
“เห
ไหเป็นั้นละท่าน ้าไม่อบอะไรที่้าานะ” แบมแบมุนึ
เมื่อรู้ว่าเสียรหน้าำลัยียวนวนประสาทอเาอยู่
“เอาหน่า
อย่าใร้อนไปเลย ยัไเสีย้าับเ้า็้อเอันอี มันือสัย์ริ”
แล้วู่ๆภาพป่าทึบรหน้าที่เยปราอยู่็ำลัแปรเปลี่ยนเป็นภาพอเมือใเมือหนึ่ที่าว่าน่าะอยู่ใน
Pritina อย่าแน่นอน
เพราะอะไรที่ทำให้แบมแบมมั่นใแบบนั้นหนะหรอ ็ธที่โบสะบัอยู่บนยอปลายปราสาทมันบอเาแบบนั้น
ธที่เป็นสัลัษ์อ Pritina
ภาพรหน้าทำให้ร่าายอเาสั่นเทา
มันไม่ใ่แ่ภาพเมือเมือหนึ่ที่เาไ้เห็นเมื่อรู่ แ่อนนี้มันลับลายเป็นโศนารรมอันให่หลว โศนารรมที่ทำให้นรหน้าไม่สามารถยับไปไหนไ้เลย
เปลวไฟำลัแผเผาสิ่่อสร้าที่ั่ระห่านอยู่รหน้า เสียรีร้ออผู้นภายในเมือส่เสียออมาัระมไปหม
แบมแบมรู้สึไ้ถึวามเ็บปว วามทุ์ทรมานที่พวเาเหล่านั้นไ้รับ
เหื่อึมไปทั่วร่าาย ทุอูรูุมน เลือภายในายปั่นป่วนไปหม
ไม่!
ไม่นะ หยุ
หยุเสียที!!!
ทรมาน!
ทรมานเหลือเิน
่วย้วย
่วยพวเรา้วย!!
“อ๊า”
เฮือ!
“เห้ย! ไอหมา เอ็เป็นอะไรอเอ็วะ
ร้อเสียหลมเป็นหมาโนน้ำร้อนลวเลย” เสียใร เสียพ่อใ่ไหม
ฝัน?
เาฝันั้นหรือ เป็นไปไ้ไ ในเมื่อทุอย่ามันเหมือนริ ทุอย่าที่เาเห็น มันืออะไร
แล้วเสียที่เาไ้ยิน เสียที่เาไุ้ยละ มันเป็นวามริ
หรือมันเป็นเพียแ่ฝัน ภาพไฟไหม้เมือนั่น้วย
“อะ โอ๊ย ! ” ปวหัว
ทำไมมันปวหัวอย่านี้วะ
“อ่าว แบมแบม
เอ็เป็นอะไรอเอ็” โลเวลที่ใอยู่แล้วหลัาเาลับเ้าบ้านมาปุ๊บ
เ้าลูายัวีู่ๆมัน็ร้อลั่นเสียหลออมาแบบนั้น
แล้วหนำ้ำอนนี้มัน็ร้อึ้นมาอี
“ปวหัวพ่อ
ันปวหัว” แบมแบมเอ่ยอบลับไปเสียเบาพลา็ุมหัวอเาแน่น นอนัวอยู่บนฟู
วามรู้สึอเาอนนี้มันเหมือนสมอมันะระเบิออมา
“เอ้า
ไหนปวมาไหมละ ลุ ลุึ้นมา่อน อย่ามัวแ่นอนสิโว้ย ”
เมื่อโลเวลเห็นสภาพลูายอน ที่ผิแปลไปาแ่่อน
มันูมีอะไรที่มาว่าารปวหัวแน่ๆ โลเวลมั่นใแบบนั้น
“พ่อ...เหมือนหัวันมันะระเบิเลยพ่อ
โอ้ย” เหมือนทุอย่าำลัปั่นป่วนไปหม ู่ๆแบมแบมไ้ลิ่นเลือ
“หะ เห้ย ละ
เลือ แบมแบม เอ็เลือไหลออทามู”
“หา เลือ!”
เมื่อแบมแบมไ้ยินำว่าเลือ ็แทบะลมับอีรอบ ทำไมวันนี้มันวยแบบนี้วะ
แบมแบมสบถเบาเบาในใ
โลเวลเห็นสภาพร่าายอลูายไม่สู้ีนัึเินเ้าไปในรัว
เอาผ้าุบน้ำใส่ะละมัมา หวัว่าะเ็ัวให้เพื่อลายวามเ็บปวไ้ล
“เอ็ปวมานานั้นเลยหรือ”
ผู้เป็นพ่อเปรยออมาเบาๆ พลา็ถามอาารอลูาย
“มันปวมาว่าทุรั้เลยละพ่อ
ันะายไหมพ่อ”
“บ๊ะ
ไอลูนนี้ ปวหัวแ่นี้ไม่ทำให้แายหรอเว้ย อย่าใเาะ”
“เอ้าพ่อ
็ันพูรินี่ เนี่ยๆ พ่อูรนี้ให้ันหน่อยสิ มันเ็บแปลๆยัไพิล”
แบมแบมเหมือนอาาระีึ้น ึพลิัวให้พ่อูไอรที่เาบ่นว่าเ็บแปลๆนั่นละ
“ไหนละเว้ย แ็หันมาใหู้ีๆสิวะ” โลเวลบ่นอุบ
็ะไม่ให้บ่นไ้ยัไละ มันเล่นิ้นไปิ้นมาอยู่แบบนี้ะเห็นไหมละเว้ย
“เนี่ย
รนี้เนี่ยพ่อ” แบมแบมว่าพลาเอานิ้วิ้มๆรบริเวท้ายทอย
โลเวลมอเห็นไม่ัมานั
ึปัผมที่ปอยู่รบริเวรนั้นให้เปิออ พอโลเวลเห็นภาพัึ้น
ถึลับสถบออมาอย่าหัวเสีย
“ไอเวรเอ้ย!”
โลเวลสถบันแบมแบมที่อยู่้าๆสะุ้ัวโยน
“พ่อ
ะเสียัทำไมเนี่ย มันมีอะไรร้ายแรหรือไ บอันมานะพ่อ ”
“ไม่มีอะไรหรอ
้าสบถออมาเยๆ ไอรที่เอ็บอว่าเ็บๆหนะ มันแ่เป็นรอยแๆ”
“อ๋อ
็แ่นั้น ทำเอาันอใไปหม” แบมแบมถอนหายใอย่าโล่อ
ิว่าะเป็นอะไรร้ายแร
“ไม่มีอะไรแล้ว
เอ็็พัะ พรุ่นี้เ้า้าะพาเอ็ไปสมัรเ้า Saint Peters นอนะ นี่็ึมาแล้ว”
หลัาที่โลเวลไล่แบมแบมให้ไปนอน
เา็้อลับมานั่ิไม่ ะพูยัไีละ รอยรท้ายทอยที่เาเห็นหนะ
มันไม่ใ่รอยแๆธรรมาอย่าที่เาบอเ้าลูายไปหรอ มันมีอะไรมาว่านั้น
แ่อนนี้ เวลานี้เายับออะไรให้ลูายเาฟัไม่ไ้มาหรอ
มันยัไม่ถึเวลาที่เหมาะสม มันเป็นรอยที่ถ้าใรเห็น็้อใไม่่าาเา
รอยที่มันเป็นัวบ่ัว่า นนนั้นือใร มาาไหน านันรอะไร
รอยแห่สัลัษ์อ............
เ้าวัน่อมา
แสแสาส่อยามเ้าฝ่าวามมืมิระทบลำธารใส
นน้อยออารัเพื่อหาอาหารปะทัีวิ ลอสอ้าทาที่ทอยาวไปลอสาย
ุหมายปลายทามุ่สู่ Saint
Peters โรเรียนอเหล่ารานิูลอษัริย์เมือ่าๆ รวมทั้ลูหลานาวบ้านธรรมา
ลอระยะเส้นทามีเวียนน้อยเวียนให่ที่ราร่ำไป้วยผู้นที่ั้อั้ใที่ะเ้ามาสมัรเรียนโรเรียนแห่นี้
บรรยาาศยัึัเหมือนเิม
แบมแบมยืนยันแบบนั้น ลอสอ้าทาที่เวียนับผ่าน มีธหลาหลายสีสันโบพัอยู่หน้าร้านายอ่าๆ
เป็นารบ่บอว่า ร้านแห่นั้นพร้อมเปิให้บริารแล้ว
แ่่อนที่เาะไ้ลไปสำรวร้านรว่าๆ
เา้อไ้เ้าเรียนที่ Saint Peters
เสีย่อน
“พ่อ
เรา้อทำยัไบ้า ” ู่ๆ หลัาที่เียบมาลอทา แบมแบม็เอ่ยถามพ่ออนึ้น
“หืม ทำอะไร”
โลเวลเลิิ้วถาม
“็สมัรเ้าโรเรียนนี้ไ
ัน้อทำยัไบ้า” แบมแบมอบลับไปอย่าื่นเ้น ัวเาหนะ ลืมไปแล้วละว่าไออาารอยาอาเียนำว่าโรเรียนเป็นอย่าไร
“อ่อ เอ็ไม่้อทำอะไรเลย
้าส่ื่อแไปปุ๊บ มาสเอร์เอโอลัส็รับแทันทีเลย ” โลเวลพูอย่าสบายๆ
่าับแบมแบมที่เป็นไ่าแ
“หา
รับันทันทีเลยหรอพ่อ ” น้ำเสียที่เ็บวามีอีใไม่มิ ถามออไป
“ใ่ รับเอ็ทันทีเลย
ท่านมาสเอร์บอว่าแเป็นรีพิเศษ”
“รีพิเศษ
พิเศษยัไละพ่อ” แบมถาม้วยท่าทีประหลาใ
“้าไม่รู้โว้ย
เอ็อยารู้็ไปถามับมาสเอร์เอาเอ” ถามับเ้าัวเลยเรอะ
“ถามับมาสเอร์เอโอลัสเนี่ยนะ
นที่ใรๆ็่าพาันเรลัว่อวามลาเป็นรอท่านนะหรอพ่อ ไม่เอาหรอ
ใรมันะไปใล้าหน้าหนาพอ ันไม่อยารู้็ไ้”
แบมแบมถอนหายใเบาเบา่อนที่สายาะลับไป้อับเส้นทารหน้า
นั่บนเวียนไ้ไม่นานมานั
โลเวล็อเวียนเทียบเียับเวียนให่ที่นาบเวียนอเาสอ้า ถึแล้วละ Saint Peters โรเรียนแห่เวทย์และศาสร์่าๆในาร่อสู้
วามรู้สึภายในมันื่นเ้นยัไพิล ฟัูพิลึแปลๆ
“เอ้า
ถึแล้วเว้ย ไปลไปไ้ละ..” ยัไม่ทันที่โลเวละไ้ไล่ะเพิให้แบมแบมลาเวียน
แบมแบม็ิ่ระโลาเวียนไปแล้ว
“โอ้โหววววววว
ทำไมมันให่โอย่านี้” แบมแบมว่าพลาาแนสูอาาศรับลมภายนอเ้าอย่าเ็มปอ
“เยอะลอเลยนะเอ็อะ
ไป ไปรายานัวไ้แล้ว” หลัาที่โลเวลัารับเวียนเสร็แล้ว
็ำลัะพาแบมแบมปไปรายานัวเพื่อเ้าเรียน
“โห่วพ่อ
ันอหน่อยเถอะ นานๆะไ้เออะไรแบบนี้”
“เออ
ามใเอ็ละัน”
ประูให่อโรเรียน Saint Peters เปิออ้อนรับเหล่าว่าที่นัเรียนอโรเรียนแห่นี้
เ้าาย เ้าหิาเมือ่าๆ ็พาเหล่าอ์รัษ์มาอารัาเพื่อวามปลอภัยและเป็นารบ่บอว่า
้าแน่ ้าให่ไปในัว
แบมแบม็ไม่เ้าใเหมือนันว่าับอีแ่เ้ามาสมัรเรียนะยโยันมาทำไมเยอะแยะาแป๊ะบาน
“พ่อ ะไปไหน
แถวเาอยู่รนู่นไม่ใ่หรอ” แบมแบมละสายาาเหล่าเ้าายเ้าหิ่าๆ ลับมาสนใพ่ออนที่ำลัะพานไปไหน็ไม่รู้
“เอ้า
็้าบอแล้วว่าแมันรีพิเศษ” เออวะ แบมแบมพยัหน้าหึๆรับำ
‘รีพิเศษ’ ป้ายให่เบ้อเริ้มเ่นหลาอยู่รหน้าเา
โอโห้ ไม่ไ้บ่บอเลยว่ารนี้มันพิเศษ
ือบาทีแบมแบม็ไม่ไ้อยาะให้มันโ่แ้แบบนี้หรอนะ ถึว่า
ลอทาที่เาและพ่อเินมามีแ่นมอ
ทำไมหรอ
นแบบเา หน้าาแบบเา แ่ัวบ้านๆแบบนี้ ะเป็นรีพิเศษับเาบ้าไม่ไ้เลยหรอ
ิแล้ว็หัวเสีย สู้ไม่ิเสียีว่า
“อ้าว โลเวล
มาถึแล้วเรอะ” เสียหนึ่ัึ้นทัทายพ่ออเา ึทำให้แบมแบม้อเยหน้าึ้นมา
“ใ่แล้วละ
ท่านมาสเอร์เอโอลัส” โลเวลอบลับไป พลาเินเ้าไปออบรับามาสเอร์เอโอลัส
ึๆ
“พ่อๆ
พ่อรู้ัับมาสเอร์้วยหรอ” แบมแบมสะิโลเวลแล้วถามำถามในสิ่ที่เห็นรหน้า
อย่าพ่อเาเนี่ยนะ โลเวล วัลัสเนี่ยนะ ะรู้ันให่นโอย่ามาสเอร์เอโอลัส
“เออนะ
เอาเป็นว่า้ารู้ั แ่อนนี้้า้อไปแล้ว ส่วนเอ็้ออยู่รนี้ รับารประลอฝีมือเพื่อเ้ารับารศึษา
เ้าใไหมแบมแบม วัลัส”
“หา
ารประลอ พ่อัน้อประลออะไร ทำไมันไม่รู้เรื่อ” แบมแบมเริ่มอยู่ไม่สุ
ประลอบ้าบออะไรวะ
“วะ
ันลืมบอแเรอะ ว่าถ้าแอยู่ในรีพิเศษ แ้อประลอับนในนี้ เพื่อเลือหอพั”
“แ่เลือหอพัมัน้อปะะะันเลยหรอพ่อ
มันะไม่เินไปหน่อยหรอ” สอพ่อลูเถียันเสียั
นนในบริเวรนั้นเริ่มให้วามสนใเป็นอย่ามา
“ะอะไรนัหนา
ับอีแ่ประลอเพื่อเลือหอ ทำอย่าับะเป็นะายไปไ้” ู่ๆเสียหนึ่็ัึ้น
สร้าวามสนใให้ับสอพ่อลูไ้ น้อหันลับมามอผู้มาใหม่
“หา
นายว่าอะไรนะ” ะที่แบมแบมำลัหัวเสีย
เมื่อเอนพูาวนประสาทยิ่ทำให้เาอารม์เสียหนัเ้าไปอี
บุรุษในุรานิูลเบื้อหน้า
ในาสีำริบ บ่บอว่านรหน้ามีวามลาเพียใ ผมสีล้ายวัน ทำให้ใบหน้าาวอนรหน้านั้นูมีอำนา แม้ะยัูอายุยัน้อย
ไม่น่าะใ่ษัริย์าเมือใเมือหนึ่แน่นอน
ยิ่ลับทำให้นรหน้าเป็นุสนใมาึ้น รูปลัษ์ภายนอ่าูส่าาม
ราวับเทพเ้าาเบื้อบนประทานมา็ไม่ปาน สาวน้อยสาวให่
รวมทั้ผู้าย็พาัน้อมน์ แู่เหมือนแบมแบมไม่ิแบบนั้น ในวามิอแบมแบม
หมอนีู่หยิ่เินว่าที่เาะมีไมรี้วย
“ใเาะแล้วยัหูหนวอีรึ”
บุรุษรหน้าอลับ
“หนอย
นายิว่านายเป็นใรันแน่ มีสิทธิ์อะไรมาูถูนแบบัน รู้ไหมันเป็นใร”
แบมแบมอบลับไปอย่าเหลืออ
“รู้สิ
รู้ีเลย้วยละ แบมแบม วัลัส” สิ่ที่เสียทุ้มเปร่ออมา ยิ่ทำให้แบมแบมใ
“นายรู้ื่อันไ้ยัไ
หา!” เห็นท่าไม่ี
ถ้าเาาาร์ไม่ผิ ้อมีนวามวยัยสอยแน่ๆ เมื่อโลเวลิไ้ันั้น
ึเอ่ยัึ้นเสีย่อน
“หน่า
เอาเป็นว่ารู้ไ้ยัไเอ็็อย่าไปใส่ใมานัแบมแบม ส่วนเ้า ้าิว่า
พ่ออเ้ารออยู่รโน้นแหนะ” หลัาที่โลเวลพูับแบมแบมบ
็พยัเพยิหน้าไปุยับนที่ำลัวนประสาทลูายเาอยู่
“อบุรับ”
“พ่อ
ปล่อยไอหมอนั่นไปทำไม ันละอยาะสัหมัสอหมั” แบมแบมพูอย่าหมั่นไส้
“วะ ไอนี่นิ
เอ็ไม่รู้เรอะว่าไอหมอนั่นอเอ็นะเาเป็นใร” โลเวลเอ่ยอย่าหุหิ
พลาแยเียวใส่ลูายน
“ใรละพ่อ
ันะไปรู้เรอะ ็เพิ่เอันรั้แร” แบมแบมอบลับไปอย่าไม่ใยี
“ไอหมอนั่นอแนะ
เาือ มาร์ เอะปริ๊น์ ออฟ านเรีย เมือแห่นัรบ”
“หา!” ้วยวามใ
ึทำให้อุทานออไปะให่โ นนเป็นพ่อ้อเอามาอุปาลูัวเอ
“เพราะะนั้น
เอ็ไปรอรโน้น ไป่อแถวเ้าิวรับารประลอ”
“แล้วพ่อละ
พ่อะไปไหน”
“้าะไปทำธุระอ้าสิเว้ย
ธุระอเอ็หมแล้ว หลัานี้ 3 เือนเอันไปลูาย” โลเวลพูบ็ผลัหัวแบมแบมไปหนึ่ทีแล้วเินาไป
“พ่อใรวะ
มือหนัิบ”
ู่ๆเสียหนึ่็ัึ้น
“พ่อนายนี่
ลีนะ ว่าไหม?” โอ่ยยยย ใรอีละวะเนี่ย มีมาไม่หวาไม่ไหว
“อืม ล
ลมา ที่ทิ้ลูายหัวแ้วหัวแหวนแบบนี้ไ้ลอ” แบมแบมพูเสียฮึฮั
“ฮ่า ฮ่า นายนี่
ลีนะ ันอบวะ ัน ยูยอม เทนาโทส ” ยูยอมพูอย่ามีไมรีิ
“ัน แบมแบม
วัลัส ”
“เราเป็นเพื่อนันแล้วนะ”
ยูยอมว่าพลาออแบมแบมแล้วพาันเินไปที่แถวเพื่อรอรับารประลอ
“เห้ย
นายอย่ามาีี้ันนะเว้ย ใรเพื่อนนาย”
“เอ้า นายไ
หน่า อยู่ๆันไป็เป็นเพื่อนันเอละ” รระอะไรอมัน บ้าบอสิ้นี
“เออ ามใ”
แบมแบมเอ่ยับท
เสียแรยาวัึ้นทั่วบริเวลานประลอสำหรับผู้ที่อยู่ในรายื่ออนที่ไ้รับรีพิเศษ
เป็นารบ่บอว่า ไ้เวลาเริ่มารประลอแล้ว
“มาร์
เอะปริ๊น์ ออฟ านเรีย” เสียเรียผู้รับารประลอนแรเอ่ยึ้น เหอะ
เ้าายมาหยิ่
“มาร์ะเ้ารับารประลอับ........แบมแบม
วัลัส” สิ้นเสียประาศรายื่อู่่อสู้อเ้าายมาหยิ่อแบมแบม(?)
แบมแบมถึับ็อทันที อะไรมันะบัเอินานั้น
“เห้ แบมแบม
มาสเอร์เอโอลัสเาประาศื่อนายละ เห แบมแบม ไ้ยินันไหม”
เมื่อยูยอมให้เพื่อนอัวเอที่ไ้เป็นหมาๆเมื่อี้นิ่ไป ึเรียนสิเพื่อนลับมา
“ิบหายละ
หายนะัั” แบมแบมหวือปาอย่าิหนั แ่็เินลไปยัลานประลอทันที
ลานประลอ
“เอาละ
ในเมื่อผู้ประลอทั้สอนอยู่บนลานประลอเรียบร้อยแล้ว.............เริ่มารประลอไ้!”
สิ้นเสียประาศามาสเอร์โอเอลัส แบมแบม็พุ่ัวเ้าหามาร์ทันที
เพล้!
š♠♠♠
ัับ! / โนบ
เ้าอโทษษษษษ แ่อยาให้ิามอ่าน่อ 555
แบมะเป็นยัไนะ ะสู้พี่มาร์ไหวหรือป่าว
อนนี้เป็นยัไันบ้า พี่มาร์ออมาแล้วนะะ หล่อไหมละ
อบุทุอมเมน์นะะ อาะไม่มามาย แ่เราีใริๆ อบุที่เสียสละเวลาเ้ามาอ่าน
หวัว่าอนนี้ทุนะสนุันนะะ
ไม่เ้าใยัไ สสัยอะไร ถามไ้เลย่ะ
เอันอนหน้านะะ /ราบแร
อมเมน์ให้เ้าหน่อยนะ อยาไ้ำลัใ มันแ่ยา แ่อยาแ่ริๆ
#ฟิบมบ
To be con...................
ความคิดเห็น