คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ ชะตาผู้เปลี่ยนโลก
บทนำ
“ในปี ค.ศ. 2176 เทคโนโลยีในโลกนั้นพัฒนาไปไกลมาก ไม่เว้นแม้แต่เรื่องเกม เราจะมาแนะนำเกมใหม่ที่เพิ่งจะออกไปไม่นานนี้นะคะ…”เสียงจากในโทรทัศน์ดังอยู่ข้างหน้าคนกลุ่มหนึ่ง
“เฮ้ย โนอาร์ เมื่อไหรแกจะซื้อตัวเกมนี้มาวะ พวกข้ารอแกนานแล้วนะโว้ย” ชายคนหนึ่งพูดกับเพื่อนคนหนึ่ง เขามีชื่อว่าโนอาร์
“เอ็งจะบ้าหรอวะ เอโทรส แค่ตังกินข้าวเรายังไม่มีเลยจะเอาปัญญาที่ไหนไปซื้อ แค่ซื้อเกมสมัยก่อนได้บางทียังจะไม่พอเลย ใครจะไปเหมือนแกวะลูกเศรษฐีมีตังนิหว่า” โนอาร์พูดกับเพื่อนที่พูดกับเขา
“เฮ้ย แต่ข้าก็ใช้เงินเป็นนะโว้ยไอ้เกมนี้ข้าก็เป็นคนซื้อด้วยตังเก็บตัวเองนะโว้ย” เอโทรศเถียงโนอาร์
“แกได้ตังเก็บทีละเท่าไหรเถอะ เราได้แค่ 40 บาท ต่อวันเองละโว้ย แกได้ทีเป็นหลายร้อยนะโว้ยมันเทียบกันไม่ได้” โนอาร์เถียงพร้อมดูกระเป๋าตังตัวเองแล้วทำหน้าเศร้า
“โถ่อดทนหน่อยสิวะ แค่นี้เองแค่แกกินน้อยลงหน่อยก็พอแล้วละมั้ง เพราะแกกินข้าว 2 จานทุกวันเลยนะฮ่าๆ” เอโทรศพูดพร้อมกับหัวเราะไปด้วย
“เฮ้ยไม่ได้ แม่ข้าสอนว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นท้องต้องอิ่มก่อนเฟ้ย!!” โนอาร์พูดด้วยหน้าตาที่จริงจังเป็นอย่างมาก
“ก็เรื่องของเอ็งเถอะ อย่างนี้ไม่ได้ซักทีหรอก” เอโทรศทำหน้าเหนื่อยหน่ายแล้วหันหลังไป
“งั้นข้าไปก่อนนะ จะกลับไปเล่นเกมซักหน่อยแล้วละ ของข้าคงส่งมาถึงแล้วละไปก่อนละ แล้วเจอกันฮ่าๆ” เอโทรศทำหน้าตาเยาะเย้ยโนอาร์ที่ทำได้แต่หน้าเจื่อนๆอยู่ด้านหลัง
หลังจากเวลานั้นโนอาร์ก็เดินกลับบ้านด้วยสายตาที่ละห้อย
“เฮ้อ อยากมีตังบ้างจังเลยนะเนี้ยจะได้ซื้อมาเล่นบ้าง” โนอาร์พูดพร้อมเดินเข้าไปในบ้าน แต่ขนะนั้นเขาก็เหลือบไปเห็นพัสดุวางอยู่หน้าบ้านจึงเดินไปหยิบดูปรากฏว่าข้างในเป็น..
“เฮ้ยนี้มัน ชานมที่เป็นซองที่เราอยากกินนี้นา พ่อส่งมาให้หรอ” โนอาร์ดูข้างกล่องของพัสดุแล้วพบกับจดหมายที่เขียนมาว่า
“โนอาร์ลูกรัก เห็นว่าลูกอยากกินชานี้มากพ่อเลยส่งมาให้กิน แล้วก็มีข่าวดี พี่แกนะได้ทำงานในบริษัท International asazal cooperation แล้วนะ โทรไปแสดงความยินดีกับพี่แกด้วยละ ด้วยความรัก โนม่า” หลังจากนั้นโนอาร์ก็เข้าไปในบ้านแต่ทันใดนั้นเองมีเสียงตะโกนออกมาว่า
“เซอไพร้ สุขสันต์วั้นเกิดนะเจ้าน้องชาย ฮ่าๆ” หลังจากที่มีเสียงนั้นโนอาร์ก็มีหน้าตาตกใจออกมาเล็กน้อยพร้อมกับพูดว่า
“ลืมเลยวันนี้วันเกิดเรานี้หว่า” โนอาร์พูดออกมาพร้อมกับเดินไปหาพี่ชายของตนเอง
“เย้ พี่ชาย โลโล่ ของผมใจดีจังเลยจำได้ด้วย” โนอาร์นั้นดีใจมากกระโดดเข้าไปกอดพี่ชายของตน
“แหม น้อยชายสุดที่รักคนเดียวของพี่ทำไมพี่จะจำไม่ได้ละ พี่มีของจะให้ด้วยละ” โลโล่เดินไปหยิบกล่องพัสดุอีกกล่องนึงออกมา
“นี้เป็นของขวัญวันเกิดเนื่องจากพี่” โนอาร์ที่รับมาก็เปิดดูทันที
“นี้มัน เครื่องเล่นเกม อิมเมจิเนชั้นเวิลนี้นา พี่ไปเอามาจากไหน” โนอาร์พูดแล้วโลโล่ก็เดินมาแตะไหล่ของโนอาร์
“อย่าลืมสิพี่นะได้เข้าทำงานแล้วนะ เป็นบริษัทที่ผลิตเกมนี้นะ พี่อยู่เป็นรองผู้บริหารเชียวนะ จำพี่โซระได้มั้ยที่เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นนะ นั้นและเป็นผู้บริหาร ได้รับสืบทอดมาจากพ่อของพี่เขา เขารู้ว่าโนอาร์อยากเล่นพี่เขาก็เลยให้มานะ
“งั้นฝากขอบคุณพี่โซระหน่อยนะครับพี่ ผมจะลองเขาไปเล่นดูก่อน แต่ต้องชาติก่อนมั้ยนะพี่” โนอาร์พูดพร้อมดูข้างกล่อง
“ไม่จำเป็นหรอก พี่ชาร์ตรอให้แกแล้วละเข้าได้เลย” โลโล่พูดแล้วก็บอกกับโนอาร์ต่อว่า
“ไปเถอะเดียวพี่คืนนี้พี่ต้องไปทำงานต่อแล้วเดี๋ยวพี่กลับมาใหม่” โลโล่พูดแล้วก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไป
“แล้วเจอกันนะพี่” โนอาร์พูดแล้วก็เดินไปที่ที่นอนโดยที่ยังไม่ได้อาบน้ำเลย และล้มตัวลงนอนและเข้าเกมไป
อีกด้านหนึ่งโลโล่ที่เดินออกมาก็พูดว่า
“ประวัติเกมที่มีนั้นจะได้เปลี่ยนไปแล้ว อนาคตของเกมนี้จะเป็นยังไงก็อยู่ที่แกแล้วโนอาร์” โลโล่พูดยิ้มๆแล้วก็เดินขึ้นรถไป
ความคิดเห็น