Midnight Arrested (ตำรวจคู่ซี้ ขยี้ปีศาจ)

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1/2

 ดั่งสุนัขที่เกรงกลัวเจ้าของ ถึงแม้จะเป็นเรื่องตลก แต่ก็เป็นตลกร้ายที่ไม่มีใครกล้าพูดถึว หากยังห่วงใยหัวและคอของตัวเองอยู่ แต่ก็เป็นเพียงแค่ต่อหน้า ลับ

หลังเต็มไปด้วยเสียงติฉินนินทา เสียงสาบแช่ง ของบุคคลที่ต้องสูญเสียสิ่งสำคัญที่สุดตลอดจนชีวิตของตนเองไปเพียงแค่ความต้องการอันแสนงี่เง่าของลูก

สาวกษัตริย์

บรรดาคนที่หลบหนีและหลุดพ้นจากความหายนะเริ่มรวมกลุ่มกันและลี้ภัยเข้าไปหลบในถ้ำสุดชายแดนใต้ผืนป่ารกทึบและเฝ้ารอความหวังว่า

คงจะมีสักวันหนึ่ง ความเลวที่กษัตรย์ตระกูลนี้ได้ทำไว้จะต้องหวนกลับมาชดใช้และทำลายบุคคลๆนั้น

การเฝ้ารอผู้นำ ผู้ปลดปล่อย เริ่มต้นขึ้น ไปพร้อมๆกับการปรับตัวให้กินอยู่ได้ในสภาพแวดล้อมอันโหดร้าย จากที่เคยอยู่บ้านสุขสบายกลับต้องมาหลบภัยตาม

ป่าเขา อาหารการกินที่แสนจะอุดมสมบูรณ์จากการเก๖ร กลับมีแต่ควาทแร้นแค้น สภาพชีวิตก็เลวร้ายไม่ต่างอะไรกับความตายเลย นับวันจะยิ่งเพิ่มทวีคูณ

มากขึ้น ความกดดัน ความทุข์ทรมาน ความคับแค้น ส่งผลให้ผู้คนกลุ่มนี้เริ่มสูญเสียความเป็นมนุษย์ไปเรื่อยๆ ทีละเล็กละน้อย สืบส่งต่อทางพันธุกรรม

จากรุ่นสู่รุ่น ความเคยชินกับความมืดมิดของถ้ำเริ่มสงผลต่อดวงตา ผู้คนซึ่งเกิดมาใหม่มีโอกาศเห็นแสงตะวันน้อยลงเรื่อยๆ

กษัตริย์ผู้โอหังพร้อมลูกสาวได้สิ้นไปนานแล้ว แต่สันดารมิได้สิ้นไปตาม มันสืบต่อทางสายเลือดจากบิดาสู่บุตร จากบุตรก้สือต่อไปยังหลานอีกที พร้อมๆกับ

ความเปลี่ยนแปลงของคนเหล่านี้เช่นกัน หากแต่คนรุ่นหลังได้ลืมเลือนเรื่องนี้ไปหมดสิ้น เมืองแห่งความสูญเสียกลายเป็นสถานที่เล่นไปเรื่อยๆปิดบังความ

จริงแทบไม่มีเหลือ 

เมื่อกาลเวลาผ่านไปจนในที่สุดความเปลี่ยนแปลงได้ทำให้คนเหล่านี้กลายเป็นอะไรบางอย่าง พวกมันอาศัยอยู่ในถ้ำลึก มีรูปร่างแปลกประหลาด 

นัยตาสีขาวเกือบบอดสนิท ผิวหนังลื่นเป็นมันและส่งกลิ่มเหม็นไล่พวกค้างคาว และ พวกแมลงดูดเลือด ตัวสีดำมะเมื่อมเหมือนอะไรสักอย่างที่กลมกลืนไป

กับสภาพหินในถ้ำ กรงเล็บสำหรับหาอาหารและปีนป่ายจามผนังและหักหินงอกหินย้อย หลังที่งองุ้มเข้ากับความสูงของเพดาน ทำให้ต้องคลานบ่อยกว่าเดิน 

ภาษาความรับรู้ ภูมิปัญญาของมนุษย์ได้หายไป มีแต่สัญชาติญาณของสัตวืป่าที่มีความแค้นต่อสิ่งเดียวที่ทำให้มันต้องเป็นแบบนี้นั่นคือ "มนุษย์"

...............................